donderdag, juli 10, 2003

M'as tu vu ?
Of hoe heet die plaats in Knokke waar iedereen die wil gezien worden, voorbij geflaneerd komt, om er zeker van te zijn dat iedereen zijn (en vooral haar ;-) nieuwste outfit of wagen gezien heeft ? Place m'as tu vu ? Nu, het stoort mij niet hoor, absoluut niet, het is er best mooi en het strand is er redelijk rustig, alleen lag het er vol met dode sardientjes, van waar ze kwamen, geen idee, maar het lag er vol.
Maar Knokke was maar een tussenstop op weg terug naar Oostende. We waren een dagje naar het Zwin geweest, heerlijk, zo vertoeven in de schaduw van de bomen, alle mogelijke soorten vogels bestuderend, vogeltjes voederend, en gewoon wandelen. Onze Bram genoot er zichtbaar van, hij houdt enorm veel van dieren, zaagt ons de oren van onze kop voor een huisdier, maar dat zien we niet zitten. Om allerlei redenen, waar ik hier niet helemaal over ga uitwijden, maar we willen hem in elk geval het leed besparen als het dier sterft, en dieren leven nu eenmaal veel minder lang dan mensen.
En op de weg terug gestopt bij de nicht van Els die een appartement in Knokke heeft, even goedendag gaan zeggen op het strand, pootje gebaad, op de terugweg nog een ijsje gegeten en weer naar Oostende, waar het even knoerheet was als overal. Niet dat we klagen hoor, no sir, dat doen we niet, want we hebben gevraagd om goed weer, en nu het er is, zullen we het met open armen aannemen.
Maar ik wou eigenlijk nog iets over die ijsjes zeggen. Ola heeft een nieuwe creatie : "Heroic World". Kleine potjes ijs, met bovenaan ijs en onderaan een verrassing. En om die verrassing is het die klein mannen natuurlijk te doen. In deze reeks zit een heks, een prins en prinses, een skelet, tovenaar en een draak. Ondertussen heeft de Bram al 3 heksen, 2 prinsessen, 2 draken, 2 skeletten en 2 tovenaars. Maar geen prins. Elke keer is het spannend, nagelbijtend afwachten of er nu een prins zal inzitten, maar totnogtoe telkens zonder succes. We hopen dat het nog zal lukken voor we weer naar huis gaan, maar onze Bram houdt zich sterk. Elke keer als het niets is, verbijt hij zijn ontgoocheling en houdt hij moedig vol, wetend dat er mogelijks nog een kans is dat zijn droom zal uitkomen ;-)
Het is wel prachtig te zien hoe hij hier mee kan spelen, dit is echt wel stimulerend voor de fantasie van de kinderen, en vooral goed gezien van de mannen van Unilever, want zij zien uiteraard hun omzet van die kleine pottekes sterk omhoog gaan. Weer zo'n mooi marketing verhaal dat zichzelf verkoopt. Chapeau. Dat hoop ik ook ooit uit te vinden ;-)
Blogje ',','

Geen opmerkingen: