Die zoals altijd begon met onze Bram die zo'n vijf keer riep "papa, papa, papa, mag ik uit mijn bedje ?" Waarop het antwoord 4 keer was : "nog niet Bram, nog efkens." Maar de intervallen worden alsmaar korter, zodat je op den duur toch geen oog meer dicht kan doen en den Bram uitgeslapen en uitgelaten op ons bed komt dansen. En eist dat er een verhaaltje verteld wordt. Van Beertje Piepeloentje of van Jip en Janneke, of van het Babysitters handboek.
De eerste taak was boodschappen doen. Naar de Cash Fresh. Waar onze Bram natuurlijk mee naartoe ging. Zoals bijna elke zaterdag.
Tweede taak : poetsen. Els heeft het heel druk gehad deze week, en dus vond ik het als ge-emancipeerde man niet meer dan normaal dat ik mijn steentje bijdroeg in het huishouden. (ja, ik ben zowat de ideale man
)
Els deed 'den boven', ik 'den beneden'. En de trap. Gestofzuigd, net zoals de living, keuken, wasplaats, hal en bureau en de boel effe met de stofvod onder handen genomen. En de living nog 'geflipperd'. Et voila, ons huisje was weer proper. Ik kan niet zeggen dat het mijn absoluut favoriete lievelingsbezigheid is, maar erg vind ik het ook niet. Als het niet elke dag moet gedaan worden
.
En dan, ook zoals elke zaterdag, weer op koopronde. Een paar nieuwe broeken voor mij, want met dat dieet (ben al zes kilo kwijt, dank u, dank u
) hangen die aan mijn bips te flodderen als een zwangerschapsbroek na de bevalling (of zo iets)
Onderweg stelde den Bram nog een leuke vraag : papa, ik wil niet met een jongen trouwen, want wie moet dan de mama zijn ? Ik wist niet dat kinderen van bijna vijf al met het homohuwelijk bezig waren, maar het is wel duidelijk dat het gewone rollenpatroon er zelfs bij zo jonge kinderen al heel sterk in zit.
Maar hij zal nog wel eens van gedacht veranderen over met wie hij nu gaat trouwen. Hij is al aan zijn derde vast vriendin toe, zo snel was ik zelfs niet in de kleuterklas. Ik heb de hele tijd een vaste vriendin gehad en een los/vaste. En meer niet. Maar de jeugd van tegenwoordig....
En nu ga ik me subiet rustig in de zetel ploffen en niets meer doen, relaxen, bijkomen van een zeer stresserende week. Ben nog maar een week terug aan het werk, maar het voelt al of ik een jaar gewerkt heb. Ben dringend weer aan vakantie toe.
Blogje ',','
Geen opmerkingen:
Een reactie posten