vrijdag, september 12, 2003

Onbeleefderikken van dat interimkantoor (was het nu Randstad of een ander ?)
Een mens nooit laten uitpraten, dat is toch niet mooi. Ze verkopen dat onder het motto dat ze hun klanten kennen, maar als iemand zo met mij zou doen, geen enkele zin laten uitpraten zonder te onderbreken, zou ik zeer op mijn tenen getrapt zijn. Waar trekt dat nu op ? ;-)
Ze verkopen dat onder het motto dat ze de klanten kennen, maar hoe weten die nu dat hij een tas koffie wil, dat zij naar de wc wil gaan, dat kan toch vanalles zijn ? Maak dat iemand anders wijs hoor ;-)
Het wordt toch wel erg met al die reclames, maar ik moet eerlijk toegeven, ik kan me voorstellen dat het niet makkelijk is om nog origineel uit de hoek te komen, dat zal alsmaar moeilijker worden. En in die zin heb ik natuurlijk veel respect voor al die marketeers (en benijd hun ook wel een beetje, omdat zij zeer creatief (allez dat denk ik toch), bezig kunnen zijn. Maar ze moeten niet overdrijven hé.
Als je erover nadenkt, kan je meestal wel de boodschap in de reclame vinden, maar dan kan je je de vraag stellen : hoeveel mensen denken na over reclame ? Bitter weinig denk ik. Dus vrees ik dat veel, heel veel, gewoon verloren gaat. En dat is toch zonde hé.
Maar zoals mijn prof marketing (en later promotor van mijn thesis), altijd placht te zeggen : "Je weet op voorhand dat de helft van de reclame inspanningen verloren zijn, de kunst is te weten welke helft, dan ben je geld aan het verdienen." En ik denk dat hier heel veel waarheid inschuilt.
Blogje ',','

Geen opmerkingen: