Wel, heel simpel. Michael Stipe van REM is ne grote meneer. Die schitterend kan zingen, die een geweldig showbeest is en die prachtige muziek maakt. Moet ik daar nog meer op zeggen?
Ik kende niet alle nummers die ze vanavond in het Sportpaleis ten uitvoering brachten, maar ze waren stuk voor stuk mooi. Maar de zaal ging pas echt in lichterlaaie bij de gouwe, ouwe klassiekers. Zoals daar zijn: Loosing my religion, The great beyond, What's the frequency, Imitation of life, Everybody hurts en uiteraard Orange Crush.
Plotseling realiseerde ik mij dat Orange Crush een hit was toen ik in mijn eerste kan in Diepenbeek zat. Nu 19 jaar geleden. Ik besefte niet dat deze mannen al zolang zo goed bezig waren. Chapeau.
Merci David voor het nog bezorgen van dit ticket.
En om te bewijzen dat Michael Stipe - buiten zijn eigen werk op het podium natuurlijk - ne grote meneer is: hoeveel topacts kennen jullie die het voorprogramma - de zeer gesmaakte The Thrills - zelf komen aankondigen en hen achteraf nog een bedanken? Ikke geen enkele.
Met andere woorden, het was een zeer geslaagd concert.
Dat uur aanschuiven aan de vestiaire en de negen (9) euro voor de parking zullen we maar rap vergeten zeker.
Neen, dat zal de pret niet bederven, het was goed, zeer goed, schitterend.
En nu ga ik slapen, want ik heb vanmiddag nog van een vriendin te horen gekregen dat ik er moe uitzie. En dat zijn geen goede tekenen. Zeker niet omdat ik binnen twee weken op de sneeuw sta. Dan moet ik fit zijn. :-)
Blogje ',','
Geen opmerkingen:
Een reactie posten