dinsdag, november 30, 2004

Arm Vlaanderen

De Werf is gedaan. Heb het eigenlijk nooit echt gevolgd, meestal zo maar met een half oog, als ik andere dingen aan het doen was, maar op zich was het niet anders dan al de andere reality soaps. Schelden op elkaar, naijver, nijd, jaloezie, enfin, al wat leuk is om de kijkende vlaming bezig te houden.
Maar het is gedaan, het huis is gewonnen, door twee vrouwen. Een lesbisch koppel, Fanny en Nele. En dat valt in het bekrompen Vlaanderen dat er vandaag toch nog altijd bestaat blijkbaar heel zwaar.
'Je zou verlegen zijn om hetero te zijn.' is maar één van de uitspraken die de verliezers deden. Ocharme, wat zijn ze toch triestig. Dat is een typisch geval van bekrompenheid, racisme, extreem gedachtengoed, etc. Als een zwarte zou winnen, zouden ze daar opmerkingen over hebben. Dat is het idee dat alleen zij die zich gedragen zoals iedereen zoiets mag winnen. Je gaat toch geen grote prijs aan een minderheidsgroep geven? Neen, dat kan niet, dat mag niet.
Djezes, ik snap echt niet dat mensen zo bekrompen kunnen zijn. Wat is nu mis met holebi zijn? De tijd dat dit niet aanvaard werd, zou toch wel heel lang achter ons moeten liggen, maar blijkbaar niet. Erg, heel erg. Maar ja, als je ziet hoe ze in Amerika reageren, daar gaan ze terug naar de Middeleeuwen. Dat is het land dat mensen die vrouwen in sluiers steken veroordelen, maar zelf mensen die anders zijn stigmatiseren tot en met.
Arm Amerika. Arm Vlaanderen. Waar is toch de verdraagzaamheid onder de mensen naartoe? Ik hoop dat die nog ooit terugkomt, want anders is het heel triestig gesteld me de toekomst van onze kinderen...

Blogje ',','

zondag, november 28, 2004

Idool 2004 - aflevering kweeniehoeveel

Wel, het was weer leuk vanvond. Mijn favoriete aflevering, met rock nummers. En wat bleek er vanavond nog maar weer eens : Laura zingt vals. Echt waar. Ik ken er misschien niet veel van, en ik kan zelf zeker niet zingen, maar ze zingt vals. Ze ziet er wel goed uit en al wat je wil, maar het is toch de bedoeling dat mensen die zo'n wedstrijd winnen goed kunnen zingen, niet?
En wat vindt de jury daarvan? Die vinden het allemaal prachtig, super, schitterend. Ik snap het echt niet hoor.
Terwijl je daar dan Joeri hebt, die ongelooflijk goed kan zingen en die vaak sterk bekritiseerd wordt door de jury. Ik begin aan hun objectiviteit te twijfelen.
Sandrine viel tegen vandaag. Totnogtoe zong ze echt schitterend, maar vandaag was het er vaak ook wel een stukje langs. Spijtig, maar ze heeft voorheen wel bewezen dat ze het kan.
En Wouter, wel die rockte de pannen van het dak. Schitterend gewoon. Echt schitterend.
Voor mij mag Laura nu naar huis gaan, en dan twijfel ik nog over de anderen, maar Joeri en Wouter zijn subliem. Sandrine gewoonlijk ook, alleen vandaag niet. Maar sorry Laura, en wellicht heeft ze veel fans, maar voor mij hoeft het niet meer.

Blogje ',','

zaterdag, november 27, 2004

D-day is coming

Het is weer bijna zover. 10 december is de officiele voorstelling van mijn nieuwe boek. Meriumbe, de Deur naar het Anders En iedereen is meer dan welkom. De lokatie is schitterend. Het gemeentehuis van Westerlo. Een kasteel. Oorspronkelijk eigendom van de Familie de Merode, die nog heel veel bezittingen heeft/had in Westerlo en omstreken.


Tot dan!

Blogje ',','

De droom van elke vader ... :-)

Ik denk dat elke vader van een zoon (en van een dochter nog meer wellicht, maar de kans dat die droom uitkomt, is redelijk klein) er van droomt om samen met hem, op een zaterdagavond te crashen in de zetel en te kijken naar Star Wars op TV. Wat kan er nu mooier zijn dan gezellig dicht tegen elkaar aan te kruipen en te kijken hoe Chewwie en Harrison Ford (in de huid van Han Solo) de strijd aangaan met de soldaten van Darth Vader.
Wel, dat is wat mij vanavond overkomen is. Zalig!!! En Bram genoot ervan. Al snapte hij met zijn vijf (bijna zes) lentes natuurlijk nog lang niet alles en liep hij over van de vragen, het was enorm tof. Af en toe moest ik wel even zijn ogen dichthouden, maar al bij al zijn die films best te bekijken door kinderen. Er zijn tekenfilms die veel erger zijn.
Dit samen met Lego en spelletjes spelen is toch de droom van elke vader tegenwoordig :-)

Blogje ',','

donderdag, november 25, 2004

Nog een paar CD'tjes

Onlangs de eerste van mijn op de boekenbeurs gewonnen Proxis bonnen gebruikt om oa de nieuwste van U2 - How to dismantle an atomic bomb, en Awake, the best of Live te bestellen.
En ik ben tevreden met mijn keuze. U2 is goed, zoals verwacht, maar ik moet hem nog effe laten inwerken. Die gaat de auto in, samen met Live (Overcome, They stood up for love, en nog meer van dat moois) om in detail te beluisteren als ik weer eens door het drukke verkeer naar huis mag bollen.
En via de gazet van antwerpen heb ik ook nog Spiderman op de kop kunnen tikken. Ik wou alleen dat ik wat meer tijd had om al die films te bekijken die ik nog liggen heb. En de boeken te lezen die ik nog staan heb. En de boeken te schrijven die ik nog schrijven wil. En....

Enfin, U2 en Live zijn alvast goed. En tijd, wel, flies when you're having fun.

Blogje ',','

woensdag, november 24, 2004

Hier woon ik...

Allez, niet hier, maar wel hier. ttz, op deze site kan je zien waar je woont. Het is effe zoeken en plots komt het er in zwart wit door ipv in kleur, maar met een beetje zoeken kan je zien waar je woont, in vrij goed detail en van goede kwaliteit. Satelietfoto's, waar je kan op zien of er iemand thuis was op het moment dat de foto genomen werd of niet.
In mijn geval is het uitzicht alweer een beetje gewijzigd (klinkers bijgekomen), maar het is toch wel indrukwekkend om te zien wat je allemaal kan zien. Er staat een auto op de parking bij ons en bij andere mensen kan je ook veel zien (niet dat ik voyeur aan het spelen ben hé, heb alleen bij familie gekeken ;-) Maar het is toch maar weer eens het bewijs dat Big Brother aan het kijken is. Want ik kan me voorstellen dat ze meer zelf kunnen dan ze ter beschikking stellen van het grote publiek.
Dus in het echt - zoals in Enemy of the State met Will Smith - zullen ze wellicht alles heel in detail en heel scherp kunnen zien. Toch een vreemd idee dat er zo'n blikken ding ver boven ons hoofd hangt dat foto's van ons maakt terwijl we nietsvermoedend in onze neus aan het peuteren zijn ;-)

Blogje ',','

dinsdag, november 23, 2004

Die Mark Uytterhoeven is echt nie te doen ;-)

Hij was weer in form vandaag. Allez, hij is altijd in form tijdens de Laatste Show. Rad van tong, ad rem, vinnig, snel, grappig, spitsvondig, niet te doen.
Zoals over de gevaren van het kerkgaan. Heb hier eerder ook al even over geschreven. Door de kaarsen is het kerkgaan slecht voor de gezondheid, waarop één van de gasten zei : ze zouden voor de pastoors een afzuiginstallatie moeten zijn. Waarop MarkU repliceerde: maar die hebben ze toch al...
Onder de zetel van het lachen lag ik bijna ;-)
Het is niet te doen waar die vent dat allemaal blijft halen. Zoals in de tijd van Alles kan beter. Uiteraard zal dat wel voorbereid geweest zijn, maar je moet er toch maar opkomen. Ik ben een fan van Mark Uytterhoeven, al heel lang, en ik denk dat ik het zal blijven. Zo rad van tong zou ik ook willen zijn ;-)

Blogje ',','

Mijn buurmeisje wil naar Valencia



Al die haar willen steunen : klik hier. Zij zal u eeuwig dankbaar zijn :-)

Blogje ',','

maandag, november 22, 2004

Ook naar Idool 2004 gekeken ?

De kans is groot, want ik vermoed dat er weer heel wat vlamingen naar deze liedjeswedstrijd gekeken, geluisterd en gestemd hebben.
Een moeilijke opgave voor Bart Peeters om met zijn 'Geen zorgen tot paniek' hier tegen te vechten. Moet bekennen dat ik het nog niet gezien heb, kan dus niet oordelen of het goed of slecht is. Maar Koen Wauters sloot vandaag Idool wel af met 'Geen zorgen tot paniek, hier zijn de resultaten' of zoiets. Een kleine knipoog naar zijn collega ?
Enfin, daar ging het niet over. Wat ik wel wilde zeggen, is dat er een duidelijk favoritisme waar te nemen is bij de jury. Eentje dat niet altijd aansluit bij wat de dames en heren op het podium doen.
Sandrine staat buiten kijf. Die is favoriete van de jury, zoveel is zeker, maar verdorie, die meid kan ook wel een stukje zingen ook. Die staat er, die is goed, die haalt de finale, dat staat wel vast.
Wouter is ook zeer goed, en ligt ook heel goed bij de jury. Kan een ferm stukje zingen, mag voor mij ook naar de finale.
Maar wie volgens mij nog beter is, en die door de jury vandaag voor een stuk afgekraakt werd, is Wouter. Die kerel kan echt goed zingen. Zoals hij vanavond dat nummer a capella inzette, dat was fenomenaal. En misschien is hij er nadien even onderdoor gegaan. Ik heb het in elk geval niet gehoord (was nog aan het werk ondertussen, laptoppie op de schoot ;-) was dus misschien was afgeleid, maar toch). Neen, voor mij, mag deze kerel zeker ook naar de finale. En winnen.
Laura, wel Laura. Ik weet het niet. Ze wordt door de jury zeer hoog ingeschat, maar volgens mij zong ze vandaag - en bij vorige gelegenheden - vals. En ik ben dan misschien geen muziekkenner (kan in elk geval zelf niet zingen), Els is dat wel. Zij dirigeert twee koren en weet wel wat vals is of niet. En voor haar zong ze ook vals. Maar de jury was er zeer lovend over. Ikke niet goed kunnen volgen.
En de afvaller ? Born. Wel, hij was voor mij beter dan Laura, maar ja, het publiek heeft beslist.
En heb ik meegestemd? Neen, daar begin ik niet aan. Ik heb respect voor iedereen die het wel doet, maar ik doe zelden mee aan dat soort votings. Het kost te veel en het haalt imho niet veel uit.
Maar soit, dat is mijn mening. Het is wel goed voor mijnen business, zolang ze maar betalen ;-)
En nu op naar volgende week: rock. Dat zou nog wel eens leuk kunnen worden. En zeker meer mijn ding dan Big Band. En ik denk dat Laura dan door de mand zal vallen en zal afvallen.
Voor mij mogen Sandrine en Joeri naar de finale. Of Wouter.

Blogje ',','

Voor de Einsteins onder ons

http://scholar.google.com/

Hoe zat het weer? E=MC?

Blogje ',','

zondag, november 21, 2004

De smeerlappen

Ik vraag me af of ze dat bij zich thuis ook doen. Blikjes uit het raam smijten, op de oprit van hun huis of dat van hun ouders. Ik durf het betwijfelen.
Dan moeten ze het bij ons ook maar niet doen. Het is toch niet te geloven hé. Constant vinden wij op onze oprit of voor de haag lege bier of colablikjes. Uit het raam gesmeten als de auto's vertragen voor het kruispunt hier een beetje verder.
Wie doet nu zoiets ? Daar bestaan vuilbakken voor. Of de verpakking van broodjes en chipszakken. Alles smijten ze uit hun raam. Ik snap het echt niet. Zo brengen wij onze Bram niet groot hoor.
Bij mijn moeder is dat net van 't zelfde. Zij woont net op 'opeet-afstand' van de Quick van Runkst (Hasselt voor de ingewijden) en hoe vaak daar de lege hamburger doosjes op het gazon liggen, is niet te tellen.
Krijgt de jeugd van tegenwoordig dan geen opvoeding meer? Wordt hen niet meer geleerd dat ze dat niet mogen doen ?
Ik kan je verzekeren, als ik er nog eens ene zie, dat ik mijne PMD vuilzak pak en die in zijnen auto leegkap. Eens zien of hij daar mee kan lachen. Ik vermoed van niet. Maar het komt wel op hetzelfde neer hé. Ik kap mijnen afval ook niet bij iemand anders neer, dan moeten ze dat hier ook niet doen. Neh.

Blogje ',','

donderdag, november 18, 2004

Kerkbezoek kan de gezondheid schaden...

Nieuws
Wel wel wel, wie had dat gedacht. Ik dacht dat dat altijd zo goed voor de zielerust was.
"MAASTRICHT - Gods wegen blijken echt ondoorgrondelijk: bezoekers van kerken lopen immers een grotere kans op longkanker dan mensen die godshuizen mijden. Een combinatie van brandende kaarsen en slechte ventilatie levert risico’s op. Eerlang dus op de deuren van de kerken: kerkbezoek brengt de gezondheid ernstige schade toe."
Ik denk dat ik mijn kerkbezoek een beetje zal moeten minderen nu ... ;-)

Blogje ',','

Light, mijn oor ja

Denkt u ook dat light producten beter zijn? Wel, ikke niet. meer. Aangezien ik op mijn lijn moet letten, allez vooral op mijnen cholesterol, kocht ik onlangs Light Mayonaise. Van Kraft. Al doet dat er niet echt toe. En uit nieuwsgierigheid keek ik even op de samanstelling van het product.
Jawadde. Wat daar allemaal in inzit !!!
In gewone mayonaise, die ik nog staan had, zit olie, eieren, water, en nog een paar natuurlijke stoffen.
In die light brol zitten meer bewaarmiddelen, kleurmiddelen, anti dit en anti dat middelen dan iets anders. Dat is chemisch spul. Het is dan misschien light, maar verdomme, ik weet niet of het allemaal zo goed is wat er in zit.
Misschien is dit niet het geval met alle light produkten, maar ik denk dat ik toch maar gewoon het echte spul ga eten, maar dan in beperkte mate. Ik denk dat dat gezonder is dan al dat light spul.

Blogje ',','

woensdag, november 17, 2004

Landgraaf is leuk, maar de weg terug....

Yep, het was weer lang geleden (toch al bijna een week) dat we nog eens in Landgraaf geweest waren, dus hoogtijd om terug te gaan. ;-)
Was eigenlijk puur toeval hoor, vorige week met Els en Bram, en zus en schoonbroer en de kids (en Kluifje was ook afgekomen) gegaan, maar toen was het ontiegelijk druk.
En vandaag met Kluifje, Highfly, Miss Pinternet en Kawouter. En Els en Bram zijn ook afgekomen. Ze zijn ook behoorlijk gebeten door het skivirus, dus ik denk dat we nog veel op de sneeuw gaan staan de komende jaren :-)
En het was leuk, heel leuk. Weinig volk, niet aanschuiven aan de liften, geen snoodaards die mijn plank beschadigden (en gelukkig die van Kawouter ook niet :-p), dus heel veel afdalingen gedaan. Maar aangezien de links piste (de iets moeilijkere) dicht was, is het wel altijd hetzelfde. Dus zal het wellicht nu toch wel twee weken duren vooraleer ik terug ga ;-)
Maar de weg terug, dat was een ander paar mouwen. Miljaar. Ze sturen ons daar in NL van de autostrade af en dan is het gedaan. Wegomlegging ? Ho maar, daar hebben ze nog nooit van gehoord. Zo'n paar letters hier en daar die je zou moeten volgen, maar dat leidde nergens toe. Een half uur heb ik zitten rondcrossen van hot naar her, tot ik van miserie maar naar Maastricht gereden ben (dit zeer tegen de zin van mijn 'madam' in den auto (keer om alstublieft ;-), maar toch gedaan en uiteindelijk toch thuis geraakt.
En neen, het lag niet aan mij, want ook Kawouter & miss Pinternet, en Kluifje hadden er last van.
Gelukkig is Els zonder problemen thuis geraakt, want die heeft geen madam in den auto. Toen zij vertrok, was de omleiding er precies nog niet.
Neen, die Hollanders mogen dan een leuke indoor skipiste hebben, van de weg wijzen in geval van omleidingen hebben ze geen kaas (zelfs geen Gouda) gegeten.

Blogje ',','

dinsdag, november 16, 2004

Er ligt al sneeuw in Kreuzboden

Hier waren we vorig jaar, en ja hoor, er ligt al weer een pakje sneeuw, de pistes zijn al open en je kan er weer naar hartelust skien en snowboarden. Verdomme, het begint behoorlijk te kriebelen. Zeker na ons bezoekje aan Landgraaf.
Maar deze keer gaan we naar Fendels, in Oostenrijk. Hier heb ik geen webcam van gevonden, toch geen werkende, maar ik denk dat het ook zeer sterk gaat meevallen. Zolang er maar sneeuwt ligt he. :-)

Blogje ',','

Keer om alstublieft

Wel, ik ben heel blij met die GPS in de wagen (stoefer ;-), heb er al veel plezier van gehad, al heel makkelijk overal mijn weg gevonden, maar onlangs begon ik er toch aan te twijfelen.
In het centrum van Rijmenam zei mijn lieftallige dame in de wagen tegen mij : "Indien mogelijk, keer om alstublieft en daarna, keer om alstublieft."
Als ik even heel logisch en rationeel nadenk, dan komt dit er op neer dat ik de eerste keer, als ik omdraai, met mijn neus in de richting sta vanwaar ik gekomen ben en als ik dan nog eens omdraai, terug met mij neus in de richting sta waarin ik stond.
Met andere woorden een bocht van 360°. Helemaal rond dus. En totaal zinloos. Ik snap het niet, maar ga er mij ook niet druk in maken. Flippende GPSsen zijn niet echt de dingen waar ik me tegenwoordig zorgen om maak. Ik heb wel andere dingen aan mijn hoofd.
En tot nog toe heeft mijn madam me overal behoorlijk goed naartoe gebracht. Ze mag dus nog effe blijven. ;-)

Blogje ',','

maandag, november 15, 2004

Dat is nu toch wel echt smerig!

Verdorie, dan ga je als onschuldige, hardwerkende mens, die dringend nood heeft aan ontspanning nog eens naar een optreden in Vorst Nationaal. Van Dido natuurlijk. Eén van de beste optredens die ik ooit gezien heb. Ze was fenomenaal. Maar daar heb ik de lofzang al eens van gezongen ;-)
Dan kom je na het optreden terug aan je wagen, en wat vind je? Een ruit die helemaal vol met rode lipstick geschilderd is. Leuk, haha, ik lach me te pletter. Maar ja, dat gaat er nog af, dus na wat poetsen, zag ik weer door mijn ruit.
En wat krijg je dan een paar weken later in je bus (allez, via het werk, maar komt op hetzelfde neer): een boete. Juist ja, een parkeerboete. Omdat ik op de stoep geparkeerd had.
Kan het verdorie nog smeriger? Ik hinderde niemand, daar let ik altijd wel voor op. En ja, ik stond op de stoep, maar dan moeten ze mij eens vertellen waar je in de buurt van Vorst Nationaal deftig kan parkeren zonder een beetje illegaal te gaan staan. Alle straten in de buurt staan daar altijd vol, met wagens die echt wel gevaarlijk staan. Die soms gewoon op de weg staan. Maar dat mag dan precies. Ikke, met mijn vier wielen op de trottoir (zo staat het op de pv), mag daar niet staan.
Komaan nu hé. Sorry dat ik het zeg, maar hebben ze nu echt niets beters te doen dan op een moment dat er gigantisch veel auto's verkeerd geparkeerd staan, mensen te beboeten die genieten van een deugddoend avondje uit?
Die kerels die mijn ruit bezoedeld hebben, zullen ze niets gedaan hebben. De auto's waarin ingebroken werd of die beschadigd werden, zullen ze niets aan gedaan hebben, maar een wagen die niemand hindert, ja, die schrijven ze op. Waar moet het met dit land naartoe? Ik weet het niet meer hoor.
Moet ne mens dan gewoon thuisblijven? Of zijne fiets meebrengen omdat je zo ver moet parkeren?
Maar ik zal wel geen andere keuze hebben dan betalen zeker? Al is het met dikke tegenzin. Neh.

Blogje ',','

Philadelphia Provenzale

Ik wil hier geen sluikreclame gaan maken voor een merk van kazen, maar deze verdient een uitzondering. Deze is uitzonderlijk lekker. Als je deze kaas probeert, dan proef je de provence, dan waan je je in zuid-frankrijk, temidden van de heerlijk geurende lavendelvelden, luisterend naar het nimmer eindigende getjirp van 'les cigalles', genietend van de stralende zon, onderwijl een lange wandeling makend, dromend als een god in frankrijk.
Hij is lekker, uitzonderlijk lekker, en geeft je een klein beetje het gevoel met vakantie te zijn. En dat verdient extra aandacht, alles wat daar in slaagt.
Voor de eerste keer geproefd deze zomer aan zee, maar tot nog toe niet in onze vertrouwde supermarkt te vinden. Tot deze week. Nu is hij er wel. Jummie, jummie. Ik wordt vaste klant hiervan.
En bovendien is ie nog light ook, mag ik hem zonder schuldgevoelens eten. Niet dat ik die zou hebben hoor, maar toch ;-)

Blogje ',','

zondag, november 14, 2004

Het zijn vreemde tijden...

als je dezer dagen de krant openslaat, naar het nieuws luistert of kijkt, bekruipt je toch wel het gevoel dat er vanalles aan het broeien is. Het is op verschillende fronten. Arafat die dood is, de totale chaos en onrust in Irak, de moord op Theo van Gogh en de daaropvolgende onlusten bij onze noorderburen. Het zijn allemaal tekenen van onrustige tijden. De sluimerende onverdraagzaamheid, die tot nu toe ver van ons bed leek en buiten enkele incidenten hier en daar zich alleen in landen als Israel en Irak leken voor te doen, komt nu alsmaar dichter bij. Moskeen in brand steken, mensen die kritiek hebben op de Islam vermoorden. Waar zijn we in godsnaam me bezig?
Inderdaad, in godsnaam. Hoeveel mensen zijn er nu sinds het begin der tijden al niet vermoord in naam van één of andere god. Miljoenen, miljoenen en nog eens miljoenen. Kan dat de bedoeling van een godsdienst zijn? Dat lijkt me toch niet.
Een godsdienst zou verdraagzaamheid en broederliefde moeten prediken. En al doen de meesten dat officieel wel, bijna alle godsdiensten kennen hun excessen en doden mensen in naam van hun god. Buiten de hindoes en de boedhisten zijn er niet veel die kunnen zeggen dat ze clean zijn.
Christenen zeker niet (gedenke de kruistochten en wat er tegenwoordig bijvoorbeeld nog in Noord-Ierland gebeurt), moslims niet, joden niet, etc. Niemand. Is dat niet erg? Is dat niet verdomd erg? Ne mens zou er onmiddellijk atheist van worden. Maar de vraag is of dat iets gaat oplossen. Ik vrees ervoor. Want als mensen niet onverdraagzaam kunnen zijn in naam van een god, zullen ze wel andere excuses vinden om elkaar de kop in te slaan. Droevig, heel droevig.
Gelukkig zijn ze niet allemaal zo. Dan zou het heel erg zijn. Gelukkig zijn het maar excessen, maar het spijtige is dat zij zo'n grote invloed lijken te hebben en veel mensen meesleuren in hun val. En dat is heel erg.
En tel daar nog eens de drama's bij die we de laatste dagen gezien hebben, veroorzaakt door depressies en jaloezi, dan krijg ik toch een zwaar gevoel vanbinnen...
Maar maak je geen zorgen. Ik ben verre van depressief, er is veel te veel moois in het leven om optimist voor te blijven. Maar een mens wordt er soms toch wel eens stil van...

Blogje ',','

F1000

Wie is toch die mysterieuze bestuurder van die zilvergrijze Toyota Landcruiser met als nummerplaar "F1000". Je ziet dat niet vaak, zulk een nummerplaat (neen, maar 1 keer, hoor ik de alerte lezer zeggen, natuurlijk bestaat elk nummerplaat - als het goed is - maar één keer, maar ik bedoel natuurlijk dat zulk een combinatie niet vaak voorkomt ;-)
De laatste tijd kom ik hem vaak tegen 's morgens in de buurt van Hofstade en gaat ie dezelfde weg op als ik, richting Perk, wellicht om de file op de E19 te vermijden.
En nu kom ik hem ook 's avonds vaak tegen, maar dan niet op die weg van Perk, maar aan de afrit van Zemst van de E19. Hij neemt precies dezelfde weg als ik. Niet dat daar iets mis mee is, maar het valt gewoon op.
Zo'n mooie, nieuwe, zilveren Toyota Landcruiser met een intrigerend nummerplaat. Vreemd, maar op zich niets mis mee natuurlijk :-)

Blogje ',','

vrijdag, november 12, 2004

Alstublieft, uwe C4

Ik denk dat de meeste mensen zouden verschieten als hun baas dat tegen hen zegt. U niet misschien? Ikke wel.
Maar vanaf nu hoeft dat niet meer. Vanaf kan het ook goed nieuws zijn als iemand dat zegt. "Hier is uwe C4." of "Kom eens even naar mij om uwe C4 op te halen."
Yep, het zal niet meer duidelijk zijn wat dit nog wil zeggen in de toekomst, mensen zullen niet meer zeker of ze nu bedankt worden voor bewezen diensten of dat ze promotie maken of een bonus krijgen. Er zijn geen zekerheden meer in dit leven.
Ik weet niet of Citroen er over nagedacht heeft wat dit in Belgie wil zeggen, maar met hun nieuwe C4 (die logischerwijze tussen hunne C3 en C5 ligt), hebben ze iets in de markt gezet dat op z'n minst een paar negatieve bijbetekenissen heeft.
Al ziet de wagen er behoorlijk goed uit en oogt hij heel sportief, het zal toch wel effe raar overkomen als je te horen krijgt dat je een C4 krijgt.
Maar soit, het zal wel wennen zeker ;-)

Blogje ',','

donderdag, november 11, 2004

Onbegrijpelijk...................

Hoor net op de tv dat het lichaam van de 2,5 jarige peuter, Jansien Bosman uit Antwerpen, dood terug gevonden is. Vermoord !!!!!
Vermoord? Verdorie, wie - of wat - kan zo iets doen. Wie kan het over zijn hart krijgen om een onschuldig wezen van nog geen drie jaar van het leven te beroven. Om haar nog maar kwaad te doen.
Dit zijn geen mensen die zo iets doen. Dit zijn monsters. Hier kan nooit, nooit of te nimmer een excuus voor bestaan. Hier bestaan geen verzachtende omstandigheden voor. Ik ben tegen de doodstraf, maar de dader hiervan mag de ergste straffen ondergaan die mogelijk zijn. Voor dit soort mensen mogen ze radbraken, vierendelen, klemschroeven, pek, enzoverder terug invoeren. En ik zeg dit niet om te lachen.
Als dat mijn kind zou zijn, en ik zou die dader ooit onder handen krijgen, ik denk dat ik hem (of haar) ik weet niet wat zou aandoen. Ik heb zelf een zoontje en krijg het ijskoud als ik eraan denk dat er zoiets zou gebeuren.
Mijn oprechte deelneming voor de ouders. Ik wens hen alle sterkte, al denk ik dat niets hen op dit ogenblik kan troosten. Dit is niet te vatten. Dit kan niet gebeuren. Dit mag niet gebeuren. Dit is onbegrijpelijk......

Blogje ',','

Belgium goes Landgraaf

Ik denk dat elke ski en snowboard minnende belg vandaag in Landgraaf was. Wij dus ook. We gingen eens oefenen voor onze skitrip in april, effe zien of het ging, mijn zus en haar man en kinderen, die met ons meegaan, hadden nog geen (of heel weinig) ski-ervaring en wilden eens proeven van het witte goud.
Wel, dat kon, maar dan wel als je veel geduld had. Ik had al zo'n donkerbruin vermoeden toen we de parking opdraaiden. Die stond voller dan ik ooit eerder gezien had. Ben ondertussen al zo'n zes of zeven keer in Landgraaf geweest en dit had ik nog nooit meegemaakt. Maar het is er groot, dus het zou wel meevallen. Ja tarara, toen we aan de kassa kwamen, moesten we wel effe slikken. Drie kassa's waren open, en voor alledrie stonden lange rijen aan te schuiven. Wij dus ook, geen andere keuze en zo'n klein uur later konden we ons dan eindelijk naar de kelder begeven om ons om te kleden en materiaal bij elkaar te zoeken.
Mijn medelandgraafbezoekers gingen les volgen en die begon om twaalf uur. Wel, ze waren maar heel nipt klaar en we waren wel voor elf uur daar. Maar toen we eindelijk binnen waren, viel het nogal mee. De rijen voor de liften waren in het begin best doenbaar en dus kon ik heel snel mijn spiksplinternieuwe snowboard (een Air van Burton) gaan uittesten.
En het verdict? Hemels, zalig, fantastisch, geweldig. Het was heel effe wennen, ze glijdt wel iets anders dan alles wat ik totdantoe onder mijn voeten gehad had, maar het was ok. Heel ok. Ze gaat snel, ze gaat goed, ik kan er mee draaien en keren zoals ik wil. Ik kan toerkes maken die ik eerder niet kon. Met andere woorden: ze is goedgekeurd. Meer dan goedgekeurd.
Maar het wachten was nog niet gedaan. Na de les hadden we honger en wilden we eten. Als moesten we eerst een zoektocht op touw zetten naar een plaatsje om te zitten en toen we die gevonden hadden, moesten we nog bijna een uur aanschuiven om een mega snowworld hamburger te bemachtigen met frieten. Die dan wel ok waren.
En toen die verorberd was, konden we terug voor twee uren de piste op. Alwaar het een stuk drukker geworden was en de wachtrijen aan de liften ook die trend vertoonden.
En waar ik me behoorlijk kon opwinden in al die mensen die niet deftig konden aanschuiven en van alle kanten met hun skis of snowboard over mijn nieuwe snowboard schuurden. Met als gevolg dat er al krassen op zijn en wat aan geschaafd is. Maar dat zal wel niet te voorkomen zijn zeker.
Enfin, het was heel leuk, en toen we de file ook nog overleefd hadden, zijn we terug thuis geraakt, waar een heet bad mij een stuk terug bekwikkeld heeft.
Ik ga nog terug, zeker weten, maar niet meer op dagen dat heel Belgie hetzelfde idee heeft ;-)

Blogje ',','

dinsdag, november 09, 2004

Blogging all the way

Las net op de blog van Dipfico dat hij al zestien maanden aan het bloggen is. Ik dacht dat het langer was. Ik dacht dat hij al langer dan mijzelve bezig was. Ben dan ook even gaan zien in mijn archives hoe lang ik nu zelf al bezig ben en dat is verdorie al 20 maanden.
Twintig maanden, dat is al een hele tijd. Ik wist niet dat het al zo lang was en had nooit gedacht dat ik het zo lang zou volhouden. 954 posts heb ik al bij elkaar geschreven in die tijd. En deze wordt dus 955. Bijna 1000, dat zullen we moeten vieren.
Dat zijn er 47,7 per maand. Dat is 1,5 per dag. Ik heb geen zin om het aantal woorden te gaan tellen, maar het zijn er veel, heel veel. Misschien bijna zoveel als een boek.
Zou dat geen idee zijn? Al die posts bundelen in een boek en uitgeven?
Wedden dat als ik een BV was dat dit zou verkopen. Maar nu wellicht niet. Laat ik me dus maar bezighouden met echte boeken te schrijven en te trachten die te verkopen.
Maar deze blog blijf ik zeker ook nog onderhouden. Met stukjes over mijn leven, mijn bedenkingen, mijn visie op de dingen rond mij en de dingen die ik tegenkom tijdens mijn surftocht over het web. Goed of slecht, bekend of onbekend, naakt of gekleed, nieuw of oud. Doet er niet toe.
Als het maar de moeite is om over te schrijven. Of niet, wie zal het zeggen :-)

Blogje ',','

Over balansen, weegschalen, evenwichten en dies meer

Waar gaat dit nu weer over? Hoor ik u denken.
Wel, over balansen, weegschalen, evenwichten en dies meer.
Balans tussen werk en privé. Evenwicht tussen tijd besteed aan de professie en het gezin. Iets wat in deze vluchtige en hectische tijden niet altijd eenvoudig te doen is.
Enerzijds is er de druk van het werk om nieuwe produkten zo snel mogelijk klaar te krijgen, om ervoor te zorgen dat alles werkt zoals het hoort en dat alles op tijd op het schap ligt (om het plastisch te zeggen)
Anderzijds is er de druk om tijd met het gezin door te brengen. Al is dat geen negatieve druk, dat is vooral de wil om dat te doen. De wil om den Bram wat meer te zien, en Els ook. Al gaat die iets later slapen dan Bram ;-)
En de druk/zin om ook nog andere dingen te doen. Djembe spelen, snowboarden, schrijven, gitaar spelen (maanden geleden), in de tuin werken, etc. Zoveel te doen, zo weinig tijd. En dan ging ik ook nog aan sport doen, lopen, fietsen. Er komt bitter weinig van in huis. Al ga ik subiet mijn trainingske nog eens aantrekken en wat kilometerkes malen op mijnen hometrainer. Kwestie van toch nog een beetje in conditie te blijven hé.
Want de snowboardvakanties komen er weer aan :-))))))) Donderdag eerste keer op mijn nieuwe snowboard in Landgraaf. Kijk maar op de webcams als ik daar zo rond de middag voorbij gesuisd (of getuimeld) kom ;-)
En die weegschaal? Da's gewoon mijn sterrenbeeld :-)

Blogje ',','

maandag, november 08, 2004

Het zit er weer op ...

voor dit jaar. Dat ik op de boekenbeurs ging signeren. En was het een succes? Nou, dat is verdeeld. Echte kopers niet zo heel veel, nergens trouwens, maar wel veel geinteresseerden. Heel veel mensen die het boek bekeken, info vroegen (en kregen natuurlijk), en noteerden. Nooit zoveel mensen het boek zien opschrijven. En beloven dat ze gingen terugkomen.
Dat hebben ze niet allemaal gedaan, maar de interesse was er wel. Da's toch ook al veel hé.
En wat was er nog? Wel, ik heb mijn eerste interview voor de nationale radio achter de rug. Neen, correctie, de internationale radio. Radio Vlaanderen Internationaal. Te beluisteren over heel de wereld. Volgende week, of een van de komende weken komt mijn interview daarop.
Was wel leuk, en heel vlot en ongedwongen. 'k Was ook niet voorbereid, ineens stond die daar. En het ging wel vrij vlot, had ik de indruk. Ben eens benieuwd mezelf te horen binnenkort ;-)
Maar het zit er dus weer op voor dit jaar, nu kan ik me weer concentreren op mijn nieuwe boek dat hopelijk volgend jaar ook weer op de boekenbeurs zal te vinden zijn. En hoeveel boeken je hebt, hoeveel te makkelijker het is om ze te verkopen.
Of ik moet ondertussen een BV worden, dan is het ook makkelijk, maar dat zie ik nog niet direct gebeuren. ;-)

Blogje ',','

zaterdag, november 06, 2004

Blogje de kart-kabouter

Op één van mijn vorige jobs werkte iemand, die wouter heette, en omdat hij altijd zo snel liep, noemden we hem Wouter de crosskabouter. Maar dat was lang voor de kaboutertijd (inside joke ;-)
Maar daar gaat het hier nu niet over. Vandaag wezen karten. Op de ISP-Karting bij de Inkart in Puurs. Verschillende ISP uit het Vlaamsche land waren daar aanwezig (of bedrijven die in de telecomsector actief zijn), waaronder ons aller Besite, XS4ALL, en Realroot (de winnaars), Kangaroot, en nog een paar anderen. Maar ik deed natuurlijk mee met het team van Scarlet. Het bedrijf van de One :-)
En we waren One met het team. Met twaalf. Eerst een proefritje, dan de qualificatie en dan de race. Vier uren non stop racen tegen de klok. Tegen de tijd. En tegen de infrastructuur.
Want toen het mijn beurt was, ben ik op een gegeven ogenblik een beetje hard op de rem gaan staan, geslipt (maar één keer) en heb ik een stuk van de infrastructuur onderuit gehaald. Niets ergs, tien seconden later stond het alweer op zijn plaats, maar omdat we al een paar warnings gehad hadden (de andere rijders natuurlijk ;-), mocht ik de pits opzoeken om te aanhoren dat ik beter moest opletten met de infrastructuur. Nou ja, dat vond ik behoorlijk unfair, maar niets aan te doen. Het kostte me dan wel een ronde en aangezien ik nu ook niet de snelste piloot van het team was (kleine understatement, maar slecht was ik ook niet, iets boven het gemiddelde), is onze stand licht achteruit gegaan.
Maar ja, meedoen is belangrijker dan winnen hé. En een vijfde plaats is toch mooi verdiend, niet?
En blijkbaar zijn we ook al ingeschreven voor de 12 uur van de Inkart in Puurs, ergens eind juni, begin juli. Maar dan ga ik eerst toch nog een beetje oefenen ;-)

Blogje ',','

donderdag, november 04, 2004

SinterScarlet kapoentje, wat vind ik in mijn schoentje...

Waarom verwen je jezelf eens niet met een all in one, adsl + telefonie + gsm aansluiting, met een pak gratis minuten.
Geen Belgacom meer nodig, abonnement verdwijnt, je belt gratis naar Telenet en Belgacom en je belt voor een uur gratis met je GSM binnen het gezin.
Meer moet dat toch echt niet zijn hé.
Maar, het aanbod is beperkt, wie eerst komt, eerst maalt.
Dus allen daarheen en hopen dat je bij de gelukkigen bent.

Blogje ',','

woensdag, november 03, 2004

Wat we moeten we denken van een dag als vandaag?

Een dag waarop er weer geschiedenis geschreven is. Bush is de nieuwe president van de Verenigde Staten. De vierde keer dat een Bush van die struik (hebde hem ;-) de machtigste man ter wereld wordt. Voor velen een droevige dag in de geschiedenis.
Ook ik kan niet zeggen dat ik er blij mee ben. Ik ben geen Amerikaan, kan niet oordelen hoe het is om in Amerika te leven en wonen onder het bewind van deze 'leider', maar het beeld dat we hier in belgie van hem hebben, is toch allesbehalve positief. Een machtsgeile, oorlogszuchtige, struikelende en helemaal niet welbespraakte, noch intelligente president. Dat is zowat hoe wij hem kennen. En als dat het geval is, dan is het geen goede zaak dat hij weer president is.
Zoals op actueel daarstraks: met Kerry was ook niemand echt gelukkig, maar het was beter dan Bush. Van twee kwalen het minst erge kiezen. Zo heet dat. Kiezen tussen de pest en de cholera.
Wat mij ook opviel, was dat 95 % van de Amerikanen die hier in Belgie zitten, niet op Bush stemmen. Eens ze de beschaving geproefd hebben, komen ze tot hun verstand. Dat zegt toch wel heel veel over hen, niet?
Soit, niets meer aan te doen zeker? We zullen er mee verder moeten. Al hoop ik dat hij toch een beetje zijn verstand gaat gebruiken en niet weer de hele wereld in brand gaat steken.

En voor de rest: wel, nog eens gaan signeren op de boekenbeurs. Was leuk, veel handtekeningen moeten zetten (al zaten er wel een paar tussen van jonge meisjes die duidelijk een opdracht van hun juf of meester gekregen hadden om handtekeningen van zoveel mogelijk schrijvers te verzamelen, maar dat doen we ook graag hoor ;-), maar was ongelooflijk warm. Te warm. Niet te doen.
En voor de fans: zondag zit ik er nog eens, van 10 tot 14 uur. Dus: laatste kans, tenzij je kan wachten tot de voorstelling op 10 december, waar uiteraard ook iedereen op uitgenodigd is. :-)

Blogje ',','

dinsdag, november 02, 2004

My lucky day

Zoals zovelen, heb ook ik een kansje gewaagd in de bunker van Proxis op de Boekenbeurs. In de overtuiging dat ik toch niets zou winnen, maar dan kreeg ik toch in elk geval een mooie pen en kon ik een praatje slaan met de bevallige hostess die daar stond ;-)
Maar die hostess moet mij geluk gebracht hebben. Want ja hoor, ik heb gewonnen. Een jaar lang gratis boeken.
Ik was door mijn 'you've got Gmail' tooltje al verwittigd dat ik een mail van Proxis had, maar in de preview kon in niet lezen wat het was en had ook geen tijd op het werk om hem verder te bekijken. Maar toen ik thuiskwam zag ik het: 1 jaar gratis boeken, oftewel : voor 240 euro aan waardebons bij Proxis. Leuk, leuk, leuk. Zal ik eens goed over moeten nadenken wat ik me daarvoor ga aanschaffen, maar ik zal wel iets vinden. Deel 7 van de Donkere toren serie van Stephen King zal in elk geval al op het lijstje staan. En de rest, dat zien we wel. Tijd genoeg hé :-)

Blogje ',','

Jeugdsentiment

Onderweg naar huis vanavond (veel te laat, cross cross, Els nog net gezien toen ze wegreed, in de auto naar elkaar zwaaien, het toonbeeld van het gejaagde leven), hoorde ik een kraker uit 'mijn jeugd'. Don't leave me this way van The Communards. Eentje in de category van The only way is up van Yazz. Eentje waarop ik vroeger de pannen van het dak heb staan swingen. In de tijd toen de dieren nog spraken.
Het was heel vreemd, ik krijg bijna het gevoel alsof ik terug een fuif binnenwandelde, de dansvloer opstapte en direct kon beginnen sjaken.
Maar niets was minder waar. Ik raasde in het donker (amai, wat is het vroeg donker nu, echt winter al), naar mijn huis, alwaar het goed vertoeven is, maar waar niet echt een fuif bezig was ;-).
Is dat een teken dat je oud wordt als je plots overvallen wordt door gevoelens van gone by times? Ik weet het niet, maar echt nostalgisch was ik niet hoor, ik vind het nu ook best leuk. Maar het was wel even vreemd. Stof tot nadenken...

Blogje ',','

maandag, november 01, 2004

You've got Gmail

Op deze dag van bezinning, reflectie over leven en dood, ophalen van herinneringen aan mensen die ons - helaas veel te vroeg - ontvallen zijn en die we elke dag nog meer missen, even iets anders.
(niet dat me dat allemaal niet raakt, integendeel, ik heb mijn deel van emoties ook gehad, maar het heeft geen zin blijven stil te staan, we moeten vooruit)
Er is een Gmail notifier voor Trillian. En die is hier te vinden. Hierop gewezen door Pirkwein van Onzin ben ik op zoek gegaan naar dit kleinood. Eerst op de officiele notifier van Gmail zelf gestoten, maar die zocht ik eigenlijk niet. Neen, deze is het die ik moest hebben. En die ik ook gevonden heb.
Leuk, kan handig zijn, proberen, zou ik zo zeggen. Wel niet vergeten de plugin in je Trillian te installeren, anders werkt ie niet. En je account moet je ook nog instellen. Anders weet ie niet wie je bent.

Blogje ',','