Waar is de zomer ?
Bijna twee maanden schitterend weer geweest. zonovergoten dagen, lange, zwoele avonden, het kon niet op. En wat gebeurt er nu ? De vakantie begint en het begint te regenen. En ik had de indruk dat onze vriend Frank De Boosere er nog plezier in had ook. Wel ik niet. Maar ik laat het niet aan mijn hart komen hoor, neen hoor. Morgenvroeg is de snuit van mijnen Ford naar de kust gericht en hij zal er geraken. File of geen file, slecht weer of geen slecht weer.
Oostende, here we come.
En ik heb geluk, ik mag me laten dienen. Ik mag niet heffen, heb vorige week vrijdag een gietijzeren tafel (ik denk dat ik hier al eens over geschreven heb, over de antiroestbehandeling van deze tafel) terug op haar plaats gezet. Niet alleen, samen met mijn schoonvader, maar blijkbaar heb ik ergens een verkeerde beweging gemaakt en heb ik dus sinds vrijdag al constant rugpijn. Het werd eigenlijk wat erger (gisteren wel niet veel van gevoeld onder invloed van wijn, zon en BBQ), maar vandaag was het toch wel genoeg. Dus ikke weer naar de dokter, en ja, ik mag niet heffen. Gelukkig heb ik koelies bij die de bagage kunnen inladen en uitladen en kan ik mij laten dienen.
Alleen denk ik dat ik niet te hard moet overdrijven, want dan vrees ik dat ik wel eens iets naar mijn hoofd geslingerd ga krijgen en het stigma van profiteur ga krijgen. Wat ik absoluut niet kan begrijpen natuurlijk ;-)
In elk geval, zij die met vakantie gaan, groeten u. Zij die achterblijven en het huis bewaken, we zullen aan jullie denken :-) (en een kaartje sturen)
Blogje ',','
maandag, juni 30, 2003
Ik ben gaar !
Gebakken, gerookt, gegrilled, kortom GAAR. Gisteren een paar uur achter 2 BBQ's gestaan om te bakken voor zo'n 30 man (en vrouwen). Leuk, heel leuk, en ik heb goed gelachen, gegeten en gedronken. Zou het onmiddellijk opnieuw doen, maar ik ben gaar.
Heet dat het was, en dan had ik de BBQ's nog in de schaduw gezet, anders was het helemaal niet te doen. Mijn handen zijn bijna verschroeid. Gelukkig had ik net een nieuwe, lange BBQ tang, anders was het helemaal onmogelijk geweest, mijn vingers zouden net als de worsten op de BBQ binnen enkele seconden gaar zien.
Het was de jaarlijkse BBQ van 1 van de zangkoren van Els : Vivace aan de Kwacht. Een domein met twee vijvers waar wij dit elk jaar organiseren. Veel volk, niet iedereen, maar dat is nooit bij dat soort aangelegenheden, maar die er waren hebben volgens mij zeer goeg gegeten, gedronken en gelachen (en geroddeld ;-). En het weer was schitterend, dus wat moet je nog meer hebben ?
En nu begint de vakantie en het weer wordt slecht. Maar we laten het niet aan ons hart komen, no way, we blijven lachen en zullen genieten van elke seconde.
Blogje ',','
Gebakken, gerookt, gegrilled, kortom GAAR. Gisteren een paar uur achter 2 BBQ's gestaan om te bakken voor zo'n 30 man (en vrouwen). Leuk, heel leuk, en ik heb goed gelachen, gegeten en gedronken. Zou het onmiddellijk opnieuw doen, maar ik ben gaar.
Heet dat het was, en dan had ik de BBQ's nog in de schaduw gezet, anders was het helemaal niet te doen. Mijn handen zijn bijna verschroeid. Gelukkig had ik net een nieuwe, lange BBQ tang, anders was het helemaal onmogelijk geweest, mijn vingers zouden net als de worsten op de BBQ binnen enkele seconden gaar zien.
Het was de jaarlijkse BBQ van 1 van de zangkoren van Els : Vivace aan de Kwacht. Een domein met twee vijvers waar wij dit elk jaar organiseren. Veel volk, niet iedereen, maar dat is nooit bij dat soort aangelegenheden, maar die er waren hebben volgens mij zeer goeg gegeten, gedronken en gelachen (en geroddeld ;-). En het weer was schitterend, dus wat moet je nog meer hebben ?
En nu begint de vakantie en het weer wordt slecht. Maar we laten het niet aan ons hart komen, no way, we blijven lachen en zullen genieten van elke seconde.
Blogje ',','
zondag, juni 29, 2003
Vuurwerk in the city of Herentals
En de omstaanders zullen het geweten hebben. Zelden zoveel rook gezien als bij het vuurwerk van gisteravond in Herentals. Wij zijn wel niet woonachtig in deze stad, maar vrienden van ons wel (ttz niet in de stad zelf, maar in een deelgemeente) en wij dus met z'n allen naar daar. Veel volk, veel ambiance, optreden van een coverband waar ik de naam niet van te weten gekomen ben, en veel rook.
Het vuurwerk was ok, alhoewel ik snel genoeg heb van het afschieten van die lawaaierige en rokerige pijlen met al hun kleurtjes. Het is natuurlijk best mooi en elk jaar aan zee kan ik ook wel genieten van de Vurige Maandagen in Oostende, waar elke maandagavond aan het Casino vuurwerk ontstoken wordt. Is altijd wel mooi. Maar wat ik niet zo goed vind, is al dat vuurwerk dat met tussenpauzes afgeschoten wordt. Het mooiste vind ik een ononderbroken salvo van pijlen die samen een thema vormen, die iets uitbeelden. Soms heb je van dat vuurwerk waar nu een witte pijl, dan een rode pijl (met enkele seconden ertussen), dan weer een rode pijl, en dan na een aantal seconden nog een andere kleur afgeschoten wordt. En iedereen staat daar te wachten. Erg indrukwekkend is dat niet.
Maar soit, ik ken er eigenlijk niets van, dus het zal wel moeilijker zijn dan dat ik denk. En als ik bedenk hoeveel geld daar gisterenavond op 20 minuten de lucht in gejaagd is, moet ik ook wel even slikken. Maar ja, dat gaat duizend keer meer op voor alles wat ze in Irak de lucht ingeschoten hebben, en het heeft minder opgeleverd....
Maar het wijntje in De Posterijen nadien heeft zeer goed gesmaakt. :-)
Blogje ',','
En de omstaanders zullen het geweten hebben. Zelden zoveel rook gezien als bij het vuurwerk van gisteravond in Herentals. Wij zijn wel niet woonachtig in deze stad, maar vrienden van ons wel (ttz niet in de stad zelf, maar in een deelgemeente) en wij dus met z'n allen naar daar. Veel volk, veel ambiance, optreden van een coverband waar ik de naam niet van te weten gekomen ben, en veel rook.
Het vuurwerk was ok, alhoewel ik snel genoeg heb van het afschieten van die lawaaierige en rokerige pijlen met al hun kleurtjes. Het is natuurlijk best mooi en elk jaar aan zee kan ik ook wel genieten van de Vurige Maandagen in Oostende, waar elke maandagavond aan het Casino vuurwerk ontstoken wordt. Is altijd wel mooi. Maar wat ik niet zo goed vind, is al dat vuurwerk dat met tussenpauzes afgeschoten wordt. Het mooiste vind ik een ononderbroken salvo van pijlen die samen een thema vormen, die iets uitbeelden. Soms heb je van dat vuurwerk waar nu een witte pijl, dan een rode pijl (met enkele seconden ertussen), dan weer een rode pijl, en dan na een aantal seconden nog een andere kleur afgeschoten wordt. En iedereen staat daar te wachten. Erg indrukwekkend is dat niet.
Maar soit, ik ken er eigenlijk niets van, dus het zal wel moeilijker zijn dan dat ik denk. En als ik bedenk hoeveel geld daar gisterenavond op 20 minuten de lucht in gejaagd is, moet ik ook wel even slikken. Maar ja, dat gaat duizend keer meer op voor alles wat ze in Irak de lucht ingeschoten hebben, en het heeft minder opgeleverd....
Maar het wijntje in De Posterijen nadien heeft zeer goed gesmaakt. :-)
Blogje ',','
zaterdag, juni 28, 2003
Headbangende vier-jarige gesignaleerd
Op de achterbank van mijn wagen. Vanmorgen, op weg naar 'de' Limburg (ik zeg dit omdat ik weet dat veel Limburgers hier niet tegen kunnen, en ik als ex-Limburger mag dit zeggen
), zette ik 'The Early Years' van The Scabs op. Ik ben er zeker van dat onze Bram dit nog nooit gehoord had, maar bij de eerste tonen van 'Waste my breath on you' begon hij toch wel hevig met zijn hoofd te schudden.
'Papa, moet dat zo ?' klonk het. 'Ja, jongen, dat moet zo.'
Ongelooflijk, wat een prachtig zicht. Ik moest echt mijn best doen om mijn aandacht bij de weg te houden, maar het was zo ongelooflijk prachtig dat ventje te zien headbangen. Ik had het moeten kunnen filmen, maar ja, had de camera niet bij, en al rijdend is dat ook niet aan te raden.
Maar ik ben gerust, mijn opvolging voor mijn wilde jaren is verzekerd. Wat er met de andere jaren moet gebeuren, zullen we nog wel zien, maar daar hebben we nog tijd genoeg voor. Maar ik kan het iedereen aanraden : een vierjarige oprecht te zien headbangen op een rocknummer is gewoon het einde.
En neen, dit is niet onze Bram
Blogje ',','
Op de achterbank van mijn wagen. Vanmorgen, op weg naar 'de' Limburg (ik zeg dit omdat ik weet dat veel Limburgers hier niet tegen kunnen, en ik als ex-Limburger mag dit zeggen
), zette ik 'The Early Years' van The Scabs op. Ik ben er zeker van dat onze Bram dit nog nooit gehoord had, maar bij de eerste tonen van 'Waste my breath on you' begon hij toch wel hevig met zijn hoofd te schudden.
'Papa, moet dat zo ?' klonk het. 'Ja, jongen, dat moet zo.'
Ongelooflijk, wat een prachtig zicht. Ik moest echt mijn best doen om mijn aandacht bij de weg te houden, maar het was zo ongelooflijk prachtig dat ventje te zien headbangen. Ik had het moeten kunnen filmen, maar ja, had de camera niet bij, en al rijdend is dat ook niet aan te raden.
Maar ik ben gerust, mijn opvolging voor mijn wilde jaren is verzekerd. Wat er met de andere jaren moet gebeuren, zullen we nog wel zien, maar daar hebben we nog tijd genoeg voor. Maar ik kan het iedereen aanraden : een vierjarige oprecht te zien headbangen op een rocknummer is gewoon het einde.
En neen, dit is niet onze Bram
Blogje ',','
vrijdag, juni 27, 2003
The old me
komt langzaam terug. Te langzaam naar mijn goesting. Ik voel met niet zoals ik me zou willen voelen, en net nu dat ik een druk weekend voor de boeg heb. Zaterdag, zondag, helemaal volgeboekt, maar ik zal het rustig moeten doen met de wijn, want wijn en peniciline, ik weet niet of dat zo goed gaat. Zo fantastisch voel ik me trouwens ook nog niet, maar ja, het zal wel doorgaan zeker.
Vandaag niet zo veel gedaan. Een paar kleine klusjes rond het huis die ik al lang moest doen en waar ik nooit zin of tijd voor had. Een paar kleine boodschapjes en de dag zat er weer op. Ken je die spaaractie uit het Nieuwsblad (of was het nu Het Laatste Nieuws ? Geloof je dat ik het al niet meer weet), waar je die Bob de Bouwer figuurtjes mee kon verzamelen ? Wel onze Bram moest die natuurlijk hebben, en die zijn we vandaag gaan halen. Op het gemakske, als een ouwe knakker van 90 jaar, niet te snel, want dat kon ik nog niet af. Erg is het, heel erg. Op mijne leeftijd al zo slecht uit de voeten kunnen. Ik hoop dat het snel beter wordt.
En dan nog onderweg een kadootje gaan kopen voor een vriendinnetje van onze Bram waar hij morgen naar het verjaardagsfeestje mag gaan. Het is me wat met al die feestjes van die klein mannen. Als je hen liet doen, waren ze elk weekend weg. En sommigen gaan ook buitenshuis. Maar daar zijn wij zo niet voor. Stel je voor, ze moeten een bende van zo'n 20 klein mannen in het oog houden in zo'n publieke speeltuin. Ik mag er niet aan denken wat er allemaal kan misgaan. Ik heb het er al eens over gehad, wellicht zijn wij abnormaal dat wij zo inzitten met onze kerel, maar hij is verdomme ons kind. Als we daar al niet meer mee mogen inzitten, waar gaat het dan naar toe met deze wereld.
Maar morgen is het gewoon bij het meisje thuis. Zal best leuk zijn, hij kijkt er al naar uit. En 's avonds gaan wij op stap met een paar vrienden. Lang geleden, veel te lang. Maar ja, als je zo oud bent als ik hé.
En zondag, dan moet ik een barbecue bakken voor bijna 30 man. En zelf eten natuurlijk ook. Met 2 BBQ's. De laatste keer was ik al het haar op mijn handen kwijt, dus nu heb ik mij preventief een deftige - lange - BBQ tang aangeschaft. Dat lappen ze mij geen twee keer meer. En het gaat nog goed weer worden ook, dus dat wordt leuk.
Maandag nog 1 dagje werken, en dan is het vakantie. Je kan je niet voorstellen hoe ik daar naar uitkijk. Nog nooit heb ik zo naar vakantie verlangd als dit jaar. En pas op, ik werk graag, maar dit jaar hebben we toch dingen meegemaakt die we nog nooit gezien hebben. En ik vrees dat het nog niet op z'n einde is. Maar dat zien we na de vakantie wel. Daar ga ik mijn hoofd echt niet over breken. Dan ga ik aan andere dingen denken. Zon, zee en strand. Meer moet dat niet zijn, echt niet.
Blogje ',','
komt langzaam terug. Te langzaam naar mijn goesting. Ik voel met niet zoals ik me zou willen voelen, en net nu dat ik een druk weekend voor de boeg heb. Zaterdag, zondag, helemaal volgeboekt, maar ik zal het rustig moeten doen met de wijn, want wijn en peniciline, ik weet niet of dat zo goed gaat. Zo fantastisch voel ik me trouwens ook nog niet, maar ja, het zal wel doorgaan zeker.
Vandaag niet zo veel gedaan. Een paar kleine klusjes rond het huis die ik al lang moest doen en waar ik nooit zin of tijd voor had. Een paar kleine boodschapjes en de dag zat er weer op. Ken je die spaaractie uit het Nieuwsblad (of was het nu Het Laatste Nieuws ? Geloof je dat ik het al niet meer weet), waar je die Bob de Bouwer figuurtjes mee kon verzamelen ? Wel onze Bram moest die natuurlijk hebben, en die zijn we vandaag gaan halen. Op het gemakske, als een ouwe knakker van 90 jaar, niet te snel, want dat kon ik nog niet af. Erg is het, heel erg. Op mijne leeftijd al zo slecht uit de voeten kunnen. Ik hoop dat het snel beter wordt.
En dan nog onderweg een kadootje gaan kopen voor een vriendinnetje van onze Bram waar hij morgen naar het verjaardagsfeestje mag gaan. Het is me wat met al die feestjes van die klein mannen. Als je hen liet doen, waren ze elk weekend weg. En sommigen gaan ook buitenshuis. Maar daar zijn wij zo niet voor. Stel je voor, ze moeten een bende van zo'n 20 klein mannen in het oog houden in zo'n publieke speeltuin. Ik mag er niet aan denken wat er allemaal kan misgaan. Ik heb het er al eens over gehad, wellicht zijn wij abnormaal dat wij zo inzitten met onze kerel, maar hij is verdomme ons kind. Als we daar al niet meer mee mogen inzitten, waar gaat het dan naar toe met deze wereld.
Maar morgen is het gewoon bij het meisje thuis. Zal best leuk zijn, hij kijkt er al naar uit. En 's avonds gaan wij op stap met een paar vrienden. Lang geleden, veel te lang. Maar ja, als je zo oud bent als ik hé.
En zondag, dan moet ik een barbecue bakken voor bijna 30 man. En zelf eten natuurlijk ook. Met 2 BBQ's. De laatste keer was ik al het haar op mijn handen kwijt, dus nu heb ik mij preventief een deftige - lange - BBQ tang aangeschaft. Dat lappen ze mij geen twee keer meer. En het gaat nog goed weer worden ook, dus dat wordt leuk.
Maandag nog 1 dagje werken, en dan is het vakantie. Je kan je niet voorstellen hoe ik daar naar uitkijk. Nog nooit heb ik zo naar vakantie verlangd als dit jaar. En pas op, ik werk graag, maar dit jaar hebben we toch dingen meegemaakt die we nog nooit gezien hebben. En ik vrees dat het nog niet op z'n einde is. Maar dat zien we na de vakantie wel. Daar ga ik mijn hoofd echt niet over breken. Dan ga ik aan andere dingen denken. Zon, zee en strand. Meer moet dat niet zijn, echt niet.
Blogje ',','
Eindelijk gelukt
Eindelijk gelukt
Om weer iets te publiceren met Blogger. Sinds de nieuwe layout (die er wel een heel stuk beter uitziet) van de admin interface, slaagde ik er niet meer in iets te publiceren. Ik hoop dat het nu beter gaat. En met mij gaat het ook beter, alhoewel mijn keel nog altijd behoorlijk zeer doet. Maar de koorts is wel weg, dus ik kan me al een beetje bezighouden met wat anders dan liggen en luieren. Alhoewel dat ook niet slecht is natuurlijk, maar niet voor telang.
Dus, bij leven en welzijn, zal het hier weer wat drukker worden. Alhoewel je met die vakantieperiodes nooit weet natuurlijk ;-)
Blogje ',','
Om weer iets te publiceren met Blogger. Sinds de nieuwe layout (die er wel een heel stuk beter uitziet) van de admin interface, slaagde ik er niet meer in iets te publiceren. Ik hoop dat het nu beter gaat. En met mij gaat het ook beter, alhoewel mijn keel nog altijd behoorlijk zeer doet. Maar de koorts is wel weg, dus ik kan me al een beetje bezighouden met wat anders dan liggen en luieren. Alhoewel dat ook niet slecht is natuurlijk, maar niet voor telang.
Dus, bij leven en welzijn, zal het hier weer wat drukker worden. Alhoewel je met die vakantieperiodes nooit weet natuurlijk ;-)
Blogje ',','
donderdag, juni 26, 2003
The Hulk in Heultje
Maar dan in het rood ipv in het groen. Zo zag ik er zo'n klein uurtje geleden toch uit. Bangelijk. Ik wist dat ik allergisch was voor Asperine (of toch voor Acetyl-salecylzuur, dat in Asperine zit). Ik heb zelfs een papiertje in mijn portefeuille zitten dat ik dat nooit mag toegediend krijgen, want dat dit verkeerd kan aflopen. Een paar keer heb ik echt dikke bulten in mijn gezicht gehad als ik Asperine nam. Tot ik door had dat het daarvan kwam natuurlijk, en ik dat niet meer neem. Nu moet ik mijn toevlucht nemen tot Perdolan Mono.
Maar voor mijn keelontsteking had ik dus Rixapen (peniciline) en Polyflam (een ontstekingswerend middel) gekregen. Gisterenmorgen, middag en avond ingenomen. Geen probleem. Vanmorgen en vanmiddag ingenomen. Geen probleem. Tot vanavond. Opnieuw ingenomen bij het eten. Niets gemerkt tot zo'n uurtje erna. Ineens begon ik vreselijke jeuk te krijgen overal. Niet te doen. Ik werd er bijna zot van. En dan begonnen de plekken. Overal, mijn hele lijf, stond bijna vol met rode vlekken. Mijn gezicht was helemaal opgezwollen met dikke bulten en rode vlekken. En die jeuk, die jeuk, om gek van te worden. Ikke direct de huisdokter opgebeld, maar die maakte zich daar niet te veel zorgen over. Een Zyrtec nemen (die ik altijd in huis probeer te hebben) en dat zou wel over gaan. De Polyflam laten en later eens testen waar ik nu eigenlijk allergisch voor ben. En ja, na een klein uurtje werd het minder en ging het weg. Maar zo erg als nu, heb ik het nog nooit gehad. Helemaal stond ik vol. Niet om aan te zien. Ik heb er foto's van, maar die ga ik jullie besparen. Da's eerder iets voor een medische encyclopedie. Niet voor een luchtige blog.
Nu hoop ik dat het niet aan die Rixapen ligt, want dan heb ik morgen weer prijs. We zullen wel zien, maar 1 ding weet ik zeker : ik zit maar half in elkaar. De dingen waar ik allemaal allergisch voor ben, je kan er een boek over schrijven. En misschien doe ik dat nog ooit wel eens.
Blogje ',','
Maar dan in het rood ipv in het groen. Zo zag ik er zo'n klein uurtje geleden toch uit. Bangelijk. Ik wist dat ik allergisch was voor Asperine (of toch voor Acetyl-salecylzuur, dat in Asperine zit). Ik heb zelfs een papiertje in mijn portefeuille zitten dat ik dat nooit mag toegediend krijgen, want dat dit verkeerd kan aflopen. Een paar keer heb ik echt dikke bulten in mijn gezicht gehad als ik Asperine nam. Tot ik door had dat het daarvan kwam natuurlijk, en ik dat niet meer neem. Nu moet ik mijn toevlucht nemen tot Perdolan Mono.
Maar voor mijn keelontsteking had ik dus Rixapen (peniciline) en Polyflam (een ontstekingswerend middel) gekregen. Gisterenmorgen, middag en avond ingenomen. Geen probleem. Vanmorgen en vanmiddag ingenomen. Geen probleem. Tot vanavond. Opnieuw ingenomen bij het eten. Niets gemerkt tot zo'n uurtje erna. Ineens begon ik vreselijke jeuk te krijgen overal. Niet te doen. Ik werd er bijna zot van. En dan begonnen de plekken. Overal, mijn hele lijf, stond bijna vol met rode vlekken. Mijn gezicht was helemaal opgezwollen met dikke bulten en rode vlekken. En die jeuk, die jeuk, om gek van te worden. Ikke direct de huisdokter opgebeld, maar die maakte zich daar niet te veel zorgen over. Een Zyrtec nemen (die ik altijd in huis probeer te hebben) en dat zou wel over gaan. De Polyflam laten en later eens testen waar ik nu eigenlijk allergisch voor ben. En ja, na een klein uurtje werd het minder en ging het weg. Maar zo erg als nu, heb ik het nog nooit gehad. Helemaal stond ik vol. Niet om aan te zien. Ik heb er foto's van, maar die ga ik jullie besparen. Da's eerder iets voor een medische encyclopedie. Niet voor een luchtige blog.
Nu hoop ik dat het niet aan die Rixapen ligt, want dan heb ik morgen weer prijs. We zullen wel zien, maar 1 ding weet ik zeker : ik zit maar half in elkaar. De dingen waar ik allemaal allergisch voor ben, je kan er een boek over schrijven. En misschien doe ik dat nog ooit wel eens.
Blogje ',','
woensdag, juni 25, 2003
Ziekskes => Zapperderzap
En daar wordt je pas ziek van. Ik ben dus wat ziekskes dus wellicht wat minder updates dezer dagen. Een zware keelontsteking heeft me geveld en ik heb het geweten. Ik moet rusten op doktersbevel, wat ik maar al te graag opvolg, want veel doen, gaat echt niet. Dus meer dan 14 uur in mijn bed gestoken, wat zo ongeveer het dubbel van normaal is, voor de rest wat in de zetel liggen, boekskes lezen en zappen.
En er is toch echt niets deftigs op overdag ? Die shoptv van VT4 en K2 is toch wel echt hilarisch. Puur Amerikaans. Ongelooflijk dat mensen daar intrappen.
De max vond ik wel het reisprogramma van VT4, gemaakt door Liberty TV, dat pretendeerde een beetje objectief te zijn. Mijn oor ja ! Het viel niet op dat er constant twee blonde bimbo's, goed voorzien van poten en oren, door het scherm huppelden. Terwijl eentje probeerde een uitleg te geven (die veel amateurs beter kunnen), moest de andere de hele tijd met haar hoofd schudden en er voor zorgen dat alles dat lager hing mee huppelde op de beat. Bangelijk.
De climax was toch wel echt toen een van deze bimbo's de potentiele klant er op wees wat voor een prachtig zicht had vanuit het objectief beoordeelde hotel. En de camera niet op het zicht inzoemde, maar wel op de boezem van deze meid. Kan je het er nog dikker opleggen ?
In elk geval, ik heb mijzelf weggesleurd van deze flutzenders en heb naar de mozaiek gekeken. Daar heb je tenminste nog wat goede muziek. Ik hoop dat de medicijnen en de spuit van gisterenavond snel beginnen werken, zodat ik toch iets kan doen, want niets doen ligt me echt niet. Maar als het moet, moet het, niets aan te doen.
En dus heb ik bijna de ganse namiddag onder een paraplu in het zonnetje liggen soezen. Deed veel deugd. Nog nooit heb ik zoveel uren op een etmaal mijn ogen dicht gehad. Waren de omstandigheden anders, ik zou het kunnen gewoon worden....
In elk geval, tot binnenkort, blijf bloggen, zal ik ook proberen te doen.
Blogje ',','
En daar wordt je pas ziek van. Ik ben dus wat ziekskes dus wellicht wat minder updates dezer dagen. Een zware keelontsteking heeft me geveld en ik heb het geweten. Ik moet rusten op doktersbevel, wat ik maar al te graag opvolg, want veel doen, gaat echt niet. Dus meer dan 14 uur in mijn bed gestoken, wat zo ongeveer het dubbel van normaal is, voor de rest wat in de zetel liggen, boekskes lezen en zappen.
En er is toch echt niets deftigs op overdag ? Die shoptv van VT4 en K2 is toch wel echt hilarisch. Puur Amerikaans. Ongelooflijk dat mensen daar intrappen.
De max vond ik wel het reisprogramma van VT4, gemaakt door Liberty TV, dat pretendeerde een beetje objectief te zijn. Mijn oor ja ! Het viel niet op dat er constant twee blonde bimbo's, goed voorzien van poten en oren, door het scherm huppelden. Terwijl eentje probeerde een uitleg te geven (die veel amateurs beter kunnen), moest de andere de hele tijd met haar hoofd schudden en er voor zorgen dat alles dat lager hing mee huppelde op de beat. Bangelijk.
De climax was toch wel echt toen een van deze bimbo's de potentiele klant er op wees wat voor een prachtig zicht had vanuit het objectief beoordeelde hotel. En de camera niet op het zicht inzoemde, maar wel op de boezem van deze meid. Kan je het er nog dikker opleggen ?
In elk geval, ik heb mijzelf weggesleurd van deze flutzenders en heb naar de mozaiek gekeken. Daar heb je tenminste nog wat goede muziek. Ik hoop dat de medicijnen en de spuit van gisterenavond snel beginnen werken, zodat ik toch iets kan doen, want niets doen ligt me echt niet. Maar als het moet, moet het, niets aan te doen.
En dus heb ik bijna de ganse namiddag onder een paraplu in het zonnetje liggen soezen. Deed veel deugd. Nog nooit heb ik zoveel uren op een etmaal mijn ogen dicht gehad. Waren de omstandigheden anders, ik zou het kunnen gewoon worden....
In elk geval, tot binnenkort, blijf bloggen, zal ik ook proberen te doen.
Blogje ',','
dinsdag, juni 24, 2003
Iemand een biertje ?
In Duitsland laten ze zich dit in elk geval geen twee keer zeggen. De brouwers zitten zonder flessen, zoveel wordt er gezopen. Nog veel meer dan anders, want die Duitsers kunnen er sowieso al iets van. Schol, Wum Wohl, Sante. Dixit de Telegraaf. : Vorig jaar dronken de Duitsers gemiddeld 121,5 liter bier per persoon. Dat is toch wel behoorlijk veel, als je dat narekent en er van uit gaat dat er toch wel enkele Duitsers zijn die geen bier drinken, kom je aan duizelingwekkende hoeveelheden. Amai, dan ben ik met mijnen 'Maten, Makkers, Maes'
of mijne 'blonde Leffe' 
af en toe nog maar een amateurke.
Blogje ',','
In Duitsland laten ze zich dit in elk geval geen twee keer zeggen. De brouwers zitten zonder flessen, zoveel wordt er gezopen. Nog veel meer dan anders, want die Duitsers kunnen er sowieso al iets van. Schol, Wum Wohl, Sante. Dixit de Telegraaf. : Vorig jaar dronken de Duitsers gemiddeld 121,5 liter bier per persoon. Dat is toch wel behoorlijk veel, als je dat narekent en er van uit gaat dat er toch wel enkele Duitsers zijn die geen bier drinken, kom je aan duizelingwekkende hoeveelheden. Amai, dan ben ik met mijnen 'Maten, Makkers, Maes'
of mijne 'blonde Leffe' af en toe nog maar een amateurke.
Blogje ',','
En daar zijn de mosselen
Sommigen zijn er zot van, mij kunnen ze niet echt bekoren, alhoewel ik er wel eens van wil eten. Heeft denk ik te maken met een portie die me zo'n 10 jaar geleden eens heel slecht bevallen is, en sindsdien kan ik het echt niet opbrengen om er veel van te eten. Behalve op pizza of in vispannetjes, dat gaat nog wel, maar zo'n hele 'casserole' mosselen binnenwerken. Neen bedankt.
Maar aan al diegenen die hier lang naar uitgekeken hebben : smakelijk en geniet ervan ;-)
Gelukkig heb ik niet zo'n allergie als iemand in de familie (die ik niet bij naam zal noemen ;-), die na het eten van oesters voor een paar uur op het toilet kan gaan kamperen. Echt zonder zwans. Zij was een paar maanden geleden met vrienden in Hasselt gaan winkelen (en ze woont aan de kust). Oesters gaan eten, en het duurde niet lang of ze kon vluchten. Uren heeft ze daar gezeten, dokter geroepen, niets aan de doen, afwachten tot het door was (ik denk dat je wel weet wat ik bedoel...) en dan een hotelletje opgezocht, want zo de trein in was echt niet aan te raden. Ik ken dus iemand die nooit of te nimmer nog oesters (of mosselen) zal eten. Tja, die allergien tegenwoordig, echt vreemd hoor.
Blogje ',','
Sommigen zijn er zot van, mij kunnen ze niet echt bekoren, alhoewel ik er wel eens van wil eten. Heeft denk ik te maken met een portie die me zo'n 10 jaar geleden eens heel slecht bevallen is, en sindsdien kan ik het echt niet opbrengen om er veel van te eten. Behalve op pizza of in vispannetjes, dat gaat nog wel, maar zo'n hele 'casserole' mosselen binnenwerken. Neen bedankt.
Maar aan al diegenen die hier lang naar uitgekeken hebben : smakelijk en geniet ervan ;-)
Gelukkig heb ik niet zo'n allergie als iemand in de familie (die ik niet bij naam zal noemen ;-), die na het eten van oesters voor een paar uur op het toilet kan gaan kamperen. Echt zonder zwans. Zij was een paar maanden geleden met vrienden in Hasselt gaan winkelen (en ze woont aan de kust). Oesters gaan eten, en het duurde niet lang of ze kon vluchten. Uren heeft ze daar gezeten, dokter geroepen, niets aan de doen, afwachten tot het door was (ik denk dat je wel weet wat ik bedoel...) en dan een hotelletje opgezocht, want zo de trein in was echt niet aan te raden. Ik ken dus iemand die nooit of te nimmer nog oesters (of mosselen) zal eten. Tja, die allergien tegenwoordig, echt vreemd hoor.
Blogje ',','
maandag, juni 23, 2003
Daar kan ik alleen maar van dromen
Elke 8 seconden een boek verkocht bij die grote Britse boekhandel. 1,3 miljoen boeken verkocht op 1 dag via Amazon. Het is ongelooflijk wat voor een succes J.K. Rowling boekt met haar Harry Potter boeken. Niet te doen, niet te doen.
Niet dat ik het haar niet gun hoor, integendeel, zij mag het hebben, ik ben gewoon jaloers. Maar zijn die boeken nu echt zo goed ? Durf ik de kwaliteit in twijfel trekken ? (of het risico af een proces aan mijn been te krijgen, zoals mijn collega Smintjes dreigt te krijgen, omwille van zijn cartoon over de mannen van het spoor. Waar zij imho behoorlijk belachelijk op reageren, want snappen ze nu echt niet dat de treinreizigers hier echt niet meer mee kunnen lachen of begrip voor opbrengen ? Net zo min als de automobilisten, want op zulke dagen worden files alleen maar erger. Dat is de merde van een monopolie. Stel dat wij dat zouden doen bij PI (of moet ik nu Scarlet zeggen ;-). Als wij de internet toegang voor onze klanten gewoon een dag zouden afsluiten, dan loopt iedereen gewoon weg, dan zijn we al onze klanten kwijt en is het gedaan met actie voeren. Maar die mannen weten dat ze machtig zijn, dat er geen alternatief is. Maar soit, daar ging ik het eigenlijk niet over hebben.
Is Harry Potter een goed boek (of goede boeken). Ik weet het niet. De paar stukjes die ik in het - beduimelde en honderd keer gelezen - exemplaar van mijn nichtje gelezen heb, waren niet slecht, maar ook niet zo goed dat ik in zwijm viel. Zonder pretentieus over te komen hoop ik, want ik heb het er nu altijd moeilijk mee om kritiek te geven op andere boeken, sinds ik zelf schrijf, omdat dat nogal eens dikkenekkerig overkomt. De films heb ik wel gezien en die vond ik niet slecht. Moet ik toegeven.
Maar ja, ze verkoopt wel gigantisch goed, 200.000.000 exemplaren, dus het zal wel goed zijn. Multimiljardair is ze, met al die boeken en al die merchandising en films. En ik gun het haar, oh ja, ik gun het haar. Ik hoop alleen dat ik ook een stukje zal kunnen meepikken van zulk een succes. Ik hoop dat mijn Meriumbe boeken (ja, het wordt een trilogie, ben nu deel twee aan het verbeteren en deel 1 (ik schrijf ze in omgekeerde volgorde) is ongeveer half af) ook een beetje succes hebben. Dat zou leuk zijn. Een leuke bijverdienste of wie weet, ooit wel mijn ultieme droom : broodschrijver worden : er van leven, en liefst nog goed ook. Dat zou leuk zijn.
Ideeen heb ik in elk geval genoeg, straks nog drie ideeen neergeschreven om later ooit uit te werken, dus nog werk genoeg voor zeker twintig jaar. Maar of het ook goed zal zijn, en verkopen, zal u, mijn dierbare publiek, moeten uitmaken. In elk geval : ik heb er al twee verkocht, wat toch niet slecht is voor een boek dat nog niet verschenen is, nu maar hopen dat er nog een paar meer bijkomen en dan ben ik de gelukkigste man ter wereld.
Blogje ',','
Elke 8 seconden een boek verkocht bij die grote Britse boekhandel. 1,3 miljoen boeken verkocht op 1 dag via Amazon. Het is ongelooflijk wat voor een succes J.K. Rowling boekt met haar Harry Potter boeken. Niet te doen, niet te doen.
Niet dat ik het haar niet gun hoor, integendeel, zij mag het hebben, ik ben gewoon jaloers. Maar zijn die boeken nu echt zo goed ? Durf ik de kwaliteit in twijfel trekken ? (of het risico af een proces aan mijn been te krijgen, zoals mijn collega Smintjes dreigt te krijgen, omwille van zijn cartoon over de mannen van het spoor. Waar zij imho behoorlijk belachelijk op reageren, want snappen ze nu echt niet dat de treinreizigers hier echt niet meer mee kunnen lachen of begrip voor opbrengen ? Net zo min als de automobilisten, want op zulke dagen worden files alleen maar erger. Dat is de merde van een monopolie. Stel dat wij dat zouden doen bij PI (of moet ik nu Scarlet zeggen ;-). Als wij de internet toegang voor onze klanten gewoon een dag zouden afsluiten, dan loopt iedereen gewoon weg, dan zijn we al onze klanten kwijt en is het gedaan met actie voeren. Maar die mannen weten dat ze machtig zijn, dat er geen alternatief is. Maar soit, daar ging ik het eigenlijk niet over hebben.
Is Harry Potter een goed boek (of goede boeken). Ik weet het niet. De paar stukjes die ik in het - beduimelde en honderd keer gelezen - exemplaar van mijn nichtje gelezen heb, waren niet slecht, maar ook niet zo goed dat ik in zwijm viel. Zonder pretentieus over te komen hoop ik, want ik heb het er nu altijd moeilijk mee om kritiek te geven op andere boeken, sinds ik zelf schrijf, omdat dat nogal eens dikkenekkerig overkomt. De films heb ik wel gezien en die vond ik niet slecht. Moet ik toegeven.
Maar ja, ze verkoopt wel gigantisch goed, 200.000.000 exemplaren, dus het zal wel goed zijn. Multimiljardair is ze, met al die boeken en al die merchandising en films. En ik gun het haar, oh ja, ik gun het haar. Ik hoop alleen dat ik ook een stukje zal kunnen meepikken van zulk een succes. Ik hoop dat mijn Meriumbe boeken (ja, het wordt een trilogie, ben nu deel twee aan het verbeteren en deel 1 (ik schrijf ze in omgekeerde volgorde) is ongeveer half af) ook een beetje succes hebben. Dat zou leuk zijn. Een leuke bijverdienste of wie weet, ooit wel mijn ultieme droom : broodschrijver worden : er van leven, en liefst nog goed ook. Dat zou leuk zijn.
Ideeen heb ik in elk geval genoeg, straks nog drie ideeen neergeschreven om later ooit uit te werken, dus nog werk genoeg voor zeker twintig jaar. Maar of het ook goed zal zijn, en verkopen, zal u, mijn dierbare publiek, moeten uitmaken. In elk geval : ik heb er al twee verkocht, wat toch niet slecht is voor een boek dat nog niet verschenen is, nu maar hopen dat er nog een paar meer bijkomen en dan ben ik de gelukkigste man ter wereld.
Blogje ',','
De mannen van de vuilkar
Hebben een heel eerbaar beroep. Zeker weten, ik heb daar veel respect voor. Zonder hen zou het er hier nogal eens anders uitzien, met vieze geurtjes en allerlei vieze ziektes. Chapeau.
Voor de mannen die de planning opmaken van de vuilkar, heb ik echter veel minder respect. Die mannen die vanachter hun muf en bestoft bureautje beslissen waar de vuilkar op welk uur rijdt. Volgens mij zijn die nog nooit uit hun kot gekomen en hebben die de weg die de vuilkar doet nog nooit met hun eigen ogen gezien. Hoe is het anders in godsnaam mogelijk dat die mannen de route altijd op de drukste verbindingswegen leggen, zo tussen 8 en 9 uur 's morgens. Het uur dat iedereen over die weg moet en niemand er voorbij kan.
In mijn concreet geval : de weg tussen Herselt en Herentals. Een behoorlijk drukke weg : DE verbindingsweg voor iedereen die van ons kanten naar de E313 wil rijden. En daar, net op die weg, kom ik elke week zo rond 8u45 wel een vuilkar tegen. En pas op, ik jaag me daar niet in op, die mannen kunnen daar niets aan doen, en zoals gezegd, heb ik veel respect voor hun werk, en kan ik mij niet voorstellen dat zij er behagen in scheppen om gigantische files te creeren. (een eenzame sadistische medemens niet te na gesproken).
Enfin, soit, dit moest mij van mijnen lever, want ik kan het niet begrijpen, het kan er bij mij niet in dat men die route daar bewust legt. En natuurlijk is nooit een perfect moment om zulk een weg te doen, er is altijd verkeer op die baan. Maar het kleinste kind weet toch het 's morgens extra druk is op zo'n weg en dat het dan niet doenbaar is om een half uur achter zo'n vuilkar te hangen. Want door de drukte is het bijna onmogelijk om voorbij te steken en dus blijf je daar hangen.
Ik zou dan ook een oproep willen lanceren naar de planners van dienst : alstublieft : pas die route aan, ik en mijn medefilerijders zullen u eeuwig dankbaar zijn. Waarvoor bij voorbaat mijn welgemeende en oprecht dank.
Blogje ',','
Hebben een heel eerbaar beroep. Zeker weten, ik heb daar veel respect voor. Zonder hen zou het er hier nogal eens anders uitzien, met vieze geurtjes en allerlei vieze ziektes. Chapeau.
Voor de mannen die de planning opmaken van de vuilkar, heb ik echter veel minder respect. Die mannen die vanachter hun muf en bestoft bureautje beslissen waar de vuilkar op welk uur rijdt. Volgens mij zijn die nog nooit uit hun kot gekomen en hebben die de weg die de vuilkar doet nog nooit met hun eigen ogen gezien. Hoe is het anders in godsnaam mogelijk dat die mannen de route altijd op de drukste verbindingswegen leggen, zo tussen 8 en 9 uur 's morgens. Het uur dat iedereen over die weg moet en niemand er voorbij kan.
In mijn concreet geval : de weg tussen Herselt en Herentals. Een behoorlijk drukke weg : DE verbindingsweg voor iedereen die van ons kanten naar de E313 wil rijden. En daar, net op die weg, kom ik elke week zo rond 8u45 wel een vuilkar tegen. En pas op, ik jaag me daar niet in op, die mannen kunnen daar niets aan doen, en zoals gezegd, heb ik veel respect voor hun werk, en kan ik mij niet voorstellen dat zij er behagen in scheppen om gigantische files te creeren. (een eenzame sadistische medemens niet te na gesproken).
Enfin, soit, dit moest mij van mijnen lever, want ik kan het niet begrijpen, het kan er bij mij niet in dat men die route daar bewust legt. En natuurlijk is nooit een perfect moment om zulk een weg te doen, er is altijd verkeer op die baan. Maar het kleinste kind weet toch het 's morgens extra druk is op zo'n weg en dat het dan niet doenbaar is om een half uur achter zo'n vuilkar te hangen. Want door de drukte is het bijna onmogelijk om voorbij te steken en dus blijf je daar hangen.
Ik zou dan ook een oproep willen lanceren naar de planners van dienst : alstublieft : pas die route aan, ik en mijn medefilerijders zullen u eeuwig dankbaar zijn. Waarvoor bij voorbaat mijn welgemeende en oprecht dank.
Blogje ',','
Weer een weekje gestart
Het laatste van dit schooljaar. Els, mijn vrouwtje, is lerares en die is hier niet rouwig om. Twee maanden vakantie, twee maanden tijd om op reis te gaan en niets te doen. Is er nog iets leukers dan dat ? Het is dat het onderwijs geen "buskes" geeft om mee te rijden en net dat ietsjes minder betaalt, anders zou ik het ook wel overwegen. Niet dat ik enkel werk voor het geld hoor, maar het maakt het wel allemaal net iets makkelijker.
Oh, die heerlijke zomeravonden, lekker relax, nog een toerke met de fiets gaan doen over 'de route', een ijsje gaan likken op een boerderij in Morkhoven. Genieten van de rustige omgeving, zo eigen aan ons platteland. Een pintje gaan drinken bij vrienden, of zij komen een pintje (of ne Leffe, of een wijntje ;-) drinken bij ons. Het leven is mooi. Geloof me, het kan echt mooi zijn. En ja, misschien ben ik een naieve onnozelaar, maar wat dan nog ? Klaag me aan, doe maar, het kan me niet schelen, ik heb me voorgenomen te genieten van alles, zoveel ik kan. Want morgen kan het gedaan zijn, en wat heb je dan ? Buiten een - volgens mij waarschijnlijk - leven na de dood : niets, want alles wat je hier hebt, kan je niet meenemen, dus moet je er hier van genieten.
En dat ga ik doen, de hele zomer lang. Vakantietje nemen, naar zee, naar de bergen, of gewoon thuis blijven, een toerke op de fiets, met de Bram op stap, naar allerlei lokale festiviteiten, zoals daar zijn : de kermis en de Wimpefeesten, georganiseerd door de lokale fanfare, naar vrienden en familie en gewoon genieten.
Meer moet dat niet zijn. Echt niet :-)
Blogje ',','
Het laatste van dit schooljaar. Els, mijn vrouwtje, is lerares en die is hier niet rouwig om. Twee maanden vakantie, twee maanden tijd om op reis te gaan en niets te doen. Is er nog iets leukers dan dat ? Het is dat het onderwijs geen "buskes" geeft om mee te rijden en net dat ietsjes minder betaalt, anders zou ik het ook wel overwegen. Niet dat ik enkel werk voor het geld hoor, maar het maakt het wel allemaal net iets makkelijker.
Oh, die heerlijke zomeravonden, lekker relax, nog een toerke met de fiets gaan doen over 'de route', een ijsje gaan likken op een boerderij in Morkhoven. Genieten van de rustige omgeving, zo eigen aan ons platteland. Een pintje gaan drinken bij vrienden, of zij komen een pintje (of ne Leffe, of een wijntje ;-) drinken bij ons. Het leven is mooi. Geloof me, het kan echt mooi zijn. En ja, misschien ben ik een naieve onnozelaar, maar wat dan nog ? Klaag me aan, doe maar, het kan me niet schelen, ik heb me voorgenomen te genieten van alles, zoveel ik kan. Want morgen kan het gedaan zijn, en wat heb je dan ? Buiten een - volgens mij waarschijnlijk - leven na de dood : niets, want alles wat je hier hebt, kan je niet meenemen, dus moet je er hier van genieten.
En dat ga ik doen, de hele zomer lang. Vakantietje nemen, naar zee, naar de bergen, of gewoon thuis blijven, een toerke op de fiets, met de Bram op stap, naar allerlei lokale festiviteiten, zoals daar zijn : de kermis en de Wimpefeesten, georganiseerd door de lokale fanfare, naar vrienden en familie en gewoon genieten.
Meer moet dat niet zijn. Echt niet :-)
Blogje ',','
zondag, juni 22, 2003
Lazy Sunday afternoon
Om het met de woorden van de Kinks te zeggen. Nochtans zelfs wat gewerkt vandaag. De tafel die ik gisteren tegen roest behandeld heb, geverfd. Ze is bijna als nieuw, hier en daar nog wat bijwerken en klaar is kees.
Maar het hoogtepunt van de dag (van het weekend), was zonder twijfel het schoolfeest van onze Bram. Zoals elk jaar mochten alle leerlingen van de kleuters tot de groten van het zesde leerjaar hun beste beentje voorzetten. Alles hebben we niet gezien, omdat we tussendoor effe terug naar huis gekomen zijn, maar het optreden van onze Bram was natuurlijk de max. Piet Piraat die een dansje aan het doen is op het podium, roeien en wuiven en springen, ongelooflijk hoe die juffen dat die kleine mannen aangeleerd krijgen. En hij heeft zijn best gedaan, onze kleine piraat. Altijd prachtig om te zien. En ondertussen een paar wijntjes gedronken (wit natuurlijk, I'm a white only man, heeft niets met racisme te maken overigens, maar wel met migraine ;-). Tijdens de pauze het even afgebold, en thuis op het terras even aan deel twee van mijn trilogie gewerkt (waarvan deel 1 trouwens binnenkort uitkomt, voor zij die het nog niet mochten weten ;-) Meriumbe
Om dan nadat de laatste drupjes gevallen waren terug naar school te gaan om daar te genieten van een heerlijke barbecue, onder begeleiding van de Retro Music Band van Heultje, waar Bram's vake bastuba speelt. (Of om het met de woorden van onze Bram te zeggen : Vake heeft een grote toeter.)
En dan moest onze Bram natuurlijk nog ravotten met de vriendjes van school, om uiteindelijk doodmoe te zijn. Thuisgekomen enkel nog in bad gestoken, goed geschrobd, pijama aan en in bed. Niet meer gehoord.
Nog wat op het terras gezeten, weerom gewerkt aan deel II. (ik wil het afhebben, dan kan ik aan iets nieuws gaan werken, want het begint weer behoorlijk te kriebelen om iets nieuw te schrijven, de ideeen beginnen bijna uit te barsten :-) En daarmee was die luie zondag weer voorbij. Ik zou het gewoon kunnen worden, zo elke dag mijn tijd doorbrengen. Maar dat brengt spijtig genoeg niet veel brood op de plank, nietwaar. Dus zullen we morgen maar weer gaan werken zeker, klaar voor weer een pak nieuwe uitdagingen. Het weekend was in elk geval goed en heeft deugd gedaan, de week kunnen we dan ook wel aan.
Blogje ',','
Om het met de woorden van de Kinks te zeggen. Nochtans zelfs wat gewerkt vandaag. De tafel die ik gisteren tegen roest behandeld heb, geverfd. Ze is bijna als nieuw, hier en daar nog wat bijwerken en klaar is kees.
Maar het hoogtepunt van de dag (van het weekend), was zonder twijfel het schoolfeest van onze Bram. Zoals elk jaar mochten alle leerlingen van de kleuters tot de groten van het zesde leerjaar hun beste beentje voorzetten. Alles hebben we niet gezien, omdat we tussendoor effe terug naar huis gekomen zijn, maar het optreden van onze Bram was natuurlijk de max. Piet Piraat die een dansje aan het doen is op het podium, roeien en wuiven en springen, ongelooflijk hoe die juffen dat die kleine mannen aangeleerd krijgen. En hij heeft zijn best gedaan, onze kleine piraat. Altijd prachtig om te zien. En ondertussen een paar wijntjes gedronken (wit natuurlijk, I'm a white only man, heeft niets met racisme te maken overigens, maar wel met migraine ;-). Tijdens de pauze het even afgebold, en thuis op het terras even aan deel twee van mijn trilogie gewerkt (waarvan deel 1 trouwens binnenkort uitkomt, voor zij die het nog niet mochten weten ;-) Meriumbe
Om dan nadat de laatste drupjes gevallen waren terug naar school te gaan om daar te genieten van een heerlijke barbecue, onder begeleiding van de Retro Music Band van Heultje, waar Bram's vake bastuba speelt. (Of om het met de woorden van onze Bram te zeggen : Vake heeft een grote toeter.)
En dan moest onze Bram natuurlijk nog ravotten met de vriendjes van school, om uiteindelijk doodmoe te zijn. Thuisgekomen enkel nog in bad gestoken, goed geschrobd, pijama aan en in bed. Niet meer gehoord.
Nog wat op het terras gezeten, weerom gewerkt aan deel II. (ik wil het afhebben, dan kan ik aan iets nieuws gaan werken, want het begint weer behoorlijk te kriebelen om iets nieuw te schrijven, de ideeen beginnen bijna uit te barsten :-) En daarmee was die luie zondag weer voorbij. Ik zou het gewoon kunnen worden, zo elke dag mijn tijd doorbrengen. Maar dat brengt spijtig genoeg niet veel brood op de plank, nietwaar. Dus zullen we morgen maar weer gaan werken zeker, klaar voor weer een pak nieuwe uitdagingen. Het weekend was in elk geval goed en heeft deugd gedaan, de week kunnen we dan ook wel aan.
Blogje ',','
zaterdag, juni 21, 2003
Accidentje
Ons Elske - mijn kapster en vrouwtje - heeft een nieuwe tondeuse gekocht, en die moest geprobeerd worden natuurlijk. Met het oude apparaat werd mijn haar altijd op 3 mm geschoren en dus werd het nieuwe ook zo ingesteld. Wel, de 3 mm van het oude zijn niet gelijk aan de 3 mm van het nieuwe. Zoveel is zeker. Het is veel minder :-)))).
Voor diegenen die mij dus de komende dagen zullen zien, en zich afvragen waar dat remspoor op mijn achterhoofd vandaan komt : wel dat is het gevolg van een testrun met het nieuwe scheerapparaat. Maar voor de rest is het zeer goed bevonden en heb ik nu terug een heel fris koppeke ;-)
Blogje ',','
Ons Elske - mijn kapster en vrouwtje - heeft een nieuwe tondeuse gekocht, en die moest geprobeerd worden natuurlijk. Met het oude apparaat werd mijn haar altijd op 3 mm geschoren en dus werd het nieuwe ook zo ingesteld. Wel, de 3 mm van het oude zijn niet gelijk aan de 3 mm van het nieuwe. Zoveel is zeker. Het is veel minder :-)))).
Voor diegenen die mij dus de komende dagen zullen zien, en zich afvragen waar dat remspoor op mijn achterhoofd vandaan komt : wel dat is het gevolg van een testrun met het nieuwe scheerapparaat. Maar voor de rest is het zeer goed bevonden en heb ik nu terug een heel fris koppeke ;-)
Blogje ',','
Klusjesdag
Once of those days : de dag dat alle klusjes die je al lang had moeten doen, maar nooit aan toe gekomen bent (geef toe, er was altijd wel een excuus om het niet te doen), maar ooit moet het er toch van komen, dus is het best dat je je er aan zet en het doet.
En vandaag was zo'n dag. Begonnen met de omheining. We hebben een haag rond onze omheining staan (die helemaal dicht is rondom) maar die langs de zijkant voor een stuk niet wil groeien. Vuiligheid in de ondergrond, of zo iets. Dus wij de eerste haag geplant, twee jaar (of zelfs drie) laten aanmodderen, maar niets van gekomen. Dus : nieuwe grond er in, en nieuwe dennen. Maar niets, niets aan te doen, wilden niet groeien. Dus hebben we vorig jaar de dode bomen er uit gesmeten en klimop tegen de draad gezet. En rara, wonder boven wonder : die groeit wel. Vrij goed zelfs. Zo goed dat ze al aan de bovenkant van de draad zit. En de haag die er naast staat, is hoger. Dus moest daar iets op gevonden worden.
En waar kan je dat beter vinden dan bij De grootste bouwmarkt van deze streek ? Ikke dus naar daar. Maar eerst even gekeken wat er allemaal was, want het is niet zo evident om dat te doen. Verlengstukken bestonden er niet (althans daar niet) voor onze maat van palen, dan maar verder gezocht, om uiteindelijk op een systeem te stoten waarmee je de draad gewoon een stuk hoger kan maken. Een soort opstaande verlengstukken met draad tussen. Maar veilige ik die ik ben, eerst twee stukken meegenomen (betaald natuurlijk ;-) om te proberen, en dat bleek te passen en zelfs vrij stevig te zijn.
Dus terug naar deze wereldberoemde bouwmarkt en de rest van de stukken gekocht. Deze vakkundig gemonteerd, de draad er tussen (met hulp van schoonpapa) en klaar was kees. Vrij goed gedaan al zeg ik het zelf.
Ondertussen was Els bezig het zwembad van onze Bram op te pompen, maar al heel snel tot de slotsom gekomen dat de pomp die wij hadden niet voldeed voor dit soort zwembad dat een stuk groter was dan het vorige. Dus ikke naar Geens Goederen in Tongerlo, nog zo'n mastodont van een winkel waar je bijna alles kan vinden (qua winkels zijn we hier in De Parel der Kempen zeer goed bedeeld ;-). En een nieuwe pomp gekocht, een elektrische, de laatste die ze hadden, en daarmee ging het zeer goed.
Dan naar de Cash Fresh, de wekelijkse boodschappen doen en thuisgekomen begonnen aan het bewerken van een gietijzeren tafel die op onze arduinen terras staat en die aan het roesten was. En dat gaf plekken op de arduin, dus dat moest bewerkt worden met een product van HG. En dat staat nu te trekken, en ga ik straks afspoelen, en hopen dat de roest er dan af is en afblijft. Dan moet ze nog opnieuw geverfd worden en ben ik bijna van alle openstaande klusjes af.
Kan ik eindelijk verder werken aan mijn tweede boek, anders geraakt het nooit af. En ondertussen zit onze Bram hier te zagen om een spelleke van Lego te spelen, dus zal ik dat maar gaan doen he.
Tot een dezer,
Blogje ',','
Once of those days : de dag dat alle klusjes die je al lang had moeten doen, maar nooit aan toe gekomen bent (geef toe, er was altijd wel een excuus om het niet te doen), maar ooit moet het er toch van komen, dus is het best dat je je er aan zet en het doet.
En vandaag was zo'n dag. Begonnen met de omheining. We hebben een haag rond onze omheining staan (die helemaal dicht is rondom) maar die langs de zijkant voor een stuk niet wil groeien. Vuiligheid in de ondergrond, of zo iets. Dus wij de eerste haag geplant, twee jaar (of zelfs drie) laten aanmodderen, maar niets van gekomen. Dus : nieuwe grond er in, en nieuwe dennen. Maar niets, niets aan te doen, wilden niet groeien. Dus hebben we vorig jaar de dode bomen er uit gesmeten en klimop tegen de draad gezet. En rara, wonder boven wonder : die groeit wel. Vrij goed zelfs. Zo goed dat ze al aan de bovenkant van de draad zit. En de haag die er naast staat, is hoger. Dus moest daar iets op gevonden worden.
En waar kan je dat beter vinden dan bij De grootste bouwmarkt van deze streek ? Ikke dus naar daar. Maar eerst even gekeken wat er allemaal was, want het is niet zo evident om dat te doen. Verlengstukken bestonden er niet (althans daar niet) voor onze maat van palen, dan maar verder gezocht, om uiteindelijk op een systeem te stoten waarmee je de draad gewoon een stuk hoger kan maken. Een soort opstaande verlengstukken met draad tussen. Maar veilige ik die ik ben, eerst twee stukken meegenomen (betaald natuurlijk ;-) om te proberen, en dat bleek te passen en zelfs vrij stevig te zijn.
Dus terug naar deze wereldberoemde bouwmarkt en de rest van de stukken gekocht. Deze vakkundig gemonteerd, de draad er tussen (met hulp van schoonpapa) en klaar was kees. Vrij goed gedaan al zeg ik het zelf.
Ondertussen was Els bezig het zwembad van onze Bram op te pompen, maar al heel snel tot de slotsom gekomen dat de pomp die wij hadden niet voldeed voor dit soort zwembad dat een stuk groter was dan het vorige. Dus ikke naar Geens Goederen in Tongerlo, nog zo'n mastodont van een winkel waar je bijna alles kan vinden (qua winkels zijn we hier in De Parel der Kempen zeer goed bedeeld ;-). En een nieuwe pomp gekocht, een elektrische, de laatste die ze hadden, en daarmee ging het zeer goed.
Dan naar de Cash Fresh, de wekelijkse boodschappen doen en thuisgekomen begonnen aan het bewerken van een gietijzeren tafel die op onze arduinen terras staat en die aan het roesten was. En dat gaf plekken op de arduin, dus dat moest bewerkt worden met een product van HG. En dat staat nu te trekken, en ga ik straks afspoelen, en hopen dat de roest er dan af is en afblijft. Dan moet ze nog opnieuw geverfd worden en ben ik bijna van alle openstaande klusjes af.
Kan ik eindelijk verder werken aan mijn tweede boek, anders geraakt het nooit af. En ondertussen zit onze Bram hier te zagen om een spelleke van Lego te spelen, dus zal ik dat maar gaan doen he.
Tot een dezer,
Blogje ',','
Bent u ook zo blij ?
Dat SN Brussels Airlines passionate is about you ? Ik anders niet. Ik wordt ziek van dat reklammeke. Dat blijft nu al de hele dag door mijnen kop spelen en ik geraak het niet kwijt. Het heeft bovendien een paar dagen geduurd voor ik doorhad wat ze nu eigenlijk zongen. Bangelijk slechte reclame. En pas op, er is veel slechte reclame, maar steekt er imho toch met kop en staart boven uit. Als het effe kan, vlieg ik daar niet mee. En misschien is dat verkeerd, misschien moet ik trots zijn op deze Belgische luchtvaartmaatschappij, maar het spijt me, het spijt me echt, ik kan het niet, niet met dit soort mensen irriterende en tot waanzin drijvende auditieve kwellingen.
Geef mij maar de Brusseleers van Kriek, het originele is er ondertussen ook wel bijna af, maar ze blijven toch nog altijd beter, dan die flauw kwelende dames, die duidelijk schrik hebben om in een vliegtuig te stappen, zoveel dat ze zelfs niet meer duidelijk kunnen articuleren.
P.S. het is behoorlijk duidelijk dat Interbrew net SAP geimplementeerd heeft, een beetje overdreven duidelijk zelfs, volgens mij hebben die gasten dat allemaal zelf gedaan en hebben ze bij Interbrew nog niet door dat ze sluikreclame maken voor hen.
Blogje ',','
Dat SN Brussels Airlines passionate is about you ? Ik anders niet. Ik wordt ziek van dat reklammeke. Dat blijft nu al de hele dag door mijnen kop spelen en ik geraak het niet kwijt. Het heeft bovendien een paar dagen geduurd voor ik doorhad wat ze nu eigenlijk zongen. Bangelijk slechte reclame. En pas op, er is veel slechte reclame, maar steekt er imho toch met kop en staart boven uit. Als het effe kan, vlieg ik daar niet mee. En misschien is dat verkeerd, misschien moet ik trots zijn op deze Belgische luchtvaartmaatschappij, maar het spijt me, het spijt me echt, ik kan het niet, niet met dit soort mensen irriterende en tot waanzin drijvende auditieve kwellingen.
Geef mij maar de Brusseleers van Kriek, het originele is er ondertussen ook wel bijna af, maar ze blijven toch nog altijd beter, dan die flauw kwelende dames, die duidelijk schrik hebben om in een vliegtuig te stappen, zoveel dat ze zelfs niet meer duidelijk kunnen articuleren.
P.S. het is behoorlijk duidelijk dat Interbrew net SAP geimplementeerd heeft, een beetje overdreven duidelijk zelfs, volgens mij hebben die gasten dat allemaal zelf gedaan en hebben ze bij Interbrew nog niet door dat ze sluikreclame maken voor hen.
Blogje ',','
vrijdag, juni 20, 2003
Zijn wij abnormaal ?
Dat wij met het leven van ons kind inzitten ? Je zou het bijna gaan denken ! Gisteren ging onze Bram op uitstap met de school. Niet ver, naar de sporthal de Beeltjes in Westel. En de school had aan de ouders gevraagd of ze konden taxi spelen. Gebeurt wel vaker, heb het ook al gedaan, een wagen volgeladen met 4 of 5 klein mannen en dan even wegbrengen en later gaan terughalen. Maar nu kon ik niet, en Els kon niet, dus moesten we onze Bram toevertrouwen aan de zorgen van een ander. Wij zijn nogal van het voorzichtige type, dragen altijd onze gordel en staan er op dat Bram dat ook altijd doet. Wij krijgen de kriebels van kinderen die op de schoot van mama of papa zitten zonder gordel. Ze moesten die ouders oppakken en vierendelen, dat is gewoon spelen met het leven van het kind.
Dus wij aan onze Bram geleerd dat hij altijd moest vragen : "Wil u alsjeblieft mijn gordel aan doen ?" Wat hij ook flink deed. Hij is nogal strikt in dat soort dingen. Maar wat gebeurt er : ze zitten met te veel in de wagen, dus kunnen ze geen gordels aan doen. Onze Bram bijna in paniek, want dat kan toch niet, en Els en ik behoorlijk boos toen wij dat achteraf hoorden. Dit is toch niet mogelijk ? Hoe kunnen die andere ouders dit nu riskeren ? Ze zijn met de kinderen van een ander op stap, snappen ze dan niet dat ze een groot risico nemen door die gordel niet aan te doen ? Of zijn wij abnormaal dat wij dit erg vinden ? Ik weet dat ik - toen ik taxi gespeeld heb - er voor gezorgd heb dat ze allemaal hun gordel aanhadden. Dat is toch niet meer dan normaal ?
Gisterenavond was het dan oudercontact. Els dat natuurlijk tegen de juffen gezegd. Wel gelijk gekregen, maar toch met iets van "da's toch allemaal zo erg niet ? Dat kan ik echt niet snappen. Echt niet. Hoe is het mogelijk ? Snappen die dan niet wat de gevolgen zijn als er een ongeval gebeurt, en een van die kinderen is gewond of erger doordat ze geen gordel aanhadden ? Ik mag er niet aan denken.
Enfin, ik en Els zijn er nog niet goed van, maar we zullen het nog wel eens tegen de directrice zeggen. We laten het hier niet bij. Wij zijn absoluut niet het type dat reclameert voor het minste, maar als ze aan het leven van onze Bram raken, dan zijn ze wel net te ver gegaan. Neen, veel te ver, dat is niet bediscuteerbaar. Daar blijven ze van af.
Ik ben er zeker van dat wij niet abnormaal zijn, maar soms krijg je wel dat gevoel als je die reacties ziet, maar ik hoop dat er nog mensen zijn die hetzelfde denken. Anders is het volgens mij heel erg gesteld met de mensheid.
Blogje ',','
Dat wij met het leven van ons kind inzitten ? Je zou het bijna gaan denken ! Gisteren ging onze Bram op uitstap met de school. Niet ver, naar de sporthal de Beeltjes in Westel. En de school had aan de ouders gevraagd of ze konden taxi spelen. Gebeurt wel vaker, heb het ook al gedaan, een wagen volgeladen met 4 of 5 klein mannen en dan even wegbrengen en later gaan terughalen. Maar nu kon ik niet, en Els kon niet, dus moesten we onze Bram toevertrouwen aan de zorgen van een ander. Wij zijn nogal van het voorzichtige type, dragen altijd onze gordel en staan er op dat Bram dat ook altijd doet. Wij krijgen de kriebels van kinderen die op de schoot van mama of papa zitten zonder gordel. Ze moesten die ouders oppakken en vierendelen, dat is gewoon spelen met het leven van het kind.
Dus wij aan onze Bram geleerd dat hij altijd moest vragen : "Wil u alsjeblieft mijn gordel aan doen ?" Wat hij ook flink deed. Hij is nogal strikt in dat soort dingen. Maar wat gebeurt er : ze zitten met te veel in de wagen, dus kunnen ze geen gordels aan doen. Onze Bram bijna in paniek, want dat kan toch niet, en Els en ik behoorlijk boos toen wij dat achteraf hoorden. Dit is toch niet mogelijk ? Hoe kunnen die andere ouders dit nu riskeren ? Ze zijn met de kinderen van een ander op stap, snappen ze dan niet dat ze een groot risico nemen door die gordel niet aan te doen ? Of zijn wij abnormaal dat wij dit erg vinden ? Ik weet dat ik - toen ik taxi gespeeld heb - er voor gezorgd heb dat ze allemaal hun gordel aanhadden. Dat is toch niet meer dan normaal ?
Gisterenavond was het dan oudercontact. Els dat natuurlijk tegen de juffen gezegd. Wel gelijk gekregen, maar toch met iets van "da's toch allemaal zo erg niet ? Dat kan ik echt niet snappen. Echt niet. Hoe is het mogelijk ? Snappen die dan niet wat de gevolgen zijn als er een ongeval gebeurt, en een van die kinderen is gewond of erger doordat ze geen gordel aanhadden ? Ik mag er niet aan denken.
Enfin, ik en Els zijn er nog niet goed van, maar we zullen het nog wel eens tegen de directrice zeggen. We laten het hier niet bij. Wij zijn absoluut niet het type dat reclameert voor het minste, maar als ze aan het leven van onze Bram raken, dan zijn ze wel net te ver gegaan. Neen, veel te ver, dat is niet bediscuteerbaar. Daar blijven ze van af.
Ik ben er zeker van dat wij niet abnormaal zijn, maar soms krijg je wel dat gevoel als je die reacties ziet, maar ik hoop dat er nog mensen zijn die hetzelfde denken. Anders is het volgens mij heel erg gesteld met de mensheid.
Blogje ',','
donderdag, juni 19, 2003
Zo kan ik het ook !
Parlement geeft Berlusconi immuniteit schrijft De Standaard vandaag.
Leuk, zelf van alles en nog wat mispeuteren, en dan, als machtigste man van Italie, gewoon zelf een wet laten stemmen die er voor zorgt dat je onschendbaar wordt. Dat is een fantastisch idee, een bevestiging van alle democratische waarden, echt, het bevestigt mijn vertrouwen in de politieke leiders van deze wereld.
NOT
Hoe is dat toch mogelijk ? Kunnen die mannen zich nu echt alles permitteren ? Bush zorgt er voor dat er geen enkele Amerikaan voor oorlogsmisdaden kan veroordeeld worden, Berlusconi zorgt dat hij zelf en zijn nauwste trawanten buiten schot blijven. Leuk, geef ze allemaal gewoon een vrijgeleide om in het wilde weg mensen gaan te vermoorden en allerlei fiscale en andere misdaden te plegen, je kan hen toch niet straffen. Zeg gewoon tegen Bush, ga en overheers de wereld, op eender welke manier, en je kan er niets tegen doen.
Het is erg gesteld met deze wereld. ttz, soms toch, want eigenlijk valt het aan onze kant van dit planeetje nogal mee. Zoals ik al vaak gezegd heb, we leven hier in het aards paradijs, maar soms is er toch wel een wolkje aan deze schitterende, staalblauwe hemel, dat en volmaakte rust verstoord. Maar ja, als er geen verstoring is, kan je de rust ook niet leren apprecieren zeker ?
Ik kan het in elk geval niet goed verdragen dat dit soort leiders er blijft in slagen hun eigen doelstellingen op alle mogelijke slinkse manieren te bereiken. Maar dat zal wel aan mij liggen zeker, ik ben nogal ne zachte van karakter.
Blogje ',','
Parlement geeft Berlusconi immuniteit schrijft De Standaard vandaag.
Leuk, zelf van alles en nog wat mispeuteren, en dan, als machtigste man van Italie, gewoon zelf een wet laten stemmen die er voor zorgt dat je onschendbaar wordt. Dat is een fantastisch idee, een bevestiging van alle democratische waarden, echt, het bevestigt mijn vertrouwen in de politieke leiders van deze wereld.
NOT
Hoe is dat toch mogelijk ? Kunnen die mannen zich nu echt alles permitteren ? Bush zorgt er voor dat er geen enkele Amerikaan voor oorlogsmisdaden kan veroordeeld worden, Berlusconi zorgt dat hij zelf en zijn nauwste trawanten buiten schot blijven. Leuk, geef ze allemaal gewoon een vrijgeleide om in het wilde weg mensen gaan te vermoorden en allerlei fiscale en andere misdaden te plegen, je kan hen toch niet straffen. Zeg gewoon tegen Bush, ga en overheers de wereld, op eender welke manier, en je kan er niets tegen doen.
Het is erg gesteld met deze wereld. ttz, soms toch, want eigenlijk valt het aan onze kant van dit planeetje nogal mee. Zoals ik al vaak gezegd heb, we leven hier in het aards paradijs, maar soms is er toch wel een wolkje aan deze schitterende, staalblauwe hemel, dat en volmaakte rust verstoord. Maar ja, als er geen verstoring is, kan je de rust ook niet leren apprecieren zeker ?
Ik kan het in elk geval niet goed verdragen dat dit soort leiders er blijft in slagen hun eigen doelstellingen op alle mogelijke slinkse manieren te bereiken. Maar dat zal wel aan mij liggen zeker, ik ben nogal ne zachte van karakter.
Blogje ',','
woensdag, juni 18, 2003
To e-government or not to e-government
That is the question. En ik moet zeggen, de eerste stappen zijn zeker gezet op www.belgium.be. Met de "Tax-on-Web" applicatie is een eerste grote stap gezet. En het is al een paar keer in het nieuws geweest als zou dit niet goed werken, maar daar heb ik eerlijk gezegd niet veel van gemerkt. Zonder problemen mijn belastingaangifte (en die van Els natuurlijk) en die van mijn schoonouders ingevuld.
Eerst een token aangevraagd, mooi binnen de week in de bus, en dan de aangifte ingevuld. Like clockwork. Geef mij maar deze online manier, weg met al die onnozele copies en het verspillen van postzegels. Lang leve het Internet. Amen.
Blogje ',','
That is the question. En ik moet zeggen, de eerste stappen zijn zeker gezet op www.belgium.be. Met de "Tax-on-Web" applicatie is een eerste grote stap gezet. En het is al een paar keer in het nieuws geweest als zou dit niet goed werken, maar daar heb ik eerlijk gezegd niet veel van gemerkt. Zonder problemen mijn belastingaangifte (en die van Els natuurlijk) en die van mijn schoonouders ingevuld.
Eerst een token aangevraagd, mooi binnen de week in de bus, en dan de aangifte ingevuld. Like clockwork. Geef mij maar deze online manier, weg met al die onnozele copies en het verspillen van postzegels. Lang leve het Internet. Amen.
Blogje ',','
Laten we allemaal onze PC vernietigen ?
Neen dus, dat voorstel kan alleen maar van een stomme Amerikaan komen, een senator natuurlijk, die zijn nog het ergste. Natuurlijk is het niet goed dat auteursrechten geschonden worden, niemand is daar denk ik voorstander van. Ik kan me - als beginnend auteur - perfect inbeelden hoe frustrerend het moet zijn om een creatief produkt af te leveren (om het geen kunst te noemen), dat dan even later schaamteloos door iemand gecopieerd wordt zonder er voor te betalen. Ik zou ook niet graag hebben dat mijn boek zomaar gecopieerd wordt en over de hele wereld verspreid.
Anderzijds zou het misschien wel een mogelijkheid kunnen zijn om muziek te verspreiden naar liefhebbers die anders nooit in contact zouden komen met die muziek. Want wat is de beste manier om iemands muziek te leren kennen ? Door er eens naar te luisteren. Ik kan me best voorstellen dat je niet een full CD gaat kopen van iemand die je niet kent, dus is de beste manier, beluister eens een liedje, en als je het goed vindt, koop dan de CD. Of als je het, zoals Itunes, goedkoop kan downloaden, ben ik er zeker van dat dit veel fans gaat vinden. Veel van de muziek die nu gedownload wordt, zou niet gekocht worden als er voor moest betaald worden, dus zo'n groot verschil maakt dit niet volgens mij.
Maar iemands pc domweg vernietigen omdat hij een MP3 gedownload heeft ? Hallo, zitten we terug in de middeleeuwen ? Dat die platenfirma's eens beginnen met hun strategie te wijzigen ? Of eens beginnen nadenken over een strategie. Ik ben er zeker van dat als je tegen een schappelijke prijs MP3's van onberispelijke kwaliteit kan downloaden, dat de meerderheid bereid is dit te doen. En dat op deze manier de verkoop van muziek alleen maar zal stijgen. Itunes is hier het mooiste bewijs van.
En excessen zullen er altijd zijn, maar er zijn ook al altijd winkeldieven geweest, moet je daarom iedereen die zijn aankopen wel betaalt gaan bestraffen ? Neen toch.
Enfin, dit is mijn mening, wellicht zijn velen het hier niet mee eens, maar dat is nu eenmaal het mooie van een democratie : de vrijheid van meningsuiting. We leven toch echt in het paradijs hier, nietwaar ? ;-)
Blogje ',','
Neen dus, dat voorstel kan alleen maar van een stomme Amerikaan komen, een senator natuurlijk, die zijn nog het ergste. Natuurlijk is het niet goed dat auteursrechten geschonden worden, niemand is daar denk ik voorstander van. Ik kan me - als beginnend auteur - perfect inbeelden hoe frustrerend het moet zijn om een creatief produkt af te leveren (om het geen kunst te noemen), dat dan even later schaamteloos door iemand gecopieerd wordt zonder er voor te betalen. Ik zou ook niet graag hebben dat mijn boek zomaar gecopieerd wordt en over de hele wereld verspreid.
Anderzijds zou het misschien wel een mogelijkheid kunnen zijn om muziek te verspreiden naar liefhebbers die anders nooit in contact zouden komen met die muziek. Want wat is de beste manier om iemands muziek te leren kennen ? Door er eens naar te luisteren. Ik kan me best voorstellen dat je niet een full CD gaat kopen van iemand die je niet kent, dus is de beste manier, beluister eens een liedje, en als je het goed vindt, koop dan de CD. Of als je het, zoals Itunes, goedkoop kan downloaden, ben ik er zeker van dat dit veel fans gaat vinden. Veel van de muziek die nu gedownload wordt, zou niet gekocht worden als er voor moest betaald worden, dus zo'n groot verschil maakt dit niet volgens mij.
Maar iemands pc domweg vernietigen omdat hij een MP3 gedownload heeft ? Hallo, zitten we terug in de middeleeuwen ? Dat die platenfirma's eens beginnen met hun strategie te wijzigen ? Of eens beginnen nadenken over een strategie. Ik ben er zeker van dat als je tegen een schappelijke prijs MP3's van onberispelijke kwaliteit kan downloaden, dat de meerderheid bereid is dit te doen. En dat op deze manier de verkoop van muziek alleen maar zal stijgen. Itunes is hier het mooiste bewijs van.
En excessen zullen er altijd zijn, maar er zijn ook al altijd winkeldieven geweest, moet je daarom iedereen die zijn aankopen wel betaalt gaan bestraffen ? Neen toch.
Enfin, dit is mijn mening, wellicht zijn velen het hier niet mee eens, maar dat is nu eenmaal het mooie van een democratie : de vrijheid van meningsuiting. We leven toch echt in het paradijs hier, nietwaar ? ;-)
Blogje ',','
dinsdag, juni 17, 2003
Stop met opvoeden, praat met uw kinderen
De Standaard wijt vandaag een heel artikel aan hoe kinderen op te voeden of beter hoe je dat niet moet doen. Wel, daar kan ik het een en ander over vertellen. Ik ben het er volledig mee eens dat de bevelhuishouding niet hoeft. Kinderen hebben een eigen mening en hebben recht om te discussieren met de ouders. Maar het zijn de ouders die de finale beslissing nemen.
Ik kan aannemen dat een tiener veel meer inspraak heeft dan een kind van vier, maar als ik in mijn omgeving zie dat sommigen hun kind van 2 of 3 al niets meer bevelen of zeggen wat wel of niet kan, dan denk ik toch dat je verkeerd bezig bent. Een kind van drie moet je niet overtuigen dat het fout is wat het doet door zachtjes te zeggen dat ze dat niet meer mogen doen. Dat snapt dat kind niet. Daar heeft het geen boodschap aan. Een strenge opvoeding moet ! En dan bedoel ik niet lijfstraffen en afmotten. Dan bedoel ik wel : maak het kind duidelijk als het iets mis gedaan heeft. Zet het in de hoek of geef het geen snoepje. Wees er maar zeker van dat het dat wel zal snappen.
Ik heb de voorbeelden voldoende gezien in mijn omgeving. Vrije opvoeding werkt niet. Een kind moet toch van iemand leren wat kan en wat niet kan, wat goed is en wat slecht. Als je het dat allemaal zelf laat ontdekken, is de kans zeer groot dat het de verkeerde richting uitgaat. En believe me, I've seen it happen. Ik ga geen namen noemen, maar zij die mij goed kennen, weten wie ik bedoel.
Onze Bram mag ook heel veel, als hij het vraagt. En als we neen zeggen, is het neen. En daarmee uit. En dat weet hij. Hij blijft natuurlijk wel proberen, maar uiteindelijk geeft hij op, omdat hij weet dat wij de baas zijn. En natuurlijk moet je praten met je kinderen. Dat proberen wij ook zo veel mogelijk te doen, over hoe het in school was, wat hij leuk vindt. We proberen zoveel mogelijk leuke dingen met hem te doen, maar dat wil niet zeggen dat hij alles te zeggen heeft in het huishouden en wij niets.
Ik heb ooit - tijdens een brospartijtje tijdens mijn studies aan de EHL aka LUC - een jongen van zo'n twaalf of veertien jaar zijn ouders zien terroriseren. Zij hadden niets, maar dan ook niets te zeggen. De moeder moest geld vragen aan de jongen om een koffie te mogen kopen en werd dan nog afgeblaft. Met dat beeld voor ogen en wat ik nu nog in mijn omgeving zie, zal ik voor waken dat onze zoon met voldoende respect en harde hand opgevoed wordt. Tot een beleefde, vriendelijke jongen.
En ik wil niet stoefen, want eigenlijk vind ik het droef, maar als wij in een winkel zijn, en onze Bram krijgt iets, zegt hij (bijna altijd) uit zichzelf 'Dankuwel'. En dan krijg je heel vaak (verbazingwekkend vaak) de reactie : "amaai die is beleefd, dat zie je niet vaak meer." Is dat niet erg ? Is dat niet bedroevend ? Dat kinderen niet meer de elementaire beleefdheid bijgebracht wordt om dankuwel te zeggen, om respect te hebben voor anderen en andermans goed. 't Zelfde met overal aanzitten in winkels. Hoeveel kinderen alles moeten vastpakken, half stuk doen en dan terugleggen, en waar de ouders dan niets van zeggen, verschrikkelijk.
Wij kunnen ons daar behoorlijk over opwinden, maar ja, als je er iets van zegt tegen de ouders van die kinderen, heb je gegarandeerd ambras. Enfin, ik wou dit maar kwijt, dat ik het niet mee eens ben en nooit zal zijn, dat kinderen vrij opvoeden een goede zaak is. Natuurlijk moeten ze heel veel zelf ontdekken, liefst zo veel mogelijk, maar dan wel onder begeleiding van een sterke ouderhand.
Voila !
Blogje ',','
De Standaard wijt vandaag een heel artikel aan hoe kinderen op te voeden of beter hoe je dat niet moet doen. Wel, daar kan ik het een en ander over vertellen. Ik ben het er volledig mee eens dat de bevelhuishouding niet hoeft. Kinderen hebben een eigen mening en hebben recht om te discussieren met de ouders. Maar het zijn de ouders die de finale beslissing nemen.
Ik kan aannemen dat een tiener veel meer inspraak heeft dan een kind van vier, maar als ik in mijn omgeving zie dat sommigen hun kind van 2 of 3 al niets meer bevelen of zeggen wat wel of niet kan, dan denk ik toch dat je verkeerd bezig bent. Een kind van drie moet je niet overtuigen dat het fout is wat het doet door zachtjes te zeggen dat ze dat niet meer mogen doen. Dat snapt dat kind niet. Daar heeft het geen boodschap aan. Een strenge opvoeding moet ! En dan bedoel ik niet lijfstraffen en afmotten. Dan bedoel ik wel : maak het kind duidelijk als het iets mis gedaan heeft. Zet het in de hoek of geef het geen snoepje. Wees er maar zeker van dat het dat wel zal snappen.
Ik heb de voorbeelden voldoende gezien in mijn omgeving. Vrije opvoeding werkt niet. Een kind moet toch van iemand leren wat kan en wat niet kan, wat goed is en wat slecht. Als je het dat allemaal zelf laat ontdekken, is de kans zeer groot dat het de verkeerde richting uitgaat. En believe me, I've seen it happen. Ik ga geen namen noemen, maar zij die mij goed kennen, weten wie ik bedoel.
Onze Bram mag ook heel veel, als hij het vraagt. En als we neen zeggen, is het neen. En daarmee uit. En dat weet hij. Hij blijft natuurlijk wel proberen, maar uiteindelijk geeft hij op, omdat hij weet dat wij de baas zijn. En natuurlijk moet je praten met je kinderen. Dat proberen wij ook zo veel mogelijk te doen, over hoe het in school was, wat hij leuk vindt. We proberen zoveel mogelijk leuke dingen met hem te doen, maar dat wil niet zeggen dat hij alles te zeggen heeft in het huishouden en wij niets.
Ik heb ooit - tijdens een brospartijtje tijdens mijn studies aan de EHL aka LUC - een jongen van zo'n twaalf of veertien jaar zijn ouders zien terroriseren. Zij hadden niets, maar dan ook niets te zeggen. De moeder moest geld vragen aan de jongen om een koffie te mogen kopen en werd dan nog afgeblaft. Met dat beeld voor ogen en wat ik nu nog in mijn omgeving zie, zal ik voor waken dat onze zoon met voldoende respect en harde hand opgevoed wordt. Tot een beleefde, vriendelijke jongen.
En ik wil niet stoefen, want eigenlijk vind ik het droef, maar als wij in een winkel zijn, en onze Bram krijgt iets, zegt hij (bijna altijd) uit zichzelf 'Dankuwel'. En dan krijg je heel vaak (verbazingwekkend vaak) de reactie : "amaai die is beleefd, dat zie je niet vaak meer." Is dat niet erg ? Is dat niet bedroevend ? Dat kinderen niet meer de elementaire beleefdheid bijgebracht wordt om dankuwel te zeggen, om respect te hebben voor anderen en andermans goed. 't Zelfde met overal aanzitten in winkels. Hoeveel kinderen alles moeten vastpakken, half stuk doen en dan terugleggen, en waar de ouders dan niets van zeggen, verschrikkelijk.
Wij kunnen ons daar behoorlijk over opwinden, maar ja, als je er iets van zegt tegen de ouders van die kinderen, heb je gegarandeerd ambras. Enfin, ik wou dit maar kwijt, dat ik het niet mee eens ben en nooit zal zijn, dat kinderen vrij opvoeden een goede zaak is. Natuurlijk moeten ze heel veel zelf ontdekken, liefst zo veel mogelijk, maar dan wel onder begeleiding van een sterke ouderhand.
Voila !
Blogje ',','
Lermoos, here we come
Net even gaan kijken waar we in augustus naar toe gaan : Lermoos, in Autriche. Ziet er zeer mooi uit. Ik kan bijna niet wachten om van de rust in de bergen te genieten. Ik heb altijd al van de bergen gehouden, maar sinds onze Bram er is, gingen we wat minder de echte bergen in. Want zo'n charette door die smalle, onverharde bergpaddekes strompelen, is niet echt mijn idee van een leuke vakantie. Wat dat wel was, was met de rugzak 's morgens de bergen in trekken, gewapend met een kaart van de omgeving (en soms een kompas) en dan de hele dag rondtrekken. 's Middags worsten grillen aan zo'n grillstelle die je hier en daar tegenkomt. Meer moet dat echt niet zijn. Maar met den Bram ging dat nog niet, maar nu wellicht al wel een stuk terug. We gaan het in elk geval proberen.
Dit voorjaar, toen ik met Planet op short ski was (en ik voor de eerste keer op een snowboard stond en het tegen alle verwachtingen in eigenlijk nog best meeviel) heb ik mijn hart terug verloren aan de bergen. Ik heb het gezegd toen ik thuiskwam tegen Els : daar wil ik deze zomer terug naar toe. Dat moest ik geen twee keer zeggen, want zij houdt al evenzeer van de bergen. En mijn schoonouders ook, dus gaan we met z'n vijven deze zomer naar de bergen, naar Lermoos, waar we in het Schloss logeren. Een vierstellen hotel in een kasteel, dat kan niet anders dan goed zijn.
Maar eerst nog twee weken naar Oostende. Ik ben al aan het aftellen, ik wou dat ik er al was. Als nu het weer nog wil meezitten, dan wordt het een mooie zomer, zeker weten.
Blogje ',','
Net even gaan kijken waar we in augustus naar toe gaan : Lermoos, in Autriche. Ziet er zeer mooi uit. Ik kan bijna niet wachten om van de rust in de bergen te genieten. Ik heb altijd al van de bergen gehouden, maar sinds onze Bram er is, gingen we wat minder de echte bergen in. Want zo'n charette door die smalle, onverharde bergpaddekes strompelen, is niet echt mijn idee van een leuke vakantie. Wat dat wel was, was met de rugzak 's morgens de bergen in trekken, gewapend met een kaart van de omgeving (en soms een kompas) en dan de hele dag rondtrekken. 's Middags worsten grillen aan zo'n grillstelle die je hier en daar tegenkomt. Meer moet dat echt niet zijn. Maar met den Bram ging dat nog niet, maar nu wellicht al wel een stuk terug. We gaan het in elk geval proberen.
Dit voorjaar, toen ik met Planet op short ski was (en ik voor de eerste keer op een snowboard stond en het tegen alle verwachtingen in eigenlijk nog best meeviel) heb ik mijn hart terug verloren aan de bergen. Ik heb het gezegd toen ik thuiskwam tegen Els : daar wil ik deze zomer terug naar toe. Dat moest ik geen twee keer zeggen, want zij houdt al evenzeer van de bergen. En mijn schoonouders ook, dus gaan we met z'n vijven deze zomer naar de bergen, naar Lermoos, waar we in het Schloss logeren. Een vierstellen hotel in een kasteel, dat kan niet anders dan goed zijn.
Maar eerst nog twee weken naar Oostende. Ik ben al aan het aftellen, ik wou dat ik er al was. Als nu het weer nog wil meezitten, dan wordt het een mooie zomer, zeker weten.
Blogje ',','
maandag, juni 16, 2003
Miljonairs in Belgie
Onder die titel kwam onzen Danny vanavond vertellen hoe rijke mensen met hun geld omgaan. Het was wel leuk om iemand op 1 avond er 150.000 euro zien door te jagen, maar imho zijn drie mensen niet representatief voor de rijken in Belgie. Maar dat is typisch VTM en hun Telefacts, sensationeel, alleen de extremen eruit lichten en dan het doen uitschijnen dat iedereen zo is. Een verdacht hoog Jambers percentage als je het mij vraagt.
Maar ja, dat is waarschijnlijk wat de gemiddelde VTM kijker er van verwacht, niet te veel nadenken, zich niet te veel vragen stellen of het nu wel allemaal klopt en allemaal in zijn juiste context geplaatst is, maar liever wat spectaculairs, iets waar ze de volgende ochtend aan de schoolpoort over kunnen praten. ;-)
En ja, ik moet het toegeven, ik heb er ook naar gekeken, want hoe laag van niveau het ook is, er zijn zo van die onderwerpen waar je af en toe wel eens wat meer van wil weten, als je het eerste stukje gehoord hebt. Wat dan toch weer aangeeft dat het nog zo slecht niet moet zijn...
Blogje ',','
Onder die titel kwam onzen Danny vanavond vertellen hoe rijke mensen met hun geld omgaan. Het was wel leuk om iemand op 1 avond er 150.000 euro zien door te jagen, maar imho zijn drie mensen niet representatief voor de rijken in Belgie. Maar dat is typisch VTM en hun Telefacts, sensationeel, alleen de extremen eruit lichten en dan het doen uitschijnen dat iedereen zo is. Een verdacht hoog Jambers percentage als je het mij vraagt.
Maar ja, dat is waarschijnlijk wat de gemiddelde VTM kijker er van verwacht, niet te veel nadenken, zich niet te veel vragen stellen of het nu wel allemaal klopt en allemaal in zijn juiste context geplaatst is, maar liever wat spectaculairs, iets waar ze de volgende ochtend aan de schoolpoort over kunnen praten. ;-)
En ja, ik moet het toegeven, ik heb er ook naar gekeken, want hoe laag van niveau het ook is, er zijn zo van die onderwerpen waar je af en toe wel eens wat meer van wil weten, als je het eerste stukje gehoord hebt. Wat dan toch weer aangeeft dat het nog zo slecht niet moet zijn...
Blogje ',','
zondag, juni 15, 2003
Zonneklepjes
Kennen jullie dat ? Van die zonneklepjes die je op je bril zet ? Vandaag op weg naar mijn moeder nog een prachtexemplaar gezien in een voorbijrijdende auto. Een oudere vent met een bril op en daar van die klepjes op die ongeveer dubbel zo groot waren als de bril zelf en met een mechanisme dat hem toeliet om die klepjes omhoog te zetten. Toch gewoon prachtig. Not. Ik doe dat nog niet op al geeft er iemand mij veel geld voor. Ik kan niet begrijpen dat iemand dat op zijn neus wil zetten, want het zicht daarvan is toch ronduit belachelijk.
Ik moet toegeven, toen ik pas een bril had, heb ik ook zonneklepjes gehad. Maar er was toch een groot verschil : de mijne waren op maat gemaakt, even groot als de bril (die toen ook wel veel te groot was, maar soit) en ze konden niet omhoog kleppen. Is er een mooier zicht dan zo'n oudere vent met z'n klepjes omhoog ? Ik vind dat altijd hilarisch en moet me altijd inhouden om zo iemand niet in z'n gezicht uit te lachen. Wat ik natuurlijk niet doe, want ik ben deftig opgevoed, maar het is echt geen zicht.
Ik vind dat ze een wet moesten maken die dit soort dingen verbood. Net zoals een aantal onmogelijke combinaties van schoenen, sokken en korte broeken, maar da's dan weer een ander verhaal.
Voor de rest was het een rustige dag, zoals gezegd, een toerke gaan fietsen, maar toen is onze Bram wat ziekjes geworden, hij begon koorts te maken en we hebben hem dan maar de hele namiddag in z'n bed gelegd. Tegen de tijd dat ik terug thuis was van mijn moeder was hij gelukkig al wat beter. Koorts was er nog, maar hij was terug vinnig. En nadat we nog een paar flessen wijn gekraakt hadden met het bezoek van een tante en nonkel die net terug waren van een vakantie op Malta, heb ik nog de duikboot van Cam en Ogel
mogen maken. Da's geen sinecure, al heb ik het boekje erbij, want alle Lego zit samen in 1 grote doos. En daar zit in : een stuk of 7 auto's van Jack Stone
en een 3 of 4 ('k ben de tel kwijt) duikboten van Alpha Team. Allemaal stukjes die op elkaar gelijken, maar toch weer anders zijn. En oh wee als ik een stukje van de verkeerde duikboot aan een andere hang, dan heeft onze Bram het gezien en kan ik opnieuw beginnen. Dat kereltje heeft een ongelooflijk gevoel voor detail en een monstergeheugen. Iets wat van zijnen ouwe knakker dezer dagen niet meer kan gezegd worden. Enfin, ik heb de twee duikboten kunnen maken en al de rest is terug in de grote doos, en den Bram in zijn bed. Hopelijk is hij snel weer beter, want zondag is het schoolfeest in Heultje en dan moet hij er zijn, willen of niet.
Blogje ',','
Kennen jullie dat ? Van die zonneklepjes die je op je bril zet ? Vandaag op weg naar mijn moeder nog een prachtexemplaar gezien in een voorbijrijdende auto. Een oudere vent met een bril op en daar van die klepjes op die ongeveer dubbel zo groot waren als de bril zelf en met een mechanisme dat hem toeliet om die klepjes omhoog te zetten. Toch gewoon prachtig. Not. Ik doe dat nog niet op al geeft er iemand mij veel geld voor. Ik kan niet begrijpen dat iemand dat op zijn neus wil zetten, want het zicht daarvan is toch ronduit belachelijk.
Ik moet toegeven, toen ik pas een bril had, heb ik ook zonneklepjes gehad. Maar er was toch een groot verschil : de mijne waren op maat gemaakt, even groot als de bril (die toen ook wel veel te groot was, maar soit) en ze konden niet omhoog kleppen. Is er een mooier zicht dan zo'n oudere vent met z'n klepjes omhoog ? Ik vind dat altijd hilarisch en moet me altijd inhouden om zo iemand niet in z'n gezicht uit te lachen. Wat ik natuurlijk niet doe, want ik ben deftig opgevoed, maar het is echt geen zicht.
Ik vind dat ze een wet moesten maken die dit soort dingen verbood. Net zoals een aantal onmogelijke combinaties van schoenen, sokken en korte broeken, maar da's dan weer een ander verhaal.
Voor de rest was het een rustige dag, zoals gezegd, een toerke gaan fietsen, maar toen is onze Bram wat ziekjes geworden, hij begon koorts te maken en we hebben hem dan maar de hele namiddag in z'n bed gelegd. Tegen de tijd dat ik terug thuis was van mijn moeder was hij gelukkig al wat beter. Koorts was er nog, maar hij was terug vinnig. En nadat we nog een paar flessen wijn gekraakt hadden met het bezoek van een tante en nonkel die net terug waren van een vakantie op Malta, heb ik nog de duikboot van Cam en Ogel
mogen maken. Da's geen sinecure, al heb ik het boekje erbij, want alle Lego zit samen in 1 grote doos. En daar zit in : een stuk of 7 auto's van Jack Stone
en een 3 of 4 ('k ben de tel kwijt) duikboten van Alpha Team. Allemaal stukjes die op elkaar gelijken, maar toch weer anders zijn. En oh wee als ik een stukje van de verkeerde duikboot aan een andere hang, dan heeft onze Bram het gezien en kan ik opnieuw beginnen. Dat kereltje heeft een ongelooflijk gevoel voor detail en een monstergeheugen. Iets wat van zijnen ouwe knakker dezer dagen niet meer kan gezegd worden. Enfin, ik heb de twee duikboten kunnen maken en al de rest is terug in de grote doos, en den Bram in zijn bed. Hopelijk is hij snel weer beter, want zondag is het schoolfeest in Heultje en dan moet hij er zijn, willen of niet.
Blogje ',','
Wat een stralende dag
Net met z'n drietje lekker ontbeten in het zonneke op ons terras en nu gaan we een toerke met de fiets doen, waarschijnlijk over de 'route'. Een oud treinspoor dat van Herentals naar Aarschot loopt en waar je heerlijk rustig kan fietsen, zonder auto's en zonder lawaai. Wat kan het leven toch mooi zijn.
Misschien tot straks als ik nog uit het zonneke geraak.
Blogje ',','
Net met z'n drietje lekker ontbeten in het zonneke op ons terras en nu gaan we een toerke met de fiets doen, waarschijnlijk over de 'route'. Een oud treinspoor dat van Herentals naar Aarschot loopt en waar je heerlijk rustig kan fietsen, zonder auto's en zonder lawaai. Wat kan het leven toch mooi zijn.
Misschien tot straks als ik nog uit het zonneke geraak.
Blogje ',','
vrijdag, juni 13, 2003
'k weet het niet
Wat ik moet schrijven. Niet veel te vertellen, nog moe van gisteren de rest van mijn buxussen te scheren, maar ze zijn nu allemaal mooi netjes gedaan. 'k Ben er fier op echt. Het wordt zo'n weekend van boodschappen doen en niet veel meer. Lekker rustig, niet te veel aantrekken en gewoon relaxen. Misschien nog wat aan mijn tweede boek werken, en oh ja, een tekening voor mijn eerste boek nog afwerken. Moet binnen 14 dagen klaar zijn, want dan gaat alles naar de drukker. Het wordt nu wel heel echt concreet. Woeha, ik wordt al zenuwachtig als ik er aan denk.
Trouwens, klikken jullie nog wel door op de site van mijn boek Meriumbe ? Een beetje meer mag ook he, bestellen kan ook al he. Of ben ik nu te opdringerig. In elk geval, 'k hoop dat ik dit weekend 3.000.000 euro met de lotto win, dan stop ik met werken en ga ik rentenieren. Enkel nog boeken schrijven en in de tuin werken, en als afwisseling wat actiever worden in het dorpsleven, dat bij ons toch op een heel wat lager pitje staat dan bij mijn collega Smintjes. In Wechel is precies elk weekend iets te doen. Hier niet. Binnenkort zijn er in Westerlo ook wel kasteelfeesten, maar echt veel is er niet te doen.
Natuurlijk, niet te vergeten, volgende week : schoolfeest in de school van onze Bram. Daar moeten we natuurlijk zijn, want ze doen iets met Piet Piraat. Niet te missen, het hoogtepunt van het jaar. Oh ja, voor zij die onze Bram nog nooit gezien hebben, hier is die guitige kerel :-)
Een geweldig ventje, soms behoorlijk druk en als hij moe is luistert hij niet, maar ik zou hem voor niets te wereld willen missen.
P.S. het is te zien dat ik een nieuwe digitale camera met bijhorende software heb zeker ? ;-)
Blogje ',','
Wat ik moet schrijven. Niet veel te vertellen, nog moe van gisteren de rest van mijn buxussen te scheren, maar ze zijn nu allemaal mooi netjes gedaan. 'k Ben er fier op echt. Het wordt zo'n weekend van boodschappen doen en niet veel meer. Lekker rustig, niet te veel aantrekken en gewoon relaxen. Misschien nog wat aan mijn tweede boek werken, en oh ja, een tekening voor mijn eerste boek nog afwerken. Moet binnen 14 dagen klaar zijn, want dan gaat alles naar de drukker. Het wordt nu wel heel echt concreet. Woeha, ik wordt al zenuwachtig als ik er aan denk.
Trouwens, klikken jullie nog wel door op de site van mijn boek Meriumbe ? Een beetje meer mag ook he, bestellen kan ook al he. Of ben ik nu te opdringerig. In elk geval, 'k hoop dat ik dit weekend 3.000.000 euro met de lotto win, dan stop ik met werken en ga ik rentenieren. Enkel nog boeken schrijven en in de tuin werken, en als afwisseling wat actiever worden in het dorpsleven, dat bij ons toch op een heel wat lager pitje staat dan bij mijn collega Smintjes. In Wechel is precies elk weekend iets te doen. Hier niet. Binnenkort zijn er in Westerlo ook wel kasteelfeesten, maar echt veel is er niet te doen.
Natuurlijk, niet te vergeten, volgende week : schoolfeest in de school van onze Bram. Daar moeten we natuurlijk zijn, want ze doen iets met Piet Piraat. Niet te missen, het hoogtepunt van het jaar. Oh ja, voor zij die onze Bram nog nooit gezien hebben, hier is die guitige kerel :-)
Een geweldig ventje, soms behoorlijk druk en als hij moe is luistert hij niet, maar ik zou hem voor niets te wereld willen missen.
P.S. het is te zien dat ik een nieuwe digitale camera met bijhorende software heb zeker ? ;-)
Blogje ',','
donderdag, juni 12, 2003
Lego all the way
Fantastisch speelgoed, zelf uren mee gespeeld en nu onze Bram groot genoeg is om er zelf mee te spelen, kan ik het zonder schroom ook terug doen.
En dan is er natuurlijk ook de lego site, een toonbeeld van hoe het moet, een toonbeeld van hoe je de kinderen al spelend zo ver kan krijgen dat ze hun ouders de oren van de kop (hoofd sorry) zagen om een nieuw doosje Lego te krijgen. En het werkt, ik kan het je verzekeren. "Die heb ik nog niet." "Die zou ik ook graag hebben." Etcetera.
En nu is er nog een mooi stukje bijgekomen. The making of a Lego Brick. Een flash filmke met echte stukje film in verwerkt over hoe een lego blokje gemaakt wordt en uiteindelijk in een doos terecht komt. Zeer mooi gemaakt, zeer indrukwekkend. Mooi mooi mooi. Dank u meneer Lego voor die vele uren speelplezier die u onze Bram (en zijne papa ) al bezorgd hebt.
Blogje ',','
Fantastisch speelgoed, zelf uren mee gespeeld en nu onze Bram groot genoeg is om er zelf mee te spelen, kan ik het zonder schroom ook terug doen.
En dan is er natuurlijk ook de lego site, een toonbeeld van hoe het moet, een toonbeeld van hoe je de kinderen al spelend zo ver kan krijgen dat ze hun ouders de oren van de kop (hoofd sorry) zagen om een nieuw doosje Lego te krijgen. En het werkt, ik kan het je verzekeren. "Die heb ik nog niet." "Die zou ik ook graag hebben." Etcetera.
En nu is er nog een mooi stukje bijgekomen. The making of a Lego Brick. Een flash filmke met echte stukje film in verwerkt over hoe een lego blokje gemaakt wordt en uiteindelijk in een doos terecht komt. Zeer mooi gemaakt, zeer indrukwekkend. Mooi mooi mooi. Dank u meneer Lego voor die vele uren speelplezier die u onze Bram (en zijne papa
) al bezorgd hebt.
Blogje ',','
woensdag, juni 11, 2003
Hoe is het mogelijk ?
Ik kan er echt niet bij. Een grote schande is het. Ongelooflijk, ik schaam me verschrikkelijk diep. Nooit eerder heb ik mij zo geschaamd als nu. Hoe lang ben ik nu al met deze blog bezig ? Anderhalve maand ? En op een kleine voetvermelding in de zijkant na heb ik nog nooit iets over mijn alltime favorite writer Stephen King geschreven.
Ik zak nu in de grond van diepe diepe schaamte. Er is toch maar 1 Stephen King ? Zoals die man kan schrijven, ongelooflijk. Dat zal ik nooit kunnen, zeker weten.
Neem nu 'The Dark Tower' series. Of in het goe Vlaams : 'De Donkere Toren' serie.
Die is toch wel ongewoon, ongemeen, ongelooflijk, fantamorgastisch goed. Ik heb ze maar laat ontdekt. Dankzij het slechte weer aan de Belgische kust. Een boekhandel gaan opzoeken, een boek van Stephen King gezocht, want ook voordat ik deze serie ontdekte, was ik al een grote fan van hem, en beginnen lezen. Man, wat was dat goed. Eerste deel (ook wel het dunste) direct uitgelezen. Dan het tweede deel gekocht. Ook direct uit. 'Gelukkig' bleef het slecht weer, en ik dus ook derde deel gekocht. Maar toen was de vakantie uit. Daar natuurlijk niet bij gelaten en dan ook thuis vierde deel gekocht en uitgelezen. En toen was het gedaan, voorlopig. Deel vijf was er nog niet.
Maar er is hoop. In november komt deel 5 uit, in maart deel 6 en dan in november het zevende en laatste deel. Ik kan bijna niet wachten. Ik vind het alleen spijtig dat het na deel 7 zal afgelopen zijn. Voor diegenen die deze boeken nog niet gelezen hebben : DOEN . Voor zij die denken dat het horror is : niet dus. Dit is volgens mij zowat het beste dat SK geschreven heeft, maar het is geen horror. Het is een avonturen verhaal, een ridderverhaal, tegelijk geschiedenis en science fiction. Het is gewoon goed.
Ook de manier waarop hij op subtiele wijze telkens weer zijn andere boeken in deze boeken verweeft, ze op onverwachte manier er binnensleept, maar ook snel weer laat vertrekken is gewoon subliem. Hoe hij 'De Beproeving' (The Stand) de revue laat passeren, is prachtig. SK heeft dit al vaker gedaan in zijn andere boeken, maar ik blijf het fantastisch vinden.
Dus voor zij die het nog niet doorhadden : ik ben en blijf een Stephen King fan till the very end ! En vooral van The Dark Tower series.
Blogje ',','
Ik kan er echt niet bij. Een grote schande is het. Ongelooflijk, ik schaam me verschrikkelijk diep. Nooit eerder heb ik mij zo geschaamd als nu. Hoe lang ben ik nu al met deze blog bezig ? Anderhalve maand ? En op een kleine voetvermelding in de zijkant na heb ik nog nooit iets over mijn alltime favorite writer Stephen King geschreven.
Ik zak nu in de grond van diepe diepe schaamte. Er is toch maar 1 Stephen King ? Zoals die man kan schrijven, ongelooflijk. Dat zal ik nooit kunnen, zeker weten.
Neem nu 'The Dark Tower' series. Of in het goe Vlaams : 'De Donkere Toren' serie.
Die is toch wel ongewoon, ongemeen, ongelooflijk, fantamorgastisch goed. Ik heb ze maar laat ontdekt. Dankzij het slechte weer aan de Belgische kust. Een boekhandel gaan opzoeken, een boek van Stephen King gezocht, want ook voordat ik deze serie ontdekte, was ik al een grote fan van hem, en beginnen lezen. Man, wat was dat goed. Eerste deel (ook wel het dunste) direct uitgelezen. Dan het tweede deel gekocht. Ook direct uit. 'Gelukkig' bleef het slecht weer, en ik dus ook derde deel gekocht. Maar toen was de vakantie uit. Daar natuurlijk niet bij gelaten en dan ook thuis vierde deel gekocht en uitgelezen. En toen was het gedaan, voorlopig. Deel vijf was er nog niet.
Maar er is hoop. In november komt deel 5 uit, in maart deel 6 en dan in november het zevende en laatste deel. Ik kan bijna niet wachten. Ik vind het alleen spijtig dat het na deel 7 zal afgelopen zijn. Voor diegenen die deze boeken nog niet gelezen hebben : DOEN . Voor zij die denken dat het horror is : niet dus. Dit is volgens mij zowat het beste dat SK geschreven heeft, maar het is geen horror. Het is een avonturen verhaal, een ridderverhaal, tegelijk geschiedenis en science fiction. Het is gewoon goed.
Ook de manier waarop hij op subtiele wijze telkens weer zijn andere boeken in deze boeken verweeft, ze op onverwachte manier er binnensleept, maar ook snel weer laat vertrekken is gewoon subliem. Hoe hij 'De Beproeving' (The Stand) de revue laat passeren, is prachtig. SK heeft dit al vaker gedaan in zijn andere boeken, maar ik blijf het fantastisch vinden.
Dus voor zij die het nog niet doorhadden : ik ben en blijf een Stephen King fan till the very end ! En vooral van The Dark Tower series.
Blogje ',','
Halfweg
Of toch zo ongeveer. Secuur werkje, zeg dat wel. En veel. Heb zo'n 250 meter buxus hagen staan, en een 75 bollen. Kan je je voorstellen hoeveel werk dat is ? Maar voor een professional zoals yours truly is dat natuurlijk geen probleem (ahum ahum). TTZ, het is niet de eerste keer dat ik dat doe en voor mijne nieuwjaar van mijn moeder een speciale buxus schaar (op elentriek) gekregen, en ik moet zeggen, het gaat goed. Dus bijna halfweg, al heel wat haagjes en een aantal bollen geschoren.
Natuurlijk niet zomaar in de wilde weg, neen, goed voorbereiden. Een paaltje aan de ene kant. Een paaltje aan de andere kant. Daar een koord strak tussen spannen, dan de waterpas er op om te zien of het wel horizontaal (waterpas dus) is. En dan pas scheren. En dan de binnenkant, enzovoort. Alles wat ik nu gedaan heb, is nog niet perfect, maar met een paar kleine aanpassingen zal het goed zijn. Kijk zelf maar. Is toch mooi he (was al wat aan het donker worden, dus foto is niet helemaal helder, maar het is toch niet slecht, al zeg ik het zelf.
Misschien nog een klein woordje uitleg bij het panorama : wat je ziet is een stukje van de muur van de dubbele garage die in de tuin staat, met het terras dat er aan vast hangt. Dat voor die muur ligt, waar die bank en die tafeltjes opstaan. Links is de parking achter het huis, rechts de zandbak, daartussen een vers geschoren haagje, en al dit moois is getrokken van op het terras dat aan het huis grenst. Misschien dat ik binnenkort wel eens een foto van ons huisje toon. ;-)
Blogje ',','
Of toch zo ongeveer. Secuur werkje, zeg dat wel. En veel. Heb zo'n 250 meter buxus hagen staan, en een 75 bollen. Kan je je voorstellen hoeveel werk dat is ? Maar voor een professional zoals yours truly is dat natuurlijk geen probleem (ahum ahum). TTZ, het is niet de eerste keer dat ik dat doe en voor mijne nieuwjaar van mijn moeder een speciale buxus schaar (op elentriek) gekregen, en ik moet zeggen, het gaat goed. Dus bijna halfweg, al heel wat haagjes en een aantal bollen geschoren.
Natuurlijk niet zomaar in de wilde weg, neen, goed voorbereiden. Een paaltje aan de ene kant. Een paaltje aan de andere kant. Daar een koord strak tussen spannen, dan de waterpas er op om te zien of het wel horizontaal (waterpas dus) is. En dan pas scheren. En dan de binnenkant, enzovoort. Alles wat ik nu gedaan heb, is nog niet perfect, maar met een paar kleine aanpassingen zal het goed zijn. Kijk zelf maar. Is toch mooi he (was al wat aan het donker worden, dus foto is niet helemaal helder, maar het is toch niet slecht, al zeg ik het zelf.
Misschien nog een klein woordje uitleg bij het panorama : wat je ziet is een stukje van de muur van de dubbele garage die in de tuin staat, met het terras dat er aan vast hangt. Dat voor die muur ligt, waar die bank en die tafeltjes opstaan. Links is de parking achter het huis, rechts de zandbak, daartussen een vers geschoren haagje, en al dit moois is getrokken van op het terras dat aan het huis grenst. Misschien dat ik binnenkort wel eens een foto van ons huisje toon. ;-)
Blogje ',','
Wie is de creatieve sterfotograaf ?
Wie kan er 26 dingen fotograferen, en er een mooie eigen interpretatie aan geven. Lijkt me een leuke uitdaging. Zeker doen !
Blogje ',','
Wie kan er 26 dingen fotograferen, en er een mooie eigen interpretatie aan geven. Lijkt me een leuke uitdaging. Zeker doen !
Blogje ',','
dinsdag, juni 10, 2003
Que sera sera
Een waarheid als een koe. Niet dat ik fatalistisch ben en geloof dat er niets meer aan mijn lot kan gedaan worden, neen, ik geloof dat ik mijn lot zelf in handen heb (toch tot op zekere hoogte), maar toch klopt het : wat moet zijn, zal zijn. Het leven is zoals het is. Je kan proberen je eigen weg te banen, je eigen ding te doen, maar er zijn talloze factoren die je niet in de hand hebt, die je niet kan veranderen.
En zo zong Jo Leemans net in 'Aan Tafel'. In het gezelschap van levende vibrator Danna Winner, super porno king Dennis Black Magic, literaire whiz kid Bob van Laerhoven, en mister sympathy Axel Peleman kan dat niet stuk. Dat de door mijn collega Smintjes verguisde Carl Huybrechts ook van de partij moest zijn, kon de pret niet drukken. Het was een tof gezelschap.
Het idee trouwens, een boek schrijven over Dennis Black Magic, gegarandeerd dat je daar mee op tv komt en gegarandeerd dat je veel boeken verkoopt. Dat ik daar niet op gekomen ben ! In mijn boek is helemaal geen porno aanwezig, dus vrees ik dat ik mij er bij zal moeten neerleggen dat het geen bestseller wordt.
Que sera sera, wat moet zijn, zal zijn. Niets aan te doen ;-) Dat zal ik wel overleven. Als er maar een paar mensen zijn die het kopen, zal ik al lang gelukkig zijn.
Blogje ',','
Een waarheid als een koe. Niet dat ik fatalistisch ben en geloof dat er niets meer aan mijn lot kan gedaan worden, neen, ik geloof dat ik mijn lot zelf in handen heb (toch tot op zekere hoogte), maar toch klopt het : wat moet zijn, zal zijn. Het leven is zoals het is. Je kan proberen je eigen weg te banen, je eigen ding te doen, maar er zijn talloze factoren die je niet in de hand hebt, die je niet kan veranderen.
En zo zong Jo Leemans net in 'Aan Tafel'. In het gezelschap van levende vibrator Danna Winner, super porno king Dennis Black Magic, literaire whiz kid Bob van Laerhoven, en mister sympathy Axel Peleman kan dat niet stuk. Dat de door mijn collega Smintjes verguisde Carl Huybrechts ook van de partij moest zijn, kon de pret niet drukken. Het was een tof gezelschap.
Het idee trouwens, een boek schrijven over Dennis Black Magic, gegarandeerd dat je daar mee op tv komt en gegarandeerd dat je veel boeken verkoopt. Dat ik daar niet op gekomen ben ! In mijn boek is helemaal geen porno aanwezig, dus vrees ik dat ik mij er bij zal moeten neerleggen dat het geen bestseller wordt.
Que sera sera, wat moet zijn, zal zijn. Niets aan te doen ;-) Dat zal ik wel overleven. Als er maar een paar mensen zijn die het kopen, zal ik al lang gelukkig zijn.
Blogje ',','
maandag, juni 09, 2003
Dat hebben we ook weer gehad
Het lange pinksterweekend. Niet al te veel gedaan, vooral boodschappen gedaan, digitaal fototoestel gekocht, wilde dit al lang, en heb het nu zelf gekocht voor mijn vaderdag. Dank u oh commercie der middenstand. Ook heel veel voor onzen Bram gezorgd, wegens verplichtingen van Els aan haar school (zij geeft les namenlijk). Niet dat me dat teveel is hoor, no sir. Integendeel, het is een vree tof kerelke, net zijne papa. Iedereen zegt dat trouwens dat het zo ne leuke en opgewekte kerel is. Maar hij kan ook wel stout zijn hoor. Maar meestal is hij wel braaf, vooral als hij slaapt, en dat doet hij als de besten.
Ook de kindjes van Els haar nicht weer op logies gehad. En ik was dus alleen thuis. Maar ze hebben braaf gespeeld, en dan rond 9 uur het bed in. Zonder probleem. Maar na een tijdje hoor ik gestommel. Ikke kijken, had mijn achterneefje (of hoe noem je deze graad van verwantschap ?) een splinter in zijn hand. Al van de dag voordien, maar begon nu pijn te doen. Ikke pincet en naald gezocht en geprobeerd dat onding uit zijn handje te verwijderen. Niet simpel, zeker niet omdat ze nogal diep zat. Ik wilde zijn hand ook niet helemaal openleggen en hem teveel pijn doen. Dus na enige tijd gestopt, maar toen kreeg hij plots buikpijn en leek het alsof hij moest overgeven. Wat nu ? Ik was niet in paniek hoor, helemaal niet, maar ik vind het niet leuk om met andermans kinderen in huis te zitten als ze ziek worden. Wat water gehaald, hij nog wat gewacht, en dan moest hij kaka doen en leek het allemaal weer over. Dus de kindjes terug naar bed (terwijl onze Bram rustig verder sliep, hij trok zich dit allemaal niet aan).
Het werd weer stil, maar niet voor heel lang, terug gestommel, ikke terug gaan kijken, had mijn achternichtje een bloedneus. Alles hing vol, het bed, de vloer, de lavabo op de logeerkamer, tot en met de spiegel toe die erboven hangt. Zij heeft dit wel vaker, dus ook hier geen reden tot paniek, maar ja, alles dus opkuisen, nieuwe kussensloop gezocht en ververst, lakens bedekt met een handdoek, want ondertussen sliep haar broertje dus wel vast. Els, waar ben je ? Echt niet in paniek hoor, maar op zo'n momenten heb ik toch liever dat moeder de vrouw thuis is. Maar in elk geval, tegen dat Els thuis was, was alles opgekuist, en konden ze terug gaan slapen. En deze keer was het tot de morgen.
En vandaag een barbecue voor mijn oudste zus, haar man en kinderen. Zij konden er niet bij zijn op het feestje dat wij twee weken terug gegeven hebben, en dus kwamen zijn nu. Was best leuk. Veel gepraat (en geroddeld) goed gegeten en de kinderen leuk gespeeld. Een lekkere fles wijn (of iets meer) geledigd en zo ging de namiddag voorbij.
De boel opgeruimd, het derde afwasmachien van de dag leeggemaakt, toen de bel van de poort ging, vrienden van ons die nog eens langskwamen. De rest van de wijn en de cola opgemaakt, nog wat gebabbeld en geroddeld. Natuurlijk gestoeft met ons nieuw salon en de cover van mijnen boek en toen gingen zij ook weer naar huis. De kinderen hadden morgen proefwerken en moesten op tijd hun bed in.
Els voelde zich niet zo lekker, dus zij ook vroeg in bed en ikke nog wat naar afwisselend 'Meet Joe Black' en 'Wrongfully accussed' gekeken, je weet wel, die hoogstaande film met Leslie Nielsen. Ik weet niet welk van de twee de beste was ;-)
En daarmee zit het pinksterweekend er weer op. Het gaat gewoon veel te snel. Het is gewoon verschrikkelijk hoe snel de werktijd zich weer aandient. Pas op, ik werk nog steeds graag en ben blij dat ik tot de groep van mensen behoor die kan en mag werken, maar ik zou tocht graag eens voor langere tijd rust nemen. Niets doen, bezinnen en nadenken over de rest van mijn leven. Misschien hebben we de lotto wel gewonnen en kunnen we dat doen, of misschien ook niet. We zien wel.
Ik probeer niet te veel fouten te typen, want de wijn is in de man, ik denk dat het nog wel meevalt, maar ik ga hier toch afsluiten en maffen. Want het wordt weer een drukke en wellicht hectische (of hilarische) week.
Oh, hoe kijk ik al uit naar mijn verlof begin juli, nooit eerder heb ik er zo naar verlangd als dit jaar. Laat het aub rap daar zijn en traag voorbij gaan. Dan zal ik een gelukkig mens zijn, die met nieuwe krachten opstoomt naar 27 september, de volgende mijlpaal in mijn leven. Meriumbe. Ik hoop alleen dat mijn Heilig Vuur niet te snel zal vluchten, want ik heb nog wat reserve nodig voor de komende weken ;-)
Blogje ',','
Het lange pinksterweekend. Niet al te veel gedaan, vooral boodschappen gedaan, digitaal fototoestel gekocht, wilde dit al lang, en heb het nu zelf gekocht voor mijn vaderdag. Dank u oh commercie der middenstand. Ook heel veel voor onzen Bram gezorgd, wegens verplichtingen van Els aan haar school (zij geeft les namenlijk). Niet dat me dat teveel is hoor, no sir. Integendeel, het is een vree tof kerelke, net zijne papa. Iedereen zegt dat trouwens dat het zo ne leuke en opgewekte kerel is. Maar hij kan ook wel stout zijn hoor. Maar meestal is hij wel braaf, vooral als hij slaapt, en dat doet hij als de besten.
Ook de kindjes van Els haar nicht weer op logies gehad. En ik was dus alleen thuis. Maar ze hebben braaf gespeeld, en dan rond 9 uur het bed in. Zonder probleem. Maar na een tijdje hoor ik gestommel. Ikke kijken, had mijn achterneefje (of hoe noem je deze graad van verwantschap ?) een splinter in zijn hand. Al van de dag voordien, maar begon nu pijn te doen. Ikke pincet en naald gezocht en geprobeerd dat onding uit zijn handje te verwijderen. Niet simpel, zeker niet omdat ze nogal diep zat. Ik wilde zijn hand ook niet helemaal openleggen en hem teveel pijn doen. Dus na enige tijd gestopt, maar toen kreeg hij plots buikpijn en leek het alsof hij moest overgeven. Wat nu ? Ik was niet in paniek hoor, helemaal niet, maar ik vind het niet leuk om met andermans kinderen in huis te zitten als ze ziek worden. Wat water gehaald, hij nog wat gewacht, en dan moest hij kaka doen en leek het allemaal weer over. Dus de kindjes terug naar bed (terwijl onze Bram rustig verder sliep, hij trok zich dit allemaal niet aan).
Het werd weer stil, maar niet voor heel lang, terug gestommel, ikke terug gaan kijken, had mijn achternichtje een bloedneus. Alles hing vol, het bed, de vloer, de lavabo op de logeerkamer, tot en met de spiegel toe die erboven hangt. Zij heeft dit wel vaker, dus ook hier geen reden tot paniek, maar ja, alles dus opkuisen, nieuwe kussensloop gezocht en ververst, lakens bedekt met een handdoek, want ondertussen sliep haar broertje dus wel vast. Els, waar ben je ? Echt niet in paniek hoor, maar op zo'n momenten heb ik toch liever dat moeder de vrouw thuis is. Maar in elk geval, tegen dat Els thuis was, was alles opgekuist, en konden ze terug gaan slapen. En deze keer was het tot de morgen.
En vandaag een barbecue voor mijn oudste zus, haar man en kinderen. Zij konden er niet bij zijn op het feestje dat wij twee weken terug gegeven hebben, en dus kwamen zijn nu. Was best leuk. Veel gepraat (en geroddeld) goed gegeten en de kinderen leuk gespeeld. Een lekkere fles wijn (of iets meer) geledigd en zo ging de namiddag voorbij.
De boel opgeruimd, het derde afwasmachien van de dag leeggemaakt, toen de bel van de poort ging, vrienden van ons die nog eens langskwamen. De rest van de wijn en de cola opgemaakt, nog wat gebabbeld en geroddeld. Natuurlijk gestoeft met ons nieuw salon en de cover van mijnen boek en toen gingen zij ook weer naar huis. De kinderen hadden morgen proefwerken en moesten op tijd hun bed in.
Els voelde zich niet zo lekker, dus zij ook vroeg in bed en ikke nog wat naar afwisselend 'Meet Joe Black' en 'Wrongfully accussed' gekeken, je weet wel, die hoogstaande film met Leslie Nielsen. Ik weet niet welk van de twee de beste was ;-)
En daarmee zit het pinksterweekend er weer op. Het gaat gewoon veel te snel. Het is gewoon verschrikkelijk hoe snel de werktijd zich weer aandient. Pas op, ik werk nog steeds graag en ben blij dat ik tot de groep van mensen behoor die kan en mag werken, maar ik zou tocht graag eens voor langere tijd rust nemen. Niets doen, bezinnen en nadenken over de rest van mijn leven. Misschien hebben we de lotto wel gewonnen en kunnen we dat doen, of misschien ook niet. We zien wel.
Ik probeer niet te veel fouten te typen, want de wijn is in de man, ik denk dat het nog wel meevalt, maar ik ga hier toch afsluiten en maffen. Want het wordt weer een drukke en wellicht hectische (of hilarische) week.
Oh, hoe kijk ik al uit naar mijn verlof begin juli, nooit eerder heb ik er zo naar verlangd als dit jaar. Laat het aub rap daar zijn en traag voorbij gaan. Dan zal ik een gelukkig mens zijn, die met nieuwe krachten opstoomt naar 27 september, de volgende mijlpaal in mijn leven. Meriumbe. Ik hoop alleen dat mijn Heilig Vuur niet te snel zal vluchten, want ik heb nog wat reserve nodig voor de komende weken ;-)
Blogje ',','
zondag, juni 08, 2003
Heeft u het al gezien ?
Die tekening hier rechts van deze tekst ? De cover van mijn eerste boek. Hij is er ! Zoals ik een paar dagen geleden schreef : het komt dichterbij, wel nu komt het echt wel heel erg dichtbij. En het is leuk. Verdomme, het is spannend en leuk. Zou het lukken ? Wie weet, maar het maakt eigenlijk niet veel uit. Dat het boek uitgegeven wordt, is op zich al fantastisch. Als nu nog mensen het willen lezen en het misschien ook nog goed vinden, dan ben ik de koning te rijk.
Enfin, ik wou het jullie maar laten weten, als jullie het ooit lezen, veel plezier ermee, en laat me aub weten wat jullie er van vinden.
En klikken maar, op die tekening, dan kom je alles te weten over het boek en kan je het eventueel al bestellen :-)
Blogje ',','
Die tekening hier rechts van deze tekst ? De cover van mijn eerste boek. Hij is er ! Zoals ik een paar dagen geleden schreef : het komt dichterbij, wel nu komt het echt wel heel erg dichtbij. En het is leuk. Verdomme, het is spannend en leuk. Zou het lukken ? Wie weet, maar het maakt eigenlijk niet veel uit. Dat het boek uitgegeven wordt, is op zich al fantastisch. Als nu nog mensen het willen lezen en het misschien ook nog goed vinden, dan ben ik de koning te rijk.
Enfin, ik wou het jullie maar laten weten, als jullie het ooit lezen, veel plezier ermee, en laat me aub weten wat jullie er van vinden.
En klikken maar, op die tekening, dan kom je alles te weten over het boek en kan je het eventueel al bestellen :-)
Blogje ',','
vrijdag, juni 06, 2003
Dank u Adolf
Sax, wel te verstaan. Niet die kleine arier met zijn snorreke die nu gedeeltelijk gereincarneerd wordt in die seizoensgebonden Antwerpse politicus. Dank zij hem heb ik de hele avond kunnen genieten van het virtuoze spel van mijn buurmeisje die aan het leren is om saxofoon te spelen. Je kan je geen betere begeleiding voorstellen tijdens het opruimen van het snoeiafval van de hagen en het opharken van de perkjes dan iemand die zo'n vijfhonderdduizend keer datzelfde melodietje speelt. Die keer op keer diezelfd toonladder oefent. En pas op, die dat goed kan, begrijp me niet verkeerd, en ik heb heel veel respect voor mensen die goed een instrument kunnen spelen - ik wou dat ik het ook kon, beter dan dat getokkel op mijn gitaar dat op niet veel trekt - maar moet dat echt voor het open raam ? Oefenen moet, volledig mee eens, maar heb aub een beetje begrip voor de buren.
Ik ben echter een zeer begripvol mens - de mensen die mij kennen, weten dat, behalve voor rokers en dronken chauffeurs - en ik zal er ook niets van gaan zeggen, ik zou haar haar oefening en hobby niet willen afnemen. Maar dat men uit zichzelf niet een klein beetje aan de buren denkt, is toch vreemd, niet ? Soit, ik wil geen burenruzie, dus ga ik niet reclameren en zoals gezegd, het was niet slecht. Maar ik hoop dat in de toekomst het raam af en toe dicht mag, zodat ik diezelfde melodietjes niet de hele nacht in mijn hoofd blijf horen.
Blogje ',','
Sax, wel te verstaan. Niet die kleine arier met zijn snorreke die nu gedeeltelijk gereincarneerd wordt in die seizoensgebonden Antwerpse politicus. Dank zij hem heb ik de hele avond kunnen genieten van het virtuoze spel van mijn buurmeisje die aan het leren is om saxofoon te spelen. Je kan je geen betere begeleiding voorstellen tijdens het opruimen van het snoeiafval van de hagen en het opharken van de perkjes dan iemand die zo'n vijfhonderdduizend keer datzelfde melodietje speelt. Die keer op keer diezelfd toonladder oefent. En pas op, die dat goed kan, begrijp me niet verkeerd, en ik heb heel veel respect voor mensen die goed een instrument kunnen spelen - ik wou dat ik het ook kon, beter dan dat getokkel op mijn gitaar dat op niet veel trekt - maar moet dat echt voor het open raam ? Oefenen moet, volledig mee eens, maar heb aub een beetje begrip voor de buren.
Ik ben echter een zeer begripvol mens - de mensen die mij kennen, weten dat, behalve voor rokers en dronken chauffeurs - en ik zal er ook niets van gaan zeggen, ik zou haar haar oefening en hobby niet willen afnemen. Maar dat men uit zichzelf niet een klein beetje aan de buren denkt, is toch vreemd, niet ? Soit, ik wil geen burenruzie, dus ga ik niet reclameren en zoals gezegd, het was niet slecht. Maar ik hoop dat in de toekomst het raam af en toe dicht mag, zodat ik diezelfde melodietjes niet de hele nacht in mijn hoofd blijf horen.
Blogje ',','
Het is verdomme niet eerlijk
Helena, net 22, in de fleur van haar leven, door een stomme dronken chauffeur haar leven afgenomen. Waarom snappen die mensen het niet dat drinken en rijden niet samen gaan ? Waarom is dat toch zo moeilijk ? Wat is er zo geweldig aan drinken dat je het voor niets kan laten ? Zelfs niet als het andere mensen hun leven kost ?
Ik drink ook heel graag een pintje of wijn, maar nooit als ik moet rijden, nooit. Ik zou er niet mee kunnen leven dat ik iemand doodgereden had door mijn eigen stomme schuld. Ik heb er nu al grote schrik voor dat ik ooit een kind of een fietser of voetganger zou doodrijden, ook al kan ik er misschien niets aan doen. Dan nog weten dat het mijn eigen fout was, zou te veel zijn. Ik wil dat risico gewoon niet nemen. Waarom denken alle mensen niet zo ? Er is toch geen enkele zinnige, logische, aanvaardbare verklaring te geven voor drinken en rijden !
Dat je geen plezier kan maken zonder drank is onzin. Die dat niet kan, heeft een probleem. Waar ik maar mee wil zeggen dat het niet eerlijk is. Het was zwaar voor Helena, Jeroen en haar familie. Voor iedereen die er was, en er was veel volk. Ik denk/hoop dat het hun deugd gedaan heeft zoveel mensen daar te zien, allen geraakt door hetzelfde verdriet als zij. Allen verbonden door de gedachte dat dit niet juist was, dat dit niet had mogen gebeuren.
Maar we kunnen er niets aan doen. Wij zijn bij de gelukkigen, wij kunnen naar huis gaan, en alles is nog bij het oude. Voor Helena's familie en vriend zal het nooit meer het oude zijn. Hun staat een lang verwerkingsproces voor de boeg. Het enige wat wij kunnen doen, is proberen er te zijn voor hen en hen te steunen. Maar ze zullen het zelf moeten verwerken. Ik wens hen heel veel sterkte in deze moeilijke dagen en ik hoop dat de zon terug begint te schijnen voor hun. Ik ben een eeuwige optimist en geloof daar heilig in, maar besef maar al te goed dat het niet gemakkelijk zal zijn.
Helena zal door heel veel mensen gemist worden, het leven is niet eerlijk, het had niet mogen zijn.
Blogje ',','
Helena, net 22, in de fleur van haar leven, door een stomme dronken chauffeur haar leven afgenomen. Waarom snappen die mensen het niet dat drinken en rijden niet samen gaan ? Waarom is dat toch zo moeilijk ? Wat is er zo geweldig aan drinken dat je het voor niets kan laten ? Zelfs niet als het andere mensen hun leven kost ?
Ik drink ook heel graag een pintje of wijn, maar nooit als ik moet rijden, nooit. Ik zou er niet mee kunnen leven dat ik iemand doodgereden had door mijn eigen stomme schuld. Ik heb er nu al grote schrik voor dat ik ooit een kind of een fietser of voetganger zou doodrijden, ook al kan ik er misschien niets aan doen. Dan nog weten dat het mijn eigen fout was, zou te veel zijn. Ik wil dat risico gewoon niet nemen. Waarom denken alle mensen niet zo ? Er is toch geen enkele zinnige, logische, aanvaardbare verklaring te geven voor drinken en rijden !
Dat je geen plezier kan maken zonder drank is onzin. Die dat niet kan, heeft een probleem. Waar ik maar mee wil zeggen dat het niet eerlijk is. Het was zwaar voor Helena, Jeroen en haar familie. Voor iedereen die er was, en er was veel volk. Ik denk/hoop dat het hun deugd gedaan heeft zoveel mensen daar te zien, allen geraakt door hetzelfde verdriet als zij. Allen verbonden door de gedachte dat dit niet juist was, dat dit niet had mogen gebeuren.
Maar we kunnen er niets aan doen. Wij zijn bij de gelukkigen, wij kunnen naar huis gaan, en alles is nog bij het oude. Voor Helena's familie en vriend zal het nooit meer het oude zijn. Hun staat een lang verwerkingsproces voor de boeg. Het enige wat wij kunnen doen, is proberen er te zijn voor hen en hen te steunen. Maar ze zullen het zelf moeten verwerken. Ik wens hen heel veel sterkte in deze moeilijke dagen en ik hoop dat de zon terug begint te schijnen voor hun. Ik ben een eeuwige optimist en geloof daar heilig in, maar besef maar al te goed dat het niet gemakkelijk zal zijn.
Helena zal door heel veel mensen gemist worden, het leven is niet eerlijk, het had niet mogen zijn.
Blogje ',','
donderdag, juni 05, 2003
De trots van ons dorp
De camping, bekend bij iedereen. Als je in Antwerpen zegt dat je van Heultje bent, weten de meesten niet waar het ligt, tot hunnen euro valt en zich herinneren dat ze nog ooit daar op de camping gezeten hebben. Deze dus, of de andere, het doet er niet toe, er zijn er twee en daar zit in de zomer heel veel volk. Van 't stad. En dat hoor je. Heel goed....
Blogje ',','
De camping, bekend bij iedereen. Als je in Antwerpen zegt dat je van Heultje bent, weten de meesten niet waar het ligt, tot hunnen euro valt en zich herinneren dat ze nog ooit daar op de camping gezeten hebben. Deze dus, of de andere, het doet er niet toe, er zijn er twee en daar zit in de zomer heel veel volk. Van 't stad. En dat hoor je. Heel goed....
Blogje ',','
Het komt dichterbij
Omdat het nadert. De uitgave van mijn boek. Echt wel spannend. Sonia van ARTrouve is bezig met het ontwerp van de cover. Kramat, de uitgeverij, is de laatste correcties en controles aan het doen. Tegen begin juli wordt het in proef gedrukt en dan moet het klaar zijn. Ik kan bijna niet wachten om het eerste exemplaar van Meriumbe voor mij te zien liggen. Ik denk dat dat een heel speciaal en intens moment zal zijn.
Als er dan nog mensen zo zot gevonden worden om het te kopen en te lezen, zal het helemaal niet meer stuk kunnen. Het is spannend, zeer spannend.
Het is mijn tegengif voor alle stress en beslommeringen van het dagelijkse leven. Ook al brengt dit evenzeer zijn deel van stress met zich mee, is het toch anders. Het is misschien een stukje een vlucht uit de realiteit, maar - denk ik - een gezonde vlucht. Gewoon iets anders, iets weg van de computers en het internet, weg van de verschrikkelijke dingen die het leven vaak met zich meebrengt (zoals de begrafenis van een collega morgen, wat echt verschrikkelijk erg is) en een manier om genoeg weerstand en reserves op te bouwen om het leven aan te kunnen.
Natuurlijk heb ik ook nog een vrouw en kind die mij evenzeer een grote zin in dit leven geven, maar toch heeft dit boek iets speciaals. Voor nageslacht heb ik al gezorgd, met dit boek, zal men mij misschien (hopelijk) nog om iets anders ook gedenken.
We zullen zien, zij de blinde, het is en blijft afwachten, maar misschien lukt het wel. En ik beloof het, als ik ooit wereldberoemd ben, zal ik jullie nog steeds kennen.
Blogje ',','
Omdat het nadert. De uitgave van mijn boek. Echt wel spannend. Sonia van ARTrouve is bezig met het ontwerp van de cover. Kramat, de uitgeverij, is de laatste correcties en controles aan het doen. Tegen begin juli wordt het in proef gedrukt en dan moet het klaar zijn. Ik kan bijna niet wachten om het eerste exemplaar van Meriumbe voor mij te zien liggen. Ik denk dat dat een heel speciaal en intens moment zal zijn.
Als er dan nog mensen zo zot gevonden worden om het te kopen en te lezen, zal het helemaal niet meer stuk kunnen. Het is spannend, zeer spannend.
Het is mijn tegengif voor alle stress en beslommeringen van het dagelijkse leven. Ook al brengt dit evenzeer zijn deel van stress met zich mee, is het toch anders. Het is misschien een stukje een vlucht uit de realiteit, maar - denk ik - een gezonde vlucht. Gewoon iets anders, iets weg van de computers en het internet, weg van de verschrikkelijke dingen die het leven vaak met zich meebrengt (zoals de begrafenis van een collega morgen, wat echt verschrikkelijk erg is) en een manier om genoeg weerstand en reserves op te bouwen om het leven aan te kunnen.
Natuurlijk heb ik ook nog een vrouw en kind die mij evenzeer een grote zin in dit leven geven, maar toch heeft dit boek iets speciaals. Voor nageslacht heb ik al gezorgd, met dit boek, zal men mij misschien (hopelijk) nog om iets anders ook gedenken.
We zullen zien, zij de blinde, het is en blijft afwachten, maar misschien lukt het wel. En ik beloof het, als ik ooit wereldberoemd ben, zal ik jullie nog steeds kennen.
Blogje ',','
woensdag, juni 04, 2003
Man, wat is het heet
Niet te doen, in Vilvoorde vandaag. Airco stuk, en dat in een glazen gebouw terwijl het buiten bijna dertig graden is. Er moet geen tekeningetje bij zeker ? Enfin, we hebben dat weer overleefd, net zoals alle verwikkelingen op het onderhandelingsfront. Wat kan het leven toch ingewikkeld zijn. Maar niets zo ontspannend als een uurtje onkruid weghakken, alle frustraties er uit, ik kan er weer helemaal tegen.
Dit is wat je krijgt als je je wagen te lange in de zon laat staan, en dat is ook zo ongeveer hoe ik me straks voelde, maar zoals gezegd, nu is het al lang weer beter.
Blogje ',','
Niet te doen, in Vilvoorde vandaag. Airco stuk, en dat in een glazen gebouw terwijl het buiten bijna dertig graden is. Er moet geen tekeningetje bij zeker ? Enfin, we hebben dat weer overleefd, net zoals alle verwikkelingen op het onderhandelingsfront. Wat kan het leven toch ingewikkeld zijn. Maar niets zo ontspannend als een uurtje onkruid weghakken, alle frustraties er uit, ik kan er weer helemaal tegen.
Dit is wat je krijgt als je je wagen te lange in de zon laat staan, en dat is ook zo ongeveer hoe ik me straks voelde, maar zoals gezegd, nu is het al lang weer beter.
Blogje ',','
Ons halogeenlamp
Was kapot. Stuk, ging niet meer aan. Ikke eerst gedacht dat de sensor kapot was, want ik had er al een ander lampeke ingestoken en ze deed nog niets. En dat vond ik eigenlijk niet zo leuk, want dat was nogal een duur spul dat door de aannemer van ons huis, de heer Stessens (overigens een zeer goede sleutel-op-de-deur aannemer, volgens mij een van de beste die er is, geen slecht woord er over, alles piekfijn in orde, maar dat terzijde) of beter via zijn electricien aangebracht was. Geen flauw idee waar je dat nog kon vinden.
Tot mij lieftallige echtgenote (absoluut niet technisch onderlegd, met alle respect Elske) het idee opperde : probeer eens met een andere lampeke aan te sluiten, dan weet je direct waar het aan ligt. Als ik haar toch niet had he. We hadden nog zo'n paar ballonekes liggen zoals ze dat bij ons noemen, van in de tijd dat er nog niet overal deftige lampies hingen, en ik dus gisteravond de boel uit elkaar gevezen. Natuurlijk niet voor dat ik de stroom afgezet had. Geen zin om 220 door mijn knoken te krijgen. En wat blijkt : idd lampeke brandt, sensor nie kapot, armatuur (om het op zijn goe Vlaams te zeggen) om zeep. Dus : nieuwe lamp kopen
Maar eigenlijk vond ik die lamp niet zo mooi. Je kent dat wel, zo'n 500 watt halogeen lamp, zo'n loemp vierkant geval dat perfect past aan een industrieterrein, maar eigenlijk niet aan de villa (ahum ahum) waar wij in wonen.
Dus ikke straks naar de Cevo, de grootste bouwmarkt van het land. Ttz dat zeggen ze zelf toch, maar je kan er wel echt veel vinden. Ik had gedacht aan iets meer frivolers, maar wel met een halogeen lamp in. Niet te vinden. Niet te doen, wel allerlei anderssoortige lampen, maar enkel met een gewoon balloneke in. Niet genoeg om mijne schitterende hof (echt waar, wordt elke dag mooier) deftig te verlichten. Dus had ik me er al bijna mee verzoend dat het toch weer een zelfde industriele armatuur zou worden.
Maar zoals ik gewoonlijk doe als ik in de Cevo ben (ik weet niet waarom, maar ergens trekt die overdadige hoeveelheid van hout, schroeven, verven, tegels, gereedschap, badtobbes en wc-brillen mij aan, is wellicht een beetje pervers, maar ik kan er niet aan doen) liep ik nog even een paar rayons verder rond en wat blijkt, hebben ze wel nog anderssoortige lampen. Niet van Massive deze keer, zoals de lamp die ik al vasthad en die er al hing, maar van een onbekend merk. Ben het al weer vergeten. Maar qua design, wel een stuk beter. En ook 2 jaar garantie, en ook met een 500 watt lampeke en zelfs nog iets goedkoper. Ik rap dat industriele Massive gedrocht terug in het rek gelegd en met mijn 'design' lampeke naar de kassa. Waar de dames het bijna drukker hadden met onderling een klappeke te doen dan mij voort te helpen, maar soit, ik was niet in de mood om lastig te doen, dus rustig aangeschoven.
En dan thuis : de lamp tegen de muur gehangen. Ik moet zeggen, ben er fier op. Vroeger, toen ik nog jong was, zou ik dat hosklos gedaan hebben. Was ook te zien aan de lamp die er hing, ook zelf gehangen, hing niet goed vast en wat scheef. Maar zo ben ik niet meer, no sir, deze hangt goed vast, en goed recht. Het duurt tegenwoordig ook allemaal wat langer, maar ze hangt en het is proper. En ik ben er fier op. Mijn oudste broer lacht altijd met mij, ik kan niets, het enige wat ik doe, is wat tokkelen op een computer en voor de rest heb ik twee linkerhanden. Nou moe, ik zou er een boekske over kunnen opendoen, maar dat ga ik nu niet doen, maar hij kan aan mijnen hof en mijn werk soms wel een poepje ruiken hoor. Maar dat hoort hier niet thuis, dat is iets voor een spannend boek...
Maar conclusie van het verhaal : ik heb een nieuwe halogeen lamp, en als er nu een snoodaard bij nacht en ontij aan mijn achterdeur komt rammelen, zal hij wederom baden in de heldere gloed van mijn 500-watteke en zal mijn tellerke in de garage weer een viteske sneller draaien.
Blogje ',','
Was kapot. Stuk, ging niet meer aan. Ikke eerst gedacht dat de sensor kapot was, want ik had er al een ander lampeke ingestoken en ze deed nog niets. En dat vond ik eigenlijk niet zo leuk, want dat was nogal een duur spul dat door de aannemer van ons huis, de heer Stessens (overigens een zeer goede sleutel-op-de-deur aannemer, volgens mij een van de beste die er is, geen slecht woord er over, alles piekfijn in orde, maar dat terzijde) of beter via zijn electricien aangebracht was. Geen flauw idee waar je dat nog kon vinden.
Tot mij lieftallige echtgenote (absoluut niet technisch onderlegd, met alle respect Elske
) het idee opperde : probeer eens met een andere lampeke aan te sluiten, dan weet je direct waar het aan ligt. Als ik haar toch niet had he. We hadden nog zo'n paar ballonekes liggen zoals ze dat bij ons noemen, van in de tijd dat er nog niet overal deftige lampies hingen, en ik dus gisteravond de boel uit elkaar gevezen. Natuurlijk niet voor dat ik de stroom afgezet had. Geen zin om 220 door mijn knoken te krijgen. En wat blijkt : idd lampeke brandt, sensor nie kapot, armatuur (om het op zijn goe Vlaams te zeggen) om zeep. Dus : nieuwe lamp kopen
Maar eigenlijk vond ik die lamp niet zo mooi. Je kent dat wel, zo'n 500 watt halogeen lamp, zo'n loemp vierkant geval dat perfect past aan een industrieterrein, maar eigenlijk niet aan de villa (ahum ahum) waar wij in wonen.
Dus ikke straks naar de Cevo, de grootste bouwmarkt van het land. Ttz dat zeggen ze zelf toch, maar je kan er wel echt veel vinden. Ik had gedacht aan iets meer frivolers, maar wel met een halogeen lamp in. Niet te vinden. Niet te doen, wel allerlei anderssoortige lampen, maar enkel met een gewoon balloneke in. Niet genoeg om mijne schitterende hof (echt waar, wordt elke dag mooier
) deftig te verlichten. Dus had ik me er al bijna mee verzoend dat het toch weer een zelfde industriele armatuur zou worden.
Maar zoals ik gewoonlijk doe als ik in de Cevo ben (ik weet niet waarom, maar ergens trekt die overdadige hoeveelheid van hout, schroeven, verven, tegels, gereedschap, badtobbes en wc-brillen mij aan, is wellicht een beetje pervers, maar ik kan er niet aan doen) liep ik nog even een paar rayons verder rond en wat blijkt, hebben ze wel nog anderssoortige lampen. Niet van Massive deze keer, zoals de lamp die ik al vasthad en die er al hing, maar van een onbekend merk. Ben het al weer vergeten. Maar qua design, wel een stuk beter. En ook 2 jaar garantie, en ook met een 500 watt lampeke en zelfs nog iets goedkoper. Ik rap dat industriele Massive gedrocht terug in het rek gelegd en met mijn 'design' lampeke naar de kassa. Waar de dames het bijna drukker hadden met onderling een klappeke te doen dan mij voort te helpen, maar soit, ik was niet in de mood om lastig te doen, dus rustig aangeschoven.
En dan thuis : de lamp tegen de muur gehangen. Ik moet zeggen, ben er fier op. Vroeger, toen ik nog jong was, zou ik dat hosklos gedaan hebben. Was ook te zien aan de lamp die er hing, ook zelf gehangen, hing niet goed vast en wat scheef. Maar zo ben ik niet meer, no sir, deze hangt goed vast, en goed recht. Het duurt tegenwoordig ook allemaal wat langer, maar ze hangt en het is proper. En ik ben er fier op. Mijn oudste broer lacht altijd met mij, ik kan niets, het enige wat ik doe, is wat tokkelen op een computer en voor de rest heb ik twee linkerhanden. Nou moe, ik zou er een boekske over kunnen opendoen, maar dat ga ik nu niet doen, maar hij kan aan mijnen hof en mijn werk soms wel een poepje ruiken hoor. Maar dat hoort hier niet thuis, dat is iets voor een spannend boek...
Maar conclusie van het verhaal : ik heb een nieuwe halogeen lamp, en als er nu een snoodaard bij nacht en ontij aan mijn achterdeur komt rammelen, zal hij wederom baden in de heldere gloed van mijn 500-watteke en zal mijn tellerke in de garage weer een viteske sneller draaien.
Blogje ',','
dinsdag, juni 03, 2003
Stars Wars forever
Nieuw van het Star Wars front : voor $20 per jaar kan je de opnames volgen van de nieuwe Star Wars : Episode III die in 2005 uitkomt. Lees het artikel. Bekijk de info :
Ik kan bijna niet wachten tot 2005 ! Dan maar snel de oude nog even herbekijken.
May the force be with you !
Blogje ',','
Nieuw van het Star Wars front : voor $20 per jaar kan je de opnames volgen van de nieuwe Star Wars : Episode III die in 2005 uitkomt. Lees het artikel. Bekijk de info :
Ik kan bijna niet wachten tot 2005 ! Dan maar snel de oude nog even herbekijken.
May the force be with you !
Blogje ',','
Niet een klein beetje opdringerig
Vind ik toch : een mens zijn vakantiegeld al proberen afhandig te maken nog voor het gestort is. Die reclameboys & girls deinzen voor niets meer terug tegenwoordig. Een complete schande is het. Ze zouden je geld nog voor je gaan uitgeven voor dat je het hebt. Misschien een volmacht aan die mensen geven, dan moeten ze geen reclame meer maken. Is misschien net zo handig.
Is maar een grapje hoor, eigenlijk stoort het mij niet echt, maar ik vond het toch wel een beetje frappant.
Blogje ',','
Vind ik toch : een mens zijn vakantiegeld al proberen afhandig te maken nog voor het gestort is. Die reclameboys & girls deinzen voor niets meer terug tegenwoordig. Een complete schande is het. Ze zouden je geld nog voor je gaan uitgeven voor dat je het hebt. Misschien een volmacht aan die mensen geven, dan moeten ze geen reclame meer maken. Is misschien net zo handig.
Is maar een grapje hoor, eigenlijk stoort het mij niet echt, maar ik vond het toch wel een beetje frappant.
Blogje ',','
zondag, juni 01, 2003
Het leven is ne strijd
zeggen ze bij ons, en verdorie, het is waar. Gisteren belde een van mijn medewerkers met de melding dat hij een ongeval gehad had, waarbij zijn vriendin (die ook bij ons werkt) om het leven gekomen is. Stilte, dan blijft alles effe stilstaan. Ik weet verdorie niet wat zeggen in zo'n situatie. Wat zeg je tegen iemand die in shock is na het verliezen van zijn geliefde ? Ik weet het niet, en ik vind mijzelf daar heel zwak voor. Ik hoop dat hij het mij niet kwalijk neemt, maar op dat gebied ben ik een grote nul. (op anderen wellicht ook, maar da's minder erg). Het zal een heel moeilijke periode worden voor hem en ik hoop dat ik hem een beetje kan steunen hierin. Ik kan het mij - gelukkig - niet voorstellen hoe dit voelt, maar het moet vreselijk zijn. Ik was (en ben) er zelf alleszins nog niet goed van.
Els (mijn vrouw) haar grootmoeder zit sinds vrijdag in een rusthuis. Ze is aan het dementeren en kan niet goed meer voor haarzelf zorgen. Het is voor iedereen het beste, daar is de hele familie het over eens, maar leuk is anders. Vanmorgen daar geweest, is wel even slikken, zo'n groep licht tot zwaar demente oudjes die niet meer weten waar ze staan, geen besef van tijd of ruimte meer hebben en niet meer weten wie je bent. Ons moemoe is nog van de betere daar, maar er zitten echte sukkelaars tussen. Chapeau, nen dikke chapeau voor de mensen die dag in dag uit voor deze oudjes zorgen. Dan voel ik mij toch nutteloos in mijn job. Wordt er iemand persoonlijk (niet financieel) beter van hetgeen ik doe ? Breng ik licht in iemands leven met mijn job ? Ik denk het niet. Dan stel ik mij de vraag of ik goed bezig ben. En ik ben er nog niet uit, maar ik vrees dat ik het antwoord al ken. Wat ik dan wel wil doen ? Ik weet het niet. Ik weet niet of ik het karakter heb om iets dergelijks te doen. Ik zal er nog wel wat langer over nadenken en geen overhaaste beslissingen nemen, maar het knaagt wel. Ook dan blijkt duidelijk dat het leven ne strijd is.
Ook bij vrienden van mijn schoonouders : de man, eens een super energieke en kranige man, altijd opgewekt en klaar voor een grap, is nog maar een schim van zichzelf. Na een attaque enkele jaren geleden, is hij blijven achteruitgaan, en het gaat niet de goede richting uit.
De dochter van andere vrienden van hun is vrijdag bevallen van een kindje : te vroeg geboren, moet nog heel nauw gevolgd worden, de ouders hebben het zelf nog niet gezien.
En zo is er elke dag iets anders. Elke dag een stukje nieuw leed in het leven van veel mensen. Je zou bijna gaan denken dat er niets anders dan miserie is. Gelukkig is dat niet waar. Gelukkig zijn er ook nog goede momenten. Anders zou je het niet volhouden. En dat wil ik wel, want ik vind nog altijd dat het leven waard is geleefd te worden, hoe moeilijk het soms ook is. Als ik onze Bram zie spelen en gelukkig zijn, dan weet ik dat ik moet verder doen. Spijtig genoeg zal dit voor sommige mensen niet altijd zo duidelijk zijn, maar je kan alleen maar hopen dat ook daar de zon er terug doorkomt.
Ik wil niet te filosofisch worden, maar ik moest dit effe kwijt. Met al die droeve gebeurtenissen weet ik soms niet meer wat denken, maar volgens mij is er maar een weg : vooruit. Hoe moeilijk het soms ook is. Vooruit en proberen er het beste van te maken.
Blogje ',','
zeggen ze bij ons, en verdorie, het is waar. Gisteren belde een van mijn medewerkers met de melding dat hij een ongeval gehad had, waarbij zijn vriendin (die ook bij ons werkt) om het leven gekomen is. Stilte, dan blijft alles effe stilstaan. Ik weet verdorie niet wat zeggen in zo'n situatie. Wat zeg je tegen iemand die in shock is na het verliezen van zijn geliefde ? Ik weet het niet, en ik vind mijzelf daar heel zwak voor. Ik hoop dat hij het mij niet kwalijk neemt, maar op dat gebied ben ik een grote nul. (op anderen wellicht ook, maar da's minder erg). Het zal een heel moeilijke periode worden voor hem en ik hoop dat ik hem een beetje kan steunen hierin. Ik kan het mij - gelukkig - niet voorstellen hoe dit voelt, maar het moet vreselijk zijn. Ik was (en ben) er zelf alleszins nog niet goed van.
Els (mijn vrouw) haar grootmoeder zit sinds vrijdag in een rusthuis. Ze is aan het dementeren en kan niet goed meer voor haarzelf zorgen. Het is voor iedereen het beste, daar is de hele familie het over eens, maar leuk is anders. Vanmorgen daar geweest, is wel even slikken, zo'n groep licht tot zwaar demente oudjes die niet meer weten waar ze staan, geen besef van tijd of ruimte meer hebben en niet meer weten wie je bent. Ons moemoe is nog van de betere daar, maar er zitten echte sukkelaars tussen. Chapeau, nen dikke chapeau voor de mensen die dag in dag uit voor deze oudjes zorgen. Dan voel ik mij toch nutteloos in mijn job. Wordt er iemand persoonlijk (niet financieel) beter van hetgeen ik doe ? Breng ik licht in iemands leven met mijn job ? Ik denk het niet. Dan stel ik mij de vraag of ik goed bezig ben. En ik ben er nog niet uit, maar ik vrees dat ik het antwoord al ken. Wat ik dan wel wil doen ? Ik weet het niet. Ik weet niet of ik het karakter heb om iets dergelijks te doen. Ik zal er nog wel wat langer over nadenken en geen overhaaste beslissingen nemen, maar het knaagt wel. Ook dan blijkt duidelijk dat het leven ne strijd is.
Ook bij vrienden van mijn schoonouders : de man, eens een super energieke en kranige man, altijd opgewekt en klaar voor een grap, is nog maar een schim van zichzelf. Na een attaque enkele jaren geleden, is hij blijven achteruitgaan, en het gaat niet de goede richting uit.
De dochter van andere vrienden van hun is vrijdag bevallen van een kindje : te vroeg geboren, moet nog heel nauw gevolgd worden, de ouders hebben het zelf nog niet gezien.
En zo is er elke dag iets anders. Elke dag een stukje nieuw leed in het leven van veel mensen. Je zou bijna gaan denken dat er niets anders dan miserie is. Gelukkig is dat niet waar. Gelukkig zijn er ook nog goede momenten. Anders zou je het niet volhouden. En dat wil ik wel, want ik vind nog altijd dat het leven waard is geleefd te worden, hoe moeilijk het soms ook is. Als ik onze Bram zie spelen en gelukkig zijn, dan weet ik dat ik moet verder doen. Spijtig genoeg zal dit voor sommige mensen niet altijd zo duidelijk zijn, maar je kan alleen maar hopen dat ook daar de zon er terug doorkomt.
Ik wil niet te filosofisch worden, maar ik moest dit effe kwijt. Met al die droeve gebeurtenissen weet ik soms niet meer wat denken, maar volgens mij is er maar een weg : vooruit. Hoe moeilijk het soms ook is. Vooruit en proberen er het beste van te maken.
Blogje ',','
Abonneren op:
Posts (Atom)