Ik begin een echte fan van Limp Bizkit te worden. Na hun 'Boiler' waar ik hier de lof al eens van gezongen heb, of liever dat ik gebruikt heb om mijn gevoelens voor een welbepaald iemand te illustreren, hebben ze zich nu gewaagd aan een cover een een oude The Who klassieker. Behind Blue Eyes. Ik vond het in de versie van The Who altijd al een zeer stevige plaat, maar ik kan hetgeen zij ermee gedaan hebben ook ten zeerste pruimen. (is het geen teken dat je oud aan het worden bent als je de oude nummers van The Who nog kent ? ...)
En ik moet zeggen, ook deze keer is de tekst weer heel belangrijk en toepasselijk. Luister er maar eens naar. Het geeft me kippevel. En je mag drie keer raden wat de kleur van mijn ogen is ....
Ik ga de tekst hier niet helemaal pasten, dan wordt mijn blogje te lang, maar je kan de tekst wel hier vinden.
Blogje ',','
Geen opmerkingen:
Een reactie posten