De denker
Dat ben ik. Ten voeten uit. Veel te veel vaak. Heb ik al vaak moeten horen dat ik te veel denk. Maar ik kan er niets aan doen. Ik denk de hele tijd. Altijd, constant. Maar doet niet iedereen dat ? Lijkt me toch vrij normaal.
Al is denken en denken natuurlijk twee. Ik denk dat mensen vooral bedoelen dat ik te veel pieker. Kan best wel zijn. Maar dat is den aard van het beest. Dat zit in mijn natuur, net als dat in die van mijn vader zat. Ik probeer er tegen te vechten, maar helemaal overwinnen zal niet goed lukken denk ik.
Daarmee waarschijnlijk dat ik op de voorstelling van mijn eerste boek van mijn dierbare ex-collega en ex-baas Thierry een beeldje van een denker gekregen heb. Dat sindsdien een prominente plaats in onze living gekregen heeft en dat altijd zal blijven hebben.
Maar, zoals Descartes het altijd zei : "Ik denk, dus ik besta." Wel, als dat waar is, dan besta ik helemaal ;-)
Blogje ',','
Geen opmerkingen:
Een reactie posten