't Zit in een klein hoekje
Een accident. Vanmorgen, in de badkamer, wilde het glas dat ik gebruik om mijn tanden te poetsen (allez te spoelen hé, voor mijn tanden zelf heb ik een tandenborstel ) rechtzetten, ik kan er niet tegen dat dat scheef staat, maar ik met mijn legendarische onhandigheid stoot het om natuurlijk. Ik probeer het nog te pakken, maar mislukt, het valt in gruizelementen op de poempbak. Ikke met mijn stoem - geschoren - gezicht probeer het dan nog te pakken, maar dat had ik beter niet gedaan, het gaat nog verder op de grond, en één scherf vond het nodig om zich vakkundig in mijn hand te boren. Zo'n 3 mm diep. Is niet zo erg, maar toch genoeg om goed te bloeden.
En daar stond ik, één hand onder het bloed, de badkamer vol glas, onze Bram nog maar half aangekleed, behoorlijk verschoten door het vallend glas. Enfin, de koelbloedige vader in mij is dan toch boven gekomen, heb hem op een mat gezet die glasvrij was, hem gevraagd zich al aan te kleden (zijn broek wel achterstevoren, maar allez), en heb dan het glas opgeruimd. Euvel snel verholpen, was wel een beetje later weg, maar dat was niet zo erg, maar ik wil maar zeggen : een ongeluk zit in een klein hoekje. Stel dat dat glas op den Bram gevallen was, of dat die scherf een pees in mijn hand geraakt had. Dat zou erg geweest zijn, stel je voor dat ik niet meer zou kunnen schrijven. Ik mag er niet aan denken.
Maar allez, het is allemaal nog goed afgelopen, en met een mooi plakkertje is het opgelost. De volgende keer laat ik dat glas echter staan waar het stond, zeker weten.
Blogje ',','
Geen opmerkingen:
Een reactie posten