Ik weet het, ik blijf maar doorgaan over mijn boek en over zaterdag en over hoe goed mensen het wel vinden. Ik weet dat dit wellicht wat pretentieus overkomt en vooral afgezaagd, maar ik kan er niets aan doen. Het houdt me gewoon bezig. Weten dat er mensen zijn die mijn boek lezen en die het goed vinden, is iets ongelooflijks. Het is een heel speciaal gevoel en als ik er te veel over nadenk, wordt ik er echt emotioneel van. Ja, oude softie die ik ben ;-)
Maar ik beloof dat ik ook stilaan over andere dingen terug zal schrijven. Zaols de 'Ataris' met hun versie van 'Boys of Summer' (oorspronkelijk van de Eagles als ik me niet vergis). Hun versie vind ik ok, een beetje ruiger, maar mag er best zijn. Hun naam vind ik ook helemaal geslaagd als ex-Atari 1040ST adept. (heb die bak nog steeds trouwens en hij werkt nog altijd, alhoewel hij wel al een tijdje afstaat en na 15 jaar trouwe dienst uiteindelijk toch vervangen is door een Pentium based machine). Maar weg doe ik dat ding niet, no way.
Wat me een beetje stoorde aan hun website, was het groot aantal popups voor mechandising en hun nieuwe album, maar, als zelf zijnde zo'n beetje artiest begrijp ik wel dat ze hun waar aan de man (of vrouw) willen brengen.
Wat me echter behoorlijk stoorde aan de videoclip die ik vanavond op TMF gezien heb, is dat die kerels persé hun gitaren moesten stuk slaan. Als ik me niet vergis, zaten daar echte Gibson's en Fenders tussen en dat gaat me recht door het hart als ik zie dat zulke degelijke gitaren zomaar in stukken geslagen worden. Daar kan ik echt niet tegen. Dat gaat te ver. Maar ja, ik kan er toch niets aan doen zeker ?
Of zoals John Hiatt het een aantal jaren geleden schreef :
Oh it breaks my heart to see those stars
Smashing a perfectly good guitar
I don't know who they think they are
Smashing a perfectly good guitar
Het is toch godgeklaagd dat deze mensen die goede gitaren zomaar om zeep helpen. Dat is zo'n beetje als vers voedsel rechtstreeks de vuilbak in kappen voor het oog van hongerige mensen. Dat is toch ook not done ? Ook als het niet voor het oog van deze hongerige mensen is trouwens.
Dus muziek ok, attitude absoluut niet, daar kan ik niet mee om. Ik heb ook wel eens een gitaar de nek omgewrongen, maar dat was niet opzettelijk, die was gewoon domweg omgevallen en de hals brak in 2. Was ook maar een heel goedkope gitaar, niet veel aan verloren, ze speelde toch niet fantastisch. De gitaar die ik toen in de plaats gekocht heb, speelde een heel stuk beter. Een Ibanez PF30. Dit model is niet meer te vinden op de site, maar een PF20 lijkt er wel heel sterk op.
Ik zou het eigenlijk toch terug wat meer moeten doen, gitaar spelen. Ze staat hier achter mij in de bureau (toch mijn akoestische, de electrische ligt in de logeerkamer in een kast, samen met de versterker en een resem pedalen, een namaak Fender Telecaster), maar ik kom er veel te weinig toe om te spelen.
En dit overzicht op de site van Fender is zeer leuk en interessant.
Als ik ooit eens wat meer tijd heb, ga ik dat zeker terug doen, want ik vind dat wel leuk. Misschien dat het me allemaal lukt als ik ooit fultime schrijver ben ;-) (ja, ik kon het niet laten :-p
Blogje ',','
Geen opmerkingen:
Een reactie posten