Reflecties op een bewogen 2003

Reflecties op een bewogen 2003

Nu het einde van het jaar met rasse schreden nadert (zoiets als de zevenmijlslaarzen van wie was het nu ook weer, ah ja de gelaarsde kat), is het tijd om even terug te kijken op mijn persoonlijk 2003. Naast alle jaaroverzichten die gepast en ongepast ten berde gebracht worden.
Wel, wat ik heb ik allemaal beleefd in dit heuglijke jaar des herens 2003 ? (en dat het heuglijk is, daar mag je zeker van zijn ...)

Laat me met de positieve dingen beginnen.
- Ik heb leren zwemmen. Jaja, ik heb leren zwemmen. Niet dat ik schrik had in het water. Vakkundig plonsen kon ik zeer goed, maar deftig leren zwemmen had ik nooit gedaan. En aangezien onze Bram heel graag gaat zwemmen, leek het wel het moment om dat ook te leren. Ikke dus naar de volwassenzwemlessen en na 10 lessen bij ons Tania (zeer toffe zwemjuf :-), waarvan ik toch wel 3 gemist heb, kan ik zo ongeveer zwemmen. Een vervolgreeks zou niet slecht zijn, maar dat is er dus niet van gekomen.
- Ik heb leren snowboarden. Op de Planet ski van afgelopen jaar heb ik leren snowboarden. Ook dat kan ik nog niet echt goed, vandaar dat ik volgend jaar - bij leven en welzijn - weer meega, maar het was leuk. Het was een overwinning op mezelve.
- Mijn boek (Meriumbe) is uitgekomen. Dat was zonder twijfel één van de hoogtepunten van dit jaar. Het boek dat ik vorig jaar geschreven heb, in een vlaag van zinsverbijstering ;-), waarvan ik niet gedacht had het ooit aan de straatstenen te kunnen slijten, is gedrukt, gepubliceerd, in de boekhandels verschenen, gerecenseerd (positief zelfs) en vooral gelezen door behoorlijk veel mensen. En goed bevonden. Dat geeft een ongelooflijk goed gevoel. Waar ik enorm blij mee ben. Dit is zonder meer één van de peilers waar ik mij aan blijf optrekken. En in 2004 (mei) komt deel II uit. Het kan niet op.
- buiten de Planet ski, ben ik nog zo ongeveer vijf keer op vakantie geweest. De ene al wat langer dan de andere, of wat verder, maar het is ongetwijfeld ook iets dat mij doet blijven gaan. Af en toe weg van de sleur en stress van het dagelijks bestaan, batterijen weer opladen om er weer tegenaan te kunnen.
- Onze Bram wordt groot. Een echte kerel met een eigen wil en eigen mening. Klaar om de wereld te veroveren ;-)
- Los van een paar kleine kwaaltjes hier en daar, ben ikzelf en mijn gezin qua gezondheid gespaard gebleven van grote problemen. Wat geen evidentie is, wat spijtig genoeg soms heel snel anders kan uitdraaien. En waar ik heel blij om ben. Ik zit dan wel maar half se gat ineen (zoals ze bij ons zeggen), er is niets dat erg genoeg is om mij te verhinderen normaal te functioneren. Zo zal iedereen wel zijn kwaaltjes hebben en zolang het niet erger is, is er niets aan de hand. De tekenbeet van deze zomer is verteerd en voorbij, dus da's geen reden om mij nog zorgen te maken. En ik ben al meer dan vijf kilo vermagerd, en er moeten er nog een paar af. (al zal dat met de komende feestdagen niet makkelijk zijn)

Maar dan de negatieve dingen, want die zijn er ook geweest.
- De meest droeve gebeurtenissen van het afgelopen jaar zijn zonder twijfel een aantal mensen die ons ontvallen zijn. Helena, een collega van Scarlet die deze zomer schielijk om het leven gekomen is bij een stom ongeval. Tragisch, heel tragisch. Pierre, de man van mijn nicht, die omgekomen is op een sleepboot in de haven van Antwerpen. Was overal in het nieuws. Een vreselijke dood. En zo zijn er nog geweest. Ik krijg het nog koud als ik eraan terug denk.
- Er zijn mensen ziek geworden in mijn omgeving. De vrouw van mijn neef, die nog altijd in coma ligt. Andere mensen die sukkelen met kanker of hartziekten. Of die een ongeval gekregen hebben. Het lijkt soms evident dat we doen en laten wat we willen, dat we gezond zijn, maar dat is het zeker niet. We moeten elke dag ten volle benutten, want morgen kan het gedaan zijn...
- Het werk. Wel dat is natuurlijk niet allemaal negatief, zeker niet, maar er zijn toch wel een aantal dingen gebeurd in 2003 die niet echt positief te noemen waren. De hele onzekerheid rond wat er met Planet ging gebeuren. De bijhorende malaise, laisser-faire, je m'enfoutisme, etc. Waar ik gek van werd. Daarbovenop een behoorlijk grote werkdruk, alles moest snel gaan, maar mocht niets kosten, de verschillende verhuizen (inclusief bomalarm) en migraties die we gedaan hebben, het was allemaal niet evident. Al hebben we al die dingen wel tot een goed einde gebracht, het heeft bloed, zweet, tranen en veel slapeloze nachten gekost...
- Anderzijds waren verschillende van die dingen ook positief, heb ik er veel van kunnen leren en was het een verrijking. Achteraf gezien. Op het moment zelf was het dikwijls een merde. Maar dat is wel vaker zo in dit leven. Uiteindelijk is het echter wel allemaal redelijk goed uitgedraaid. Is Scarlet nog niet helemaal waar ze zijn willen, maar gaat het wel de goede richting uit en geloof ik er weer in. Niet onvoorwaardelijk, maar ik zie het wel zitten, wil het een kans geven. Waar het uitkomt, we zien wel. Ik zal ik elk geval mee aan de kar trekken om ze in de juiste richting vooruit te doen gaan.

En dan de faits-divers. De kleine dingen die het leven soms veranderen.
- Voor zij die het nog niet wisten, ik heb een kleine existentiële crisis doorgemaakt. ;-) Die nu grotendeels achter mij lijkt te liggen, maar waarin ik op zoek was naar wie ik was en waar ik mee bezig was en waarom ik het allemaal deed. Het grootste deel van die crisis heb ik intern uitgevochten, maar sommige dingen zijn ook extern zichtbaar geweest. Mijn baard is er gedurende een paar weken afgeweest. Dat was zo'n twintig jaar geleden dat ik baardloos geweest was. Maar hij is er alweer terug. Op algemeen verzoek van mijn omgeving ;-). Mijn soms nukkige of afwezige, vaak ook wat vreemde, kinderachtige gedrag wellicht was hier ook een gevolg van.
- ten gevolge van deze crisis heb ik ook met een aantal mensen ruzie gemaakt, hen gekwetst, dingen gezegd die ik niet wilde zeggen of anders bedoelde. Mijn oprechte excuses als ik hiermee mensen diep gekwetst heb, het was niet de bedoeling. Ik zal mijn leven beteren :-)

De wereld.
- Wel, valt hier veel goeds over te zeggen ? Ik denk het niet. De wereld is nog altijd in oorlog. Er wordt over de hele wereld gevochten, door kinderen, door mensen die niets meer hebben, terwijl het rijke westen toekijkt of zelf nog een oorlogje bij opstart. Dat is niet goed. Er is nog altijd honger, onevenwicht, milieuvervuiling, en ga zo maar door in deze wereld. AIDS is een gigantisch probleem, natuurrampen en menselijke stommiteiten evenzeer.
- Zal het ooit beteren ? Ik weet het niet. Ik wil er in elk geval aan meehelpen en probeer mijn steentje bij te dragen. Is het een druppel op de spreekwoordelijke hete plaat ? Misschien wel, maar ik geloof wel dat vele druppels toch een behoorlijke plas kunnen maken. En dus blijf ik mijn drupjes geven.

Conclusie.
Was 2003 een goed jaar ? Ja, op een aantal gebieden wel. Neen, op een aantal gebieden niet. Maar is dat niet zo met elk jaar ? Ik heb nog geen andere jaren gekend om eerlijk te zijn. 2003 is het eerste jaar dat ik zo bewust terugkijk op wat er allemaal gebeurd is (en dan ben ik een heleboel zeker nog vergeten), maar ik ben ervan overtuigd dat er geen jaren bestaan met alleen maar goede dingen, noch met alleen maar slechte dingen. Toch niet in mijn leven totnogtoe, en daarvoor prijs ik mij gelukkig. Ben ik dus tevreden ? Ja, ik ben tevreden. Een aantal dromen zijn uitgekomen en een aantal dingen heb ik totaal verkeerd gedaan. Maar heeft het zin daarover te treuren ? Hoegenaamd niet. Het enige dat ik moet doen, is vooruitkijken en ervoor zorgen dat ik de stommiteiten van 2003 niet opnieuw In 2004 doe. Dan zal de rest wel meevallen. Denk ik. Hoop ik.

Goede voornemens.
Om dit lange epistel af te sluiten, wil ik nog enkele voornemens voor 2004 maken. Of ik ze kan houden, weet ik niet, maar ik wil het wel proberen.
- drie keer nadenken voor ik domme dingen zeg. (en ze dus niet proberen te zeggen)
- de mensen die mij nauw aan het hart liggen niet meer kwetsen
- zeggen wat er op mijn lever ligt en mijn kas niet blijven opvreten
- 10 kg vermageren
- weer 6 boeken en 5 Vlaamse Filmpkes schrijven
- Djembi leren spelen
- positief denken, wat er ook gebeurt, positief denken
- meer tijd aan mijn vrienden besteden en minder aan mijn werk (maw, niet te veel overwerken ;-)
- meer op stap gaan
- gezonder leven (al kan dit met het voorgaande wel eens in conflict komen)
- meer in de tuin werken
- veel op vakantie gaan
- een nieuwe job beginnen
- en zo kan ik nog wel even doorgaan ;-)

Voila, het is eruit, het is geschreven, klaar om de pagina om te draaien en in 2004 opnieuw te beginnen. Zeker weten !

Blogje ',','