Let it rain
Dank u, regengoden, dank u. Eindelijk verfrissing en drank voor mijn dorstige tuin. De plantjes lieten hun bladeren hangen, ze had dorst, veel dorst. Ik vrees dat voor een paar (beuken) het te laat zal zijn, maar hopelijk is de rest nog te redden. Het heeft allemaal zijn voor en nadelen, nietwaar. Het mooie weer is heel leuk, fijn, plezant, tof, want dit regenweer ben ik al moe voor het begonnen is, maar het is wel nodig. Want met die droogte hebben we een paar mooie planten zien sneuvelen, onherroepelijk vertrokken naar de eeuwige plantvelden. Ik hoop dat ze daar gelukkig zijn.
Maar de regen is er dus, en dat is goed nieuws. Tenminste voor de planten die er horen te staan. Want één nacht regen en ook het onkruid steekt alweer in grote getalen zijn hoofd boven de grond, kijkend waar ze deze een aanval op mijn wiedkracht zullen uitvoeren. Maar dat neem ik er bij. Volgende week, als de ergste drukte voorbij is - en de regen hopelijk ook - zal ik nog eens ten strijde trekken en met nieuwe moed de strijd aanbinden met dat vermaledijde, eeuwig woekerende, op de meest onverwachte en ongewenste plekken opduikend, groene onkruid.
Ik zal me niet laten doen, volhouden tot het bittere einde en om met de woorden van onze Oostenrijkse Wienersangerknaab Arnold Schwarzenegger af te sluiten :
"I'll be back"
Blogje ',','