Het leven is vluchtig
Dat is het minste wat je kan zeggen. En op sommige momenten word je daar nog eens aan herinnerd. Als je een ongeval ziet, als er iemand in je omgeving sterft, of als je zelf de dood even voor je ogen ziet passeren. Zoals een paar dagen geleden, toen ik, op weg naar het werk, plots een vrachtwagen bijna recht op mij af zag komen.
Ik reed zo'n 70 km/u, de vrachtwagen ook. Hij kwam uit de tegenovergestelde richting en raakte met zijn rechterwiel in de goot. De weg - tussen Schriek en Rijmenam - is niet heel breed en er is niet veel voor nodig om in die goot te geraken. En als die vrachtwagen dan probeert terug recht te geraken, als de chauffeur een ruk aan zijn stuur geeft om tegen te sturen en hij daarbij de controle over zijn stuur verliest, dan is er niet veel voor nodig om een einde aan alles te maken.
Als die vrachtwagen mij geraakt had, dan zat ik hier niet meer. Beiden tegen 70 km/u rijdend frontaal op elkaar rijden, daar moet ik geen tekening bij maken denk ik. Dan is het gedaan.
Maar dat was dus niet het geval. Mijnen beschermengel heeft zijn werk weer goed gedaan. En dus moet ik voorzichtig blijven rijden en hopen dat het onheil aan mij voorbij gaat....
Blogje ',','
Geen opmerkingen:
Een reactie posten