Gisteren in Oostende met den Bram naar de cinema geweest. We hadden het al lang beloofd en dan moet je dat doen he. Garfield. De ideale film voor een kleine gast als onze Bram. Al is ie zo klein niet meer, heeft al twee tandjes gewisseld, waarvan ik het tweede zondag eigenhandig verwijderd heb. Zonder hem pijn te doen uiteraard. Hij had nog niet door dat het er uit was, toen ik het in mijn handen had. Maar daar ging het nu niet over. Garfield the movie. Leuk, zeker voor zo'n klein mannen. Grappig, zeker wel, qua verhaal zeer dunnetjes, dat ook, maar dat is ook niet de bedoeling. In tegenstelling tot een Shrek of ook een Nemo, waar nogal wat volwassen grapjes doorgeweven zitten, is dit in Garfield niet het geval en is het verhaal bedoeld voor de kleintjes. Niets mis mee, absoluut niets, maar ook aan de volwassenen (lees papa's) werd gedacht, want Jennifer Love Hewitt mocht veelvuldig opdraven in zeer kortgerokte kleedjes en ditto decoletes. Voor elk wat wils dus. En best wel leuk.
En die duiven? Wel, na het bijwonen van een vergadering op de gemeente ivm de voorstelling van mijn tweede boek, was het snel crossen richting duivenlokaal, alwaar een vergadering van de Heultjese kunstenaars plaatsvond. Ter voorbereiding van de tentoonstelling op 24-25-26 februari 2005 in Heultje. En ja, het was duidelijk dat het een duivenlokaal was. Dat rook je. Al heb ik niets tegen duivenmelkers, maar ik weet nu al dat het niets voor mij is.
Maar die tentoonstelling komt er. Net zoals de officiele voorstelling op 10 december 2004 van mijn nieuwe boek. Met alles erop en eraan. Meer moet dat toch niet zijn, niet?
Blogje ',','
Geen opmerkingen:
Een reactie posten