En man, het was in orde. Amai. Het was goed, heel goed. Maar laten we beginnen bij het begin.
De heenreis. Dat was iets minder. En wel om een aantal redenen. De sneeuw. "Hoezo, de sneeuw, jullie gingen toch naar de sneeuw?" Inderdaad, maar wel om te snowboarden, niet om op te rijden. Man, man, man, hier in België begon dat al te sneeuwen en dat is niet gestopt tot bijna in Oostenrijk. En wegen waren dan ook navenant. Heel stukken niet harder dan 40 kunnen rijden. En dan gaat het echt niet vooruit. Zo'n 850 km aan 40 km per uur. Ik moet er geen tekening bij maken zeker? En dan zie je de eindtijd op de gps alsmaar opschuiven. Dat blijft 6 uur duren, en drie uur later is het nog 6 uur te rijden.
Maar rond 11 uur, na zo'n 14 in de wagen, zijn we er dan toch geraakt. En na het verorberen van een schnitzel (want wat eet je anders in Oostenrijk hé), zijn we richting piste vertrokken voor ons eerste sessie op de snowboard.
Het was een heel leuke piste, ik ga niet elke afdaling beschrijven, dat gaat ons veel te ver leiden, maar het was in orde. Redelijk wat afwisseling, niet te groot gebied, goed voor "gevorderde beginners" zoals wij. Er zijn natuurlijk mannen als Highfly en Vorkmans die met hun ogen dicht een zwarte piste vol met boebbels afgaan, maar Kluifje, Marijke, Wodan en mezelve verkiezen toch het lichtere werk.
Heel spijtig dat Wodan zich bezeerd heeft, zodat hij niet de hele reis voluit is kunnen gaan, maar hij verdient zeker een pluim voor volharding. Die vent heeft karakter. En binnen dit en afzienbare tijd is hij ook ne krak op de snowboard.
Voor de rest was de apr?s ski zeer in orde. Eerst iets drinken op de piste zelf nog, dan met de bus naar het hotel, waar het zwembad, het broebelbad en vooral de sauna (buiten, maw, in je bijna blote lijf over de sneeuw tussen twee muren van twee meter hoge sneeuw naar de sauna, dan effe in je adams of evakostuum al het vuil laten uitzweten, een ijskoude douche of duik in de sneeuwmuur en dan goed opgewarmd door de sneeuw terug naar binnen, man dat deed deugd) behoorlijk veel succes hadden.
Waarna de bar terug het terrein van aktie was, tot het avondeten zich aankondigde (dat overigens zeer lekker was), en waarna de aktie terug richting bar ging.
Met andere woorden: een redelijk zware apr?s ski, maar zonder (voor publicatie vatbare ;-) accidenten.
En zo kwam de laatste avond, waar wij ons allemaal aan een ketting achter een traktor hingen, die ons op sleetjes omhoog de roddelpiste op trok, om dan even later met een rotvaart weer naar beneden te stuiven en tot stilstand te komen tegen of onder een muur van sneeuw, rechtstaand, liggend of over kop gaand. Maar zeer leuk in elk geval.
En zo zijn we weer terug thuis. Het was heel leuk, de terugweg viel stukken beter mee, enkel een halfuurtje file gehad rond Stuttgart, maar dat is niets ergs, en kunnen we ons wat gaan uitrusten voor we aan de volgende skitrip beginnen.
En oh ja, die domme Duitser aan de grens die persé moeilijk wou doen omdat ik tegen zijne bumper gereden was, daar zal ik het maar niet over hebben zeker? Dat was niet voldoende om mijn vakantie ook maar in het minste te vergallen. Dat is al lang vergeten. ;-)
Het was in orde, zo mogen er meer komen. Maar eerst zullen we nog wat moeten werken zeker ;-)
Blogje ',','
Geen opmerkingen:
Een reactie posten