Gelukkig nieuwjaar
Mag ik iedereen die dit leest en iedereen die dit niet leest het aller, allerbeste wensen voor 2004. Een goede gezondheid (onbetaalbaar), heel veel geluk, liefde, vriendschap, vreugde in het werk, plezier, fun, en eender wat hij of zij zich wensen kan voor het komende jaar. Dat we elkaar graag mogen zien, elkaar niet den duvel aandoen, en goed met elkaar mogen opschieten. Als iedereen dat doet, zou de wereld er heel wat beter uit zien.
En meer moet dat echt toch niet zijn. Niet ?
Blogje ',','
woensdag, december 31, 2003
Zover zijn we weer
Zover zijn we weer
De laatste loodjes van 2003 en in tegenstelling tot het spreekwoordelijke spreekwoord, wegen die niet het zwaarst. Integendeel. Niet veel gedaan vandaag. Zangertjes (zo'n 30) aan de deur gehad. Waaronder de drie meisjes van mijn broer en de twee kindjes van Els haar nicht. Die van mijn broer waren hier blijven slapen en het zijn voorbeeldige kindjes. ('k moet zien wat ik zeg, want de papa leest hier mee
). Maar echt niets op aan te merken hoor.
Heb ze namiddag dan naar huis gedaan en ze waren echt wel moe. Nog effe langs mijn roots en dan weer naar Heultje. Eerst het vlees voor vanavond bij de slager gehaald en dan nog effe poetsen en we zijn klaar.
Het heeft toch wel iets, oudejaar. Terwijl ik wachtte op de zangertjes heb ik nog een heel groot stuk van mijn nieuwe boek kunnen schrijven. En ondertussen luisteren naar Donna's top 2003. Wat kan het leven toch mooi zijn
En voor elk van jullie : een veilig en fantastisch oudejaar en zorg dat jullie goed en wel in 2004 aankomen hé. Wees voorzichtig !
Blogje ',','
De laatste loodjes van 2003 en in tegenstelling tot het spreekwoordelijke spreekwoord, wegen die niet het zwaarst. Integendeel. Niet veel gedaan vandaag. Zangertjes (zo'n 30) aan de deur gehad. Waaronder de drie meisjes van mijn broer en de twee kindjes van Els haar nicht. Die van mijn broer waren hier blijven slapen en het zijn voorbeeldige kindjes. ('k moet zien wat ik zeg, want de papa leest hier mee
). Maar echt niets op aan te merken hoor.
Heb ze namiddag dan naar huis gedaan en ze waren echt wel moe. Nog effe langs mijn roots en dan weer naar Heultje. Eerst het vlees voor vanavond bij de slager gehaald en dan nog effe poetsen en we zijn klaar.
Het heeft toch wel iets, oudejaar. Terwijl ik wachtte op de zangertjes heb ik nog een heel groot stuk van mijn nieuwe boek kunnen schrijven. En ondertussen luisteren naar Donna's top 2003. Wat kan het leven toch mooi zijn
En voor elk van jullie : een veilig en fantastisch oudejaar en zorg dat jullie goed en wel in 2004 aankomen hé. Wees voorzichtig !
Blogje ',','
dinsdag, december 30, 2003
De zatte laatste show
De zatte laatste show
Een experiment : laat alle gasten zich te goed doen aan Duvel en laat hen dan proberen normaal te doen. Voeg daar dan nog een portie ego en gekdoenerij bij en krijgt een bende die denkt dat ze zich gedragen als zatlappen, maar het eigenlijk niet doen. Toch niet helemaal. Al moet ik toegeven dat sommigen zich echt wel af en toe echt zat gedroegen. Ilse Van Hoecke sprak soms zelfs Limburgs en ik denk dat dit niet echt de bedoeling was. Dus waren ze misschien wel echt zat.
Maar iemand die zat is en probeert zich zat te gedragen, dat wordt soms een beetje belachelijk. Iemand die nuchter is en zich probeert te gedragen als een zatlap, dat trekt ook op niets, maar iemand die zat is en zich probeert voor te doen als iemand die zat is. Dat wordt echt belachelijk.
Maar het was op zich wel leuk. Onschuldig eigenlijk. Tijdvulling, maar ja, is niet elk programma tijdvulling ? Ja toch ? Waarvoor dienen die programma's eigenlijk anders dan om de tijd te vullen ? Voor niets toch.
Maar nu moet ik stoppen, voor ik onder invloed van de drank - ne goeie Sancerre - te filosofisch wordt. Want als zelf een beetje beschonken zijnd heb ik niet echt het recht om te lachen met mensen die zich voordoen als zatlappen, denk ik, niet ?
Blogje ',','
Een experiment : laat alle gasten zich te goed doen aan Duvel en laat hen dan proberen normaal te doen. Voeg daar dan nog een portie ego en gekdoenerij bij en krijgt een bende die denkt dat ze zich gedragen als zatlappen, maar het eigenlijk niet doen. Toch niet helemaal. Al moet ik toegeven dat sommigen zich echt wel af en toe echt zat gedroegen. Ilse Van Hoecke sprak soms zelfs Limburgs en ik denk dat dit niet echt de bedoeling was. Dus waren ze misschien wel echt zat.
Maar iemand die zat is en probeert zich zat te gedragen, dat wordt soms een beetje belachelijk. Iemand die nuchter is en zich probeert te gedragen als een zatlap, dat trekt ook op niets, maar iemand die zat is en zich probeert voor te doen als iemand die zat is. Dat wordt echt belachelijk.
Maar het was op zich wel leuk. Onschuldig eigenlijk. Tijdvulling, maar ja, is niet elk programma tijdvulling ? Ja toch ? Waarvoor dienen die programma's eigenlijk anders dan om de tijd te vullen ? Voor niets toch.
Maar nu moet ik stoppen, voor ik onder invloed van de drank - ne goeie Sancerre - te filosofisch wordt. Want als zelf een beetje beschonken zijnd heb ik niet echt het recht om te lachen met mensen die zich voordoen als zatlappen, denk ik, niet ?
Blogje ',','
De tour de Westerlo en omgeving
De tour de Westerlo en omgeving
Vandaag weer een hele tour van de omgeving gedaan. Boodschappen ŕ volonté. Mijn gitaar naar de Limit in Herentals gedaan en ze is nog te herstellen. Dat viel mee én tegen, want een nieuwe gitaar zag ik ook wel zitten. Maar dat komt nog wel.
En dan nog tanken, Brico, Carrefour, Cevo, Foto Karel, Bank, en drukkerij Michiels om copies voor Els. Waar ik dan nog mijnen inkt voor mijnen HP deskjet vergat (maar wel al betaald had) en ik dus kon omkeren toen ik eindelijk thuis was.
En net voor de eerste keer via MSN gechat met Els. Zij boven, ik beneden. De wonderen der draadloze wereld. En toch mooi hoe man en vrouw met elkaar communiceren in hetzelfde huis over het internet. Waar moet dat naartoe met de moderne huwelijken ? Ik weet het niet...
En tussendoor nog centjes geteld voor de zangertjes van morgen. Als die hier weer in grote getalen voor de deur zullen staan. Maar daar breng ik later nog wel wat meer verslag over uit.
Blogje ';';'
Vandaag weer een hele tour van de omgeving gedaan. Boodschappen ŕ volonté. Mijn gitaar naar de Limit in Herentals gedaan en ze is nog te herstellen. Dat viel mee én tegen, want een nieuwe gitaar zag ik ook wel zitten. Maar dat komt nog wel.
En dan nog tanken, Brico, Carrefour, Cevo, Foto Karel, Bank, en drukkerij Michiels om copies voor Els. Waar ik dan nog mijnen inkt voor mijnen HP deskjet vergat (maar wel al betaald had) en ik dus kon omkeren toen ik eindelijk thuis was.
En net voor de eerste keer via MSN gechat met Els. Zij boven, ik beneden. De wonderen der draadloze wereld. En toch mooi hoe man en vrouw met elkaar communiceren in hetzelfde huis over het internet. Waar moet dat naartoe met de moderne huwelijken ? Ik weet het niet...
En tussendoor nog centjes geteld voor de zangertjes van morgen. Als die hier weer in grote getalen voor de deur zullen staan. Maar daar breng ik later nog wel wat meer verslag over uit.
Blogje ';';'
maandag, december 29, 2003
Sluikreclame voor Scarlet
Sluikreclame voor Scarlet
Ik verdenk mijn werkgever, Scarlet, er ten zeerste van op allerlei vreemde manieren in de belangstelling te willen komen.
Er was The Mask, waar ze over Scarlet begonnen. Maar er waren vooral 'De Tekstbaronnen', waar een heel onderdeel van het spel over alles wat met Scarlet te maken had ging. Scarlet O'Hara, Scarlet Pimpernel, en nog van die dingen, die ik niet allemaal gehoord heb.
Het is misschien niet de meest efficiënte manier, maar ik denk dat het wel kan werken...
Blogje ',','
Ik verdenk mijn werkgever, Scarlet, er ten zeerste van op allerlei vreemde manieren in de belangstelling te willen komen.
Er was The Mask, waar ze over Scarlet begonnen. Maar er waren vooral 'De Tekstbaronnen', waar een heel onderdeel van het spel over alles wat met Scarlet te maken had ging. Scarlet O'Hara, Scarlet Pimpernel, en nog van die dingen, die ik niet allemaal gehoord heb.
Het is misschien niet de meest efficiënte manier, maar ik denk dat het wel kan werken...
Blogje ',','
Ik haat dit !!!!!!!!!
Ik haat dit !!!!!!!!!
Eindelijk nog eens verlof, na een drukke en hectische periode, en wat gebeurt er ? Bibi moet weer ziek worden zeker. Snotvalling. Gemiddeld honderd keer in een niesbui uitbarsten op een dag, zo'n tweehonderd zakdoeken kleddernat maken, ogen die tranen en na een tijdje potdicht zitten, net zoals mijn neus en mijn hoofd. Kortom, ik voel me fantastisch. NOT.
Maar ja, morgen zal het hopelijk wel beter zijn, zodat ik toch nog iets van mijn vakantie kan maken. Want zo moeten ze niet beginnen hé.
En nochtans is het hier een zeer gezonde omgeving in Westel, als ik Man Bijt Hond mag geloven. Er zijn 7 honderdjarigen in Westel, wat vrij veel is. En er zijn er hier altijd al veel geweest. Zoals onze buurvrouw. Fien van Hool is ook meer dan honderd geworden. Dus zal het nog wel gaan meevallen zeker ? Al ben ik natuurlijk een inwijkeling en geldt dit misschien niet voor mij, maar ik kan maar hopen hé.
Blogje ',','
Eindelijk nog eens verlof, na een drukke en hectische periode, en wat gebeurt er ? Bibi moet weer ziek worden zeker. Snotvalling. Gemiddeld honderd keer in een niesbui uitbarsten op een dag, zo'n tweehonderd zakdoeken kleddernat maken, ogen die tranen en na een tijdje potdicht zitten, net zoals mijn neus en mijn hoofd. Kortom, ik voel me fantastisch. NOT.
Maar ja, morgen zal het hopelijk wel beter zijn, zodat ik toch nog iets van mijn vakantie kan maken. Want zo moeten ze niet beginnen hé.
En nochtans is het hier een zeer gezonde omgeving in Westel, als ik Man Bijt Hond mag geloven. Er zijn 7 honderdjarigen in Westel, wat vrij veel is. En er zijn er hier altijd al veel geweest. Zoals onze buurvrouw. Fien van Hool is ook meer dan honderd geworden. Dus zal het nog wel gaan meevallen zeker ? Al ben ik natuurlijk een inwijkeling en geldt dit misschien niet voor mij, maar ik kan maar hopen hé.
Blogje ',','
zondag, december 28, 2003
2004
2004
Een nieuw jaar, een nieuw begin. Zo zeggen ze dat toch. Of niet ? Ik ben nooit zo'n voorstander van nieuwjaarsfeesten geweest, dat is allemaal zo opgefokt, kunstmatig, artificieel. Iedereen moet zo verdomd happy doen, iedereen is plots de vriend van iedereen, kussen, smakken, zoenen, kortom, er wordt wat afgelikt op oudejaarsavond.
Maar hoeveel te meer ik erover denk, hoeveel te meer ik besef dat een nieuw jaar toch wel een grote symbolische waarde heeft. Niet het feit dat iedereen zo uitgelaten is en de losbol moet uithangen, maar wel het symbool van het nieuwe begin. De kans om een blad om te draaien. Opnieuw te beginnen, de spons te vegen over de slechte dingen uit het voorbije jaar en je voor te nemen die dingen in het vervolg goed te doen.
Aan goede voornemens alvast geen gebrek. Die heb ik met hopen, zoals elk jaar, maar dit jaar toch wel enkele meer. Omdat ik dit jaar ook een grotere spons nodig heb...
Ik weet alleen niet of het allemaal zo makkelijk gaat. Of iedereen zo makkelijk kan doen alsof de dingen die verkeerd gelopen zijn, niet gebeurd zijn. En opnieuw kan beginnen. Ik hoop het in elk geval wel.
Men zegt dat kerst en nieuwjaar tijd van vergeving is. Wel ik hoop uit de grond van mijn hart dat de mensen die ik in 2003 gekwetst heb, de spons kunnen vegen over het gebeurde en mij een nieuwe kans willen geven.
Het is in elk geval één van mijn voornemens in 2004 niet meer zo den dommerik uit te hangen en me wat volwassener te gedragen. Dat zweer ik op mijn communiezieltje, of beter nog, op ons Brammeke. En dat wil wat zeggen...
Blogje ',','
Een nieuw jaar, een nieuw begin. Zo zeggen ze dat toch. Of niet ? Ik ben nooit zo'n voorstander van nieuwjaarsfeesten geweest, dat is allemaal zo opgefokt, kunstmatig, artificieel. Iedereen moet zo verdomd happy doen, iedereen is plots de vriend van iedereen, kussen, smakken, zoenen, kortom, er wordt wat afgelikt op oudejaarsavond.
Maar hoeveel te meer ik erover denk, hoeveel te meer ik besef dat een nieuw jaar toch wel een grote symbolische waarde heeft. Niet het feit dat iedereen zo uitgelaten is en de losbol moet uithangen, maar wel het symbool van het nieuwe begin. De kans om een blad om te draaien. Opnieuw te beginnen, de spons te vegen over de slechte dingen uit het voorbije jaar en je voor te nemen die dingen in het vervolg goed te doen.
Aan goede voornemens alvast geen gebrek. Die heb ik met hopen, zoals elk jaar, maar dit jaar toch wel enkele meer. Omdat ik dit jaar ook een grotere spons nodig heb...
Ik weet alleen niet of het allemaal zo makkelijk gaat. Of iedereen zo makkelijk kan doen alsof de dingen die verkeerd gelopen zijn, niet gebeurd zijn. En opnieuw kan beginnen. Ik hoop het in elk geval wel.
Men zegt dat kerst en nieuwjaar tijd van vergeving is. Wel ik hoop uit de grond van mijn hart dat de mensen die ik in 2003 gekwetst heb, de spons kunnen vegen over het gebeurde en mij een nieuwe kans willen geven.
Het is in elk geval één van mijn voornemens in 2004 niet meer zo den dommerik uit te hangen en me wat volwassener te gedragen. Dat zweer ik op mijn communiezieltje, of beter nog, op ons Brammeke. En dat wil wat zeggen...
Blogje ',','
Een overdaad aan kadootjes
Een overdaad aan kadootjes
Da's zowel het minste wat je kan zeggen. De living bij mijn moeder stak bomvol, meer dan 70 pakjes, ik heb ze niet geteld, maar het moeten er minstens zoveel geweest zijn. We waren dan ook met 27 grote en kleine kinderen en dat was weer meer dan druk genoeg. Maar het was ook best gezellig en de verwachte/gevreesde discussies (inside secret) zijn uitgebleven, dus was het kerstfeest wel geslaagd.
Al kan je je de vraag stellen of dat zoveel kadootjes moeten zijn. Ik vind alvast van niet, maar ja, wie ben ik
Blogje ',','
Da's zowel het minste wat je kan zeggen. De living bij mijn moeder stak bomvol, meer dan 70 pakjes, ik heb ze niet geteld, maar het moeten er minstens zoveel geweest zijn. We waren dan ook met 27 grote en kleine kinderen en dat was weer meer dan druk genoeg. Maar het was ook best gezellig en de verwachte/gevreesde discussies (inside secret
) zijn uitgebleven, dus was het kerstfeest wel geslaagd.
Al kan je je de vraag stellen of dat zoveel kadootjes moeten zijn. Ik vind alvast van niet, maar ja, wie ben ik
Blogje ',','
Ik ben allergisch voor digitale camera's
Ik ben allergisch voor digitale camera's
Ik kan niet tot een andere conclusie komen dan de deze. Of beter nog, digitale camera's zijn allergisch voor mij. Nadat mijn Canon Digital Ixus II het tijdens de boekenbeurs begeven heeft en niets meer deed, zelfs z'n lens wou niet meer naar binnen schuiven, heeft vandaag het vervangtoestel dat ik van Foto Karel gekregen had - een fujipix en nog iets - het ook begeven.
Het deed plots niets meer, en de lens wou niet meer inschuiven. En dus kan ikke morgen met dat toestel terug naar Karel, met rode kaken en knikkende knien, hopend dat hij mij niet levend zal villen, hopend dat het mijne ook eens gaat gemaakt zijn.
Ik denk dat ik me toch maar bij de analoge toestellen zou moeten houden, al wil ik dat niet, want digitaal is veel veel handiger.
Blogje ',','
Ik kan niet tot een andere conclusie komen dan de deze. Of beter nog, digitale camera's zijn allergisch voor mij. Nadat mijn Canon Digital Ixus II het tijdens de boekenbeurs begeven heeft en niets meer deed, zelfs z'n lens wou niet meer naar binnen schuiven, heeft vandaag het vervangtoestel dat ik van Foto Karel gekregen had - een fujipix en nog iets - het ook begeven.
Het deed plots niets meer, en de lens wou niet meer inschuiven. En dus kan ikke morgen met dat toestel terug naar Karel, met rode kaken en knikkende knien, hopend dat hij mij niet levend zal villen, hopend dat het mijne ook eens gaat gemaakt zijn.
Ik denk dat ik me toch maar bij de analoge toestellen zou moeten houden, al wil ik dat niet, want digitaal is veel veel handiger.
Blogje ',','
En ondertussen vordert 'Ghost' heel goed
En ondertussen vordert 'Ghost' heel goed
Dank u wel voor het vragen. Wat is Ghost ? Neen, niet die film met Demi Moore en Patrick Swayze die elk jaar rond deze tijd wel een paar keer op TV komt (al heb ik hem dit jaar nog nergens gezien) en die elke keer opnieuw weer talloze mensen (ook ik, ik geef het toe) de tranen in de ogen doet komen.
Neen, het gaat om de werktitel van mijn nieuwe boek. Het gaat over een geest, maar dan niet echt. Het gaat over een echte man. Die gevangen zit onder het puin van een gebouw dat is ingestort door een aardbeving. En het gaat over de reddingsactie en hoe hij in contact treedt met mensen heel ver van hem vandaan. En het gaat over de relatie tussen die twee mensen en hun relatie met de ex van de man. Lijkt dit nog ergens op ? Neen, wel spijtig, want ik vind het toch redelijk goed. Ja, goed zo, dan moeten jullie het boek zeker lezen als het ooit uitkomt.
Al weet ik niet of het dan nog 'Ghost' zal heten. Die titel zou mensen te zeer op het verkeerde been kunnen zetten. Ik zie nog wel. Ik ga dit eerst afmaken. En dan aan de volgende beginnen. Dan wil ik deel 1 van de Meriumbe trilogie afmaken. En dan nog een ander fantasy verhaal waar ik ook al anderhalf jaar aan bezig ben. En als die twee af zijn, dan zie ik wel wat ik schrijf. Dan heb ik zeven boeken waar het verhaal van af is. Waar wel nog wat schaafwerk aan is, maar waar het verhaal er staat. Dan kan ik er wel weer effe tegen. Niet ?
Al ben ik er zeker van dat ik het niet ga kunnen laten om dan toch weer nieuwe dingen te schrijven. Verhalen die uit de diepste geborchten van mijn brein naar boven geborreld komen, vechtend om een weg naar buiten te vinden, onderling strijd voerend om het eerst de eindmeet te bereiken. Niet wetend wie gaat winnen. En gelukkig weet ik dat ook niet. Dat zien we wel als ze naar buiten springen...
Blogje ',','
Dank u wel voor het vragen
. Wat is Ghost ? Neen, niet die film met Demi Moore en Patrick Swayze die elk jaar rond deze tijd wel een paar keer op TV komt (al heb ik hem dit jaar nog nergens gezien) en die elke keer opnieuw weer talloze mensen (ook ik, ik geef het toe) de tranen in de ogen doet komen.
Neen, het gaat om de werktitel van mijn nieuwe boek. Het gaat over een geest, maar dan niet echt. Het gaat over een echte man. Die gevangen zit onder het puin van een gebouw dat is ingestort door een aardbeving. En het gaat over de reddingsactie en hoe hij in contact treedt met mensen heel ver van hem vandaan. En het gaat over de relatie tussen die twee mensen en hun relatie met de ex van de man. Lijkt dit nog ergens op ? Neen, wel spijtig, want ik vind het toch redelijk goed. Ja, goed zo, dan moeten jullie het boek zeker lezen als het ooit uitkomt.
Al weet ik niet of het dan nog 'Ghost' zal heten. Die titel zou mensen te zeer op het verkeerde been kunnen zetten. Ik zie nog wel. Ik ga dit eerst afmaken. En dan aan de volgende beginnen. Dan wil ik deel 1 van de Meriumbe trilogie afmaken. En dan nog een ander fantasy verhaal waar ik ook al anderhalf jaar aan bezig ben. En als die twee af zijn, dan zie ik wel wat ik schrijf. Dan heb ik zeven boeken waar het verhaal van af is. Waar wel nog wat schaafwerk aan is, maar waar het verhaal er staat. Dan kan ik er wel weer effe tegen. Niet ?
Al ben ik er zeker van dat ik het niet ga kunnen laten om dan toch weer nieuwe dingen te schrijven. Verhalen die uit de diepste geborchten van mijn brein naar boven geborreld komen, vechtend om een weg naar buiten te vinden, onderling strijd voerend om het eerst de eindmeet te bereiken. Niet wetend wie gaat winnen. En gelukkig weet ik dat ook niet. Dat zien we wel als ze naar buiten springen...
Blogje ',','
zaterdag, december 27, 2003
De Carwash
De Carwash
Waar is de carwash ? Vroeger, toen de dieren nog spraken en we nog allemaal gezellig in Antwerpen werkten, kon ik voor of na het werk rap effe door de carwash aan den Total rijden. Op vijf minuten was mijn buske gewassen en kon ik er weer effe tegen. Maar nu gaat dat niet meer. En in Vilvoorde - waar het ook gezellig is hoor - is er geen carwash vlakbij. Toch nog niet gevonden in elk geval.
De laatste keer dat ik er door gereden ben, was toen ik zo'n goei maand geleden in Antwerpen moest zijn voor mijn winterbanden. Maar meer dan een maand zonder wassen met dit weer, je kan je wel voorstellen hoe mijn buske er nu uitzag. Dus was ik al van plan hem dan toch maar zelf te wassen. Al doe ik dat niet graag, zo'n buske is veel te groot om te wassen. (buske = monovolume nvdr) Ik rij er heel graag mee, maar één van de nadelen is zeker dat het te groot is om te wassen.
Ik had mijn slechte kleren al bijna aan toen ik gered werd door Els. In Hulshout is een self carwash. Waarom ga je daar niet. Goed idee ! Ikke naar daar, centjes in de automaat en het pistool lustig zijn werk laten doen. En mijn buske is weer (zo goed als) proper. En ikke ben wel een beetje nat, maar toch een stuk minder als dat je alles zelf moet doen. Daar ga ik zeker nog naar toe gaan. Voor het weer té schandalig wordt, zoals het nu was.
Blogje ',','
Waar is de carwash ? Vroeger, toen de dieren nog spraken en we nog allemaal gezellig in Antwerpen werkten, kon ik voor of na het werk rap effe door de carwash aan den Total rijden. Op vijf minuten was mijn buske gewassen en kon ik er weer effe tegen. Maar nu gaat dat niet meer. En in Vilvoorde - waar het ook gezellig is hoor
- is er geen carwash vlakbij. Toch nog niet gevonden in elk geval.
De laatste keer dat ik er door gereden ben, was toen ik zo'n goei maand geleden in Antwerpen moest zijn voor mijn winterbanden. Maar meer dan een maand zonder wassen met dit weer, je kan je wel voorstellen hoe mijn buske er nu uitzag. Dus was ik al van plan hem dan toch maar zelf te wassen. Al doe ik dat niet graag, zo'n buske is veel te groot om te wassen. (buske = monovolume nvdr) Ik rij er heel graag mee, maar één van de nadelen is zeker dat het te groot is om te wassen.
Ik had mijn slechte kleren al bijna aan toen ik gered werd door Els. In Hulshout is een self carwash. Waarom ga je daar niet. Goed idee ! Ikke naar daar, centjes in de automaat en het pistool lustig zijn werk laten doen. En mijn buske is weer (zo goed als) proper. En ikke ben wel een beetje nat, maar toch een stuk minder als dat je alles zelf moet doen. Daar ga ik zeker nog naar toe gaan. Voor het weer té schandalig wordt, zoals het nu was.
Blogje ',','
Een Petit Gervaike, een Danonino Drankje, een booke met choco, corn flakes, water en een babybel
Een Petit Gervaike, een Danonino Drankje, een booke met choco, corn flakes, water en een babybel
Dat wil ik als ontbijt. Zegt onze Bram elke morgen. Je ziet, hij is een flinke eter. Een gezonde eter, want hij heeft behoorlijk wat weerstand. Veel ziek is hij tegenwoordig (gelukkig en hout vasthouden) niet meer. Maar dik wordt hij er ook niet van. Neen, hij eet gewoon goed, is heel actief, speelt veel en slaapt goed. En af en toe is hij ook wel eens stout, maar wat wil je ? Je kan zo'n kind toch niet vastbinden hé. Maar meestal is hij wel heel braaf. Net zijne papa. Al herken ik in zijn stoute periodes ook heel sterk mezelf. Ik was ook zo. Niet willen luisteren, koppig, boos, het bloed onder de nagels van mijn ouders en broers en zussen uithalend. Maar gelukkig is dat allemaal gebeterd en ben ik nu een heel braaf ventje ...
Blogje ',','
Dat wil ik als ontbijt. Zegt onze Bram elke morgen. Je ziet, hij is een flinke eter. Een gezonde eter, want hij heeft behoorlijk wat weerstand. Veel ziek is hij tegenwoordig (gelukkig en hout vasthouden) niet meer. Maar dik wordt hij er ook niet van. Neen, hij eet gewoon goed, is heel actief, speelt veel en slaapt goed. En af en toe is hij ook wel eens stout, maar wat wil je ? Je kan zo'n kind toch niet vastbinden hé. Maar meestal is hij wel heel braaf. Net zijne papa. Al herken ik in zijn stoute periodes ook heel sterk mezelf. Ik was ook zo. Niet willen luisteren, koppig, boos, het bloed onder de nagels van mijn ouders en broers en zussen uithalend. Maar gelukkig is dat allemaal gebeterd en ben ik nu een heel braaf ventje ...
Blogje ',','
vrijdag, december 26, 2003
Ik moest wel effe slikken vanmorgen...
Ik moest wel effe slikken vanmorgen...
... toen ik vanmorgen op het nieuws hoorde dat er in Iran een zware aardbeving geweest was met tussen 2.000 en twintigduizend doden. Dat kan je je niet voorstellen ! Ik kreeg het er koud van. Maar vooral omdat het boek dat ik net aan het schrijven ben ook gedeeltelijk gaat over iemand die in een aardbeving onder het puin van een gebouw is vast komen te zitten. Dat doet raar, als de dingen die je schrijft lijkten uit te komen.
Al is er natuurlijk geen enkel verband tussen wat ik schrijf en wat er in Iran is gebeurd, zo helder ben ik nog wel dat ik dat niet begin te denken, maar toch, het deed raar...
Blogje ',','
... toen ik vanmorgen op het nieuws hoorde dat er in Iran een zware aardbeving geweest was met tussen 2.000 en twintigduizend doden. Dat kan je je niet voorstellen ! Ik kreeg het er koud van. Maar vooral omdat het boek dat ik net aan het schrijven ben ook gedeeltelijk gaat over iemand die in een aardbeving onder het puin van een gebouw is vast komen te zitten. Dat doet raar, als de dingen die je schrijft lijkten uit te komen.
Al is er natuurlijk geen enkel verband tussen wat ik schrijf en wat er in Iran is gebeurd, zo helder ben ik nog wel dat ik dat niet begin te denken, maar toch, het deed raar...
Blogje ',','
Een efficiënte voormiddag
Een efficiënte voormiddag
Dat mag je wel zeggen. We gingen eerst naar de 'Limit' in Herentals om mijn gitaar ofwel te laten herstellen ofwel een nieuwe te kopen. Maar wat bleek, de winkel was gesloten.
Dan naar Westel om postzegels te kopen voor kerstkaartjes en dat soort dingen. Maar wat bleek, de post was gesloten.
Dan naar den beenhouwer, 't Eindeken, om de nodige fijne vleeswaren te kopen en te bestellen voor oudjaar. Maar wat bleek, de winkel was open ;-)
Ikke ondertussen naar de groentenboer, om patatten. Maar wat bleek, de winkel was gesloten.
Veel kilometers gedaan dus, en niet veel kans gehad om centen uit te geven. Het is toch godgeklaagd in deze moderne maatschappij, dat je tijdens je congé je geld nog niet kwijtgeraakt. Waar moet dat naartoe ? Waar moet dat naartoe ?
Blogje ',','
Dat mag je wel zeggen. We gingen eerst naar de 'Limit' in Herentals om mijn gitaar ofwel te laten herstellen ofwel een nieuwe te kopen. Maar wat bleek, de winkel was gesloten.
Dan naar Westel om postzegels te kopen voor kerstkaartjes en dat soort dingen. Maar wat bleek, de post was gesloten.
Dan naar den beenhouwer, 't Eindeken, om de nodige fijne vleeswaren te kopen en te bestellen voor oudjaar. Maar wat bleek, de winkel was open ;-)
Ikke ondertussen naar de groentenboer, om patatten. Maar wat bleek, de winkel was gesloten.
Veel kilometers gedaan dus, en niet veel kans gehad om centen uit te geven. Het is toch godgeklaagd in deze moderne maatschappij, dat je tijdens je congé je geld nog niet kwijtgeraakt. Waar moet dat naartoe ? Waar moet dat naartoe ?
Blogje ',','
donderdag, december 25, 2003
Een overzicht van de diverse tops op weg naar de trein der miserie
Een overzicht van de diverse tops op weg naar de trein der miserie
Dat is nog een idee, een overzicht op tv of radio van de verschillende toppen die er nu gemaakt worden en een top van de verschillende overzichten waarmee je her en der om je oren geslagen wordt. De top van beste nummers van 2003, aller tijden, de slechte nummers, de beste tv-programma's en de slechte. Een overzicht van al het goed en slechte dat er dit jaar weer aan ons voorbij getrokken is. Sommige dingen al wat verder van ons verwijderd dan de anderen. Maar dat het nooit ophoudt, wordt elke dag weer pijnlijk duidelijk... Er blijft dood, ziekte, pijn en verdriet in elk leven. Het is zo'n elementair onderdeel van het leven dat een leven zonder ondenkbaar is. Spijtig genoeg.
En als de trein der miserie een tijdje niet stopt in jouw station, dan is toch nooit voor lang. Op een dag maakt hij er weer een stop. Doet hij je station aan en blijft hij hopelijk niet te lang staan. Want een halte van de trein der miserie ziet niemand graag komen. Maar de trein is niet tegen te houden. Als hij komt, komt hij. Onvermijdelijk. Je kan alleen maar hopen dat jouw leven niet op een druk spoor ligt en dat het verkeer zoveel mogelijk omgeleid wordt naar andere stations. Al is ook dat geen mooie gedachte. Er is geen goede kant aan.
Tot je op een dag zelf op de trein stapt en meerijdt op de laatste reis. En laat ons hopen dat die reis voor iedereen nog ver verwijderd is. En zeker dat de trein der miserie mijn familie wat minder aandoet, want voor dit jaar is het wel genoeg geweest...
Blogje ',','
Dat is nog een idee, een overzicht op tv of radio van de verschillende toppen die er nu gemaakt worden en een top van de verschillende overzichten waarmee je her en der om je oren geslagen wordt. De top van beste nummers van 2003, aller tijden, de slechte nummers, de beste tv-programma's en de slechte. Een overzicht van al het goed en slechte dat er dit jaar weer aan ons voorbij getrokken is. Sommige dingen al wat verder van ons verwijderd dan de anderen. Maar dat het nooit ophoudt, wordt elke dag weer pijnlijk duidelijk... Er blijft dood, ziekte, pijn en verdriet in elk leven. Het is zo'n elementair onderdeel van het leven dat een leven zonder ondenkbaar is. Spijtig genoeg.
En als de trein der miserie een tijdje niet stopt in jouw station, dan is toch nooit voor lang. Op een dag maakt hij er weer een stop. Doet hij je station aan en blijft hij hopelijk niet te lang staan. Want een halte van de trein der miserie ziet niemand graag komen. Maar de trein is niet tegen te houden. Als hij komt, komt hij. Onvermijdelijk. Je kan alleen maar hopen dat jouw leven niet op een druk spoor ligt en dat het verkeer zoveel mogelijk omgeleid wordt naar andere stations. Al is ook dat geen mooie gedachte. Er is geen goede kant aan.
Tot je op een dag zelf op de trein stapt en meerijdt op de laatste reis. En laat ons hopen dat die reis voor iedereen nog ver verwijderd is. En zeker dat de trein der miserie mijn familie wat minder aandoet, want voor dit jaar is het wel genoeg geweest...
Blogje ',','
Lichtjes
Lichtjes
Het wordt alsmaar erger en erger. Na Itegem is de nieuwe place to be Donk. In Herk-de-Stad. We zijn er straks even doorgereden en het was de moeite. Al moet ik zeggen dat hetgeen ze in Itegem doen toch nog altijd een klasse hoger is. Maar daar zijn ze natuurlijk al heel lang bezig. Daar hebben ze jaren ervaring met het volhangen van huizen, bomen, planten, struiken en dies meer met lichtjes in alle mogelijke en onmogelijke vormen en kleuren. Al vind ik persoonlijk dat verschillende kleuren niet kunnen. Dat is natuurlijk mijn mening, maar dan wordt het een echte kakafonie aan kleuren als groen, rood, blauw etc hun intrede doen in het overigens gele straatbeeld.
Maar eigenlijk mag het voor mij ook wat minder zijn. Het is wel eens leuk om door te rijden, als het maar niet te veel wordt. Al lijkt het erop dat het elk jaar erger en erger wordt en hou ik mijn hart vast als ik eraan denk waar dit gaat eindigen. Kitsch ten top. ole ole, laat maar komen.
Blogje ',','
Het wordt alsmaar erger en erger. Na Itegem is de nieuwe place to be Donk. In Herk-de-Stad. We zijn er straks even doorgereden en het was de moeite. Al moet ik zeggen dat hetgeen ze in Itegem doen toch nog altijd een klasse hoger is. Maar daar zijn ze natuurlijk al heel lang bezig. Daar hebben ze jaren ervaring met het volhangen van huizen, bomen, planten, struiken en dies meer met lichtjes in alle mogelijke en onmogelijke vormen en kleuren. Al vind ik persoonlijk dat verschillende kleuren niet kunnen. Dat is natuurlijk mijn mening, maar dan wordt het een echte kakafonie aan kleuren als groen, rood, blauw etc hun intrede doen in het overigens gele straatbeeld.
Maar eigenlijk mag het voor mij ook wat minder zijn. Het is wel eens leuk om door te rijden, als het maar niet te veel wordt. Al lijkt het erop dat het elk jaar erger en erger wordt en hou ik mijn hart vast als ik eraan denk waar dit gaat eindigen. Kitsch ten top. ole ole, laat maar komen.
Blogje ',','
woensdag, december 24, 2003
Zalig Kerstfeest !
Zalig Kerstfeest !
Veel heb ik niet te zeggen op deze kerstavond, behalve dan : voor iedereen een prachtig en fantastisch kerstmis en wees lief voor elkaar. Er is al miserie genoeg in de wereld zonder dat we elkaar nog den duvel aandoen.
Blogje ',','
Veel heb ik niet te zeggen op deze kerstavond, behalve dan : voor iedereen een prachtig en fantastisch kerstmis en wees lief voor elkaar. Er is al miserie genoeg in de wereld zonder dat we elkaar nog den duvel aandoen.
Blogje ',','
dinsdag, december 23, 2003
In de ban van de box
In de ban van de box
Het zou de naam van een nieuw boek kunnen zijn en in zekere zin is het dat ook, maar dan niet echt. Snap je waar ik naartoe wil ? Neen. Wel ik ook niet.
Maar wat ik wel wil zeggen, is dat ik weer volop opgeslorpt wordt door een nieuw boek. Dat iets met een box te maken heeft. Een luidspreker, een speaker. En met een aardbeving. En met een ex-vrouw en een nieuw lief. Natuurlijk zit er ook iets over internet en een werksituatie in. En bevat het een bovennatuurlijk/fantastisch element.
Geďntrigeerd ? Neen, dan zal ik verder moeten proberen. Al moet ik zeggen dat ik het zelf wel redelijk goed vindt. Heb er de laatste dagen weer behoorlijk veel aan gewerkt. Ben er een paar weken geleden (of is het al langer) aan begonnen, heb dan een hele tijd niets eraan gedaan, wegens allerlei redenen, geen zin, geen goesting, geen inspiratie, geen tijd, enz.
En heb zaterdag de draad weer opgepakt. En kan nu niet meer stoppen. Zaterdag viel het nog mee, maar zondag heb ik ongeveer acht uur geschreven. Namiddag waren we thuis en 's avonds was ik alleen baas en ben ik blijven schrijven. Met een goed glas wijn, tv zacht spelend op de achtergrond en mijn vingers razend over het toetsenbord, bijna zo snel als ik kan denken, bladzijden en bladzijden vullend met het leven van de hoofdrolspelers in dit verhaal. Veel zijn er dat niet. Eigenlijk drie, met een paar kleine randfiguren, maar ze beleven genoeg om het naar mijn beleving wel spannend te maken.
En dat ga ik nu proberen af te maken tijdens de kerstvakantie. Al zal het wellicht nog een hele tijd duren vooraleer dit boek het levenslicht ziet in papieren vorm. Want in mei komt deel 2 van de Meriumbe trilogie uit. Deel 1 moet ik nog afwerken, maar dat zal nog wel even duren, maar daarbuiten heb ik nog drie andere boeken af, een vier-tal korte verhalen en drie half af. Welke ik dan het eerst ga uitgeven, weet ik nog niet, maar dat zien we dan wel hé. Dat is zorg voor later. Eerst het nieuwe boek en de rest zal zichzelf wel uitwijzen.
Niet te hard van stapel lopen hé. En ondertussen zingt Fred Durst van Limp Bizkit voor de vijfentwintigste keer dat niemand weet hoe het voelt om de slechterik en zielepoot te zijn achter blauwe ogen....
Blogje ',','
Het zou de naam van een nieuw boek kunnen zijn en in zekere zin is het dat ook, maar dan niet echt. Snap je waar ik naartoe wil ? Neen. Wel ik ook niet.
Maar wat ik wel wil zeggen, is dat ik weer volop opgeslorpt wordt door een nieuw boek. Dat iets met een box te maken heeft. Een luidspreker, een speaker. En met een aardbeving. En met een ex-vrouw en een nieuw lief. Natuurlijk zit er ook iets over internet en een werksituatie in. En bevat het een bovennatuurlijk/fantastisch element.
Geďntrigeerd ? Neen, dan zal ik verder moeten proberen. Al moet ik zeggen dat ik het zelf wel redelijk goed vindt. Heb er de laatste dagen weer behoorlijk veel aan gewerkt. Ben er een paar weken geleden (of is het al langer) aan begonnen, heb dan een hele tijd niets eraan gedaan, wegens allerlei redenen, geen zin, geen goesting, geen inspiratie, geen tijd, enz.
En heb zaterdag de draad weer opgepakt. En kan nu niet meer stoppen. Zaterdag viel het nog mee, maar zondag heb ik ongeveer acht uur geschreven. Namiddag waren we thuis en 's avonds was ik alleen baas en ben ik blijven schrijven. Met een goed glas wijn, tv zacht spelend op de achtergrond en mijn vingers razend over het toetsenbord, bijna zo snel als ik kan denken, bladzijden en bladzijden vullend met het leven van de hoofdrolspelers in dit verhaal. Veel zijn er dat niet. Eigenlijk drie, met een paar kleine randfiguren, maar ze beleven genoeg om het naar mijn beleving wel spannend te maken.
En dat ga ik nu proberen af te maken tijdens de kerstvakantie. Al zal het wellicht nog een hele tijd duren vooraleer dit boek het levenslicht ziet in papieren vorm. Want in mei komt deel 2 van de Meriumbe trilogie uit. Deel 1 moet ik nog afwerken, maar dat zal nog wel even duren, maar daarbuiten heb ik nog drie andere boeken af, een vier-tal korte verhalen en drie half af. Welke ik dan het eerst ga uitgeven, weet ik nog niet, maar dat zien we dan wel hé. Dat is zorg voor later. Eerst het nieuwe boek en de rest zal zichzelf wel uitwijzen.
Niet te hard van stapel lopen hé. En ondertussen zingt Fred Durst van Limp Bizkit voor de vijfentwintigste keer dat niemand weet hoe het voelt om de slechterik en zielepoot te zijn achter blauwe ogen....
Blogje ',','
Behind blue eyes
Behind blue eyes
Ik begin een echte fan van Limp Bizkit te worden. Na hun 'Boiler' waar ik hier de lof al eens van gezongen heb, of liever dat ik gebruikt heb om mijn gevoelens voor een welbepaald iemand te illustreren, hebben ze zich nu gewaagd aan een cover een een oude The Who klassieker. Behind Blue Eyes. Ik vond het in de versie van The Who altijd al een zeer stevige plaat, maar ik kan hetgeen zij ermee gedaan hebben ook ten zeerste pruimen. (is het geen teken dat je oud aan het worden bent als je de oude nummers van The Who nog kent ? ...)
En ik moet zeggen, ook deze keer is de tekst weer heel belangrijk en toepasselijk. Luister er maar eens naar. Het geeft me kippevel. En je mag drie keer raden wat de kleur van mijn ogen is ....
Ik ga de tekst hier niet helemaal pasten, dan wordt mijn blogje te lang, maar je kan de tekst wel hier vinden.
Blogje ',','
Ik begin een echte fan van Limp Bizkit te worden. Na hun 'Boiler' waar ik hier de lof al eens van gezongen heb, of liever dat ik gebruikt heb om mijn gevoelens voor een welbepaald iemand te illustreren, hebben ze zich nu gewaagd aan een cover een een oude The Who klassieker. Behind Blue Eyes. Ik vond het in de versie van The Who altijd al een zeer stevige plaat, maar ik kan hetgeen zij ermee gedaan hebben ook ten zeerste pruimen. (is het geen teken dat je oud aan het worden bent als je de oude nummers van The Who nog kent ? ...)
En ik moet zeggen, ook deze keer is de tekst weer heel belangrijk en toepasselijk. Luister er maar eens naar. Het geeft me kippevel. En je mag drie keer raden wat de kleur van mijn ogen is ....
Ik ga de tekst hier niet helemaal pasten, dan wordt mijn blogje te lang, maar je kan de tekst wel hier vinden.
Blogje ',','
maandag, december 22, 2003
Bummer !!!!!!!
Bummer !!!!!!!
Damn, damn, damn. Wil ik net nog een stukje gitaar spelen, is die toch niet stuk zeker ? Bovenaan de hals is een stuk van de kam afgebroken, waardoor de onderste snaar er zo half langs hangt. Hoe dit is kunnen gebeuren ? Geen idee, heb ze wellicht ergens tegenaan gestompt, maar dit is verdomd spijtig. Dat worden weer kosten. Want ik wil blijven spelen. Zal onder kerstvakantie is naar Herentals moeten rijden. Ben de naam van de winkel kwijt, maar daar hebben ze enorm veel gitaren.
Damn, damn, damn !!!!
Blogje ',','
Damn, damn, damn. Wil ik net nog een stukje gitaar spelen, is die toch niet stuk zeker ? Bovenaan de hals is een stuk van de kam afgebroken, waardoor de onderste snaar er zo half langs hangt. Hoe dit is kunnen gebeuren ? Geen idee, heb ze wellicht ergens tegenaan gestompt, maar dit is verdomd spijtig. Dat worden weer kosten. Want ik wil blijven spelen. Zal onder kerstvakantie is naar Herentals moeten rijden. Ben de naam van de winkel kwijt, maar daar hebben ze enorm veel gitaren.
Damn, damn, damn !!!!
Blogje ',','
De nagel op de kop
De nagel op de kop
Deze post van Amedée Frustrée moet je lezen. Ik ga er niet veel commentaar op geven, want die is imho compleet overbodig. Hij slaat gewoon de nagel op de kop.
Ode aan de vrouw. Meer moet dat niet zijn
Blogje ',','
Deze post van Amedée Frustrée moet je lezen. Ik ga er niet veel commentaar op geven, want die is imho compleet overbodig. Hij slaat gewoon de nagel op de kop.
Ode aan de vrouw. Meer moet dat niet zijn
Blogje ',','
Nieuwste vorm van terrorisme
Nieuwste vorm van terrorisme
Onderweg naar huis op de radio op het nieuws gehoord dat er een nieuwe vorm van terrorisme opgedoken is. Ik dacht dat het in Israel was, waar één of andere minister aangevallen is met behulp van biezonder gevaarlijke wapens. Schoenen. Er werd met schoenen gegooid. En ik lach daar niet mee hoor. Want schoenen kunnen zeer gevaarlijk zijn.
Ze zijn hard. Soms keihard. Krijg maar eens een harde hiel op je knikker. Of de naaldhak van een damesschoen in je edele delen. Je zou wel anders gaan piepen. Om nog te zwijgen over de geur waarmee ze je onderuit kunnen halen. Je reinste biologische wapens zijn ze. Die schoenen.
Neen neen, dat is geen grap. Daar is bijzonder goed over nagedacht. Niemand verdenkt een schoen. Niemand vindt het verdacht dat je ergens met schoenen aankomt. Maar als je bedenkt wat voor schade je daar mee kan aanrichten. Brrr, ik krijg het er echt koud van. Ik hoop dat deze vorm van terrorisme niet naar deze kanten komt overgewaaid, want dan zijn we nog niet aan de nief patatten....
Blogje ',','
Onderweg naar huis op de radio op het nieuws gehoord dat er een nieuwe vorm van terrorisme opgedoken is. Ik dacht dat het in Israel was, waar één of andere minister aangevallen is met behulp van biezonder gevaarlijke wapens. Schoenen. Er werd met schoenen gegooid. En ik lach daar niet mee hoor. Want schoenen kunnen zeer gevaarlijk zijn.
Ze zijn hard. Soms keihard. Krijg maar eens een harde hiel op je knikker. Of de naaldhak van een damesschoen in je edele delen. Je zou wel anders gaan piepen. Om nog te zwijgen over de geur waarmee ze je onderuit kunnen halen. Je reinste biologische wapens zijn ze. Die schoenen.
Neen neen, dat is geen grap. Daar is bijzonder goed over nagedacht. Niemand verdenkt een schoen. Niemand vindt het verdacht dat je ergens met schoenen aankomt. Maar als je bedenkt wat voor schade je daar mee kan aanrichten. Brrr, ik krijg het er echt koud van. Ik hoop dat deze vorm van terrorisme niet naar deze kanten komt overgewaaid, want dan zijn we nog niet aan de nief patatten....
Blogje ',','
zondag, december 21, 2003
En we zijn weer vertrokken
En we zijn weer vertrokken
Met wat ? Met schrijven natuurlijk. Het verhaal waar ik zo ongeveer een maand geleden (of is het al meer) aan begonnen ben, heb ik weer opgepikt en ben ik verder aan het uitwerken. En ik moet zeggen, het vlot redelijk. En nu kan ik ook in de living schrijven en ondertussen online blijven. Met mijn USB Stickies. Leuk speelgoed, werkt goed. Alleen moet ik in de living er nog een verlengdraadje aanhangen zodat ik de Stick zelf beter kan richten. Want er zit nogal wat beton in ons huis. Het plafond is gewapend beton ipv welfsels en dat laat niet veel door. Maar boven werkt het wel goed, want daar zit een open hal tussen.
Ik heb dus weer inspiratie. Een goed teken denk ik....
En heb gisteren mijn IT infrastructuur in den bureau nog wat geoptimaliseerd met een USB hubje. Want ik heb daar vier USB spullen, met twee USB aansluitingen aan mijn docking. Dat is nogal een geknoei, altijd die draden verwisselen. Heb er eentje gekocht van Belkin met een eigen voeding. Werkt goed en heb nu 4 + 1 USB poorten, daar kom ik wel even mee toe. Ik heb heel even getwijfeld over eentje zonder voeding, maar dat is niet goed, een digitale camera kan daar niet tegen en voor het verschil van 15 euro moet je het niet laten. Als het niet werkt is je 15 euro ook naar de sjokedeisekes, nietwaar.
Blogje ',','
Met wat ? Met schrijven natuurlijk. Het verhaal waar ik zo ongeveer een maand geleden (of is het al meer) aan begonnen ben, heb ik weer opgepikt en ben ik verder aan het uitwerken. En ik moet zeggen, het vlot redelijk. En nu kan ik ook in de living schrijven en ondertussen online blijven. Met mijn USB Stickies. Leuk speelgoed, werkt goed. Alleen moet ik in de living er nog een verlengdraadje aanhangen zodat ik de Stick zelf beter kan richten. Want er zit nogal wat beton in ons huis. Het plafond is gewapend beton ipv welfsels en dat laat niet veel door. Maar boven werkt het wel goed, want daar zit een open hal tussen.
Ik heb dus weer inspiratie. Een goed teken denk ik....
En heb gisteren mijn IT infrastructuur in den bureau nog wat geoptimaliseerd met een USB hubje. Want ik heb daar vier USB spullen, met twee USB aansluitingen aan mijn docking. Dat is nogal een geknoei, altijd die draden verwisselen. Heb er eentje gekocht van Belkin met een eigen voeding. Werkt goed en heb nu 4 + 1 USB poorten, daar kom ik wel even mee toe. Ik heb heel even getwijfeld over eentje zonder voeding, maar dat is niet goed, een digitale camera kan daar niet tegen en voor het verschil van 15 euro moet je het niet laten. Als het niet werkt is je 15 euro ook naar de sjokedeisekes, nietwaar.
Blogje ',','
Kaartjestijd
Kaartjestijd
Naast pakjestijd is het nu natuurlijk ook weer kaartjes tijd. Een tijd waarin je kaartjes stuurt naar mensen die veel ziet en naar mensen die je niet veel ziet, maar die je veel meer zou willen zien. Waarbij je je elk jaar weer voorneemt om ze het volgende jaar meer te zien, maar waarbij je op voorhand weet dat dit wellicht weer niet gaat lukken.
Zoals ze zeggen : de weg naar de hel is geplaveid met goede voornemens. En als ik 10 euro kreeg voor elk goed voornemen dat ik ooit gemaakt heb, moest ik niet meer werken. Al heb ik soms ook wel eens eentje gehouden
En ben ik van plan er nu weer een aantal te maken, die ik echt ga houden : meer fun maken, meer vrienden zien, minder zagen, en ja, ook nog wat werken. En dan komt de rest allemaal wel in orde. Zeker weten. Want het zit allemaal in het koppeke, allemaal...
Blogje ',','
Naast pakjestijd is het nu natuurlijk ook weer kaartjes tijd. Een tijd waarin je kaartjes stuurt naar mensen die veel ziet en naar mensen die je niet veel ziet, maar die je veel meer zou willen zien. Waarbij je je elk jaar weer voorneemt om ze het volgende jaar meer te zien, maar waarbij je op voorhand weet dat dit wellicht weer niet gaat lukken.
Zoals ze zeggen : de weg naar de hel is geplaveid met goede voornemens. En als ik 10 euro kreeg voor elk goed voornemen dat ik ooit gemaakt heb, moest ik niet meer werken. Al heb ik soms ook wel eens eentje gehouden
En ben ik van plan er nu weer een aantal te maken, die ik echt ga houden : meer fun maken, meer vrienden zien, minder zagen, en ja, ook nog wat werken
. En dan komt de rest allemaal wel in orde. Zeker weten. Want het zit allemaal in het koppeke, allemaal...
Blogje ',','
zaterdag, december 20, 2003
American Beauty
American Beauty
Is vorige week of zo ergens op TV geweest, maar kon toen niet kijken en heb hem dus opgenomen. Heb er gisterenavond naar gekeken en ik moet zeggen dat ik nog steeds onder de indruk ben. Lang geleden had ik er al eens een stuk van gezien, maar nooit helemaal. Nu dus wel. Schitterende film. Zeker als je zelf zowat in een midlife crisis zit (gezeten hebt...), dan begrijp je heel veel van de dingen die deze man doormaakt. Bij de omschrijving in ons tv-boekje stond dat bijna elke man wel iets zou herkennen uit deze film, wel, ik heb er verdomd veel uit herkend. Niet dat mijn huwelijk is zoals dat van de man in deze film hoor, integendeel, ik heb niet te klagen, maar toch zie ik veel terugkomen, veel van de vragen die hij zich stelt, veel van de bedenkingen die hij zich maakt. Waar ben je mee bezig ? Is dit wat je met de rest van je leven wil doen ? Al denk ik (hoop ik ) dat ik op de meeste van mijn vragen wel een antwoord gevonden heb....
Enfin, wat ik dus maar wil zeggen is, verdomd goede film, origineel, goed geacteerd, en zeer herkenbaar. Eentje om bij te houden.
Blogje ',','
Is vorige week of zo ergens op TV geweest, maar kon toen niet kijken en heb hem dus opgenomen. Heb er gisterenavond naar gekeken en ik moet zeggen dat ik nog steeds onder de indruk ben. Lang geleden had ik er al eens een stuk van gezien, maar nooit helemaal. Nu dus wel. Schitterende film. Zeker als je zelf zowat in een midlife crisis zit (gezeten hebt...), dan begrijp je heel veel van de dingen die deze man doormaakt. Bij de omschrijving in ons tv-boekje stond dat bijna elke man wel iets zou herkennen uit deze film, wel, ik heb er verdomd veel uit herkend. Niet dat mijn huwelijk is zoals dat van de man in deze film hoor, integendeel, ik heb niet te klagen
, maar toch zie ik veel terugkomen, veel van de vragen die hij zich stelt, veel van de bedenkingen die hij zich maakt. Waar ben je mee bezig ? Is dit wat je met de rest van je leven wil doen ? Al denk ik (hoop ik ) dat ik op de meeste van mijn vragen wel een antwoord gevonden heb....
Enfin, wat ik dus maar wil zeggen is, verdomd goede film, origineel, goed geacteerd, en zeer herkenbaar. Eentje om bij te houden.
Blogje ',','
Vergeet het nippertje
Vergeet het nippertje
Het was te laat. Ik die nog dacht dat we tot maandag gingen toekomen met onze mazout was verkeerd. Nog geen tien minuten nadat ik het vorige geschreven had, kwam Els zeggen dat de verwarming niet meer ging. Mazout op, ton leeg, gedaan met zingen. Nie goe bezig.
Dus maar snel naar de leverancier gebeld. Maar daar was niemand meer (buiten de Belgacom messenger service, maar die wilde ik nu echt niet spreken. Maar die leverancier werkt samen met een andere leverancier en ikke dus naar daar gebeld.
'We gaan ons best doen om vandaag nog te komen, maar we kunnen niets garanderen.' Wij de dikke truien en dekens al bijna aan het bijhalen. Maar, nog geen half uur later (echt waar, maar een goei twintig minuten) stopte er al een camion van Bruyninckx-Houtmeyers uit Herselt. Met 3.000 liter mazout. Joepie, we gaan dus toch niet bevriezen.
Dus : eind goed al goed, al is het nu nog even afwachten of de chauffage nog gaat, want ik moet nog een uurtje wachten om ze terug op te zetten, zodat het vuil kan bezinken. Maar allez, we hebben toch al mazout en zoals je ziet, de service is de wereld nog niet uit !
Update : na een paar keer proberen en nadat ik (met de hulp van Els) de juiste knop gevonden had, is de chauffage weer gestart en zitten we weer lekker warm. Het is maar als het weg is dat je dit soort dingen als het hebben van een werkende verwarming begint te appreciëren. Want het begon al aardig koud in huis te worden.
Blogje ',','
Het was te laat. Ik die nog dacht dat we tot maandag gingen toekomen met onze mazout was verkeerd. Nog geen tien minuten nadat ik het vorige geschreven had, kwam Els zeggen dat de verwarming niet meer ging. Mazout op, ton leeg, gedaan met zingen. Nie goe bezig.
Dus maar snel naar de leverancier gebeld. Maar daar was niemand meer (buiten de Belgacom messenger service, maar die wilde ik nu echt niet spreken. Maar die leverancier werkt samen met een andere leverancier en ikke dus naar daar gebeld.
'We gaan ons best doen om vandaag nog te komen, maar we kunnen niets garanderen.' Wij de dikke truien en dekens al bijna aan het bijhalen. Maar, nog geen half uur later (echt waar, maar een goei twintig minuten) stopte er al een camion van Bruyninckx-Houtmeyers uit Herselt. Met 3.000 liter mazout. Joepie, we gaan dus toch niet bevriezen.
Dus : eind goed al goed, al is het nu nog even afwachten of de chauffage nog gaat, want ik moet nog een uurtje wachten om ze terug op te zetten, zodat het vuil kan bezinken. Maar allez, we hebben toch al mazout en zoals je ziet, de service is de wereld nog niet uit !
Update : na een paar keer proberen en nadat ik (met de hulp van Els
) de juiste knop gevonden had, is de chauffage weer gestart en zitten we weer lekker warm. Het is maar als het weg is dat je dit soort dingen als het hebben van een werkende verwarming begint te appreciëren. Want het begon al aardig koud in huis te worden.
Blogje ',','
Dat was op het nippertje
Dat was op het nippertje
Of we zaten zonder mazout, en dat in putteke winter, nie goe, nie goe bezig. Mijn eigen stomme fout hoor. Ik was echt in de veronderstelling dat wij in het voorjaar nog mazout ingedaan hadden en dan kon die nog niet op zijn. Maar ik dacht, ik zal toch nog maar eens nameten hoeveel er nog in de ton zit. Ikke dus de meetlat gepakt, deksel van de put, ton open en laat die meetlat maar zakken. Hmmm, dat klonk al verdacht hol, die galm had ik nog niet eerder gehoord.
En toen de meetlat terug omhoog kwam, zag ik direct hoe laat het was. Zeven centimeter zat er nog in. 7. Wat volgens een blaadje dat mijn jongste broer ooit voor mij uitgerekend heeft (want een ton is niet rechthoekig en dus komt 7 cm niet overeen met 700 liter of zo iets), overeenkwam met een 70 liter. Wat volgens ons gemiddeld verbruik (als ik goed gerekend heb) goed is voor een 5 ŕ 7 dagen. Hmm, nie goe bezig.
Ikke dus maar direct gebeld en maandag komen ze leveren. Hopelijk nog op tijd, anders zal het een koude kerstvakantie worden... En in het vervolg zal ik beter moeten opletten en niet zo op mijn geheugen voortgaan, want na opzoeking van de factuur van de vorige levering bleek dat het niet in het voorjaar was, maar wel 31/10/2002. Wat dus wil zeggen dat we al eens een hele winter met die ton gestookt hadden. En twee winters, dat gaat net niet.
Dus is onze eindejaarspremie er weer aan. Zeker met alle kadootjes die we vandaag overal zijn gaan kopen. Niet te doen, niet te doen, het is bijna degoutant, maar niet alles is een echt kadootje, heb mezelf nog maar eens in het nieuw gestoken en de nieuwe mixer was geen kado, de ouwe heeft gewoon de geest gegeven. Maar het is toch wel erg als je alles optelt hoeveel geld je op één dag kan uitgeven. Dat houden we niet lang vol, dit tempo
Blogje ',','
Of we zaten zonder mazout, en dat in putteke winter, nie goe, nie goe bezig. Mijn eigen stomme fout hoor. Ik was echt in de veronderstelling dat wij in het voorjaar nog mazout ingedaan hadden en dan kon die nog niet op zijn. Maar ik dacht, ik zal toch nog maar eens nameten hoeveel er nog in de ton zit. Ikke dus de meetlat gepakt, deksel van de put, ton open en laat die meetlat maar zakken. Hmmm, dat klonk al verdacht hol, die galm had ik nog niet eerder gehoord.
En toen de meetlat terug omhoog kwam, zag ik direct hoe laat het was. Zeven centimeter zat er nog in. 7. Wat volgens een blaadje dat mijn jongste broer ooit voor mij uitgerekend heeft (want een ton is niet rechthoekig en dus komt 7 cm niet overeen met 700 liter of zo iets), overeenkwam met een 70 liter. Wat volgens ons gemiddeld verbruik (als ik goed gerekend heb) goed is voor een 5 ŕ 7 dagen. Hmm, nie goe bezig.
Ikke dus maar direct gebeld en maandag komen ze leveren. Hopelijk nog op tijd, anders zal het een koude kerstvakantie worden... En in het vervolg zal ik beter moeten opletten en niet zo op mijn geheugen voortgaan, want na opzoeking van de factuur van de vorige levering bleek dat het niet in het voorjaar was, maar wel 31/10/2002. Wat dus wil zeggen dat we al eens een hele winter met die ton gestookt hadden. En twee winters, dat gaat net niet.
Dus is onze eindejaarspremie er weer aan. Zeker met alle kadootjes die we vandaag overal zijn gaan kopen. Niet te doen, niet te doen, het is bijna degoutant, maar niet alles is een echt kadootje, heb mezelf nog maar eens in het nieuw gestoken en de nieuwe mixer was geen kado, de ouwe heeft gewoon de geest gegeven. Maar het is toch wel erg als je alles optelt hoeveel geld je op één dag kan uitgeven. Dat houden we niet lang vol, dit tempo
Blogje ',','
Heiligschennis
Heiligschennis
Kijk even naar bijgevoegde foto van de nieuwe muis die nu thuis op mijn bureau prijkt...
Ik denk dat dit zowat overeen komt met heiligschennis. Ik, die produkt manager voor mobiel ga worden bij Scarlet, met een muis van Proximus. Mag eigenlijk niet hé. Maar ik heb ze gekregen van Foto Karel bij de aanschaf van een nieuwe GSM en nadat ik hem verteld had wat ik ging doen. Ik denk dat het een beetje als pesterij bedoeld was, maar ik heb toch maar weer een nieuwe muis . En ik vind ze nog mooi ook ...
Blogje ',','
Kijk even naar bijgevoegde foto van de nieuwe muis die nu thuis op mijn bureau prijkt...
Ik denk dat dit zowat overeen komt met heiligschennis. Ik, die produkt manager voor mobiel ga worden bij Scarlet, met een muis van Proximus. Mag eigenlijk niet hé
. Maar ik heb ze gekregen van Foto Karel bij de aanschaf van een nieuwe GSM en nadat ik hem verteld had wat ik ging doen. Ik denk dat het een beetje als pesterij bedoeld was, maar ik heb toch maar weer een nieuwe muis . En ik vind ze nog mooi ook ...
Blogje ',','
vrijdag, december 19, 2003
Het Centerparcsgevoel
Het Centerparcsgevoel
Ken je dat gevoel ? Dat er iemand iets komt voorstellen dat je wel beestig interessant vindt, maar nu even niet ? Dat je wel interesseert, maar op een andere keer ? Wel, dat is nu het Centerparcsgevoel. Het gevoel dat Geena Lisa (Peeters) in het reclamespotje heeft. (al zie ik haar liever als Geena Lisa zonder de Peeters, al is Coco een vree toffe gast, Geena is te tof om getrouwd te zijn )
Ik ken dat gevoel een beetje, en onze Thierry, van wie we vandaag, tot onze grote spijt afscheid genomen hebben, kent dat nu zeker. Werk zoeken ? Ja, maar nu even niet. En gelijk dat hij heeft !
Zonder mijn huidige, vorige en toekomstige bazen tekort te willen doen, moet ik toch zeggen dat Thierry zo ongeveer de beste baas geweest is die ik ooit gehad heb ! En dat meen ik, vanuit de diepste geborchten van wat bij mij voor een hart moet doorgaan ...
Ik zal hem missen, maar ik ben er zeker van dat we contact zullen houden, en wees maar zeker Thierry, je bent nog niet van ons af ...
Dit alles om te zeggen dat den Thierry ne vree wijze en toffe kerel is en dat ik bij hem een heel duidelijk bewijs van het Centerparcsgevoel gezien heb.
Blogje ',',' (via Wifi en een beetje onder invloed ...)
Ken je dat gevoel ? Dat er iemand iets komt voorstellen dat je wel beestig interessant vindt, maar nu even niet ? Dat je wel interesseert, maar op een andere keer ? Wel, dat is nu het Centerparcsgevoel. Het gevoel dat Geena Lisa (Peeters) in het reclamespotje heeft. (al zie ik haar liever als Geena Lisa zonder de Peeters
, al is Coco een vree toffe gast, Geena is te tof om getrouwd te zijn )
Ik ken dat gevoel een beetje, en onze Thierry, van wie we vandaag, tot onze grote spijt afscheid genomen hebben, kent dat nu zeker. Werk zoeken ? Ja, maar nu even niet. En gelijk dat hij heeft !
Zonder mijn huidige, vorige en toekomstige bazen tekort te willen doen, moet ik toch zeggen dat Thierry zo ongeveer de beste baas geweest is die ik ooit gehad heb ! En dat meen ik, vanuit de diepste geborchten van wat bij mij voor een hart moet doorgaan ...
Ik zal hem missen, maar ik ben er zeker van dat we contact zullen houden, en wees maar zeker Thierry, je bent nog niet van ons af ...
Dit alles om te zeggen dat den Thierry ne vree wijze en toffe kerel is en dat ik bij hem een heel duidelijk bewijs van het Centerparcsgevoel gezien heb.
Blogje ',',' (via Wifi en een beetje onder invloed ...)
I am airborne
I am airborne
Eindelijk, ik ben airborne, ik ben wifi, ik ben draadloos, ik ben happy. Je zal misschien denken, amai, die is rap content, maar wie het kleine niet eert, nietwaar.
Heb net mijn Topcom Webracer wireless access point geinstalleerd, en dat ging zonder enig probleem. Dan een usb sticky in mijn laptop en na wat prullen en ip renewen heb ik nu draadloze connectiviteit in heel het huis, en kan ik dus overal surfen zoveel ik wil. Cool hé.
Nu Els haar PC nog inwijden in de geneugten van de wifi en kan zij ook surfen als ik niet thuis ben. Cool hé.
Meer moet dat niet zijn. Dank u Filip, dank u Topcom
Blogje ',','
Eindelijk, ik ben airborne, ik ben wifi, ik ben draadloos, ik ben happy
. Je zal misschien denken, amai, die is rap content, maar wie het kleine niet eert, nietwaar.
Heb net mijn Topcom Webracer wireless access point geinstalleerd, en dat ging zonder enig probleem. Dan een usb sticky in mijn laptop en na wat prullen en ip renewen heb ik nu draadloze connectiviteit in heel het huis, en kan ik dus overal surfen zoveel ik wil. Cool hé.
Nu Els haar PC nog inwijden in de geneugten van de wifi en kan zij ook surfen als ik niet thuis ben. Cool hé.
Meer moet dat niet zijn. Dank u Filip, dank u Topcom
Blogje ',','
woensdag, december 17, 2003
Reflecties op een bewogen 2003
Reflecties op een bewogen 2003
Nu het einde van het jaar met rasse schreden nadert (zoiets als de zevenmijlslaarzen van wie was het nu ook weer, ah ja de gelaarsde kat), is het tijd om even terug te kijken op mijn persoonlijk 2003. Naast alle jaaroverzichten die gepast en ongepast ten berde gebracht worden.
Wel, wat ik heb ik allemaal beleefd in dit heuglijke jaar des herens 2003 ? (en dat het heuglijk is, daar mag je zeker van zijn ...)
Laat me met de positieve dingen beginnen.
- Ik heb leren zwemmen. Jaja, ik heb leren zwemmen. Niet dat ik schrik had in het water. Vakkundig plonsen kon ik zeer goed, maar deftig leren zwemmen had ik nooit gedaan. En aangezien onze Bram heel graag gaat zwemmen, leek het wel het moment om dat ook te leren. Ikke dus naar de volwassenzwemlessen en na 10 lessen bij ons Tania (zeer toffe zwemjuf :-), waarvan ik toch wel 3 gemist heb, kan ik zo ongeveer zwemmen. Een vervolgreeks zou niet slecht zijn, maar dat is er dus niet van gekomen.
- Ik heb leren snowboarden. Op de Planet ski van afgelopen jaar heb ik leren snowboarden. Ook dat kan ik nog niet echt goed, vandaar dat ik volgend jaar - bij leven en welzijn - weer meega, maar het was leuk. Het was een overwinning op mezelve.
- Mijn boek (Meriumbe) is uitgekomen. Dat was zonder twijfel één van de hoogtepunten van dit jaar. Het boek dat ik vorig jaar geschreven heb, in een vlaag van zinsverbijstering ;-), waarvan ik niet gedacht had het ooit aan de straatstenen te kunnen slijten, is gedrukt, gepubliceerd, in de boekhandels verschenen, gerecenseerd (positief zelfs) en vooral gelezen door behoorlijk veel mensen. En goed bevonden. Dat geeft een ongelooflijk goed gevoel. Waar ik enorm blij mee ben. Dit is zonder meer één van de peilers waar ik mij aan blijf optrekken. En in 2004 (mei) komt deel II uit. Het kan niet op.
- buiten de Planet ski, ben ik nog zo ongeveer vijf keer op vakantie geweest. De ene al wat langer dan de andere, of wat verder, maar het is ongetwijfeld ook iets dat mij doet blijven gaan. Af en toe weg van de sleur en stress van het dagelijks bestaan, batterijen weer opladen om er weer tegenaan te kunnen.
- Onze Bram wordt groot. Een echte kerel met een eigen wil en eigen mening. Klaar om de wereld te veroveren ;-)
- Los van een paar kleine kwaaltjes hier en daar, ben ikzelf en mijn gezin qua gezondheid gespaard gebleven van grote problemen. Wat geen evidentie is, wat spijtig genoeg soms heel snel anders kan uitdraaien. En waar ik heel blij om ben. Ik zit dan wel maar half se gat ineen (zoals ze bij ons zeggen), er is niets dat erg genoeg is om mij te verhinderen normaal te functioneren. Zo zal iedereen wel zijn kwaaltjes hebben en zolang het niet erger is, is er niets aan de hand. De tekenbeet van deze zomer is verteerd en voorbij, dus da's geen reden om mij nog zorgen te maken. En ik ben al meer dan vijf kilo vermagerd, en er moeten er nog een paar af. (al zal dat met de komende feestdagen niet makkelijk zijn)
Maar dan de negatieve dingen, want die zijn er ook geweest.
- De meest droeve gebeurtenissen van het afgelopen jaar zijn zonder twijfel een aantal mensen die ons ontvallen zijn. Helena, een collega van Scarlet die deze zomer schielijk om het leven gekomen is bij een stom ongeval. Tragisch, heel tragisch. Pierre, de man van mijn nicht, die omgekomen is op een sleepboot in de haven van Antwerpen. Was overal in het nieuws. Een vreselijke dood. En zo zijn er nog geweest. Ik krijg het nog koud als ik eraan terug denk.
- Er zijn mensen ziek geworden in mijn omgeving. De vrouw van mijn neef, die nog altijd in coma ligt. Andere mensen die sukkelen met kanker of hartziekten. Of die een ongeval gekregen hebben. Het lijkt soms evident dat we doen en laten wat we willen, dat we gezond zijn, maar dat is het zeker niet. We moeten elke dag ten volle benutten, want morgen kan het gedaan zijn...
- Het werk. Wel dat is natuurlijk niet allemaal negatief, zeker niet, maar er zijn toch wel een aantal dingen gebeurd in 2003 die niet echt positief te noemen waren. De hele onzekerheid rond wat er met Planet ging gebeuren. De bijhorende malaise, laisser-faire, je m'enfoutisme, etc. Waar ik gek van werd. Daarbovenop een behoorlijk grote werkdruk, alles moest snel gaan, maar mocht niets kosten, de verschillende verhuizen (inclusief bomalarm) en migraties die we gedaan hebben, het was allemaal niet evident. Al hebben we al die dingen wel tot een goed einde gebracht, het heeft bloed, zweet, tranen en veel slapeloze nachten gekost...
- Anderzijds waren verschillende van die dingen ook positief, heb ik er veel van kunnen leren en was het een verrijking. Achteraf gezien. Op het moment zelf was het dikwijls een merde. Maar dat is wel vaker zo in dit leven. Uiteindelijk is het echter wel allemaal redelijk goed uitgedraaid. Is Scarlet nog niet helemaal waar ze zijn willen, maar gaat het wel de goede richting uit en geloof ik er weer in. Niet onvoorwaardelijk, maar ik zie het wel zitten, wil het een kans geven. Waar het uitkomt, we zien wel. Ik zal ik elk geval mee aan de kar trekken om ze in de juiste richting vooruit te doen gaan.
En dan de faits-divers. De kleine dingen die het leven soms veranderen.
- Voor zij die het nog niet wisten, ik heb een kleine existentiële crisis doorgemaakt. ;-) Die nu grotendeels achter mij lijkt te liggen, maar waarin ik op zoek was naar wie ik was en waar ik mee bezig was en waarom ik het allemaal deed. Het grootste deel van die crisis heb ik intern uitgevochten, maar sommige dingen zijn ook extern zichtbaar geweest. Mijn baard is er gedurende een paar weken afgeweest. Dat was zo'n twintig jaar geleden dat ik baardloos geweest was. Maar hij is er alweer terug. Op algemeen verzoek van mijn omgeving ;-). Mijn soms nukkige of afwezige, vaak ook wat vreemde, kinderachtige gedrag wellicht was hier ook een gevolg van.
- ten gevolge van deze crisis heb ik ook met een aantal mensen ruzie gemaakt, hen gekwetst, dingen gezegd die ik niet wilde zeggen of anders bedoelde. Mijn oprechte excuses als ik hiermee mensen diep gekwetst heb, het was niet de bedoeling. Ik zal mijn leven beteren :-)
De wereld.
- Wel, valt hier veel goeds over te zeggen ? Ik denk het niet. De wereld is nog altijd in oorlog. Er wordt over de hele wereld gevochten, door kinderen, door mensen die niets meer hebben, terwijl het rijke westen toekijkt of zelf nog een oorlogje bij opstart. Dat is niet goed. Er is nog altijd honger, onevenwicht, milieuvervuiling, en ga zo maar door in deze wereld. AIDS is een gigantisch probleem, natuurrampen en menselijke stommiteiten evenzeer.
- Zal het ooit beteren ? Ik weet het niet. Ik wil er in elk geval aan meehelpen en probeer mijn steentje bij te dragen. Is het een druppel op de spreekwoordelijke hete plaat ? Misschien wel, maar ik geloof wel dat vele druppels toch een behoorlijke plas kunnen maken. En dus blijf ik mijn drupjes geven.
Conclusie.
Was 2003 een goed jaar ? Ja, op een aantal gebieden wel. Neen, op een aantal gebieden niet. Maar is dat niet zo met elk jaar ? Ik heb nog geen andere jaren gekend om eerlijk te zijn. 2003 is het eerste jaar dat ik zo bewust terugkijk op wat er allemaal gebeurd is (en dan ben ik een heleboel zeker nog vergeten), maar ik ben ervan overtuigd dat er geen jaren bestaan met alleen maar goede dingen, noch met alleen maar slechte dingen. Toch niet in mijn leven totnogtoe, en daarvoor prijs ik mij gelukkig. Ben ik dus tevreden ? Ja, ik ben tevreden. Een aantal dromen zijn uitgekomen en een aantal dingen heb ik totaal verkeerd gedaan. Maar heeft het zin daarover te treuren ? Hoegenaamd niet. Het enige dat ik moet doen, is vooruitkijken en ervoor zorgen dat ik de stommiteiten van 2003 niet opnieuw In 2004 doe. Dan zal de rest wel meevallen. Denk ik. Hoop ik.
Goede voornemens.
Om dit lange epistel af te sluiten, wil ik nog enkele voornemens voor 2004 maken. Of ik ze kan houden, weet ik niet, maar ik wil het wel proberen.
- drie keer nadenken voor ik domme dingen zeg. (en ze dus niet proberen te zeggen)
- de mensen die mij nauw aan het hart liggen niet meer kwetsen
- zeggen wat er op mijn lever ligt en mijn kas niet blijven opvreten
- 10 kg vermageren
- weer 6 boeken en 5 Vlaamse Filmpkes schrijven
- Djembi leren spelen
- positief denken, wat er ook gebeurt, positief denken
- meer tijd aan mijn vrienden besteden en minder aan mijn werk (maw, niet te veel overwerken ;-)
- meer op stap gaan
- gezonder leven (al kan dit met het voorgaande wel eens in conflict komen)
- meer in de tuin werken
- veel op vakantie gaan
- een nieuwe job beginnen
- en zo kan ik nog wel even doorgaan ;-)
Voila, het is eruit, het is geschreven, klaar om de pagina om te draaien en in 2004 opnieuw te beginnen. Zeker weten !
Blogje ',','
Nu het einde van het jaar met rasse schreden nadert (zoiets als de zevenmijlslaarzen van wie was het nu ook weer, ah ja de gelaarsde kat), is het tijd om even terug te kijken op mijn persoonlijk 2003. Naast alle jaaroverzichten die gepast en ongepast ten berde gebracht worden.
Wel, wat ik heb ik allemaal beleefd in dit heuglijke jaar des herens 2003 ? (en dat het heuglijk is, daar mag je zeker van zijn ...)
Laat me met de positieve dingen beginnen.
- Ik heb leren zwemmen. Jaja, ik heb leren zwemmen. Niet dat ik schrik had in het water. Vakkundig plonsen kon ik zeer goed, maar deftig leren zwemmen had ik nooit gedaan. En aangezien onze Bram heel graag gaat zwemmen, leek het wel het moment om dat ook te leren. Ikke dus naar de volwassenzwemlessen en na 10 lessen bij ons Tania (zeer toffe zwemjuf :-), waarvan ik toch wel 3 gemist heb, kan ik zo ongeveer zwemmen. Een vervolgreeks zou niet slecht zijn, maar dat is er dus niet van gekomen.
- Ik heb leren snowboarden. Op de Planet ski van afgelopen jaar heb ik leren snowboarden. Ook dat kan ik nog niet echt goed, vandaar dat ik volgend jaar - bij leven en welzijn - weer meega, maar het was leuk. Het was een overwinning op mezelve.
- Mijn boek (Meriumbe) is uitgekomen. Dat was zonder twijfel één van de hoogtepunten van dit jaar. Het boek dat ik vorig jaar geschreven heb, in een vlaag van zinsverbijstering ;-), waarvan ik niet gedacht had het ooit aan de straatstenen te kunnen slijten, is gedrukt, gepubliceerd, in de boekhandels verschenen, gerecenseerd (positief zelfs) en vooral gelezen door behoorlijk veel mensen. En goed bevonden. Dat geeft een ongelooflijk goed gevoel. Waar ik enorm blij mee ben. Dit is zonder meer één van de peilers waar ik mij aan blijf optrekken. En in 2004 (mei) komt deel II uit. Het kan niet op.
- buiten de Planet ski, ben ik nog zo ongeveer vijf keer op vakantie geweest. De ene al wat langer dan de andere, of wat verder, maar het is ongetwijfeld ook iets dat mij doet blijven gaan. Af en toe weg van de sleur en stress van het dagelijks bestaan, batterijen weer opladen om er weer tegenaan te kunnen.
- Onze Bram wordt groot. Een echte kerel met een eigen wil en eigen mening. Klaar om de wereld te veroveren ;-)
- Los van een paar kleine kwaaltjes hier en daar, ben ikzelf en mijn gezin qua gezondheid gespaard gebleven van grote problemen. Wat geen evidentie is, wat spijtig genoeg soms heel snel anders kan uitdraaien. En waar ik heel blij om ben. Ik zit dan wel maar half se gat ineen (zoals ze bij ons zeggen), er is niets dat erg genoeg is om mij te verhinderen normaal te functioneren. Zo zal iedereen wel zijn kwaaltjes hebben en zolang het niet erger is, is er niets aan de hand. De tekenbeet van deze zomer is verteerd en voorbij, dus da's geen reden om mij nog zorgen te maken. En ik ben al meer dan vijf kilo vermagerd, en er moeten er nog een paar af. (al zal dat met de komende feestdagen niet makkelijk zijn)
Maar dan de negatieve dingen, want die zijn er ook geweest.
- De meest droeve gebeurtenissen van het afgelopen jaar zijn zonder twijfel een aantal mensen die ons ontvallen zijn. Helena, een collega van Scarlet die deze zomer schielijk om het leven gekomen is bij een stom ongeval. Tragisch, heel tragisch. Pierre, de man van mijn nicht, die omgekomen is op een sleepboot in de haven van Antwerpen. Was overal in het nieuws. Een vreselijke dood. En zo zijn er nog geweest. Ik krijg het nog koud als ik eraan terug denk.
- Er zijn mensen ziek geworden in mijn omgeving. De vrouw van mijn neef, die nog altijd in coma ligt. Andere mensen die sukkelen met kanker of hartziekten. Of die een ongeval gekregen hebben. Het lijkt soms evident dat we doen en laten wat we willen, dat we gezond zijn, maar dat is het zeker niet. We moeten elke dag ten volle benutten, want morgen kan het gedaan zijn...
- Het werk. Wel dat is natuurlijk niet allemaal negatief, zeker niet, maar er zijn toch wel een aantal dingen gebeurd in 2003 die niet echt positief te noemen waren. De hele onzekerheid rond wat er met Planet ging gebeuren. De bijhorende malaise, laisser-faire, je m'enfoutisme, etc. Waar ik gek van werd. Daarbovenop een behoorlijk grote werkdruk, alles moest snel gaan, maar mocht niets kosten, de verschillende verhuizen (inclusief bomalarm) en migraties die we gedaan hebben, het was allemaal niet evident. Al hebben we al die dingen wel tot een goed einde gebracht, het heeft bloed, zweet, tranen en veel slapeloze nachten gekost...
- Anderzijds waren verschillende van die dingen ook positief, heb ik er veel van kunnen leren en was het een verrijking. Achteraf gezien. Op het moment zelf was het dikwijls een merde. Maar dat is wel vaker zo in dit leven. Uiteindelijk is het echter wel allemaal redelijk goed uitgedraaid. Is Scarlet nog niet helemaal waar ze zijn willen, maar gaat het wel de goede richting uit en geloof ik er weer in. Niet onvoorwaardelijk, maar ik zie het wel zitten, wil het een kans geven. Waar het uitkomt, we zien wel. Ik zal ik elk geval mee aan de kar trekken om ze in de juiste richting vooruit te doen gaan.
En dan de faits-divers. De kleine dingen die het leven soms veranderen.
- Voor zij die het nog niet wisten, ik heb een kleine existentiële crisis doorgemaakt. ;-) Die nu grotendeels achter mij lijkt te liggen, maar waarin ik op zoek was naar wie ik was en waar ik mee bezig was en waarom ik het allemaal deed. Het grootste deel van die crisis heb ik intern uitgevochten, maar sommige dingen zijn ook extern zichtbaar geweest. Mijn baard is er gedurende een paar weken afgeweest. Dat was zo'n twintig jaar geleden dat ik baardloos geweest was. Maar hij is er alweer terug. Op algemeen verzoek van mijn omgeving ;-). Mijn soms nukkige of afwezige, vaak ook wat vreemde, kinderachtige gedrag wellicht was hier ook een gevolg van.
- ten gevolge van deze crisis heb ik ook met een aantal mensen ruzie gemaakt, hen gekwetst, dingen gezegd die ik niet wilde zeggen of anders bedoelde. Mijn oprechte excuses als ik hiermee mensen diep gekwetst heb, het was niet de bedoeling. Ik zal mijn leven beteren :-)
De wereld.
- Wel, valt hier veel goeds over te zeggen ? Ik denk het niet. De wereld is nog altijd in oorlog. Er wordt over de hele wereld gevochten, door kinderen, door mensen die niets meer hebben, terwijl het rijke westen toekijkt of zelf nog een oorlogje bij opstart. Dat is niet goed. Er is nog altijd honger, onevenwicht, milieuvervuiling, en ga zo maar door in deze wereld. AIDS is een gigantisch probleem, natuurrampen en menselijke stommiteiten evenzeer.
- Zal het ooit beteren ? Ik weet het niet. Ik wil er in elk geval aan meehelpen en probeer mijn steentje bij te dragen. Is het een druppel op de spreekwoordelijke hete plaat ? Misschien wel, maar ik geloof wel dat vele druppels toch een behoorlijke plas kunnen maken. En dus blijf ik mijn drupjes geven.
Conclusie.
Was 2003 een goed jaar ? Ja, op een aantal gebieden wel. Neen, op een aantal gebieden niet. Maar is dat niet zo met elk jaar ? Ik heb nog geen andere jaren gekend om eerlijk te zijn. 2003 is het eerste jaar dat ik zo bewust terugkijk op wat er allemaal gebeurd is (en dan ben ik een heleboel zeker nog vergeten), maar ik ben ervan overtuigd dat er geen jaren bestaan met alleen maar goede dingen, noch met alleen maar slechte dingen. Toch niet in mijn leven totnogtoe, en daarvoor prijs ik mij gelukkig. Ben ik dus tevreden ? Ja, ik ben tevreden. Een aantal dromen zijn uitgekomen en een aantal dingen heb ik totaal verkeerd gedaan. Maar heeft het zin daarover te treuren ? Hoegenaamd niet. Het enige dat ik moet doen, is vooruitkijken en ervoor zorgen dat ik de stommiteiten van 2003 niet opnieuw In 2004 doe. Dan zal de rest wel meevallen. Denk ik. Hoop ik.
Goede voornemens.
Om dit lange epistel af te sluiten, wil ik nog enkele voornemens voor 2004 maken. Of ik ze kan houden, weet ik niet, maar ik wil het wel proberen.
- drie keer nadenken voor ik domme dingen zeg. (en ze dus niet proberen te zeggen)
- de mensen die mij nauw aan het hart liggen niet meer kwetsen
- zeggen wat er op mijn lever ligt en mijn kas niet blijven opvreten
- 10 kg vermageren
- weer 6 boeken en 5 Vlaamse Filmpkes schrijven
- Djembi leren spelen
- positief denken, wat er ook gebeurt, positief denken
- meer tijd aan mijn vrienden besteden en minder aan mijn werk (maw, niet te veel overwerken ;-)
- meer op stap gaan
- gezonder leven (al kan dit met het voorgaande wel eens in conflict komen)
- meer in de tuin werken
- veel op vakantie gaan
- een nieuwe job beginnen
- en zo kan ik nog wel even doorgaan ;-)
Voila, het is eruit, het is geschreven, klaar om de pagina om te draaien en in 2004 opnieuw te beginnen. Zeker weten !
Blogje ',','
Man man man, wat stinkt dat hier
Man man man, wat stinkt dat hier
Of beter gezegd, daar. In Vilvoorde, bij Scarlet. Nou, niet echt bij Scarlet zelf, of liever door Scarlet zelf, maar wel door de torens van de Marly die vandaag weer het beste van zichzelf gegeven hebben. Niet te harden die stank. Ongelooflijk. Het was er niet uit te houden, ik ben moeten vluchten. Ik kreeg er hoofdpijn en een beetje misselijkheid van. Gelukkig was het alleen maar vanavond dat die stank is komen binnendrijven, want dat een hele dag is niet te doen.
En dan zeggen dat het niet schadelijk is, dat het geen kwaad kan, neen, het is alleen kankerverwekkend. Voor de rest moet je je geen zorgen maken. Nou moe, ik maak me daar anders wel zorgen over.
Enfin, niet veel dat ik er aan kan doen, maar ik vind dit wel niet meer leuk. Zo'n stank. Het was zelfs tot in Heultje te ruiken. Heb onderweg op de E19 effe mijn ramen helemaal opengezet, zodat ik wat lekker frisse, gezonde en verse uitlaatgassen kon binnenkrijgen. In elk geval een stuk beter dan die stank van de Marly. Tjonge jonge jonge.
Blogje ',','
Of beter gezegd, daar. In Vilvoorde, bij Scarlet. Nou, niet echt bij Scarlet zelf, of liever door Scarlet zelf, maar wel door de torens van de Marly die vandaag weer het beste van zichzelf gegeven hebben. Niet te harden die stank. Ongelooflijk. Het was er niet uit te houden, ik ben moeten vluchten. Ik kreeg er hoofdpijn en een beetje misselijkheid van. Gelukkig was het alleen maar vanavond dat die stank is komen binnendrijven, want dat een hele dag is niet te doen.
En dan zeggen dat het niet schadelijk is, dat het geen kwaad kan, neen, het is alleen kankerverwekkend. Voor de rest moet je je geen zorgen maken. Nou moe, ik maak me daar anders wel zorgen over.
Enfin, niet veel dat ik er aan kan doen, maar ik vind dit wel niet meer leuk. Zo'n stank. Het was zelfs tot in Heultje te ruiken. Heb onderweg op de E19 effe mijn ramen helemaal opengezet, zodat ik wat lekker frisse, gezonde en verse uitlaatgassen kon binnenkrijgen. In elk geval een stuk beter dan die stank van de Marly. Tjonge jonge jonge.
Blogje ',','
dinsdag, december 16, 2003
Dit roept vreemde gedachten bij mij op...
Dit roept vreemde gedachten bij mij op...
Het kan aan mijn verdorven geest liggen, dat is best mogelijk, maar toen ik vandaag op weg naar huis volgende nummerplaat voor mij zag rijden (met nog een auto eraan vast bevestigd), kreeg ik toch een visioen van vreemde dingen.
Een rare combinatie : PYP (ik weet niet wat ik me hierbij moet voorstellen, maar het roept ergens een beeld op dat iets met seks te maken heeft, weet niet goed wat, maar het moet zo iets zijn...)
En dan het tweede gedeelte. 692. Heeft dezelfde associatie als het eerste deel, maar ik kan me niet goed herinneren wat het nu was. Ach, zal nog wel eens terugkomen, ooit, als mijn geheugen terugkomt. Al weet ik niet of dat nog zal komen, op mijnen leeftijd gaat het alleen maar bergaf, maar als er iemand mij misschien zou kunnen helpen en mij uitleggen wat die mogelijke associatie zou kunnen zijn, zou ik hem of haar heel dankbaar zijn...
Blogje ',','
Het kan aan mijn verdorven geest liggen, dat is best mogelijk, maar toen ik vandaag op weg naar huis volgende nummerplaat voor mij zag rijden (met nog een auto eraan vast bevestigd), kreeg ik toch een visioen van vreemde dingen.
Een rare combinatie : PYP (ik weet niet wat ik me hierbij moet voorstellen, maar het roept ergens een beeld op dat iets met seks te maken heeft, weet niet goed wat, maar het moet zo iets zijn...)
En dan het tweede gedeelte. 692. Heeft dezelfde associatie als het eerste deel, maar ik kan me niet goed herinneren wat het nu was. Ach, zal nog wel eens terugkomen, ooit, als mijn geheugen terugkomt. Al weet ik niet of dat nog zal komen, op mijnen leeftijd gaat het alleen maar bergaf, maar als er iemand mij misschien zou kunnen helpen en mij uitleggen wat die mogelijke associatie zou kunnen zijn, zou ik hem of haar heel dankbaar zijn...
Blogje ',','
De kerstwensen beginnen te komen
De kerstwensen beginnen te komen
Kaartjes, al of niet virtueel, emailtjes, pakjes, whatever. Het is weer de tijd dat mensen elkaar rond de oren slaan met de beste wensen. Al of niet gemeend. Want je kan je de vraag stellen of het wel allemaal gemeend is wat de mensen elkaar toewensen bij dit einde van wederom een jaar.
Het is ook een gewoonte, een sociale verplichting om te doen, al doe ik daar niet graag aan mee. Het is toch bijzonder hypocriet om een kaartje met de beste wensen te sturen naar iemand die je eigenlijk niet verdragen. Wiens gezicht je niet kan luchten, waar je liever in een kilometer omheen loopt.
Al denk ik dat dit wel heel veel gebeurt. Dat er heel veel mensen zijn die naar hun kennissen een kaartje sturen, maar in hun eigen denken, ik hoop dat die of die niet meer afkomt.
Al is het aan de andere kant misschien een opportuniteit om de vredespijp te roken en vrede te sluiten en deze vredevolle periode van het jaar. Al vind ik ook dat het meest hypocriete dat je kan doen. Behalve als je het meent en je daarna de vrede blijft bewaren. Maar zoals vroeger, toen er geen oorlog mocht gevochten worden op zon- en feestdagen en zoals nu nog, waar er op Kerstdag niet geschoten wordt in belegerde gebieden. Dat is toch je reinste hypocrisie ? Dat is toch belachelijk ! Al kan ik goed begrijpen dat die mensen blij zijn dat er een dagje niet gevochten wordt, toch is het waanzin dat je vandaag je overbuur wil doodschieten, morgen niet omdat het kerst is en overmorgen wel weer omdat kerst dan voorbij is. Schiet hem dan helemaal niet dood als je je toch een dag kan inhouden.
Maar blijkbaar zitten mensen zo niet in elkaar en willen ze elkaar toch altijd uitmoorden. Erg, heel erg. Maar wat doe je eraan ? Praten ? Dat helpt, maar veel van die mensen willen niet meer praten, zijn zo vol van hun eigen visie, waar ze niet van willen afwijken dat ze niets anders zien, en iedereen die er anders over denkt naar de eeuwige jachtvelden willen helpen. Erg, heel erg.
Maar gelukkig zijn er ook nog andere mensen, en leven we hier nog vredevol (toch behoorlijk...) met elkaar samen. Het aards paradijs, dat is het hier, of toch een beetje...
Blogje ',','
Kaartjes, al of niet virtueel, emailtjes, pakjes, whatever. Het is weer de tijd dat mensen elkaar rond de oren slaan met de beste wensen. Al of niet gemeend. Want je kan je de vraag stellen of het wel allemaal gemeend is wat de mensen elkaar toewensen bij dit einde van wederom een jaar.
Het is ook een gewoonte, een sociale verplichting om te doen, al doe ik daar niet graag aan mee. Het is toch bijzonder hypocriet om een kaartje met de beste wensen te sturen naar iemand die je eigenlijk niet verdragen. Wiens gezicht je niet kan luchten, waar je liever in een kilometer omheen loopt.
Al denk ik dat dit wel heel veel gebeurt. Dat er heel veel mensen zijn die naar hun kennissen een kaartje sturen, maar in hun eigen denken, ik hoop dat die of die niet meer afkomt.
Al is het aan de andere kant misschien een opportuniteit om de vredespijp te roken en vrede te sluiten en deze vredevolle periode van het jaar. Al vind ik ook dat het meest hypocriete dat je kan doen. Behalve als je het meent en je daarna de vrede blijft bewaren. Maar zoals vroeger, toen er geen oorlog mocht gevochten worden op zon- en feestdagen en zoals nu nog, waar er op Kerstdag niet geschoten wordt in belegerde gebieden. Dat is toch je reinste hypocrisie ? Dat is toch belachelijk ! Al kan ik goed begrijpen dat die mensen blij zijn dat er een dagje niet gevochten wordt, toch is het waanzin dat je vandaag je overbuur wil doodschieten, morgen niet omdat het kerst is en overmorgen wel weer omdat kerst dan voorbij is. Schiet hem dan helemaal niet dood als je je toch een dag kan inhouden.
Maar blijkbaar zitten mensen zo niet in elkaar en willen ze elkaar toch altijd uitmoorden. Erg, heel erg. Maar wat doe je eraan ? Praten ? Dat helpt, maar veel van die mensen willen niet meer praten, zijn zo vol van hun eigen visie, waar ze niet van willen afwijken dat ze niets anders zien, en iedereen die er anders over denkt naar de eeuwige jachtvelden willen helpen. Erg, heel erg.
Maar gelukkig zijn er ook nog andere mensen, en leven we hier nog vredevol (toch behoorlijk...) met elkaar samen. Het aards paradijs, dat is het hier, of toch een beetje...
Blogje ',','
maandag, december 15, 2003
Als je je frustraties kwijt wil
Als je je frustraties kwijt wil
En nog niet helemaal in de kerstsfeer bent, dan is volgend spel misschien iets voor jou. Gevonden op de site van Amedée Frustrée : shoot Santaclaus. Een klassiek shoot 'm up spel, maar deze keer met Santa & Rudolph. Have fun.
Blogje ',','
En nog niet helemaal in de kerstsfeer bent, dan is volgend spel misschien iets voor jou. Gevonden op de site van Amedée Frustrée : shoot Santaclaus. Een klassiek shoot 'm up spel, maar deze keer met Santa & Rudolph. Have fun.
Blogje ',','
Going Wifi
Going Wifi
Tenminste, dat probeer ik, maar het lukt niet erg. Heb een wirelass pcmcia kaart in mijn laptop die ik voor testen op Scarlet heb, maar die krijg ik niet aan de praat. In het begin vond ie ze nog, maar had ie verschrikkelijk slechte ontvangst. Drivers geupgrade, maar nu vind ie de kaart helemaal niet meer.
En de Wifi DSL router die ik van Highfly gekregen heb om te testen, doet ook al niet wat ik er van verwacht. Los van het feit dat ik hem wireless niet kan vinden, maar dat ligt dus aan de kaart, kan ik hem ook niet configgen. Had hem via Ethernet gekoppeld, log er op in, pas een paar dingen aan en dan verliest hij gewoon zijn verbinding en is ie niet meer terug te vinden.
Het ligt misschien aan mij, maar er gaat hier toch wel iets grondig mis.
Maar binnenkort een wireless access pointje van Topcom, en dan 2 wireless USB sticks, hopelijk gaat dat wel beter. Want ik wil wireless kunnen werken. Kan ik in de living schrijven en ondertussen nog wat surfen. En met Els chatten terwijl zij in haar bureau zit en ik in de mijne. Dan 'zien' we elkaar misschien wat meer...
Blogje ',','
Tenminste, dat probeer ik, maar het lukt niet erg. Heb een wirelass pcmcia kaart in mijn laptop die ik voor testen op Scarlet heb, maar die krijg ik niet aan de praat. In het begin vond ie ze nog, maar had ie verschrikkelijk slechte ontvangst. Drivers geupgrade, maar nu vind ie de kaart helemaal niet meer.
En de Wifi DSL router die ik van Highfly gekregen heb om te testen, doet ook al niet wat ik er van verwacht. Los van het feit dat ik hem wireless niet kan vinden, maar dat ligt dus aan de kaart, kan ik hem ook niet configgen. Had hem via Ethernet gekoppeld, log er op in, pas een paar dingen aan en dan verliest hij gewoon zijn verbinding en is ie niet meer terug te vinden.
Het ligt misschien aan mij, maar er gaat hier toch wel iets grondig mis.
Maar binnenkort een wireless access pointje van Topcom, en dan 2 wireless USB sticks, hopelijk gaat dat wel beter. Want ik wil wireless kunnen werken. Kan ik in de living schrijven en ondertussen nog wat surfen. En met Els chatten terwijl zij in haar bureau zit en ik in de mijne. Dan 'zien' we elkaar misschien wat meer...
Blogje ',','
Het is eruit ...
Het is eruit ...
Het is er inderdaad uit. Wat ? Wel, dat ik iets anders ga doen op het werk. Dat ik niet de firma ga verlaten, daarvoor is het hier veel te goed, maar dat ik iets anders ga doen. Een nieuwe uitdaging. Iets waar ik al heel lang mee in mijn hoofd zat, al vijf jaar om juist te zijn, en wat ik nu begin volgend jaar effectief ga aanvatten.
Het is spannend, het is leuk, en het zal een uitdaging zijn. Maar met een beetje geluk zal ik dat wel tot een goed einde brengen zeker ?
Ben vooral blij dat het nu geweten mag zijn, want ik hou er niet van om geheimzinnig te doen voor mijn team, noch dat zij het van iemand anders zouden te horen moeten krijgen. Maar dat hoeft dus nu niet meer. En dus kan ik langzaamaan beginnen aan een nieuwe fase in mijn professioneel leven. De zoveelste, want ik heb al echt vanalles gedaan. En dit komt er dus bij. Goed hé
Blogje ',','
Het is er inderdaad uit. Wat ? Wel, dat ik iets anders ga doen op het werk. Dat ik niet de firma ga verlaten, daarvoor is het hier veel te goed
, maar dat ik iets anders ga doen. Een nieuwe uitdaging. Iets waar ik al heel lang mee in mijn hoofd zat, al vijf jaar om juist te zijn, en wat ik nu begin volgend jaar effectief ga aanvatten.
Het is spannend, het is leuk, en het zal een uitdaging zijn. Maar met een beetje geluk zal ik dat wel tot een goed einde brengen zeker ?
Ben vooral blij dat het nu geweten mag zijn, want ik hou er niet van om geheimzinnig te doen voor mijn team, noch dat zij het van iemand anders zouden te horen moeten krijgen. Maar dat hoeft dus nu niet meer. En dus kan ik langzaamaan beginnen aan een nieuwe fase in mijn professioneel leven. De zoveelste, want ik heb al echt vanalles gedaan. En dit komt er dus bij. Goed hé
Blogje ',','
zondag, december 14, 2003
Scherven brengen geluk
Scherven brengen geluk
Tenminste, dat zeggen ze toch. Wel, als dat waar is, dan ben ik de komende jaren de gelukkigste mens ter wereld, want ik heb net op zo'n tien minuten tijd twee glazen kapot gedaan. Eerst een wijnglas, toen ik het vakkundig in het afwasmachien wou proppen. Waarbij proppen wel effectief het juiste woord is.
En toen het glas dat ik gebruik om mijn mond te spoelen nadat ik mijn tanden gewassen heb. Ik wilde het in zijn houder zetten, maar mijn legendarische onhandigheid nam weer de overhand en het viel gewoon kapot in de poempbak.
Maar als ik hiermee mijn geluk afgekocht heb, wil ik er nog wel een paar kapot smijten. Zeker weten, al vrees ik dat het niet zo'n vaart zal lopen....
Blogje ',','
Tenminste, dat zeggen ze toch. Wel, als dat waar is, dan ben ik de komende jaren de gelukkigste mens ter wereld, want ik heb net op zo'n tien minuten tijd twee glazen kapot gedaan. Eerst een wijnglas, toen ik het vakkundig in het afwasmachien wou proppen. Waarbij proppen wel effectief het juiste woord is.
En toen het glas dat ik gebruik om mijn mond te spoelen nadat ik mijn tanden gewassen heb. Ik wilde het in zijn houder zetten, maar mijn legendarische onhandigheid nam weer de overhand en het viel gewoon kapot in de poempbak.
Maar als ik hiermee mijn geluk afgekocht heb, wil ik er nog wel een paar kapot smijten. Zeker weten, al vrees ik dat het niet zo'n vaart zal lopen....
Blogje ',','
Wie is die kerel ?
Wie is die kerel ?
Net wat aan het rondneuzen geweest tussen de nieuwe blogs op blogspot en kom ik daar toch iemand tegen die een blog gemaakt heeft van de nick die ik vaak op MSN gebruik. Als het me allemaal een beetje te veel wordt. En voor zijn blog gebruikt heeft.
Al weet ik niet of hij het echt over mij heeft. Kan ook zijn dat het iemand anders is, die nog iemand kent die af en toe Amedée Frustrée op zijn MSN gebruikt. Al krijg ik de indruk als hij het over de gebruiker van die nick heeft en wat die op zijn blog schrijft, dat dit wel eens op mij kan slaan, maar soit, het doet er niet toe. Ik heb wel een vermoeden wie het is, maar aangezien hij er voor kiest anoniem te blijven, zal ik die keuze respecteren, nietwaar. Vraag me dus niet wie hij is, want ik mag niets zeggen ;-) Maar ik zal wel zijn blog blijven volgen om te zien wat hij nog over mij schrijft ;-)
Het lijkt me een leuke blog. Eentje om te volgen. Ik ga hem in elk geval aan mijn lijst van blogs toevoegen en af en toe eens gaan kijken wat die kerel allemaal te vertellen heeft. Of hij echt zo gefrustreerd is als hij zegt te zijn ;-)
Blogje ',','
Net wat aan het rondneuzen geweest tussen de nieuwe blogs op blogspot en kom ik daar toch iemand tegen die een blog gemaakt heeft van de nick die ik vaak op MSN gebruik. Als het me allemaal een beetje te veel wordt. En voor zijn blog gebruikt heeft.
Al weet ik niet of hij het echt over mij heeft. Kan ook zijn dat het iemand anders is, die nog iemand kent die af en toe Amedée Frustrée op zijn MSN gebruikt. Al krijg ik de indruk als hij het over de gebruiker van die nick heeft en wat die op zijn blog schrijft, dat dit wel eens op mij kan slaan, maar soit, het doet er niet toe. Ik heb wel een vermoeden wie het is, maar aangezien hij er voor kiest anoniem te blijven, zal ik die keuze respecteren, nietwaar. Vraag me dus niet wie hij is, want ik mag niets zeggen ;-) Maar ik zal wel zijn blog blijven volgen om te zien wat hij nog over mij schrijft ;-)
Het lijkt me een leuke blog. Eentje om te volgen. Ik ga hem in elk geval aan mijn lijst van blogs toevoegen en af en toe eens gaan kijken wat die kerel allemaal te vertellen heeft. Of hij echt zo gefrustreerd is als hij zegt te zijn ;-)
Blogje ',','
De sociale nevenwerkingen van een blog
De sociale nevenwerkingen van een blog
Ik ben vandaag wat aan het denken geweest over de sociale nevenwerkingen van een blog. En al krijg ik regelmatig te horen dat ik te veel denk (wat ook wel klopt ...) toch denk ik (weeral) dat hetgeen ik hier ga proberen aan te tonen wel voor een stuk klopt.
Er zijn sociale voordelen aan een blog en sociale nadelen.
De voordelen spreken voor zich denk ik. Het is een uitlaatklep (toch voor mij), het geeft je de mogelijkheid om dingen uit je privéleven te delen met mensen die je niet kent. Waar je soms heel leuke en verrassende reacties op krijgt. Waardoor je je kennissenkring een stuk kan uitbreiden, al blijven veel van die contacten ook vaak anoniem.
Maar in het vertellen van die persoonlijke dingen schuilt ook een sociaal nadeel. Want doordat je zoveel over jezelf in die blog vertelt, en doordat veel mensen uit je omgeving die blog lezen, zijn er - toch naar mijn gevoelen - een aantal mensen die je niet meer vragen hoe het met je is, want ze weten hoe het met je is. Ze hebben het gelezen. Natuurlijk gaat dat niet helemaal op en natuurlijk schrijf ik niet alles in die blog wat mij bezighoudt (het zou anders soms horror worden), maar toch wel een redelijk stuk. En door dit te lezen, weet mijn omgeving wat mij bezighoudt. En zijn er die niet meer vragen hoe het met mij gesteld is. Al kan dat natuurlijk ook andere oorzaken hebben, maar dat laat ik in het midden...
Blogje ',','
Ik ben vandaag wat aan het denken geweest over de sociale nevenwerkingen van een blog. En al krijg ik regelmatig te horen dat ik te veel denk (wat ook wel klopt ...) toch denk ik (weeral) dat hetgeen ik hier ga proberen aan te tonen wel voor een stuk klopt.
Er zijn sociale voordelen aan een blog en sociale nadelen.
De voordelen spreken voor zich denk ik. Het is een uitlaatklep (toch voor mij), het geeft je de mogelijkheid om dingen uit je privéleven te delen met mensen die je niet kent. Waar je soms heel leuke en verrassende reacties op krijgt. Waardoor je je kennissenkring een stuk kan uitbreiden, al blijven veel van die contacten ook vaak anoniem.
Maar in het vertellen van die persoonlijke dingen schuilt ook een sociaal nadeel. Want doordat je zoveel over jezelf in die blog vertelt, en doordat veel mensen uit je omgeving die blog lezen, zijn er - toch naar mijn gevoelen - een aantal mensen die je niet meer vragen hoe het met je is, want ze weten hoe het met je is. Ze hebben het gelezen. Natuurlijk gaat dat niet helemaal op en natuurlijk schrijf ik niet alles in die blog wat mij bezighoudt (het zou anders soms horror worden
), maar toch wel een redelijk stuk. En door dit te lezen, weet mijn omgeving wat mij bezighoudt. En zijn er die niet meer vragen hoe het met mij gesteld is. Al kan dat natuurlijk ook andere oorzaken hebben, maar dat laat ik in het midden...
Blogje ',','
Dat was de kerstmarkt
Dat was de kerstmarkt
Enkele sfeerindrukken van onze jaarlijkse kerstmarkt in Herentals.
- met droog weer vertrokken thuis, maar voor we daar aankwamen, was het al goed aan het regenen. Dat beloofde. Gelukkig klaarde het wel een beetje op, zodat we de tent min of meer droog konden aankleden en vullen met onze immer originele en leuke kransen.
- maar de wind was er wel en bleef er wel. Zo hard dat een tent naast ons op een gegeven ogenblik gewoon omver waaide. Leuk was anders. En de wind was ijzig koud. Waardoor er gedurende de voormiddag bitter weinig volk was. En de verkoop navenant...
- maar gelukkig was er sfeermuziek, stemmige kerstliederen die net hard genoeg door een paar luidsprekers klonken op de markt.
- om soms overstemd te worden door de megafoon van de man in een kraam schuin achterons. "Komt dat zien, komt dat zien." "Ola, Paula, waar gaat dat naar toe ?" waren maar enkele van zijn geliefkoosde, en helemaal in de kerstsfeer verkerende uitspraken.
- om uiteindelijk helemaal overstemd te worden door het geluid van tussen twee en vijftien Djembi's. Schuin tegenover ons stond een Djembi club die bijna de hele dag demonstraties gegeven heeft. Tot hun handen ervan bloedden. Maar ik moet zeggen, het was wel indrukwekkend en bijzonder leuk om hen bezig te zien. Ik denk dat ik daar eens ga kijken om dat ook te leren. De groep van mannen en vrouwen van jong tot wat ouder hadden er duidelijk zeer veel plezier in. En ik kan me voorstellen dat een rondje Djembi spelen zeer goed is om een aantal frustraties te ventileren. Zou ik wel kunnen gebruiken ...
- en rond twee uur begon het grote volk dan eindelijk toch te komen, bleven de weergoden ons goedgezind, en kwam de verkoop ook op gang. We mogen niet klagen. Het is al ooit beter geweest, maar het was goed. Al is de teneur wel dat dit voorlopig wellicht onze laatste kerstmarkt geweest is. Het is genoeg geweest, het is mooi geweest, er is een overaanbod van kerstmarkten tegenwoordig. Toen wij begonnen, was dat er nog niet veel en kwam er nog heel veel volk op af, die ook bereid waren iets te kopen. Nu heb je in elk boerengat een kerstmarkt en wordt er alleen nog gegeten en gedronken (wat wij ook wel gedaan hebben natuurlijk)
- normaal gezien duurde de kerstmarkt tot zes uur, maar toen om kwart voor zes de hemelsluizen weer opengingen, was het gedaan, hebben we alles ingepakt en zijn we naar huis gereden. Waar we eindelijk weer een beetje konden opwarmen. Al had ik zes lagen kleding over elkaar aan, waarvan twee voorzien waren van fleeze, toch had ik het nog koud. Alleen het ritme van de Djembi's (dat ik vannacht nog ga voelen waarschijnlijk) hield me nog wat warm.
Met andere woorden : het was wel ok, maar het was genoeg.
Blogje ',','
Enkele sfeerindrukken van onze jaarlijkse kerstmarkt in Herentals.
- met droog weer vertrokken thuis, maar voor we daar aankwamen, was het al goed aan het regenen. Dat beloofde. Gelukkig klaarde het wel een beetje op, zodat we de tent min of meer droog konden aankleden en vullen met onze immer originele en leuke kransen.
- maar de wind was er wel en bleef er wel. Zo hard dat een tent naast ons op een gegeven ogenblik gewoon omver waaide. Leuk was anders. En de wind was ijzig koud. Waardoor er gedurende de voormiddag bitter weinig volk was. En de verkoop navenant...
- maar gelukkig was er sfeermuziek, stemmige kerstliederen die net hard genoeg door een paar luidsprekers klonken op de markt.
- om soms overstemd te worden door de megafoon van de man in een kraam schuin achterons. "Komt dat zien, komt dat zien." "Ola, Paula, waar gaat dat naar toe ?" waren maar enkele van zijn geliefkoosde, en helemaal in de kerstsfeer verkerende uitspraken.
- om uiteindelijk helemaal overstemd te worden door het geluid van tussen twee en vijftien Djembi's. Schuin tegenover ons stond een Djembi club die bijna de hele dag demonstraties gegeven heeft. Tot hun handen ervan bloedden. Maar ik moet zeggen, het was wel indrukwekkend en bijzonder leuk om hen bezig te zien. Ik denk dat ik daar eens ga kijken om dat ook te leren. De groep van mannen en vrouwen van jong tot wat ouder hadden er duidelijk zeer veel plezier in. En ik kan me voorstellen dat een rondje Djembi spelen zeer goed is om een aantal frustraties te ventileren. Zou ik wel kunnen gebruiken ...
- en rond twee uur begon het grote volk dan eindelijk toch te komen, bleven de weergoden ons goedgezind, en kwam de verkoop ook op gang. We mogen niet klagen. Het is al ooit beter geweest, maar het was goed. Al is de teneur wel dat dit voorlopig wellicht onze laatste kerstmarkt geweest is. Het is genoeg geweest, het is mooi geweest, er is een overaanbod van kerstmarkten tegenwoordig. Toen wij begonnen, was dat er nog niet veel en kwam er nog heel veel volk op af, die ook bereid waren iets te kopen. Nu heb je in elk boerengat een kerstmarkt en wordt er alleen nog gegeten en gedronken (wat wij ook wel gedaan hebben natuurlijk
)
- normaal gezien duurde de kerstmarkt tot zes uur, maar toen om kwart voor zes de hemelsluizen weer opengingen, was het gedaan, hebben we alles ingepakt en zijn we naar huis gereden. Waar we eindelijk weer een beetje konden opwarmen. Al had ik zes lagen kleding over elkaar aan, waarvan twee voorzien waren van fleeze, toch had ik het nog koud. Alleen het ritme van de Djembi's (dat ik vannacht nog ga voelen waarschijnlijk
) hield me nog wat warm.
Met andere woorden : het was wel ok, maar het was genoeg.
Blogje ',','
We hebben hem...
We hebben hem...
Wauw, ze hebben hem. Den Saddam. Die grote, boze Amerikanen hebben hem eindelijk te pakken gekregen. En blij dat ze zijn. Als kleine kinderen. Maar is daarmee de hele ellende in Irak voorbij ? Dat had je gedacht. No way. Als ze denken dat hiermee de aanslagen en moordpartijen voorbij zijn, dan vrees ik dat ze ongelijk gaan krijgen. Want Saddam mag dan misschien het brein geweest zijn, hij is zeker niet de enige die lid is van die radicale bende. En hij is zeker niet de enige die er baat bij heeft dat de boel ontwricht blijft.
Dat ze daar in Irak nog maar op hun tellen passen. Ik vrees dat het ergste nog niet voorbij is. Niet zolang ze er niet in slagen de boel daar echt weer op te bouwen. In plaats van de chaos te laten bestaan.
Blogje ',','
Wauw, ze hebben hem. Den Saddam. Die grote, boze Amerikanen hebben hem eindelijk te pakken gekregen. En blij dat ze zijn. Als kleine kinderen. Maar is daarmee de hele ellende in Irak voorbij ? Dat had je gedacht. No way. Als ze denken dat hiermee de aanslagen en moordpartijen voorbij zijn, dan vrees ik dat ze ongelijk gaan krijgen. Want Saddam mag dan misschien het brein geweest zijn, hij is zeker niet de enige die lid is van die radicale bende. En hij is zeker niet de enige die er baat bij heeft dat de boel ontwricht blijft.
Dat ze daar in Irak nog maar op hun tellen passen. Ik vrees dat het ergste nog niet voorbij is. Niet zolang ze er niet in slagen de boel daar echt weer op te bouwen. In plaats van de chaos te laten bestaan.
Blogje ',','
Het concert zit er weer op
Het concert zit er weer op
En het was best goed, zeer goed zelfs, afgaande op de kritieken van de bezoekers. En oh ja, het gaat hier niet om Clouseau in het midden, maar wel om Cum Amore in de Fanfarezaal in Morkhoven. Onder leiding van, jawel, mijn Els.
En ikke heb weer mogen werken. De hele avond - behalve tijdens het zingen - aan en afdragen van drank en aangelanden. Natuurlijk na de pauze en na het concert is dat even een grote rush, maar dan valt het wel mee. Is weer eens iets anders, al heb ik dit al wel vaker gedaan. Proberen met volle plateaus te manouvreren tussen de rijen stoelen, tafels en mensen, noem het een uitdaging.
En ondertussen ook zelf genoten van de wijn. Meer moet dat niet zijn.
Blogje ',','
En het was best goed, zeer goed zelfs, afgaande op de kritieken van de bezoekers. En oh ja, het gaat hier niet om Clouseau in het midden, maar wel om Cum Amore in de Fanfarezaal in Morkhoven. Onder leiding van, jawel, mijn Els.
En ikke heb weer mogen werken. De hele avond - behalve tijdens het zingen - aan en afdragen van drank en aangelanden. Natuurlijk na de pauze en na het concert is dat even een grote rush, maar dan valt het wel mee. Is weer eens iets anders, al heb ik dit al wel vaker gedaan. Proberen met volle plateaus te manouvreren tussen de rijen stoelen, tafels en mensen, noem het een uitdaging.
En ondertussen ook zelf genoten van de wijn. Meer moet dat niet zijn.
Blogje ',','
zaterdag, december 13, 2003
En voor de rest...
En voor de rest...
wordt het nog een druk weekend. Voormiddag nog snel wat boodschappen gedaan (met mijn zwaar hoofd...), nog snel een kerstboom gaan halen voor mijn schoonouders (sorry Kiki dat ik die niet bij jou gekocht heb, maar Steenokkerzeel is net een beetje te ver ...) , terwijl Els nog een laatste repetitie had, want vanavond heeft ze een kerstconcert met het koor Cum Amore uit Morkhoven (dat zij dirigeert). Stressen en spanning dus ...
Maar tussendoor moeten we nog effe naar Vilvoorde om een late sinterklaas te gaan halen bij Scarlet.
Stressen en crossen dus.
En dan de auto leegmaken (ontdoen van zetels en andere overtollige benodigdheden) om hem dan vol te stouwen met alle spullen die we morgen in Herentals op de kerstmarkt hopen te verkopen. Dus als u nog een origineel cadootje zoekt voor kerst, kom maar af. U zal niet teleurgesteld zijn.
En voor rest ... zwaar hoofd, niet door te veel te drinken, wel door te weinig te slapen en door....
Blogje ',','
wordt het nog een druk weekend. Voormiddag nog snel wat boodschappen gedaan (met mijn zwaar hoofd...), nog snel een kerstboom gaan halen voor mijn schoonouders (sorry Kiki dat ik die niet bij jou gekocht heb, maar Steenokkerzeel is net een beetje te ver ...) , terwijl Els nog een laatste repetitie had, want vanavond heeft ze een kerstconcert met het koor Cum Amore uit Morkhoven (dat zij dirigeert). Stressen en spanning dus ...
Maar tussendoor moeten we nog effe naar Vilvoorde om een late sinterklaas te gaan halen bij Scarlet.
Stressen en crossen dus.
En dan de auto leegmaken (ontdoen van zetels en andere overtollige benodigdheden) om hem dan vol te stouwen met alle spullen die we morgen in Herentals op de kerstmarkt hopen te verkopen. Dus als u nog een origineel cadootje zoekt voor kerst, kom maar af. U zal niet teleurgesteld zijn.
En voor rest ... zwaar hoofd, niet door te veel te drinken, wel door te weinig te slapen en door....
Blogje ',','
XPI party
XPI party
Verdorie, er was weer veel volk. Het is toch ongelooflijk hoeveel mensen er blijven afkomen op die XPI parties. Hoe sterk de band is die gesmeed is tijdens de gloriejaren van Planet. Verbazingwekkend. Nooit eerder heb ik dit op een bedrijf meegemaakt. En ik vrees dat ik dit ook nooit opnieuw zal meemaken.
Niet dat ik melancholisch wil doen of depri, dat probeer ik achter mij te laten .... Maar het is gewoon een feit dat de Planet sfeer anders was dan eender waar. Het zal op Scarlet wellicht nooit zo worden, maar dat geeft ook niet. Scarlet is anders, het is geen Planet, dus moeten we ook niet krampachtig proberen vast te houden aan dat gevoel en dat kunstmatig opnieuw proberen te creeëren. Dat zou toch niet lukken.
Maar het was wel heel leuk om al die oude bekende gezichten nog eens opnieuw te zien. Heel leuk.
Ik veronderstel dat de foto's dra op Dipfico zullen verschijnen, dus allen daarheen.
Blogje ',','
Verdorie, er was weer veel volk. Het is toch ongelooflijk hoeveel mensen er blijven afkomen op die XPI parties. Hoe sterk de band is die gesmeed is tijdens de gloriejaren van Planet. Verbazingwekkend. Nooit eerder heb ik dit op een bedrijf meegemaakt. En ik vrees dat ik dit ook nooit opnieuw zal meemaken.
Niet dat ik melancholisch wil doen of depri, dat probeer ik achter mij te laten .... Maar het is gewoon een feit dat de Planet sfeer anders was dan eender waar. Het zal op Scarlet wellicht nooit zo worden, maar dat geeft ook niet. Scarlet is anders, het is geen Planet, dus moeten we ook niet krampachtig proberen vast te houden aan dat gevoel en dat kunstmatig opnieuw proberen te creeëren. Dat zou toch niet lukken.
Maar het was wel heel leuk om al die oude bekende gezichten nog eens opnieuw te zien. Heel leuk.
Ik veronderstel dat de foto's dra op Dipfico zullen verschijnen, dus allen daarheen.
Blogje ',','
donderdag, december 11, 2003
King of pain
King of pain
Nu we toch met songteksten bezig zijn. Nog zo'n tekst (van the Police) die me altijd al recht in het hart geraakt heeft en waar ik me altijd zeer verwant mee gevoeld heb, op verschillende manieren en op verschillende gebieden. En nog steeds trouwens ...
There’s a little black spot on the sun today
It’s the same old thing as yesterday
There’s a black hat caught in a high tree top
There’s a flag-pole rag and the wind won’t stop
I have stood here before inside the pouring rain
With the world turning circles running ’round my brain
I guess I’m always hoping that you’ll end this reign
But it’s my destiny to be the king of pain
There’s a little black spot on the sun today
That’s my soul up there
It’s the same old thing as yesterday
That’s my soul up there
There’s a black hat caught in a high tree top
That’s my soul up there
There’s a flag-pole rag and the wind won’t stop
That’s my soul up there
I have stood here before inside the pouring rain
With the world turning circles running ’round my brain
I guess I’m always hoping that you’ll end this reign
But it’s my destiny to be the king of pain
There’s a fossil that’s trapped in a high cliff wall
That’s my soul up there
There’s a dead salmon frozen in a waterfall
That’s my soul up there
There’s a blue whale beached by a springtime’s ebb
That’s my soul up there
There’s a butterfly trapped in a spider’s web
That’s my soul up there
I have stood here before inside the pouring rain
With the world turning circles running ’round my brain
I guess I’m always hoping that you’ll end this reign
But it’s my destiny to be the king of pain
There’s a king on a throne with his eyes torn out
There’s a blind man looking for a shadow of doubt
There’s a rich man sleeping on a golden bed
There’s a skeleton choking on a crust of bread
King of pain
There’s a red fox torn by a huntsman’s pack
That’s my soul up there
There’s a black-winged gull with a broken back
That’s my soul up there
There’s a little black spot on the sun today
It’s the same old thing as yesterday
I have stood here before in the pouring rain
With the world turning circles running ’round my brain
I guess I always thought you could end this reign
But it’s my destiny to be the king of pain
King of pain
King of pain
King of pain
I’ll always be king of pain
Laat het echter duidelijk wezen : dit is niet bedoeld om medelijden op te wekken hé. Ik wil hier niet de zielepoot uithangen. Maar deze tekst heeft me altijd heel sterk aangesproken en geraakt...
Blogje ',','
Nu we toch met songteksten bezig zijn. Nog zo'n tekst (van the Police) die me altijd al recht in het hart geraakt heeft en waar ik me altijd zeer verwant mee gevoeld heb, op verschillende manieren en op verschillende gebieden. En nog steeds trouwens ...
There’s a little black spot on the sun today
It’s the same old thing as yesterday
There’s a black hat caught in a high tree top
There’s a flag-pole rag and the wind won’t stop
I have stood here before inside the pouring rain
With the world turning circles running ’round my brain
I guess I’m always hoping that you’ll end this reign
But it’s my destiny to be the king of pain
There’s a little black spot on the sun today
That’s my soul up there
It’s the same old thing as yesterday
That’s my soul up there
There’s a black hat caught in a high tree top
That’s my soul up there
There’s a flag-pole rag and the wind won’t stop
That’s my soul up there
I have stood here before inside the pouring rain
With the world turning circles running ’round my brain
I guess I’m always hoping that you’ll end this reign
But it’s my destiny to be the king of pain
There’s a fossil that’s trapped in a high cliff wall
That’s my soul up there
There’s a dead salmon frozen in a waterfall
That’s my soul up there
There’s a blue whale beached by a springtime’s ebb
That’s my soul up there
There’s a butterfly trapped in a spider’s web
That’s my soul up there
I have stood here before inside the pouring rain
With the world turning circles running ’round my brain
I guess I’m always hoping that you’ll end this reign
But it’s my destiny to be the king of pain
There’s a king on a throne with his eyes torn out
There’s a blind man looking for a shadow of doubt
There’s a rich man sleeping on a golden bed
There’s a skeleton choking on a crust of bread
King of pain
There’s a red fox torn by a huntsman’s pack
That’s my soul up there
There’s a black-winged gull with a broken back
That’s my soul up there
There’s a little black spot on the sun today
It’s the same old thing as yesterday
I have stood here before in the pouring rain
With the world turning circles running ’round my brain
I guess I always thought you could end this reign
But it’s my destiny to be the king of pain
King of pain
King of pain
King of pain
I’ll always be king of pain
Laat het echter duidelijk wezen : dit is niet bedoeld om medelijden op te wekken hé. Ik wil hier niet de zielepoot uithangen. Maar deze tekst heeft me altijd heel sterk aangesproken en geraakt...
Blogje ',','
Wie het schoentje past ....
Wie het schoentje past ....
looks like i'm gonna do everything myself
maybe i could use some help but hell,
you want something done right you gotta do it yourself
maybe life is up and down but my life's been (what?)
till now i crawled up your butt somehow and that's
when things got turned around i used to be alive
now i feel pathetic and now i get it
what's done is done you just leave it alone
and don't regret it but sometimes,
some things turn into dumb things
and that's when you put your foot down.
why did i have to go and meet somebody like you (like you)
why did you have to go and hurt somebody like me (like me)
how could you do somebody like that?
(like that) hope you know that i'm never coming back (never coming back)
looks like i'm gonna do everything myself (everything myself)
maybe i could use some help but hell,
Tekst komt uit Boiler van Limp Bizkit. Keigoe nummer, dat ik liefst keihard speel onderweg naar of van het werk, met de achterste ramen open, al headbangend, veel vreemde blikken van omstaanders aantrekkend, maar who cares ? I don't Ben vanmorgen met dit nummer keihard de garage binnengesjeesd. Cool Maar opletten jongens : don't try this at home en zien waar je rijdt, want heb vanmorgen wel effe moeten remmen...
De tekst is niet helemaal letterlijk toepasselijk, maar toch kan hij mits een paar kleine aanpassingen mooi verwoorden wat ik dezer dagen voor een stuk voel. Ik zou dit dan ook willen opdragen aan een heel speciaal iemand (NOT) ...
En voor zij dit het zich afvragen : neen, dit is NIET iemand die bij Scarlet werkt, noch mijn vrouw. Dit maar om mogelijke misverstanden te vermijden ...
Blogje ',','
looks like i'm gonna do everything myself
maybe i could use some help but hell,
you want something done right you gotta do it yourself
maybe life is up and down but my life's been (what?)
till now i crawled up your butt somehow and that's
when things got turned around i used to be alive
now i feel pathetic and now i get it
what's done is done you just leave it alone
and don't regret it but sometimes,
some things turn into dumb things
and that's when you put your foot down.
why did i have to go and meet somebody like you (like you)
why did you have to go and hurt somebody like me (like me)
how could you do somebody like that?
(like that) hope you know that i'm never coming back (never coming back)
looks like i'm gonna do everything myself (everything myself)
maybe i could use some help but hell,
Tekst komt uit Boiler van Limp Bizkit. Keigoe nummer, dat ik liefst keihard speel onderweg naar of van het werk, met de achterste ramen open, al headbangend, veel vreemde blikken van omstaanders aantrekkend, maar who cares ? I don't
Ben vanmorgen met dit nummer keihard de garage binnengesjeesd. Cool Maar opletten jongens : don't try this at home en zien waar je rijdt, want heb vanmorgen wel effe moeten remmen...
De tekst is niet helemaal letterlijk toepasselijk, maar toch kan hij mits een paar kleine aanpassingen mooi verwoorden wat ik dezer dagen voor een stuk voel. Ik zou dit dan ook willen opdragen aan een heel speciaal iemand (NOT) ...
En voor zij dit het zich afvragen : neen, dit is NIET iemand die bij Scarlet werkt, noch mijn vrouw. Dit maar om mogelijke misverstanden te vermijden ...
Blogje ',','
woensdag, december 10, 2003
Daar is er weer eentje.
Daar is er weer eentje.
Een Vlaams Filmpke. Ja, ik weet het, door dit te zeggen, ga ik weer de reactie uitlokken dat ik er eens eentje moet publiceren, maar ik kan dit niet doen zolang Averbode ze niet gelezen heeft. Ik hoop dat jullie dat begrijpen. Maar als ze in een Vlaams Filmpke verschijnen, laat ik het zeker weten. En die afgekeurd worden, zal ik hier publiceren. Al zijn die dan wellicht niet de referentie voor de rest.
En voor de rest ? Niet veel te melden. Gisteren nog de bevestiging gekregen dat deel 2 van de Meriumbe trilogie nu zo goed als zeker gepland is voor mei. Dus dat is goed nieuws. En nu dat nieuwe Vlaams Filmpke af is, ga ik proberen het nieuwe verhaal verder uit te werken. Dit keer geen brave toestanden echter. Zoals het nu in mijn hoofd zit, zou het wel er wel eens hevig en heet kunnen aan toe gaan, met daartussen een heel spannend verhaal geweven. Als het lukt wat ik wil doen, zou dit wel eens heel goed kunnen worden. Maar dat moeten we afwachten natuurlijk. Heel anders dan Meriumbe, maar wel goed. Enfin, we zien wel.
Nu moet ik maken dat ik ga slapen, want ik val bijna om. Veel te weinig geslapen de laatste tijd. Stress, allerlei toestanden waar ik van wakker lig, allemaal niet goed. Maar vrijdag is het party, zal nog eens leuk zijn. Kan ik hopelijk wat ontspannen, want daarna wordt het een megadruk weekend. Maar nog eventjes en dan is het vakantie, zal deugd doen, veel deugd. Hoop ik ...
Om in het nieuwe jaar plaats te maken voor iets nieuws, iets anders....
Blogje ',','
Een Vlaams Filmpke. Ja, ik weet het, door dit te zeggen, ga ik weer de reactie uitlokken dat ik er eens eentje moet publiceren, maar ik kan dit niet doen zolang Averbode ze niet gelezen heeft. Ik hoop dat jullie dat begrijpen. Maar als ze in een Vlaams Filmpke verschijnen, laat ik het zeker weten. En die afgekeurd worden, zal ik hier publiceren. Al zijn die dan wellicht niet de referentie voor de rest.
En voor de rest ? Niet veel te melden. Gisteren nog de bevestiging gekregen dat deel 2 van de Meriumbe trilogie nu zo goed als zeker gepland is voor mei. Dus dat is goed nieuws. En nu dat nieuwe Vlaams Filmpke af is, ga ik proberen het nieuwe verhaal verder uit te werken. Dit keer geen brave toestanden echter. Zoals het nu in mijn hoofd zit, zou het wel er wel eens hevig en heet kunnen aan toe gaan, met daartussen een heel spannend verhaal geweven. Als het lukt wat ik wil doen, zou dit wel eens heel goed kunnen worden. Maar dat moeten we afwachten natuurlijk. Heel anders dan Meriumbe, maar wel goed. Enfin, we zien wel.
Nu moet ik maken dat ik ga slapen, want ik val bijna om. Veel te weinig geslapen de laatste tijd. Stress, allerlei toestanden waar ik van wakker lig, allemaal niet goed. Maar vrijdag is het party, zal nog eens leuk zijn. Kan ik hopelijk wat ontspannen, want daarna wordt het een megadruk weekend. Maar nog eventjes en dan is het vakantie, zal deugd doen, veel deugd. Hoop ik ...
Om in het nieuwe jaar plaats te maken voor iets nieuws, iets anders....
Blogje ',','
Zie ik de lichtjes van de Kempen
Zie ik de lichtjes van de Kempen
Ik weet niet hoe het in andere delen van het land gesteld is, maar bij ons in de Kempen worden ze zot rond kerstmis. En al lang voor kerstmis. Dan beginnen ze hun hele huis te versieren met lichtjes, in alle vormen en kleuren, van sleeën met een kerstman tot rendieren, tot.... Je kan het zo zot niet opnoemen of ze hangen het aan hun huis. En pas op, ik heb daar niets op tegen, want wij hebben hier nu ook een paar lichtjes hangen. Maar dan enkel twee snoertjes in twee dikke buxusbollen voor de voordeur. Geen gekke, grote, gekleurde, ik weet niet wat voor toestanden.
En dan die verlichte kerstmannen in het raam (lijkt wel een kaberdouchke (of hoe schrijf je dat ;-)), of al die kerstmannen die tegen de huizen opklimmen. Het is er soms wel wat over. Maar ja, we leven in een vrij land, iedereen doet wat hij of zij wil, dus heb ik er niets op tegen. En pas op, het is soms best mooi en gezellig, maar hier en daar overdrijven ze wel.
Zoals in Itegem, daar zijn het heelder buurten die tegen elkaar op zoveel mogelijk lichtjes aan hun huis hangen. Ik denk dat Electrabel hier en daar een centraleke bij moet opstarten om dat allemaal brandend te houden. Een echte aanrader als je eens met je vrouw en kind door een helder verlichte buurt wil rijden zonder dat je ze de hele tijd de andere kant moet oplaten kijken.
Blogje ',','
Ik weet niet hoe het in andere delen van het land gesteld is, maar bij ons in de Kempen worden ze zot rond kerstmis. En al lang voor kerstmis. Dan beginnen ze hun hele huis te versieren met lichtjes, in alle vormen en kleuren, van sleeën met een kerstman tot rendieren, tot.... Je kan het zo zot niet opnoemen of ze hangen het aan hun huis. En pas op, ik heb daar niets op tegen, want wij hebben hier nu ook een paar lichtjes hangen. Maar dan enkel twee snoertjes in twee dikke buxusbollen voor de voordeur. Geen gekke, grote, gekleurde, ik weet niet wat voor toestanden.
En dan die verlichte kerstmannen in het raam (lijkt wel een kaberdouchke (of hoe schrijf je dat ;-)), of al die kerstmannen die tegen de huizen opklimmen. Het is er soms wel wat over. Maar ja, we leven in een vrij land, iedereen doet wat hij of zij wil, dus heb ik er niets op tegen. En pas op, het is soms best mooi en gezellig, maar hier en daar overdrijven ze wel.
Zoals in Itegem, daar zijn het heelder buurten die tegen elkaar op zoveel mogelijk lichtjes aan hun huis hangen. Ik denk dat Electrabel hier en daar een centraleke bij moet opstarten om dat allemaal brandend te houden. Een echte aanrader als je eens met je vrouw en kind door een helder verlichte buurt wil rijden zonder dat je ze de hele tijd de andere kant moet oplaten kijken.
Blogje ',','
dinsdag, december 09, 2003
Mijn bagage is terecht.
Mijn bagage is terecht...
Maar nog niet thuis ! Zaterdag belden ze dat dinsdagnamiddag (nog eens extra gevraagd om zeker te zijn) de bagage thuis kwamen afleveren. Dus zorgde Els dat ze namiddag thuis was en was ze voormiddag haar boodschappen gaan doen. En wat vindt ze in de bus als ze thuiskomt ? Een briefje dat DHL voormiddag langsgeweest is (om 10u) en dat er niemand thuis was. Goe bezig !
Maar ze konden het ook in een Shell station afleveren, dus zal de valies morgen na 1 uur bij de shell in de buurt liggen. Ik hoop het toch, want al meer een week met dezelfde onderbroek (mijn andere zit nog in die valies) is echt niet aangenaam voor mijn omgeving.
Blogje ',','
Maar nog niet thuis ! Zaterdag belden ze dat dinsdagnamiddag (nog eens extra gevraagd om zeker te zijn) de bagage thuis kwamen afleveren. Dus zorgde Els dat ze namiddag thuis was en was ze voormiddag haar boodschappen gaan doen. En wat vindt ze in de bus als ze thuiskomt ? Een briefje dat DHL voormiddag langsgeweest is (om 10u) en dat er niemand thuis was. Goe bezig !
Maar ze konden het ook in een Shell station afleveren, dus zal de valies morgen na 1 uur bij de shell in de buurt liggen. Ik hoop het toch, want al meer een week met dezelfde onderbroek (mijn andere zit nog in die valies) is echt niet aangenaam voor mijn omgeving
.
Blogje ',','
Mission Impossible
Mission Impossible
Al een paar keer reclame gehoord voor een nieuw game : Mission Impossible. Cool, leuk, maar wat me vooral fascineerde was 'An Atari Game'. Atari, verdorie waar is de tijd. Dat ik dagen en nachten lag te klooien op mijn superdeluxe uitgebouwde Atari ST 1040, met 4 MB ram, een harde schijf van 80 MB, een hardwarematige DOS emulator, een softwarematige MAC emulator, en ga zo maar door. Dat was pas een beestje. Snel, betrouwbaar en deed zijn job. Meer moest dat niet zijn. Die kwam niet zeuren als je je programma's op pc niet goed afgesloten had, die deed gewoon zijn ding. Zonder meer.
Wat ik daar allemaal op gedaan heb ! Muziek gecomponeerd (niet om aan te horen, maar toch), desktoppublishing in zijn hogere vorm, spelletjes gespeeld, mijn thesis gemaakt, je kan het niet opnoemen, of het kon. En snel, sneller dan nu veel PC's hun ding doen. Omdat het grafische ingebakken zat in de Motorola 68000 processoren op 8 Mhz.
Met heimwee in mijn hart hoor ik dit allemaal zeggen. Was het leven nog maar zo simpel als toen ik op mijn Atari ST zat te klooien. Maar dat is het niet meer. Dus niets aan te doen, we moeten voort.
Ook al maak ik af en toe behoorlijke stommiteiten, zoals vandaag, dan nog moeten we verder. Lessen uit leren en doorgaan, meer zit er niet op. Het heeft geen zin er te lang bij blijven stil te staan, dat lost toch niets op. Niet ?
Blogje ',','
Al een paar keer reclame gehoord voor een nieuw game : Mission Impossible. Cool, leuk, maar wat me vooral fascineerde was 'An Atari Game'. Atari, verdorie waar is de tijd. Dat ik dagen en nachten lag te klooien op mijn superdeluxe uitgebouwde Atari ST 1040, met 4 MB ram, een harde schijf van 80 MB, een hardwarematige DOS emulator, een softwarematige MAC emulator, en ga zo maar door. Dat was pas een beestje. Snel, betrouwbaar en deed zijn job. Meer moest dat niet zijn. Die kwam niet zeuren als je je programma's op pc niet goed afgesloten had, die deed gewoon zijn ding. Zonder meer.
Wat ik daar allemaal op gedaan heb ! Muziek gecomponeerd (niet om aan te horen, maar toch), desktoppublishing in zijn hogere vorm, spelletjes gespeeld, mijn thesis gemaakt, je kan het niet opnoemen, of het kon. En snel, sneller dan nu veel PC's hun ding doen. Omdat het grafische ingebakken zat in de Motorola 68000 processoren op 8 Mhz.
Met heimwee in mijn hart hoor ik dit allemaal zeggen. Was het leven nog maar zo simpel als toen ik op mijn Atari ST zat te klooien. Maar dat is het niet meer. Dus niets aan te doen, we moeten voort.
Ook al maak ik af en toe behoorlijke stommiteiten, zoals vandaag, dan nog moeten we verder. Lessen uit leren en doorgaan, meer zit er niet op. Het heeft geen zin er te lang bij blijven stil te staan, dat lost toch niets op. Niet ?
Blogje ',','
Dorst !
Dorst !
Het is 'beget' ver gekomen. Vandaag was er geen water meer in de coolers op onze verdieping (noch op andere verdiepingen), was er geen koffie meer in de automaten. Geen thee. Behalve beneden in het cafetaria. Daar stonden thermossen. Maar dat is tien minuten wandelen. En als je er dan bent, is de thermos leeg. Zo kan het niet verder. Ik ben gene moeilijke mens, maar als ze mij mijn basisvoorzieningen gaan ontnemen, ga ik boos worden. Verdorie.
En ik weet ook wel dat dit in orde komt, dat er een nieuwe firma is die dit allemaal gaat doen en dat dit maar tijdelijk is, maar toch is het niet leuk. Neh !
Gelukkig ben ik vanmiddag ne goeie paardensteak gaan eten met mijnen oude baas, met een goed glas wijn (ik weet niet of ik dat hier mag zeggen) wat een stuk goed maakte.
Want tot overmaat van ramp was de verwarming vannacht nog stuk gegaan. En was het dus behoorlijk koud op den bureau. Wat natuurlijk wel helpt om niet in slaap te vallen, maar toch is het niet zo leuk.
Hopelijk morgen beter, want zo moeten ze niet beginnen. Dan ga ik moeilijk beginnen doen.
Blogje ',','
Het is 'beget' ver gekomen. Vandaag was er geen water meer in de coolers op onze verdieping (noch op andere verdiepingen), was er geen koffie meer in de automaten. Geen thee. Behalve beneden in het cafetaria. Daar stonden thermossen. Maar dat is tien minuten wandelen. En als je er dan bent, is de thermos leeg. Zo kan het niet verder. Ik ben gene moeilijke mens, maar als ze mij mijn basisvoorzieningen gaan ontnemen, ga ik boos worden. Verdorie.
En ik weet ook wel dat dit in orde komt, dat er een nieuwe firma is die dit allemaal gaat doen en dat dit maar tijdelijk is, maar toch is het niet leuk. Neh !
Gelukkig ben ik vanmiddag ne goeie paardensteak gaan eten met mijnen oude baas, met een goed glas wijn (ik weet niet of ik dat hier mag zeggen
) wat een stuk goed maakte.
Want tot overmaat van ramp was de verwarming vannacht nog stuk gegaan. En was het dus behoorlijk koud op den bureau. Wat natuurlijk wel helpt om niet in slaap te vallen
, maar toch is het niet zo leuk.
Hopelijk morgen beter, want zo moeten ze niet beginnen. Dan ga ik moeilijk beginnen doen
.
Blogje ',','
Abonneren op:
Posts (Atom)