Ik kan weer gitaar spelen
het is bijna als die mop van Always : kan ik daar nu mee paardrijden, tennissen en zwemmen ? Leuk, heb dat nooit gekund ? Of die kerel die met zijn been in de plaaster ligt en aan de dokter vraagt : kan ik nog paardrijden, tennissen en zwemmen (weet niet of het oorspronkelijk dezelfde sporten waren, maar doet er niet toe denk ik). Tuurlijk zegt de dokter. Leuk, ik kon het niet.
Waarmee ik maar wil zeggen dat het lijkt alsof ik met de nieuwe kam op mijn gitaar en een nieuwe set snaren beter kan spelen. Wat natuurlijk maar een idee is. Ik heb altijd al schitterend kunnen spelen (NOT), maar in alle bescheidenheid, ik kan het toch een klein beetje. Al denkt Els daar anders over, maar die is veel te kritisch, want die kent echt wel iets van muziek. Da's een klasse apart. Die mag mij niet beoordelen
En het nieuwe digitale toestel dat ik nu heb, is een Samsung. Zoals Karel aan de telefoon zei, scherm trekt op niets, maar de foto's zijn wel ok. Wel dat klopt. En deze heeft dus een compact flash kaart. Tegenover de xD van het vorige Fuji toestel en de SD van mijnen Canon. Maar Karel heeft mij een 8 in 1 universele kaartlezer meegegeven, zodat ik de foto's hiervan ook kan bekijken.
Ik hoop nu alleen dat ik ergens in de loop van dit jaar (en liefst nog wat eerder) mijn toestel terugkrijg, zodat ik weer naar hartelust fotootjes kan trekken.
En ondertussen, terwijl ik een pauze van het schrijven aan mijn nieuwe boek neem om deze blog te schrijven, speelt Leonard Cohen op de achtergrond Tower of Song. Een schitterende dichter/zanger, die Leonard Cohen. Heeft een aantal pareltjes bij elkaar geschreven en gezongen. Klasse gewoon. Ik wou dat ik het ook kon. Misschien ooit. Als ik nog eens veel tijd heb. En anders blijf ik maar bij mijn boeken hé.
Blogje ',','
Geen opmerkingen:
Een reactie posten