donderdag, december 29, 2005

Maar het einde was wel goed...

... van die dag van uitersten. Van de koelten van de sneeuw in Olland, naar de warmte van het Sportpaleis in Antwerpen. Waar een zeker belgisch groepke voor de 12de keer het Sportpaleis uitverkocht had. Al heb ik misschien toch wel vijf stoelen gezien die niet bezet waren ;-)
"Clouseau in 't lang" heette dat dan heel mooi en het was lang. En mooi. Het podium was lang, het optreden was lang, het applaus was lang, de ambiance was lang, de liedjes waren mooi, het geluid was mooi, kortom, het had alles wat er nodig is om een geslaagd optreden te krijgen.
Al van bij de eerste tonen was het raak en stond het Sportpaleis in lichterlaaie. Dikke ambiance, met af en toe ook wat rustigere momenten.
Het podium was - zoals in de pers al zo veelvuldig bejubeld en bezongen - een huzarenstukje en qua show de vergelijking met eender welke internationale act waardig. Daar kunnen nog veel artiesten een voorbeeld aan nemen.
Het was een lange lijst van bekende en minder bekende nummers die de revue passeerden, maar alles werd uit volle borst meegezongen. Behalve één nieuw nummer dan. 'Weg van jou'. Niet slecht.
Het was over de hele lijn goed, maar één van de hoogtepunten was voor mij toch wel - vreemd genoeg misschien een niet-Clouseau nummer - het optreden van Tom vanstiphout. Die kerel kan ook prachtig zingen, en het was een subliem nummer. Afscheid van een vriend, dat hier naadloos op aansloot, blijft me nog altijd kippenvel geven.
Met andere woorden: het was een meer dan geslaagd concert, op alle gebieden.
Als ik dan toch een klein minpunt moet aanhalen, dan zat dat niet bij Clouseau, maar eerder bij het publiek. Nog voor het concert gedaan was, begonnen ze al massaal naar buiten te lopen. De band stond nog uitvoerig te groeten op het podium en de zaal was al half leeg. Dat is niet mooi en dat hoort niet. Maar misschien had dit te maken met het grote aantal niet zo best te been meer zijnde dames en heren die ook in het publiek zaten en die graag voor de massa naar buiten wilden.
In elk geval, dit is voor herhaling vatbaar. De Koen en de Kris zijn geboren entertainers. Zoals Belgie er niet al te veel heeft. Al zijn er nog wel wat andere goede belgische bands ook hoor. Daar niet van, maar dit is toch wel een klasse apart.

Blogje ',','

Geen opmerkingen: