De definitie van uitwaaien
Men neme een zee, bij voorkeur de Noordzee, maar het mag ook een andere zijn. Men voege daarbij een dijk, gericht op de wind, zonder bescherming om achter te schuilen. Men kiest tegen de wind in te gaan, voorzien van handschoenen, sjaal, muts, dikke jas en trui en bij voorkeur ook een bril. Men trekt zijn hoofd diep tussen zijn schouders, bukt zich een beetje en vat de tocht tegen de wind in aan.
Men tracht dit zolang mogelijk vol te houden, waarbij men de wind tussen de muts, handschoenen, sjaal en jas voelt doorwriemelen. De wind rukt en trekt overal aan en drukt je naar achter.
Even later heft men het hoofd lichtjes op zodat alle duistere en benevelde gedachten, alle piekeringen en niets ter zake doende overpeinzingen, alle overtollige en nutteloze muizenissen, samen met de waanbeelden, frustraties en twijfels langs de achterkant het hoofd kunnen verlaten.
Men blijft dit zo lang mogelijk volhouden tot het hele hoofd leeg is, waarna men zich omdraait en met de wind in de rug, zonder enige moeite te moeten doen de weg terug aanvat en voldaan, opgelucht en leeggeblazen een kroeg kan opzoeken om met een helder hoofd verder na te denken over de zin van het leven.
Blogje ',','
Geen opmerkingen:
Een reactie posten