Da´s pas een kabelbaan !
Die van de Zugspitze. Zowel die langs de Duitse als langs de Oostenrijkse kant. Die aan de Duitse kant is vandaag pas terug opengegaan na een brand in het grondstation. En ze hebben nieuwe gondels die tot 100 (ja honderd) mensen tegelijk naar boven kunnen brengen. Zo´n kleine 1,500 meter hoger dan het grondstation. En tussen het grondstation en het topstation zitten er maar 2 palen. Twee ja, dat wil dus zeggen dat je behoorlijk lang in het ijle hangt, maximaal 160 meter boven de begane grond. Wat op zich al veel is, maar doordat je bijna loodrecht tegen de berg hangt, ga je niet 160 meter de dieperik in als je zou vallen, maar toch wel bijna een kilometer.
Heel veel dus, en mijn illustere gezelschap wou de uitdaging niet aan gaan ;-). Nu ben ik zelf ook niet zo´n held met hoogtes en hoefde het voor mij ook niet perse, maar het uitzicht daarboven is fenomenaal. Want al hebben we het vandaag niet gedaan, vijf jaar geleden zijn Els en ik wel naar boven gegaan, met Bram op komst. En het was echt de moeite.
Aangezien we dus niet naar boven gegaan zijn, hebben we maar een andere kabelbaan genomen, die ook langs de Zugspitze gaat, maar slechts 500 meter klimt en niet zo hoog boven de grond gaat. De Ehrwaldalmbahn. Zeer de moeite, maar ook redelijk zwaar. Ik weet dat mijn dierbare (ex) collega´s Highfly en Jos Vorkmans nu wellicht zullen lachen, maar wij zijn niet zo geoefend als zij. Een kleine 10 minuten met de gondel naar boven, een hoogteverschil van 500 meter en dan 75 minuten terug naar omlaag, langs soms toch redelijk stijle hellingen. Maar wel zeer mooi.
En daarna - na de picknick natuurlijk - nog eens naar de kabelbaan naar de top van de Zugspitze langs Duitse kant geweest. Die was nog stijler en had ook maar twee palen. En was ook ouder. Dus zijn we ook hier niet ingegaan :-)
En wat hier ook was, en wat we niet wisten : hier is ook een treintje dat over een traject van 40 minuten, waarvan 20 in een tunnel, naar een gletsjer op de Zugspitze gaat. Maar ook hier zijn we niet ingegaan. Het werd al wat laat en mijn gezelschap (en ikzelf ook ;-) werden al wat moe. We zijn niet meer van de jongsten he.
En toen terug naar het hotel, nog een tijdje in het zwembad geplonst, lekker gegeten, en nu gaan we nog wandelen. Om morgen weer een nieuwe berg te beklimmen :-)
Blogje ´,´,´