En de djembe, hij speelde voort
We gaan voort, elke week, een dik uur les, en thuis nog spelen tot mijn dierbare huisgenoten er ongeveer gek van worden. Was het al maar zomer, dan kon ik buiten of aan de Kwacht gaan spelen. Al denk ik dat er na een uurtje spelen geen duif, konijn of muis meer in die bossen wil wonen. Maar ik ga het wel proberen, ik ben eens benieuwd wat dat daar, in het midden van de bossen, gaat geven.
Maar het gaat goed, ja, dank u om te vragen, het gaat goed. Ik ben nog niet volleerd, nog lang niet. Maar ik ben wel op een punt gekomen dat ik vrij kan beginnen spelen, dat ik variaties maak op de ritmes die ons aangeleerd worden, en dat is volgens mij, in alle bescheidenheid, een goed teken. Dat wil toch zeggen dat ik vooruitgang boek.
Dus blijven we verderdoen, tot we het zo goed kunnen als den Patrick. Al vrees ik dat dit nog wel een jaar of twintig zal blijven duren. Of langer ;-)
Blogje ',','
Geen opmerkingen:
Een reactie posten