Ja, er moet nog zand zijn. Veel zand zelfs. Veel meer dan ik verhoopt had. Want de gaatjes in mijn parking zijn weer de kop aan het opsteken. Of beter, hun kop aan het wegsteken, zodat de gaatjes weer zichtbaar worden.
Maar ik denk wel - hoop wel - dat als ik ze nu opvul, ze voor echt opgevuld zijn, dat na een winter van regen, sneeuw, ijzel en al dat soort leuke dingen, de gaatjes zich allemaal geopend hebben om voor eeuwig en altijd terug opgevuld te worden.
En dus ga ik weer elke avond een kwartiertje keren op de parking, zand in de voegen strooien en dat met een borstel die meer dan zijn beste tijd gehad heeft, erin keren.
Wat kan het leven toch uitdagend en wondermooi zijn als je je tijd kan vullen met zand keren op een nog niet zo lang geleden aangelegde klinkerparking.
Maar het moet gezegd, de parking ziet er weer eens zo goed uit met het nieuwe zand als voorheen.
En daar doen we het toch voor, niet?
Blogje ',','
Geen opmerkingen:
Een reactie posten