Voor het geval het nog niet duidelijk mocht zijn: het concert van Dido in Vorst Nationaal vanavond was schitterend, subliem, meesterlijk, zalig, gewoon af, goed, in orde, dik ok, perfect.
Een zeer mooie vrouw, met een uitermate mooie stem, die een dikke anderhalf uur het beste van haar zelf geeft, rockt zoals weinigen dat kunnen, zingt zoals nog veel minder dat kunnen en gewoon het publiek meevoert op een - al komt het nog maar uit twee cd's - zeer mooi repertoire.
Geen dansers of danseressen op het podium, geen overdadige lichtshow, neen, gewoon een aangepaste belichting, een paar mooie effecten, twee grote schermen waar deze mooie vrouw op te volgen was - tesamen met haar schitterende band - en Dido zelf die gewoon deed wat ze moest doen. Zingen en rocken.
Want ja, in tegenstelling tot wat sommigen ervan verwachten (niet waar Dipfico ? ;-), was het niet melig, maar rockte het veel meer dan op de plaat. Heb de CD Life for rent op weg naar huis nog gespeeld en live is het gewoon stukker beter. Harder, ruiger, maar evenzeer zeer mooi en gevoelig.
Met de nodige uitleg van deze Engelse dame, miss Dido Armstrong, zus van een van de leden van Faithless, die sommige liedjes in een duidelijker daglicht stelden en ze beter deden begrijpen...
Ze kan zingen, ze kan schrijven, ze kan rocken en ze ziet er goed uit. Wat moet een mens nu nog meer hebben van een optreden? Niets toch? :-)
Blogje ',','
Geen opmerkingen:
Een reactie posten