Groene vingers
Voila, ik kan weer een beetje beter slapen vannacht. Een klein stukje van mijn tuin is weer wat meer in orde. De kantjes gemaaid, en werkje dat toch regelmatig moet gebeuren, want er zijn veel kantjes en het gras groeit hard. Ik voel me al echt een groene jongen, bijna een 'groene vingers' Marc Dupain. Mijn idool, mijn alles. Ik mis geen aflevering van zijn formidabele programma.
Not.
Voor wie M Dupain niet kent : Groene Vingers. Niet te missen. Mijn slaapkamer hangt vol met posters van M Dupain, tot grote ergernis van mijn vrouw die daar liever Eddy de Mey zou hangen, maar tot nog toe heb ik gewonnen. Voor hoe lang ik kan volhouden, weet ik niet, maar blijf strijden.
In elk geval, dat doet weer deugd, die frisse groene kantjes zo mooi recht wezen zijn. Als nu het zonneke nog een paar avonden wil meewerken, dan kan de rest van de tuin ook weer een goede beurt krijgen. En kan ik weer rustig slapen. Tot volgende week, dan begint alles opnieuw. Wat is het leven toch mooi....
Ook nog interessant : Groene vingers. Voor al uw tuinvragen.
Blogje ',','