dinsdag, december 16, 2003

De kerstwensen beginnen te komen

De kerstwensen beginnen te komen

Kaartjes, al of niet virtueel, emailtjes, pakjes, whatever. Het is weer de tijd dat mensen elkaar rond de oren slaan met de beste wensen. Al of niet gemeend. Want je kan je de vraag stellen of het wel allemaal gemeend is wat de mensen elkaar toewensen bij dit einde van wederom een jaar.
Het is ook een gewoonte, een sociale verplichting om te doen, al doe ik daar niet graag aan mee. Het is toch bijzonder hypocriet om een kaartje met de beste wensen te sturen naar iemand die je eigenlijk niet verdragen. Wiens gezicht je niet kan luchten, waar je liever in een kilometer omheen loopt.
Al denk ik dat dit wel heel veel gebeurt. Dat er heel veel mensen zijn die naar hun kennissen een kaartje sturen, maar in hun eigen denken, ik hoop dat die of die niet meer afkomt.
Al is het aan de andere kant misschien een opportuniteit om de vredespijp te roken en vrede te sluiten en deze vredevolle periode van het jaar. Al vind ik ook dat het meest hypocriete dat je kan doen. Behalve als je het meent en je daarna de vrede blijft bewaren. Maar zoals vroeger, toen er geen oorlog mocht gevochten worden op zon- en feestdagen en zoals nu nog, waar er op Kerstdag niet geschoten wordt in belegerde gebieden. Dat is toch je reinste hypocrisie ? Dat is toch belachelijk ! Al kan ik goed begrijpen dat die mensen blij zijn dat er een dagje niet gevochten wordt, toch is het waanzin dat je vandaag je overbuur wil doodschieten, morgen niet omdat het kerst is en overmorgen wel weer omdat kerst dan voorbij is. Schiet hem dan helemaal niet dood als je je toch een dag kan inhouden.
Maar blijkbaar zitten mensen zo niet in elkaar en willen ze elkaar toch altijd uitmoorden. Erg, heel erg. Maar wat doe je eraan ? Praten ? Dat helpt, maar veel van die mensen willen niet meer praten, zijn zo vol van hun eigen visie, waar ze niet van willen afwijken dat ze niets anders zien, en iedereen die er anders over denkt naar de eeuwige jachtvelden willen helpen. Erg, heel erg.
Maar gelukkig zijn er ook nog andere mensen, en leven we hier nog vredevol (toch behoorlijk...) met elkaar samen. Het aards paradijs, dat is het hier, of toch een beetje...

Blogje ',','

Geen opmerkingen: