Going back to my roots
Dat was zo'n beetje het gevoel dat ik kreeg tijdens het bekijken van de finale van het WK snooker op de BBC zondagavond. Waar is de tijd dat ik daar elke match van probeerde mee te pikken. Meer nog, waar is de tijd dat ik zelf zo'n tien ŕ twintig uur per week snooker speelde (ten koste van menig les aan de EHL aka LUC ;-). Maar ja, ne mens wordt oud en dan doe je andere dingen he. Al zou ik graag nog wel eens een partijtje snooker gaan spelen.
Het was wel leuk die jonge garde bezig te zien. Al ken ik ze niet meer. Noch Dott, noch O'Sullivan had ik ooit eerder gezien, maar gelukkig zat Steve Davis nog op zijn vertrouwde plaats als commentator. En ook de lieftallige blonde dame - van wie ik de naam kwijt ben - die vroeger al de commentaar leverde op dit evenement, was nog altijd van de partij. Dat is wel al meer dan vijftien jaar geleden, maar ze draait nog altijd mee (en ziet er nog even fris uit ;-)
Al moet ik zeggen dat het mij toch wel vreemd overkomt dat ze met een heel duidelijk accent praat op tv. Ik kan me niet voorstellen dat onze presentatoren en presentatrices met een Antwerps of Limburgs accent een programma zouden presenteren (tenzij ze natuurlijk ooit Robbe De Hert vragen om een talkshow te hosten).
Enfin, soit, het was wel leuk om te zien, al heb ik niet de hele match gezien, ik was te moe en moest gaan slapen, maar het riep wel goede herinneringen op. Dus als iemand zich geroepen voelt om mij uit te dagen voor een partijtje snooker, laat het mij weten, ik wil zeker overwegen de handdoek op te nemen :-)
Blogje ',','
Geen opmerkingen:
Een reactie posten