zit er weer op. De laatste van deze reeks, de eerste van het nieuwe jaar. Begonnen met een rustige wandeling door het prachtige winterlandschap hier in de buurt. Door de bossen, getooid in hun prachtig wit kleed, dat door een zacht windje verstoven werd over de wijdse natuur, stilte en rust uitademend, kalmte brengend in onze hoofden en harten.
Prachtig hé, net verzonnen, zou ik dan toch een beetje kunnen schrijven ?
Namiddag weer op ronde geweest. Mijn gitaar gaan terughalen, ze is gemaakt, heb er nog niet op gespeeld, maar heb alvast nieuwe snaren meegebracht, zodat ik er weer helemaal tegenaan kan gaan. En daarbuiten nog een boel boodschappen gedaan, waarna ik bij thuiskomst in de keuken gedoken ben. Een heerlijke casserol spaghettisaus gemaakt. Volgens mijn eigen geheime recept, heerlijk gewoon.
En voor de rest ? Niet veel, veel gepraat, veel niks gedaan, veel genoten van mijn verlof. Want het is weer bijna gedaan. En dan kan ik er weer volle bak tegenaan gaan. Ik heb er wel zin in, maar het zal de eerste dagen toch weer een beetje tegenvallen, dat voel ik nu al. Maar ja, tot nader order moet ik nog altijd werken voor mijnen kost, dus zal ik toch maar gaan werken zeker.
En subiet nog wat schrijven. Het boek nadert de voltooiing, al komt er altijd wel weer een nieuw element bij, waardoor het toch nog vrij lang en complex gaat worden. Maar dat is goed hé, het mag allemaal niet te simpel zijn. En ik denk dat dit boek zeker niet geschikt zal zijn voor kinderen, zoals dat met Meriumbe wel het geval was. Dit is op een aantal gebieden toch nog net iets anders
Blogje ',','
Geen opmerkingen:
Een reactie posten