Den basket. Daar zijn we vanavond geweest. Naar den basket. En waar anders gaan we dan naartoe, als rechtgeaarde Scarletter? Naar Scarlet Vilvoorde natuurlijk. Ah ja.
Maar het was niet zo heel erg schitterend wat Scarlet Vilvoorde er van bakte tegen Leuven. Het had beter gekunnen. Al moet het gezegd zijn dat Scarlet Vilvoorde het merendeel van de tijd voorgestaan heeft. Dat wel. Maar naar het einde toe werd het steeds moeilijker om nog punten te scoren. En dat lukte bij Leuven beter. Ze staan dan ook een stuk hoger, nietwaar.
Al moet ik zeggen dat ik er wel echt van genoten heb. Ik ben niet zo'n sportmens, maar de manier waarop je meegesleept wordt door het spel, de manier waarop je omhooggaat als ze op de ring gooien en teleurgesteld weer neerzakt als het mis is, dat is wel heel leuk. Al kan dat natuurlijk ook aan mijn gezelschap gehangen hebben, die sinds een tijdje een zeer fervent supportster van Scarlet Vilvoorde blijkt geworden te zijn en er zeer sterk in opgaat. ;-)
Bijna meer dan Jean Luc Dehaene en Celi.
En onze Chewwie uit Star Wars, den Michael, was precies ook niet echt in form.
Maar ik ga hier niet te veel kritiek geven. Die mannen hebben hun best gedaan, dat is duidelijk. Ze hebben ervoor gevochten en het heeft niet mogen zijn.
Maar het was wel heel mooi om te zien hoe Scarlet Vilvoorde een grote familie is. Dat wel leuk. En de match was ook leuk. Ik heb me geamuseerd. En is dat niet het belangrijkste? Allez, als toeschouwer dan hé, voor de ploeg is het natuurlijk net iets belangrijker om te winnen....
Blogje ',','
Geen opmerkingen:
Een reactie posten