Chapeau
Dat was het gevoel dat ik woensdag op de skipiste in Landgraaf had toen ik een paar andersvalide mensen daar zag skien. Een verlamde vrouw zat in een speciale stoel met een ski onder en in haar handen een paar speciale skistokken in haar handen. Maar ze kon wel skien. Dan zeg ik : chapeau. Niet neerbuigend, niet denigrerend of met een gevoel van medelijden, maar wel met een gevoel van bewondering. Dat mensen die een tegenslag gehad hebben in hun leven waardoor ze hun benen niet meer kunnen gebruiken, de moed en volharding hebben om door te gaan en niet bij de pakken te blijven zitten.
Buiten deze vrouw waren er ook twee blinden aan het skien. Achter een begeleider en ook zij konden het goed. Je staat er niet bij stil dat niet iedereen zomaar kan genieten van de sneeuw, maar ook hier weer : chapeau voor deze mensen. Ze nemen hun handicap niet for granted. Ze gaan er niet zomaar van uit dat ze een boel dingen niet meer kunnen. Neen, ze gaan verder, ze blijven doen wat ze willen doen. Daar kan je alleen maar bewondering voor hebben.
Ik hoop dat ik nooit iets dergelijks tegenkom en ik wens het niemand toe, maar mocht het ook gebeuren, dan hoop ik dat ik zoveel moed en doorzettingsvermogen heb als deze mensen.
Chapeau !!!
Blogje ',','
Geen opmerkingen:
Een reactie posten