Zijn wij abnormaal ?
Dat wij met het leven van ons kind inzitten ? Je zou het bijna gaan denken ! Gisteren ging onze Bram op uitstap met de school. Niet ver, naar de sporthal de Beeltjes in Westel. En de school had aan de ouders gevraagd of ze konden taxi spelen. Gebeurt wel vaker, heb het ook al gedaan, een wagen volgeladen met 4 of 5 klein mannen en dan even wegbrengen en later gaan terughalen. Maar nu kon ik niet, en Els kon niet, dus moesten we onze Bram toevertrouwen aan de zorgen van een ander. Wij zijn nogal van het voorzichtige type, dragen altijd onze gordel en staan er op dat Bram dat ook altijd doet. Wij krijgen de kriebels van kinderen die op de schoot van mama of papa zitten zonder gordel. Ze moesten die ouders oppakken en vierendelen, dat is gewoon spelen met het leven van het kind.
Dus wij aan onze Bram geleerd dat hij altijd moest vragen : "Wil u alsjeblieft mijn gordel aan doen ?" Wat hij ook flink deed. Hij is nogal strikt in dat soort dingen. Maar wat gebeurt er : ze zitten met te veel in de wagen, dus kunnen ze geen gordels aan doen. Onze Bram bijna in paniek, want dat kan toch niet, en Els en ik behoorlijk boos toen wij dat achteraf hoorden. Dit is toch niet mogelijk ? Hoe kunnen die andere ouders dit nu riskeren ? Ze zijn met de kinderen van een ander op stap, snappen ze dan niet dat ze een groot risico nemen door die gordel niet aan te doen ? Of zijn wij abnormaal dat wij dit erg vinden ? Ik weet dat ik - toen ik taxi gespeeld heb - er voor gezorgd heb dat ze allemaal hun gordel aanhadden. Dat is toch niet meer dan normaal ?
Gisterenavond was het dan oudercontact. Els dat natuurlijk tegen de juffen gezegd. Wel gelijk gekregen, maar toch met iets van "da's toch allemaal zo erg niet ? Dat kan ik echt niet snappen. Echt niet. Hoe is het mogelijk ? Snappen die dan niet wat de gevolgen zijn als er een ongeval gebeurt, en een van die kinderen is gewond of erger doordat ze geen gordel aanhadden ? Ik mag er niet aan denken.
Enfin, ik en Els zijn er nog niet goed van, maar we zullen het nog wel eens tegen de directrice zeggen. We laten het hier niet bij. Wij zijn absoluut niet het type dat reclameert voor het minste, maar als ze aan het leven van onze Bram raken, dan zijn ze wel net te ver gegaan. Neen, veel te ver, dat is niet bediscuteerbaar. Daar blijven ze van af.
Ik ben er zeker van dat wij niet abnormaal zijn, maar soms krijg je wel dat gevoel als je die reacties ziet, maar ik hoop dat er nog mensen zijn die hetzelfde denken. Anders is het volgens mij heel erg gesteld met de mensheid.
Blogje ',','