woensdag, juli 29, 2020

De rode koffer - blijven schrijven...

The inspiration is high in this one...
Weer een verhaaltje dat uit mijn virtuele pen gevlogen is. Alle reacties zijn meer dan welkom! 🙂
De rode koffer
SCHRIJVERSPUNT.NL
De rode koffer
‘Waarom?’‘Waarom wat?’‘Waarom wil je naar buiten?’‘Ik krijg het hier benauwd.’‘Het is niet veilig daarbuiten.’‘Hier word ik gek.’‘Je moet wachten.’‘Ik kan niet meer wachten.’De muffe lucht maakt mijn hoofd ijl. Ik hap naar adem, naar verse zuurstof. Die is er niet.‘...

dinsdag, juli 28, 2020

100 woorden - tijd


Nog een vingeroefening voor Hebban. :-)


‘Aeon, waar zijn de wijzers?’
‘Weg, ik heb de tijd gestopt.’
‘Waarom?’
‘Tijd is pijn. Zonder tijd, geen verlies. Niemand die nog sterft. Geen ziekte of verdriet, geen leed. Zou dat niet goed zijn?’
‘Neen.’
‘Waarom niet? Een wereld zonder pijn, dat wil toch iedereen.’
‘Dat wil je niet.’
‘Ik begrijp het niet.’
‘Zonder tijd geen geboorte. Geen liefde, geen herinnering. Kan je nog van iemand houden zonder tijd?’
‘Euh… neen…’ 
‘Zonder tijd geen leven.’
‘Ik begrijp het. Dat mag niet.’ 
‘Neen, dat mag niet. De wijzers moeten terug. Waar zijn ze?’
‘Weg.’
‘Waar?’
‘Vernietigd.’
‘Dan is onze tijd voorbij.’

Daar wordt een mens zo blij van...

En die mens in dit geval, ben ik. :-)

Krijg je plots, out of the blue, de vraag van iemand waar je een tijdje nauw mee samengewerkt hebt en - toen het nog mocht - een business trip naar het buitenland mee gemaakt hebt - waar je boeken te vinden zijn.
Simpel lucvos.be. En een paar uur later heeft deze super dame al een paar verhalen verslonden. 

Spiegelbeeld. "Ook goed, maar ik verlangde naar meer."

Hmmm, heel blij. Maar dan: 








Daar word ik dus heeeeel blij van. 

Daarvoor doen we het, meneer. Daarvoor blijven we schrijven, toch!

Happy, very happy!

Blogje ',','


zaterdag, juli 11, 2020

Een vingeroefening in 100 woorden

Zoals ze het bij Hebban zelf zeggen, het is een vingeroefening voor de Harland award die dit jaar voor het eerst samen met Hebban georganiseerd wordt.

Daar ben ik ook al voor bezig, maar zo'n vingeroefening laat ik niet zomaar liggen :-) 

Dus schreef ik dit:


‘Wie loopt daar, mama?’
‘Jouw papa.’
‘Waarom loopt hij weg?’
‘Om jou te redden.’
De stilte is overweldigend. Het intense vuur aan de horizon drijft angstpriemen diep in haar huid.
‘Ik wil hem helpen.’
Tranen storten in het zand, jagen stof door de lucht.
‘Dat is lief.’
‘Wil jij papa niet helpen?’
‘Ik moet bij jou zijn.’
‘En papa?’
De vlammen groeien. Hongerig geraas verjaagt de stilte, droogt haar tranen.
‘Het is zo warm.’
‘Ik weet het, lieverd. Het is bijna voorbij.’
De verre schim lost op, een steekvlam jaagt torenhoog. Dan is het stil.
‘Heeft papa ons gered, mama?’


Stemmen kan - en wordt zeer geapprecieerd - op mijn post op deze pagina, gepubliceerd onder de naam Meriumbe.
Dank!

Een droom die uitkomt...

Schrijven is een hobbie, een passie, een droom. Schrijven doe je veel voor je jezelf. Als uitlaatklep, als tweede leefwereld. Maar als andere mensen dan vinden dat hetgeen je aan het papier toevertrouwt ook best ook is, dan wordt het dubbel leuk! Godijn publishing, organiseerde dit jaar, samen met de Thrilleracademie, Thrillers and more en de Schrijfjuffers een bijzonder leuke schrijfwedstrijd, waarbij vier auteurs een auteurscontract konden winnen. Van een echte novelle, tot 25.000 woorden.
Een kans die ik niet voorbij kon laten gaan!
Dus trokken we op inspiratietocht naar het hoge noorden, naar Tromsø meer bepaald, om te zien of het noorderlicht een vonk in mijn hoofd kon geven om een winnend verhaal op papier te zetten.
En wel...
Na heel wat schrijven, schrappen, herlezen, herschrijven en twijfelen, heb ik in april mijn verhaal ingeleverd. En werd het bang (nou ja, zo erg was het niet :-) ) afwachten.
Tot op 31 mei het bericht kwam dat de jury eruit was en dat de top 10 bekend was (van de 47 ingezonden verhalen). Super spannend.

Vanaf 2 mei zouden de tien finalisten aangekondigd worden. De hoop was groot, de verwachting klein. Alles was goed. Wat was de vreugde dan ook groot toen ik op dag 1 mijn naam al zag verschijnen! Ik was alvast één van de tien! Super!

Dat kon alvast niet meer stuk. Het was dan ook met opnieuw veel hoop, maar kleine verwachtingen - ik was sowieso al een winnaar - op 27 juni naar het hoge noorden (in Hoorn) trok waar tijdens een super leuke en lekkere High Tea de winnaars bekend gemaakt zouden worden. 

Eerst een heel fijne babbel met jurylid en schrijver Ronald Van Assen en een collega schrijver en dan le moment suprème. De uitreiking van de contracten voor een gedrukt boek of een e-book. Een e-book was ook al goed geweest, maar super groot was mijn vreugde toen Alexander Roessen (ook jurylid) mijn een contract voor een gedrukt boek in mijn handen duwde. Ik was één van de vier!

Yes! Zo blij. Ik zweef nog steeds :-)

Publicatie is 31 oktober en dan zijn ver vertrokken :-)