Vissen en boeken

Vandaag stond in het teken van vissen en boeken. Vissen in de vorm van een bezoek aan Aquatopia in Antwerpen. De eerste keer dat we er naar toe gingen en zeer geslaagd te noemen. Zeer mooi gedaan, zeer goed gemaakt, met zeer veel exotische vissen die ik nog nooit gezien had. En met een moordspel dat voor de klein mannen leuk was om op te lossen. In het teken van Halloween. Uiteraard. Maar zonder het overdreven commerciële dat er zo sterk rond hangt dezer dagen.
En: met den Bram die een echte wurgslang rond zijn nek kreeg. En er stoicijns kalm bij bleef. Respect! :-)
Met daarna nog een bezoekje aan shoppend Antwerpen (na onze obligate tussenstop in de McDonalds natuurlijk), maar niet te lang, shoppen is niet zo echt ons ding, en zeker den Bram zijn ding niet. Hij heeft liever kogelvissen en wurgslangen ;-)
En vanavond, jawel, vanavond was het weer zo ver. De jaarlijkse opening van de boekenbeurs.
Verzamelplaats van auteurs, would be auteurs, wannabe auteurs, politici (oud en nieuw), kortom de beau monde van het literaire wereldje. En daar mocht ondergetekende natuurlijk niet ontbreken. Als gevierd en geroemd schrijver (wannabe dus :-)
Enfin, er was weer veel te drinken en te eten en het rijtje beroemde mensen was weer lang. Zoals daar zijn: den Beau Coolsaet (elk jaar trouw op post), den Bob Cools (idem, net zoals Léona Deti?ge, maar die heb ik dit jaar niet gezien), (en den Patrick Janssens ook niet gezien, maar die zal er zeker wel geweest zijn), Mark Eyskens, en nog een rits andere politici, Marc Reynebeau (die mij bijna omver liep, maar neen, daar ga ik geen goedkoop grapje over maken ;-), Peter van den Begin, Marcel Vanthilt, Stijn Meuris, Herwig van Hove, Jef Geraerts, Kristien Hemmerechts, en nog een pak anderen waar ik de naam van vergeten ben (mijn middenoor is er de laatste tijd precies met mijn geheugen vandoor...)
In elk geval, iedereen die zichzelf belangrijk genoeg vond om er te zijn, zal er wel geweest zijn. En al de rest, tja, die waren er niet. Maar waren ze daarom minder belangrijk? Denk het niet.
Och, alles is perceptie, alles is relatief. Er zijn heel wat mensen die mijn boeken heel goed vonden. En er zijn anderen. Zijn die anderen belangrijk? Niet echt, alleen zij die ze goed vonden zijn belangrijk.
En dus, als ik ooit nog eens veel tijd heb, schrijf ik verder. Want vorige week vroeg er nog iemand wanneer ik het vervolg schreef, want ze vond de twee vorige boeken heel goed. Zomaar, spontaan. terwijl ik een hot dog bestelde. En eigenlijk doet dat ongelooflijk veel deugd. Eigenlijk is het daarvoor dat je het doet. Toch?
Dus: het enige dat er nog ontbreekt is tijd. Inspiratie zat. Ideeën genoeg.
Maar misschien moet ik er gewoon tijd voor maken. Kwestie van prioriteiten. Beslissingen nemen. Keuzes maken. Is dat niet waar het leven om draait? Ja, toch?
Enfin: weer een goed voornemen voor 2007. Leg het maar bij op de stapel. 'k Zal wel zien welk ik uit de hoop trek en waar maak. Waardoor de hoop waarschijnlijk omvalt en er niets mee van overschiet. Behalve goede voornemens voor 2008 ;-)

Blogje ',','

Pokémon time

Ten huize Blogje is het dezer dagen Pokémon time. Onze Bram is er ongelooflijk zot van. Cartoons op tv, filmpjes op DVD, en dan vooral de kaarten. De Pokémon trading cards zijn razend populair en hij wil ze allemaal.
En het zijn er veel. Dus dat gaat niet. Maar hij heeft er al redelijk aantal. En dan wil hij daar spellekes mee spelen. Volgens regels die mijn klein verstand helemaal te boven gaan. Aanvallen en wederaanvallen en levens en ...
Ik snap er echt niets van en verlies dus altijd van den Bram. Maar da's nie erg natuurlijk. En ik vrees dat ik het nooit ga snappen. Daar ben ik waarschijnlijk te oud voor...

Blogje ',','

Herfst!

Afgelopen zondag effe foto's wezen trekken op 'De Kwacht'. En dit is het resultaat. Duizenden paddestoelen in alle mogelijke maten, vormen en kleuren staan daar.
Prachtig toch, niet?


Blogje ',','

Het loopt vooruit...

We zijn nog eens gaan lopen. Door allerlei drukke bezigheden en nog niet 100% hersteld is het wat rustiger geweest vorige week, maar één keer per week zijn we toch weer aan het lopen. En het gaat nog altijd redelijk goed. Goed hé. :-)
We hebben nu een nieuwe loopplaats. In de Beeltjes. Een domein dat onderdeel is van de grote bossen van de "de Merode familie" die onlangs door de gemeente aangekocht zijn. Een wirwar van honderden paadjes en weggetjes, de ene al wat breder als de andere, maar heel mooi en gezellig.
En als je daar 's zondags 's morgens gaat lopen dan loopt het daar vol met joggers, ga je in de namiddag, dan loopt het vol met wandelaars. Maar altijd gezellig druk. Maar niet té. Perfect gewoon.
En de wijn die ik gisteren tijdens de Playback show naar binnen gegoten heb, heeft me niet te veel parten gespeeld. Yep, onze Bram moest optreden op de playbackshow van zijn school ten voordele van de sneeuwklassen van het zesde.
Verkleed als voetballerke, op de tonen van 'We are the champions' heeft hij zijn ding gedaan. En hij heeft dat goed gedaan. Het waren weer fiere ouders en grootouders die den Bram bezig zagen en zagen dat het goed was. :-)
En nu: nu is het congé. Yep, een paar dagen congé. Zal deugd doen. 't Is nodig. Want het zijn weer hectische tijden op het werk. En ik denk dat het nog een hete, heel hete nazomer gaat worden...
Enfin, we zien wel. Nu is het eerst congé, en dan vliegen we er weer in.

Blogje ',','

Mijn WOW moment van de maand

Ben gisteren nog eens naar de djembe les geweest. Man, wat was dat lang geleden. Maar deze keer heb ik ne compagnon, dus dat zal een grotere motivatie zijn om het vol te houden. En ik kon het nog. Maar dat had ik niet gezegd tegen de nieuwe lesgeefster, ons Stefanie, toffe meid, beetje prettig gestoord denk ik, maar dat mag hé. De Patrick was er dus niet, maar Stefanie doet dat zeker zo goed (als ze de djembe's niet te veel afbreekt).
Enfin, had dus gezegd dat ik voor de eerste keer kwam. Maar het is al de vijfde les van het nieuwe seizoen en dus beginnen ze al te spelen. En ik val gewoon in, en speel zonder probleem mee. Waardoor Stefanie wel effe bijna van hare stoel viel, maar toen ik zei dat ik nog gespeeld had, begreep ze het wel.
Enfin, dat was dus niet het wow moment, maar wel het moment waarop ik mij een nieuwe kaart aanschafte. De brave man die dat regelde vroeg mijne naam. Ik gaf hem die, maar hij verstond het niet goed, omdat er nogal veel lawaai was (wat wil je op een djembe les). Dus gaf ik hem mijn kaart, met mijne naam op.
'Ah, de schrijver!' riep hij uit.
WOOOOOOOOOW. Echt man, dat was effe slikken. Dat deed goed! Dat deed ongelooflijk goed.
En neen, hij verwarde me niet met Luc De Vos. Deze keer ging het echt over mij. Nice, very nice. Leuk, heel leuk.
Enfin, op de boekenbeurs dit jaar heb ik geen nieuw boek, spijtig, maar heb ook absoluut geen tijd gehad om veel te schrijven. Maar ik blijf het wel doen. Heb afgelopen jaar toch wel één boek geschreven, dat in - alle bescheidenheid - niet slecht is. Of het ook de weg naar het papier gaat vinden, weet ik niet. Maar ik heb nog wel zeker tien ideeën voor boeken, en stukken en flarden al geschreven en nog zes manuscripten liggen die wachten op verbetering.
Och, als ik ooit eens veel tijd heb, doe ik daar weer aan verder. Maar voor nu was dit WOW moment echt wel ongelooflijk leuk :-)

Blogje ',','

Hoe is dat nu mogelijk????

Al meer dan tien jaar woon ik in deze straat. Nooit heb ik het gezien, nooit is het mij opgevallen. Maar al die tijd, al die jaren, stond het daar onder mijn neus. Lag het daar klaar in mijn gezicht te lachen. Stond dat stomme ding me daar al die tijd uit te lachen.
Duizenden keren ben ik daar voorbij gekomen. Misschien wel tienduizend keer. En nu pas, nu, na al die tijd, heb ik het gezien. Is het mij opgevallen.
Het is schandalig! Ongelooflijke schande. Zeg ik u. Maar, ik denk dat niemand in onze buurt het al gezien heeft. Dat niemand weet wat er aan de hand is. Ze zouden zo rustig niet meer slapen. Ze zouden anders aankijken tegen deze buurt. Daar ben ik zeker van. Want wat zij dachten dat er hier het geval was, is niet het geval. Hun zekerheden worden ondermijnd. Hun waarheid is een andere waarheid.
De straat waar wij altijd in gedacht hebben te wonen, is niet onze straat. Het bord dat op de hoek van de straat aangeeft waar wij wonen, geeft niet onze straat aan.
Nee meneer. Al die jaren, al die tijd, staat er verdomme een 't' te veel op dat bord. Staat er gewoon weg een fout in ons adres.
En oh ja, die fout wordt vaak gemaakt. Heel vaak. En nooit heb ik er van wakker gelegen. Tot nu. Tot deze dag.
Ik ga een brief naar de gemeente schrijven om mijn beklag te doen. Want zo kan het niet meer verder. Zo kan ik hier niet blijven leven.
Die 't' moet er weg. Een nieuw bord moet er komen. Willen of niet. Verdorie. Ben ik daarvoor gaan stemmen onlangs. Om dan te ontdekken dat ze hier zelfs de straatnamen niet juist kunnen schrijven?
Een schande is het, een grote schande!
Maar wat is nu het ergste? Dat het bord verkeerd is? Of dat wij het nooit eerder gezien hebben? Daar moet ik nog eens heel hard over nadenken...

Blogje ',','

Paris Hilton

Nu heb ik vanavond, op weg naar huis, toch wel, zonder het te beseffen, de hele tijd naar het nieuwe liedje van Paris Hilton geluisterd zeker! Zonder te beseffen dat het die domme - veel te rijke en voor niet veel goed zijnde - blonde erfgename van het Hilton imperium was.
Maar, ere wie ere toekomt, zo slecht was het nu ook weer niet. Er zijn slechtere, luchtige, oor in oor uit pop deuntjes op de markt.
En ja, het is eens iets anders dan altijd die verhalen over haar uitspattingen te moeten horen of elke avond naar haar home made porno video te moeten kijken... :-)

Blogje ',','

Waar is de gele Babybel?

Da is nu al weken dat ik die niet meer in de supermarkt vindt. En die is stukken lekkerder dan de rode. (al is die ook niet slecht). De Babybel Emmental. Damn, die is lekker.
Maar als ik naar de site van Babybel surf, krijg ik een foutboodschap.
En als ik op Google naar Babybel Emmental zoek, kom ik op mijn eigen blog uit. Dat helpt ook niet hé.
Weet er toevallig iemand wat er met die gele babybel gebeurd is? Op de site van de moedermaatschappij is er niet van te vinden (buiten een paarse babysel in de Uk), strange, vreemd. Lig er wakker van. Maar dan niet echt ;-)

Blogje ',','

Triootje

Net drie nieuwe blogs ontdekt. Denk dat ze iets met elkaar te maken hebben, want ze linken allemaal naar elkaar. En ze vragen alledrie om input van de lezer. Om zijn eigen verhaal doen. Lijkt me leuk.
Je kan er je ei kwijt over vanalles.

• Jouw frustraties - http://www.mijnfrustratie.be, als ik daar aan moet beginnen, schrijf ik zo nen hele blog vol, denk dat ik dat toch eens ga doen, heb er wel een paar...),
• waar jij verlegen van wordt - www.rodekaken.be (ook daar kan ik van meespreken, wordt vaker rood dan een tomaat :-)
• en waar jij van klaarkomt. www.beterdanseks.be Maar dan niet persé in de seksuele zin, maar gewoon: wat vind jij nu leuk?

Goh, ik denk dat ik daar toch wel regelmatig eens iets ga uit de doeken doen. Lijkt me leuk.
Jullie niet? En vooral, regelmatig eens ga lezen, denk dat het interessant kan worden...

Blogje ',','

Effe rustig...

op bevel van de Ludo (onze huisdokter) moet ik het effe rustig aandoen. Maar don't worry:
I'll be back :-)

Blogje ',','

Signs

Neen, niet de film met Jodie Foster, (een goede film, zij het soms ietwat langdradig, maar voor de liefhebbers van het genre best te pruimen), maar body language.
En neen, geen erotische toestanden, maar afgelopen weekend heeft mijn body mij signs gegeven dat ik verkeerd bezig ben. Dat ik te veel werk, mij te veel opjaag, te veel pieker en mij te veel zorgen maak. Kortom: nie goed bezig ben.
En aangezien ik vorige week ook weer een jaartje ouder en wijzer geworden ben (dank u, dank u :-), wordt het tijd dat ik luister naar de signalen van mijn lichaam en de dingen anders ga doen. En zoals Lydia Protut (of de Protput) in Het Eiland net nog zei: "Dat is een teken, en voor tekens moet je respect hebben."
Al heb ik me dat voornemen al vaak gemaakt, deze keer ga ik het echt proberen te doen. Zou het lukken? Laat de weddenschappen al maar beginnen ;-)
Maar voor de rest was het weekend wel ok: vrijdag naar het toneel, waar mijn ski & concert kompaan de rol speelde van een zwarte met een plumeau die liefst langs de bips van de mannekes ging. Een karakterrol met andere woorden. Maar hij deed dat echt goed. Echt waar. Heb echt genoten.
Zaterdag was het weer boodschappen en klusjes dag en - zoals gezegd - teken dag. En niet zoals onze Bram, die niet liever doet dan tekenen: maar zoals: teken aan de wand...
Enfin, na een nachtje bekomen, spinnen en tollen, was de zondag redelijk ok en zijn we haringen gaan bakken en wat achter den toog gaan staan bij Cum Amore. Tappen, schenken, afwassen, enz. Je kent dat wel.
En vooral: op tijd in mijn bed. En minder werken, minder stressen, minder piekeren en me minder zorgen maken. Als ik iets verkeerd doe, zullen ze het mij wel zeggen. En zolang niemand iets zegt, doe ik gewoon verder. Zonder piekeren. Neh.

Blogje ',','

En eentje die er nog bijhoort...

Gevonden via Kluifje. De evolutie van mijn voornaam. Wel, net zoals Kluifje, was ik ook al over mijn piek voordat ik geboren werd. En in tegenstelling tot Kluifje, is mijn piek helemaal, maar dan ook helemaal voorbij. Ik ben niet meer populair, mijn naam verdwijnt, verloren voor altijd. Snik snik.
Maar ja, iets zeldzaams is dan weer specialer hé :-))))))))))))

Blogje ',','

Mijn roots

Ooit afgevraagd hoeveel mensen dezelfde achternaam hebben als uzelve? Wel, daar zijn verschillende bronnen om dat na te gaan. In ons Belgenland dan hé.
En zoals dat verschillende bronnen betaamt, geven ze ook verschillende resultaten weer.
Er is vooreerst familienaam.be. Eentje die ik al lang kende, een project van een zeer goede vriend, die naast deze dingen ook nog domeinen, hostings, en, laat ons zeggen, het betere werk voor volwassenen biedt...

En als tweede bron, de marketing mannen van Wegener. Vooral gespecialiseerd in marketing databases, maar dit is een leuke 'goodie' zoals zij het noemen.
En er zijn verschillen. De dekking van 'mijn familienaam' is licht anders en het aantal is ook verschillend, maar dat zal wellicht te maken hebben met het moment van opname.

Enfin, in elk geval, er zijn een kleine 4.000 naamgenoten in België. Lijkt niet zo veel eigenlijk hé. Maar, en dat zal u zeker verbazen. Er zijn meer Vos-sen dan Peters-sen (3.551). Peeters daarentegen is een ander verhaal. 33.275. En Janssens 31.259. Dus eigenlijk valt dat nog goed mee, nietwaar?
En och, als er te veel van zijn, is het unieke er ook wel van af, nietwaar? Neem nu Urgel, één van Els haar voorouders, daar zijn er maar 15 van in België. En die kent zij allemaal :-) Stuk voor stuk afstammelingen van Sebastien Urgel, gevonden in 'De Schuif' in Antwerpen, in 1823.
Intrigerend, zo'n stamboom. Als ik ooit nog eens veel tijd heb (kan me dat niet direct voorstellen), dan ga ik daar nog eens mee verder. Maar nu niet :-)

Blogje ',','

Een nieuwe vraag van de week...

Aangezien de serieuze vragen blijkbaar niet zo'n succes zijn, heb ik maar eens een andere vraag bedacht. Enjoy. (ben echt wel eens benieuwd of jullie hier meer op durven antwoorden :-)

Met hieronder de resultaten van vorige vraag. Schaam op jullie!!!. Ik ben deze week al 2 keer gaan lopen, neh (al moet ik bekennen dat dat zeer zelden gebeurt, maar dat doet er niet toe, nietwaar? :-)

Blogje ',','

The Soft Machine

Yep, den Ozark Henry heeft weer een nieuwe plaat afgeleverd. Na "the Sailor, not the Sea", die ik redelijk grijsgedraaid heb, voor zover dat bij een CD (of beter mp3's op mijn harddisk) nog mogelijk is natuurlijk, is er nu The Soft Machine.
Moet hem nog effe laten inwerken. Trekken, zoals dat bij thee het geval is. Rijpen, bij fruit. Chambreren, bij rode wijn.
Maar de eerste beoordeling is in elk geval al heel positief. These Days is natuurlijk een dijk van een plaat. En de rest is ook behoorlijk goed. Maar moet hem eens goed beluisteren. Nu is het met flarden en brokken, en dan mis je dingen. Maar de Piet heeft dat in elk geval weer goed gedaan :-)

Blogje ',','

Wat hebben we dit weekend weer uitgevreten...

Man man man, (om het in de woorden van Fernand Costermans, Antiquair Notair, te zeggen, de man die me in de persoon van Jacques van Assche elke avond op weg naar huis vriendelijk toelacht van op een verkiezingsbord, waarvan ik hoop dat ze maandag weg zullen zijn, en ik denk dat deze zin nu echt wel te lang aan het worden is, dus zal ik hier maar afronden), maar dan zonder de miserie, miserie, miserie, wat vliegt dat weekend.
Het was me weer een druk weekendje:

• de vrijdagavond uiteraard in den Babaloo begonnen, om eens thuisgekomen languit in de zetel te crashen en er enkel uit te komen om een fles wijn uit de ijskast te halen en om in bed te kruipen. Ik was dood, steendood. En niet van het drinken...
• zaterdagvoormiddag naar de bank voor een paar zaken (en dan nog dingen vergeten natuurlijk)
• de boodschappen van elke week afgewerkt
• om dan in de wagen de autosnelweg richting Sterrebeek te kiezen, richting Ikea. We zoeken wat spulletjes en dachten dat het nu wel niet zo druk zou zijn, is nog geen solden, noch eindejaar. Nou moe. Dat was effe mis. Vollen bak, gewoon vollen bak. Kinderland zat vol (al gaat onze Bram daar toch niet in), het restaurant zat vol, de parking (met ruimte voor 1700 auto's stond vol, en dus was het binnen ook behoorlijk druk. Maar het ging nogal, we konden overal nog door en hebben een paar spulletjes gekocht (zoals een mini strijkplank en een handig ophangding voor een stofzuigerslang) en nog wat leuke ideetjes opgedaan. Maar we zoeken nog verder.
• nog een paar boodschapjes
• zaterdagavond stond in het teken van de Moodle. Maar daar ga ik geen verdere commentaar op geven... :-) (wie raadt waar dit over gaat, betaal ik er ene ;-)
• Zondag stond de wekker, want onze Bram moest naar de eerste cathecheseles voor zijn eerste communie. Wat wordt dat manneke groot.
• En aangezien we moesten gaan stemmen, viel het opstaan nogal mee. Verwelkomd door de notabele kandidaten, zijn we richting stemhokje getogen, alwaar we onze electronische stem aan het magneetkaartje toevertrouwden. De goede stem, dat is zeker. Of ze ook veel uithaalt, dat is afwachten hé :-)
• En dan, eindelijk, finally, het werd hoog tijd, de rest van mijne buxus geschoren. Heeft lang geduurd, maar allez, is toch gelukt. En zelfs opgekuist en al.
• Om na het eten, terwijl den Bram naar de chiro was, de voegen van de ramen beneden allemaal te vernieuwen met grijze siliconen. Een secuur werkje, bijna onmogelijk (voor mij toch) om dat perfect recht te doen, maar Els was tevreden, dus dan ben ik dat ook.
• En aangezien we nog tijd hadden, zijn we dan maar een halfuurke gaan lopen, 't was goed weer, ideaal, en het viel nog goed mee ook. Maar 'k voel toch dat ik meer dan één keer per week moet gaan.
• En toen was het tijd voor het afhalen van onze Bram bij de chiro, waarna we richting Schakkebroek togen.
• Om een paar stukken Limburgse vlaai binnen te slaan (wat mag na het lopen ;-)
• en dan, na nog wat pc support geleverd te hebben, eens thuis gekomen in de zetel te crashen en te zappen tussen verkiezingsuitslagen, de Moodle, leuke dingen op tv, de Da Vinci Code (ja, nog altijd niet gelezen, schaam op mij ;-) en nog wat andere dingen, plannen voor de toekomst, projecten die wel of niet ooit concreet zullen worden, ideeën, ideeën, zoveel ideeën, maar een aantal zullen ooit zeker werkelijkheid worden. En hopelijk ook lukratief, nietwaar.
• om dan het weekend uit te wuiven, tot de volgende week, nu weer een weekje hard werken. hip hoi...

Geniet van de werkweek!

Blogje ',','

Sponge Bob the cookie

Uiteraard kent u Sponge Bob the movie. Maar kent u ook Sponge Bob the Cookie? Neen, wel, dat is dan een gat in uw smaakpapillencultuur.
Een product van Verkade. Waarvan er in onze berging toch wel een aantal dozen liggen. Maar in tegenstelling tot de foto hierboven, is het koekje dat wij kopen er eentje zonder chocola. Een lekker, droog koekje.
En ja, eigenlijk zijn het koekjes van onze Bram, maar ik eet ze ook graag. Da mag toch wel hé? :-)

Blogje ',','

Some mothers do have 'em

Schitterende serie uit de oude doos. Elke weekavond op Een te bewonderen iets voor twaalf. Een zalige afsluiter van een drukke werkdag, om effe het verstand op nul te zetten en te grijnzen en grinnen bij de onhandige en sullige Frank Spencer, die met een kinderlijke naieviteit altijd verder blijft gaan.
Een mix tussen Basil Fawlty (die wel heel slim is) en Mr. Bean. Engese humor op zijn best. Kijken (als je zolang wakker kan blijven :-)

Blogje ',','

Ik denk dat ons Mariette naar die fuif gaat gaan...

En voor zij die het niet snappen, ik moet de eer aan Highfly laten die mij dit liedje geleerd heeft, maar telkens als ik de naam Mariette hoor (neen, niet mijn nicht) of tjoepeke, dan begin ik spontaan te zingen:

"en op de tet van ons Mariette, daar hebben ze tjoepekes op gezet"

:-))))))))))))))))))))))))))))))))

Blogje ',','

Nieuwe vraag van de week!

De week is weer om, dus komt er een nieuwe vraag. Maar eerst de uitslag van de vorige vraag:

Met dank voor de bereidwillige medewerkers die deze antwoorden invulden.
Deze keer gooi ik het echter over een andere boeg. En neen, deze vragen zijn niet wetenschappelijk onderbouwd, noch verantwoord. En neen, de resultaten zullen de wereldgeschiedenis zeker niet beinvloeden, maar het zijn gewoon dingen die me bezig houden.
Zoals de nieuwe vraag. Hoe vaak per week doe jij aan sport?
Ikke vandaag nog eens gaan lopen. Zit nu aan een gemiddelde van 1 keer per week sporten. Is te weinig, I know, maar ik leef op goede hoop dat ik ooit meer tijd zal hebben. En jullie?

Met dank!

Blogje ',','

Da weekend...

Verdomme, het is alweer voorbij. Niet te doen hoe snel dat vliegt. Was nochtans goed begonnen. Op het werk vertrokken met een knaller van nieuws die iedereen effe deed duizelen (maar wat het was, kan ik hier niet uit de doeken doen, beroepsgeheim of een ander goed excuus...), om dan in het mooie Rumst een eerste glaasje (glaasjes) wijn van het weekend te gaan nuttigen, op een gezellig terras met zicht op een mooie tuin in goed gezelschap.
Maar lang mocht de leutte niet duren, want om 20u werd ik bij mijn tandarts verwacht voor de herstelling van een herstelling die niet lang gehouden had. Hoop dat de vulling het deze keer langer dan vier dagen uithoudt, anders mag die tand er helemaal uit voor mijn part.
Bijna een uur werk had die, waardoor het ruim negen uur was voor ik bij vrouw en kind in de zetel kon kruipen om gewoon niets meer te doen.
Iets wat van zaterdag niet gezegd kon worden: Heel veel gedaan:

• de detector van onze lamp aan de achterdeur vijf meter opgeschoven omdat die onder invloed van onze met blauwe regen overgoten pergola de ganse nacht aan bleef. En da's niet goed voor het milieu en onze portemonnee. Heb wel een paar draden zondag moeten verwisselen, want het werkte niet helemaal, maar da's nu in orde ;-)
• de buxusbollen een een stuk van de buxushaag geschoren
• de beuken geschoren
• de buitenkant van onze coniferenhaag geschoren
• de graskant aan de buitenkant van de haag geschoren
• boodschappen gedaan (mijn DVD's van De Parelvissers uit (in) De Standaard gaan halen)
• opgeruimd
• en mijne rug en nek bijna helemaal om zeep geholpen.

Een vijftal whiplashes uit het verleden hebben mijn nek en rug iets gevoeliger dan normaal gemaakt en dit soort werkzaamheden waar je met zwaar materiaal in slechte houdingen staat, helpt daar niet aan.

Soit, ben blij dat dat stuk al gedaan is, maar er wachten nog heel wat metertjes buxus haag en nog de voegen van onze ramen die moeten vernieuwd worden. Maar dat is voor volgend weekend.

En toen werd het zondag: de dag des heren. De dag om uit te slapen, mijn administratie wat in orde te maken, een wandelingetje te doen ('t was nog altijd goed weer), gaan eten bij de schoonouders, den Bram naar de Chiro gebracht en op kooptocht in Westerlo, waar de winkels open waren. Een nieuwe broek gekregen bij ons Monique van Moda Eros (mijne stamwinkel of hoe noemen ze dat), ene gaan drinken in Hotel Geerts op de grote Markt, ne pannekoek naar binnen geslagen, aangeboden door de plaatselijke middenstand en een bezoek gebracht aan Het vijfde Seizoen, in het kader van de open bedrijven dag.

Waarna het weer huiswaarts ging, onderweg den Bram - moe maar voldaan - oppikkend bij de Chiro en naar thuis wat genixt, gezapt, gegeten, gelegen, Bram zijn zelf gemaakte Pokemon tekeningen gekeurd en goedbevonden, gesurft, beetje naar de 0110 concerten gekeken en nu deze blog aan het schrijven.

En morgen: morgen is het weer werken, ben benieuwd hoe de bom van vrijdag verteerd gaat worden. Enfin, we zien wel, of het nu beter zal zijn weet ik niet. Het zal in elk geval anders zijn, en het zal druk worden, maar ja, dat hoort er bij hé.

Life goes on. We moeten vooruit. We zien wel wat er komt...

Blogje ',','