Dat ik niet de meest handige kerel in deze contreien ben, wist ik al lang. Als er iets moet stuk gemaakt worden, ben je bij mij aan het juiste adres. Al kan ik af en toe ook al wel een iets herstellen hoor. Maar als het erop aankomt om een sneeuwman te maken, loopt het elke keer mis. Het maken lukt nog wel. Een paar grote sneeuwballen rollen valt nog net binnen mijn beperkte mogelijkheden, die netjes op elkaar zetten, gaat ook nog wel. Maar er voor zorgen dat ze langer dan een paar uur blijven rechtstaan zonder om te vallen, lijkt een onmogelijke uitdaging.
Vorig jaar was het net hetzelfde, maar toen is de sneeuwman toch nog een kleine dag blijven staan. Dit jaar heeft hij het zo'n twee uur uitgehouden. Ik weet echt niet wat ik mis doe, maar de basis staat altijd recht. Kaarsrecht. De tweede bal erop. Geen probleem. De derde blijft ook staan. En ik vul de fundamenten altijd aan met wat extra sneeuw. Maar elke keer begint de sneeuwman na korte tijd vervaarlijk over te hellen om nog wat later de geest te geven.
Ik snap het echt niet. Maar als de sneeuw er morgen nog ligt, ga ik er nog eentje proberen te maken en deze keer trachten hem wat langer recht te houden. Want dat is toch echt wel een afgang.
Maar voor de rest is die sneeuw wel heel leuk. En vooral heel mooi, en ook wel glad. Dat hebben we ook gevoeld. Gelukkig moesten we niet ver rijden, want dat is niet alles met zo'n baan.
Blogje ',','
Geen opmerkingen:
Een reactie posten