Als ik nu geen conditie meer heb ...
is dat de schuld van Scarlet ! Verdorie. De enige kans die we nog hebben om wat aan onze conditie te doen tijdens het werk, is de trappen nemen. En wat gebeurde er vandaag toen ik van het gelijkvloers de trappen naar het tweede wou nemen ? Ik werd opgesloten. Nietsvermoedend open ik de deur naar de trappenhal (die eigenlijk de noodtrappen zijn), steek het licht aan en bestijg de reeks trappen naar de tweede verdieping. Hoeveel het er zijn, weet ik niet, maar het is toch al iets.
Wil ik daar op het tweede de deur opendoen, maar niks jong. Nougatbollen. Nada. De deur gaf geen krimp. In plaats van de gewone klink stond er een ronde knop op die niet te draaien was. Vreemd, heel vreemd.
Ikke dus naar het het eerste. Net van 't zelfde. Dan maar terug naar het gelijkvloers. Ook daar niet uit te geraken. Ik begon wel een beetje lastig te worden.
Dan maar naar de kelder om via de garage en de lift terug boven te geraken. Maar ook dat viel tegen, want het licht in de trappenhal daar was stuk en het is daar echt steendonker. En de trap is behoorlijk steil. Ik had echt geen zin om daar mijn poten te breken. Dus ikke op de tast maar weer naar binnen, naar de deur van het gelijkvloers en een collega, die een paar deuren verder zit gebeld met de vraag om mij buiten te laten.
Nou moe, dat hadden ze ook wel op voorhand mogen zeggen. En zo te horen was ik niet de enige die dit overkomen was. Ik kan wel aannemen waarom dit gebeurt, maar een beetje verwittiging was toch niet mis geweest. En hoe moet ik nu overdag aan mijn conditie werken ? Door in de lift te springen ? Dat gaat toch niet.
Ik wil onze fitnessruimte terug ! Neh ! Niet dat ik er daarom zoveel in gaan oefenen, maar het idee alleen is toch al iets hé...
Blogje ',','
Geen opmerkingen:
Een reactie posten