Een terugblik...

Eigenlijk de omgekeerde volgorde, eerst de voornemens en dan de terugblik, maar ik kan blijkbaar de publicatie datum niet meer aanpassen. Soit. Wat is voor mij belangrijk geweest in 2005. Veel, heel veel. Maar ben denk ik ook al een pak vergeten. Erg. Maar is normaal zeker?

Persoonlijk:

• we zijn alledrie gezond gebleven. Heel belangrijk. Al zijn er hier en daar een paar kleine kwaaltjes, niets dat niet makkelijk genezen kan worden, dus niets om over te klagen. Een paar weken geleden was het effe spannend, maar alles is goed afgelopen. Seg dankie.
• Ook de familie is gezond gebleven. Ook heel belangrijk. Nietwaar.
• Ik heb niets gebroken. Ongelooflijk. Nietwaar. :-)
• We zijn veel op vakantie kunnen gaan. En heel leuke vakanties gehad ook. Seg dankie.
• We hebben een mooi, nieuw en uitdagend project kunnen aanvatten. Het zal ook wel wat voeten in de aarde hebben, maar we kijken er echt naar uit. Binnen negen maanden zou het al ver gevorderd moeten zijn. En neen, er is geen nieuwe baby op komst. Toch niet echt ;-)
• Het werk: wel, het werk. Ja, dat is het werk. Afwisselend, uitdagend als altijd. Hoe het gaat verder gaan? Zal eens in mijn kristallen bol kijken wat de kleur van de toekomst zal worden ;-)
• Ik ben beginnen lopen, woeha. En ik hou het vol. Goed hé. Super. Ik word nog een echte sportman.
• Heb veel concerten gedaan dit jaar. En super goede ook. Ikke blij.
• Heb veel te weinig gelezen dit jaar. Deel 7 van de Donkere Toren van Stephen King ligt er nog altijd. Maar dat komt wel.
• Heb veel te weinig geschreven dit jaar. Buiten een paar pogingen om te verbeteren en een kortverhaal is er niet veel van gekomen, maar ook dat komt wel.

Met andere woorden: 2005 was voor mij persoonlijk eigenlijk best wel een goed jaar. Er waren dingen die beter konden, maar dat is altijd zo, nietwaar. Maar al bij al mag ik zeker niet klagen. Dus gaan we zo maar verder doen hé.

De Wereld:

• de wereld is nog altijd in oorlog
• er is nog altijd honger in de wereld
• aardbevingen, tsunami's, orkanen en andere natuurrampen leggen de armoede die er nog altijd overduidelijk is in de wereld, ook in de zogezegd beschaafde en westerse delen, pijnlijk bloot. We moesten beschaamd zijn dat we niet in staat zijn mensen sneller te helpen. Natuurrampen kunnen niet vermeden worden, maar de snelheid waarmee hulp op gang komt en de manier waarop hulp aan gebieden waar geen olie of andere rijkdommen te vinden zijn soms heel laat op gang komt, is wel frappant. Geld blijft de wereld beheersen, zoveel is duidelijk. Normaal zeker? Maar mag niet té worden. Nietwaar.
• Bush is nog altijd een gevaar voor de mensheid. Al denk ik dat de Amerikanen nu ook beginnen te begrijpen dat ze hem beter niet herkozen hadden. Hoop ik.
• er is nog altijd terrorisme in de wereld. Ook heel dichtbij
• Er zijn nog altijd grote ongelijkheden in de wereld. Ook heel dichtbij.
• er is nog altijd racisme in de wereld. Ook heel dichtbij

Is het dus beter gegaan in de wereld dit jaar? Ik durf het betwijfelen. Is het slechter gegaan in de wereld? Ik weet het ook niet. Er is gewoon nog heel veel te doen. En de focus ligt niet altijd juist. Veel te veel of gewin voor een beperkte groep en veel te weinig op de gemeenschap. Als we allemaal een klein stukje van onze rijkdom afgeven om de minder gelukkigen te helpen, zou het veel beter gaan denk ik. En neen, niet gewoon geven, wel hen helpen en leren voor zichzelf te zorgen. Dan worden we allemaal beter.

In elk geval: moge 2006 voor iedereen een fantastisch jaar worden. Om het met de woorden van Jennie uit Thuis te zeggen: moge het beste van 2005 het slechtste van 2006 worden. Dan is alles goed, nietwaar?

Happy New Year!

Blogje ',','

Goede voornemens 2006

Door het lezen van de blog van vriend Dipfico de onstuitbare drang gevoeld om ook een paar goede voornemens op papier te zetten. Al zijn die meestal niet meer dan dat: voornemens. Iets waar de weg naar de hel mee geplaveid schijnt te zijn. Maar net zoals Dipfico (vind zijn motto trouwens schitterend!) ga ik proberen er toch een paar van waar te maken.
Here goes:

• stoppen met roken moet ik niet, maar een paar kilootjes minder zou niet slecht zijn. Ik voel het als ik ga lopen, er zou toch wel een kilo of tien af mogen. Gaat het mij in 2006 lukken? Ik ga het in elk geval proberen.
• blijven lopen. Zeker en vast. Het doet me deugd, is goed voor mijnen tikker, en samen met bovenstaande gaat dat de algehele conditie zeker ten goede komen.
• genieten, genieten, genieten, en nog eens genieten. Van alles. Van mijn gezin, van mijn vrienden, van mijn werk (jaja zelfs, zie ook hierna), van muziek, van lezen, van schrijven (zie ook hierna), van sporten (lopen, snowboarden), vakantie, reizen, eigenlijk: van alles waar er van te genieten valt. Want het leven is al zo kort, als we niet genieten, zijn we onze tijd hier dan niet aan het verdoen? En genieten is niet hetzelfde als niets doen. Maar deugd vinden in alles wat je doet, zou dat niet leuk zijn?
• Mijn werk. Da's een goeie. Maar geen gemakkelijke. Het is vanalles geweest in 2005 en voor 2006 staan er (hoe kan het ook anders) weer een hele hoop veranderingen voor de deur. Maar ik ga er het beste van proberen te maken. Erover zagen helpt niet. Dat lost niets op (al lucht het soms wel op ;-). Maar ik ga proberen er het beste van te maken en dat kan heel ruim geinterpreteerd worden: Anyplace, anywhere, anytime, anyhow, any...
• Minder werken. Misschien contradictorisch, maar toch. Er zijn grenzen aan te veel werken. Da's voor niets goed en op den duur zie je niet meer helder. En da's zeker voor niets goed. Want meer werken wil zeker niet zeggen meer verdienen. Integendeel blijkbaar... Met andere woorden: de juiste balans zoeken tussen werk en privé. Een uitdaging...
• Schrijven. Nog zo een uitdaging. Ik ga echt proberen om in 2006 een derde boek af en uitgegeven te krijgen. Of het mij gaat lukken? Dat zal ik u vertellen bij de resultaten en voornemens voor 2007. Maar ik ga het in elk geval proberen.
• Vakanties. Voor zij die het nog niet mochten weten, wij gaan ongelooflijk graag op vakantie en bij elke gelegenheid zijn we dan ook weg. En zoals het er nu naar uitziet, zal dat in 2006 niet anders zijn. Integendeel. Het zal misschien nog erger worden dan het ooit geweest is. Maar mij hoor je niet klagen hoor :-)
• Tijd maken. Voor de belangrijke dingen in het leven. Voor familie, vrienden, hobbies, muziek, vakanties, reizen, whatever. En niet zeuren over pietluttigheden.

Is dat allemaal haalbaar? Ik weet het niet. Ik wil het wel proberen, maar ik weet nu al ik dat ik toch ga blijven zagen en zeuren ;-). Maar in grond ben ik wel een optimist. Altijd geweest. Dus al zaag ik soms, ik blijf wel altijd in het goede geloven. Misschien is dat soms een beetje naief en misschien word ik daardoor door mensen in 't zak gezet. Maar ja, dat mogen ze één keer doen en de volgende keer krijgen ze het deksel op hun neus. Nietwaar :-)

En voor de rest: voor elk van jullie het aller, allerbeste voor een gezond, voorspoedig, gelukkig, liefdevol, uitdagend, plezant, opwindend, sportief, muzikaal, literair, professioneel en privé ongelooflijk geweldig 2006!

And keep on smiling, whatever happens, keep on smiling!

Blogje ',','

Maar het einde was wel goed...

... van die dag van uitersten. Van de koelten van de sneeuw in Olland, naar de warmte van het Sportpaleis in Antwerpen. Waar een zeker belgisch groepke voor de 12de keer het Sportpaleis uitverkocht had. Al heb ik misschien toch wel vijf stoelen gezien die niet bezet waren ;-)
"Clouseau in 't lang" heette dat dan heel mooi en het was lang. En mooi. Het podium was lang, het optreden was lang, het applaus was lang, de ambiance was lang, de liedjes waren mooi, het geluid was mooi, kortom, het had alles wat er nodig is om een geslaagd optreden te krijgen.
Al van bij de eerste tonen was het raak en stond het Sportpaleis in lichterlaaie. Dikke ambiance, met af en toe ook wat rustigere momenten.
Het podium was - zoals in de pers al zo veelvuldig bejubeld en bezongen - een huzarenstukje en qua show de vergelijking met eender welke internationale act waardig. Daar kunnen nog veel artiesten een voorbeeld aan nemen.
Het was een lange lijst van bekende en minder bekende nummers die de revue passeerden, maar alles werd uit volle borst meegezongen. Behalve één nieuw nummer dan. 'Weg van jou'. Niet slecht.
Het was over de hele lijn goed, maar één van de hoogtepunten was voor mij toch wel - vreemd genoeg misschien een niet-Clouseau nummer - het optreden van Tom vanstiphout. Die kerel kan ook prachtig zingen, en het was een subliem nummer. Afscheid van een vriend, dat hier naadloos op aansloot, blijft me nog altijd kippenvel geven.
Met andere woorden: het was een meer dan geslaagd concert, op alle gebieden.
Als ik dan toch een klein minpunt moet aanhalen, dan zat dat niet bij Clouseau, maar eerder bij het publiek. Nog voor het concert gedaan was, begonnen ze al massaal naar buiten te lopen. De band stond nog uitvoerig te groeten op het podium en de zaal was al half leeg. Dat is niet mooi en dat hoort niet. Maar misschien had dit te maken met het grote aantal niet zo best te been meer zijnde dames en heren die ook in het publiek zaten en die graag voor de massa naar buiten wilden.
In elk geval, dit is voor herhaling vatbaar. De Koen en de Kris zijn geboren entertainers. Zoals Belgie er niet al te veel heeft. Al zijn er nog wel wat andere goede belgische bands ook hoor. Daar niet van, maar dit is toch wel een klasse apart.

Blogje ',','

Een dag van uitersten...

Dat was het gisteren wel. Om de dag te beginnen, hadden we het lumineuze idee om nog eens op de latten/plank te gaan staan in Landgraaf. 's Ochtends voor het vertrek nog eens op de webcams gekeken en qua drukte leek het allemaal heel goed mee te vallen. We hadden vorig jaar al eens een farce met een overvolle skipiste meegemaakt en dat wilden we geen tweede keer meer. We hadden afgesproken met een collega van Els en dus togen wij welgezind naar onze Ollandse buren. De weg was onderweg niet perfect open, maar het ging wel.
Zonder brokken daargekomen, wilden we naar boven rijden om de parking op te rijden, maar dat mocht niet. Ze stond vol... Euh, wel euh. Beneden was er wel nog een parking, dus dat was het probleem niet, maar als het boven al vol stond, hoeveel volk was er dan?
Nu ja, effe gaan kijken, kan geen kwaad en al bij al leek het nog wel mee te vallen. Beduidend kortere wachtrijen aan de kassa en aan de liften dan onze vorige horrorervaring, dus hebben we het toch maar geriskeerd. Eerst effe iets eten en ook daar was er van wachtrijen geen sprake.
Maar beneden in de kleedruimtes was het al een complete overrompeling. Els moest wachten op haar schoenen, want haar maat was er niet meer.
Maar na een tijdje waren we dan toch allemaal klaar en togen we de piste op. Nou moe, qua wachtrijen viel het al bij al nog wel mee, al was het toch wel behoorlijk druk. En boven was het eigenlijk ook nog wel te doen op de piste. Maar beneden was het niet te doen. De oefenpiste was dicht wegens les, en dus was een stuk van de rechtse piste afgezet voor andere beginners. En dus was de doorgaan naar beneden behoorlijk smal. En moest iedereen daardoor, beginners en gevorderden. Dat ging niet goed, echt niet.
Eigenlijk was het een beetje complete chaos. En de service aan de liften is eigenlijk niets in vergelijking met die in Oostenrijk. In Oostenrijk helpen ze kinderen op de lift, hier moeten ze zelf hun plan maar zien te trekken. En als er iemand valt, leggen ze de liften nog niet zomaar stil. Wat eigenlijk niet kan. Dat wordt zelf behoorlijk gevaarlijk soms.
Onze Bram heeft er spijtig genoeg een beetje ne schrik gepakt en dus zijn we maar vroeger gestopt. Maar hij wil gelukkig wel nog skien, al zullen we de volgende keer moeten komen als het wat minder druk is. Want zoveel volk (1400 op een gegeven ogenblik volgens één van de mensen van Snowworld) en een stuk van de piste die afgesloten is, dat is een combinatie die niet werkt.
Ofwel buiten de vakantie, ofwel om 9 uur 's morgens daar zijn. Anders zien ze mij daar niet meer. Ze mogen gerust zijn. Amai.
Maar ja, ben dan toch vier keer de piste kunnen afgaan en ik kan het gelukkig nog. Dus dat komt eind januari wel goed. En de weg naar huis was heel goed open. Dat was ook goed, want ik moest nog weg 's avonds. Maar da's voor deel twee...

Blogje ',','

De klassiekers.

Er is zo'n resem films die blijkbaar niet versleten geraken. Films die all mushy zijn, die elk jaar opnieuw rond de kerst op de tv komen en die - al weet je ondertussen al uren op voorhand hoe het gaat lopen want je hebt ze al minstens vijf keer gezien - toch nog blijven boeien. Komt het door de periode? Komt het door het sentiment dat verbonden is aan de kerst? Ik weet het niet, maar deze reeks films hoort thuis in het rijtje onverslijtbare, op het sentiment en de traanklieren werkende, emoversterkende filmpjes. En aangezien ik een echte softie ben, val ik er ook elke keer weer voor ;-)

Home Alone (1-2-3) - The Sound of music - You've got mail - Sleepless in Seattle - Ghost - Nottinghill - There's something about Mary (al heeft Cameron Diaz daar ook wel een en ander mee te maken ;-) (wat voor de vorige ook van Julia Roberts kan gezegd worden :-) En ga zo maar door.

Het voordeel van het telkens weer herhalen van deze films is dat je onderweg heel makkelijk kan switchen om de beste stukken uit drie tegelijk vertoonde films te bekijken en toch nog te kunnen volgen. Zo kan je starten met The sound of music, overschakelen naar een hilarische aflevering van Alles kan beter om dan terug naar the Sound of Music te gaan en net op tijd naar Sleepless in Seattle te gaan om de finale op de toren mee te maken om dan terug naar The Sound of music te gaan om de finale van het muziekfestival en de verdwijning van de Familie Von Trapp te aanschouwen.

Geweldig toch. Al had ik dit jaar niet echt een kerstgevoel, dit soort films maakt toch een beetje goed. :-)

Blogje ',','

Vieze vuilerikken...

Vandaag de restanten van ons kerstfeestjes naar de glasbak gedaan. En behoorlijk gedegouteerd van wat we daar te zien kregen. Er lag meer glas en vuiligheid naast de glasbak dan er in. En flessen met de stoppen nog op, aardewerk dat daar niet thuishoort, vuizigheid, bwekes, jakkes, foei. Degoutant.
Doen die mensen bij zich thuis ook zo? Gooien die ook alles naast de vuilbak?
Verschrikkelijk gewoon. Ik snap niet hoe mensen zo kunnen zijn, maar da's hetzelfde als die mensen die hier op onze oprit altijd hun blikjes en flesjes uit het raam smijten. Ze moesten beschaamd zijn. Een week op ne vuilnisbelt gaan werken moesten die doen. Of een week met de vuilkar meegaan. Dan zouden ze wel wat meer respect tonen voor het werk van anderen en de omgeving van anderen. Verdorie toch!

Blogje ',','

En u dacht dat Parijs de lichtstad was?

Wel, dan heeft u het verkeerd! Want niet Parijs is dezer dagen de lichtstad, maar wel Hulshout. Jaja, Hulshout. Nog nooit van gehoord? Zou best kunnen, is ook maar een klein, onooglijk gehucht, naast dat andere onooglijke gehucht Heultje, maar lichten hebben ze daar in overvloed.
Allez, toch in de Ceulemansstraat in elk geval.
Amai, maandagavond zijn we er eens doorgegaan. Groot is de straat niet, in Itegem zijn er meer huizen die meedoen, maar de hoeveelheid lichten is wel immens. Ze hebben er speciale electriciteitskasten moeten zetten om al die aansluitingen te ondersteunen. Zo erg is het.
En maandag waren er zelfs twee bussen van Oelegem die kwamen kijken. Niet te doen. En het wordt elk jaar erger. Elk jaar zijn er meer en meer van dit soort - laat ik het voorzichtig lichte excessen noemen - fenomenen die opduiken. De verlichtings en electriciteitsindustrie vare er wel bij. Maar ik vraag me af waar dat gaat eindigen.
Volgens mij zijn er mensen die zich behoorlijk zeer doen om met die rage mee te kunnen doen. En dat kan toch niet de bedoeling zijn hé?
Enfin, bij ons is het heel bescheiden, twee lichtjes in de buxussen naast de deur en meer zal het ook niet worden, hoe erg het ook zou opkomen in onze buurt. Al denk ik dat daar weinig gevaar voor is. Maar je weet het nooit hé ;-)

Blogje ',','

Ho ho ho!

Blogje ',','

Wardriving met GSM

Heb sinds kort een nieuwe GSM om te testen. Fixed to mobile convergence heet dat in heel mooie termen. Een Qtek 8130, met Wifi, bluetooth, windows mobile 5, camera, the works.
Wifi staat altijd aan, en telkens hij een nieuw netwerk vindt, springt er een popup op die dat meldt. En het is verdomd leuk om te zien als je ergens stil staat aan een rood licht, of op een kruispunt, of eender waar dat er plots een draadloos netwerk beschikbaar is.
Een aantal zijn beveiligd, maar een groot aantal zijn dat ook niet. Effe connecten en surfen (of bellen) maar.
Leuk leuk, en het is opvallend hoeveel mensen - die dicht bij andere mensen wonen en waar de kans dus groot is dat iemand op hun kosten gaat surfen - hun wifi niet beveiligen. Niet echt verstandig. Maar zo zijn mensen hé. Ze verwaarlozen hun beveiliging. En dan maar klagen dat iemand op hun kosten surft of ze gehackt worden of andere leuke dingen.
Is trouwens een heel leuke gsm. Heb er sinds gisteren ook een bluetooth oortje bij. Dat samen met voice dialling is een hele vooruitgang en een heel stuk veiliger dan zitten klooien aan de knoppen als je aan het rijden bent. Moesten ze verplicht maken ;-)

Blogje ',','

De gemeente van de galopperende harten

Het lijkt een vreemd verhaal en eigenlijk is het dat ook. Vandaar ook dat mijn getuige in deze intrigerende aangelegenheid anoniem wenst te blijven. Daarom dat ik ze Heisse Heidi aus Tirol zal noemen ipv haar echte naam. Met haar instemming overigens :-)
Het gaat over haar hart. Blijkbaar slaat dat soms op hol. Net zoals zij ;-)
En dat heet: een galopperend hart. Maar hoe komt dat nu? Wel, ik had daar een verklaring voor. Want: zij is afkomstig van Vilvoorde. En waarvoor is Vilvoorde bekend? Ah, voor het paardenvlees natuurlijk. En wat eet zij heel graag: ah, paardenvlees natuurlijk.
Dus: neen, dat galopperend hart is geen aangeboren afwijking (al is het geen echte afwijking, gewoon een fenomeen, net zoals de eigenares trouwens ;-), maar is het het simpele gevolg van veel paardenvlees te eten.
Net zoals sommige mensen die veel varkensvlees eten zich als een varken beginnen te gedragen, mensen die veel rundsvlees eten zich als een kalf gedragen en mensen die veel paardenvlees eten een galopperend hart krijgen.
Simpel toch. Niet? Of is dat net een ietsje te ver gezocht? :-)

Blogje ',','

Vampierennacht

Of was het gewoon Dracula, de musical in de Stadsschouwburg in Antwerpen. Waar we gisterenavond naar toe geweest zijn.
Ik ben normaal gezien niet zo'n musicalfan, maar dit was wel heel goed. Echt waar. Zeer goed script, prachtige zangers en zangeressen, perfecte muziek en goed gezongen. Alleen was lord Dracula soms niet heel goed te verstaan. Maar wat wil je, met zo'n tanden en al dat bloed in je mond. ;-)
Ik moet zeggen dat ik vaak de parallellen gezocht heb met 'Bram Stokers Dracula' en die op veel punten ook wel gevonden heb, maar de musical had zijn eigen verhaallijn en die was zeker zeer goed. Alleen miste ik Winona Ryder soms wel ;-)
Ik moet zeggen: ik heb me zeer goed geamuseerd. Was leuk en zeker voor herhaling vatbaar. :-)

Blogje ',','

Lang geleden...

Het is me de week wel geweest, amai. Zo moeten er niet te veel komen. Het begin was nochtans redelijk normaal (alles is relatief natuurlijk ;-) maar in het midden van de week werd het effe spannend.
Zoals elk jaar ga ik in december op controle om mijn algemene fysieke conditie eens laten na te kijken, is gewoonlijk routine, niets aan de hand, alles ok, beetje meer bewegen, beetje minder eten, en tot volgend jaar.
Dit jaar was het net ietsjes anders. De dokter keek bezorgd, dacht dat er iets scheelde, dacht dat er iets mis geweest was met mijnen tikker en ik kreeg het er behoorlijk koud van. Dat was echt niet wat ik verwacht had te horen.
Hoe moet je daar nu op reageren?
Maar gelukkig, via ons aller Nicole, kon ik vrijdag al bij een cardioloog terecht voor een algehele checkup. En wat blijkt: ik ben kerngezond. Alles in orde, goede conditie, geen vuiltje aan de lucht.
Man man man, ik ben er toch effe niet goed van geweest. Heb er twee nachten behoorlijk slecht van geslapen en ben heel wat beginnen nadenken. Over hoe slecht ik wel bezig was. Elke dag 10-11 uur werken. Tot middernacht en later. Ook in het weekend. En dat is niet goed. Dat is absoluut niet goed.
En als ik dan de evoluties zie die er nu aan het gebeuren zijn op het werk dan denk je toch wel twee keer na hoor.
Ik zal uiteraard mijn werk zo goed mogelijk proberen blijven te doen. Maar ik ga me niet meer doodwerken. Ik zou niet weten waarom!
Ik krijg niet meer appreciatie dan mensen die niet zo hard werken (of veeeeel minder hard), dan zie ik niet in waarom ik mijn kas zo zou moeten blijven afdraaien. Neh!
En al was alles dan in orde, ik beschouw dit voorval toch als een kleine waarschuwing dat ik verkeerd bezig was. En dat ik nu mijn leven moet gaan herinrichten wil ik ooit de pensioengerechtdigde leeftijd bereiken (wat die tegen dan ook moge zijn ;-).
Dus: I'm alive and kicking and here to stay. En behoorlijk blij ook. Wees maar gerust. :-)

Blogje ',','

Is het KA?

De fans van de donkere toren serie van Stephen King zullen zeker weten wat ik bedoel. 'Ka'. Het lot. Het voorbestemd zijn. Het niet kunnen ontwijken van hetgeen voorbestemd is.
De leden van de de 'Katet' geloven er heilig in. En ik ben gefascineerd door deze schitterende reeks van Stephen King. Al slaag ik er niet in om deel 7 (en het laatste) uit te lezen.
Maar om to the point te komen. Is het Ka dat ik als kleur voor mijn nieuwe wagen 'Sombra grijs' gekozen heb? Terwijl één van de hoofdactoren in het laatste deel van de Donkere Toren serie de 'Sombra corporation' is?
Kan dit toeval zijn? Ik weet het niet. Maar is het dan een goede keuze? Want de Sombra Corporation zijn niet the good guys. Integendeel. Hmmm, is het ka?
Het gekke is dat ik er tijdens de keuze niet bij stilgestaan heb, maar dat het pas later is beginnen dagen. Als of ik er mij niet door mocht laten beinvloeden.
Ik weet het niet. En het zal maar blijken binnen zoveel maanden, als ik de wagen zal hebben en als ik er mee rond mag rijden.
Maar ik ben niet echt bijgelovig, dus ga ik er mij niets van aantrekken. Maar ik geloof wel in de schrijverskrachten van zijne hoogheid mister King. Dat is in elk geval zeker. En of Ka hier in een rol in gaat spelen, zullen we wel zien zeker?

Blogje ',','

Afscheid van een vriend...

Vier jaren lang was hij mijn trouwe vriend. Vier jaren lang heb ik dag in dag uit, bij weer en wind, bij dag en nacht, bij nacht en ontij en in volle zon, in binnen- en buitenland, naar het werk of op vakantie, deze viervoeter aan mijn zij gehad.
Bijna nooit heeft hij mij in de steek geladen. Een paar keer is hij ziek geworden, maar telkens is hij weer beter geworden.
Maar nu is het tijd geworden om afscheid te nemen. Ik zou hem graag langer in mijn leven houden, maar het mag niet zijn. Het moet. Alle mooie dingen gaan voorbij, zegt men. En ander en beter, zegt men ook soms. Maar ik weet dat ik hem ga missen. En of het beter gaat zijn, weet ik niet. Maar daar ga ik hier niet op ingaan. Dat doet te veel pijn...
Maar ik hou er aan om hem te danken voor al die mooie tijden. Die vele uren die we samen gesleten hebben. Ruw geschat zullen dat zo'n 3.000 uren geweest zijn. 3.000 uren lijken misschien niet veel, maar op vier jaar is dat toch wel de moeite.
Dus zal ik hem missen, mijnen Galaxy. Mijnen dierbare Galaxy. Al was hij sinds vorige week terug een beetje ziek, hij was nog niet versleten.
Maar soit, het leven gaat verder, get over it, we moeten vooruit kijken en niet blijven stilstaan. Niet in het verleden leven, maar in het heden en naar de toekomst kijken. Dus zullen we zien wat de toekomst brengt en mijn nieuwe viervoeter met open armen omarmen.
Al zal ik toch nog wel een paar keer weemoedig zuchten als ik een andere Galaxy zie voorbij snorren. Maar ja. Dat is het leven hé...
Laat de wind maar waaien...

Blogje ',','

Dit is handig...

Als ik eens veel tijd heb, ga ik me er toch eens zo eentje aanschaffen. Kijk hier maar eens. Een platenspeler met usb om je oude lp's naar MP3 om te zetten.
Super toch? Moet je die oude platen niet meer op CD kopen (of downloaden ;-) en kan je er toch nog van genieten.
Het overwegen waard en eigenlijk niet zo duur. Eentje om te onthouden!

Blogje ',','

Is dit nog echt?

Gaat dit niet in tegen de harten van elke rechtgeaarde rockliefhebber?
Ik heb altijd gedacht dat een rockgitaar snaren bevatte en dat de pickups gemaakt waren als spoelen, die het geluid op bepaalde manieren versterkte. En waar je dan allerlei soorten pedalen aan kon hangen, die allerlei effecten op je spel zetten.
Maar een Fender gitaar met een Intel processor erin? Is dat nog echt spelen?
Ik weet het niet. Ben een beetje afwachtend. Wil het wel eens proberen, maar heb er zo mijn twijfels bij :-)

Blogje ',','

Sinterklaas kapoentje, wat ligt er in mijn schoentje?

Wat ligt er in mijn laarsje. Veel te veel Sinterklaasje :-)
Het was weer in orde. Onze goede sint heeft onze Bram veel te veel verwend. Amai. Zaterdag is de goede heilige man hoogst persoonlijk de Bram zijn kadootjes komen brengen. Den Bram was onder de indruk.
En blij met zijn kadootjes: Een basketspel van Lego, een lanceerder en een robot van B-Daman, een knutselboek en een 'Vat vol Vliegen'. En dan nog wat snoep ook natuurlijk.
En dan 's avonds naar de meter. Daar was de sint ook geweest met een doos Knex. En een volledig feestje er bovenop. Super leuk.
En zondag morgen (die goede man heeft het niet makkelijk) was hij dan alweer van de partij bij mijn schoonouders, waar ook weer Lego en een Muizenval (spel) te rapen viel, om in de namiddag de overstap naar 'de Limburg' te maken, alwaar hij bij mijn moeder ook weer leuk speelgoed van Playmobile afgezet had.
Allemaal veel te veel, maar onze Bram is dan ook ne brave jongen en eigenlijk is het ook wel een beetje voor de brave papa die mag meehelpen bouwen hé. En vooral: die mag meehelpen het snoep op te eten :-)

En dan maar sporten om dat er weer af te krijgen. En te bedenken dat ik weer op controle moet: ik denk dat den dokter niet gaat lachen :-)

Blogje ',','

Zijn ze niet beschaamd?

Was effe aan het googlen naar een volkomen random zoekterm: salaris. ;-) En kwam hier terecht:

Die Ollanders (wie anders :-) willen weer een pak geld slaan uit die 'domme belgen' die vergeten zijn sommige domeinen te registeren.
Nou, ze mogen dat domein steken where the sun don't shine. Allez, waarom zou je nu 2.500 euro geven aan zo'n domein? Maar ja, misschien is er wel iemand die dat er voor over heeft (een sociaal secretariaat bijvoorbeeld) en voor een groot bedrijf is 2.500 euro wellicht niet veel.
Dat zijn natuurlijk mooie winsten als je weet wat zo'n domein kost. Maar ik blijf het smerige praktijken vinden. Niet netjes. Foei foei.
Al moet ik toegeven dat ik zelf ook wel op een paar .eu domeinen ingezet heb :-). Maar ik weet dat ik ze toch nooit zal krijgen, dus mag dat hé ;-)

Blogje ',','

Make trade fair

Vindt u ook dat de handel in de wereld niet eerlijk is? Ga dan naar Make Trade Fair en teken de petitie en/of verstuur een brief naar de CEO van een bedrijf dat de handelsregels niet respecteert.
Doen!
Vond de campagne die tijdens het Coldplay concert getoond werd, waar veel bekende zangers en zangeressen met geknip van de duim en wijsvinger aandacht vroegen voor de eerlijke handel, supergoed. Indrukwekkend.

Blogje ',','

No, it was not too 'Cold' to 'play' tonight.

Allez, last night, om juist te zijn. Speelde Coldplay in het Sportpaleis in Antwerpen. De pannen van het dak. Gelukkig niet letterlijk.
Na eerst een lekkere steengrill in 'Filet d'Anvers' en een ritje met de bus naar de ingang, togen we naar binnen.
Het voorprogramma was net begonnen en kon me niet echt impressioneren. Goldfrapp was niet slecht, dat niet, maar het is niet mijn ding.
Neen, het wachten was op Chris Martin en company, die omstreeks half negen plots de zaal in lichterlaaie zette. De sfeer zat er direct goed in en het bleef dikke ambiance. Halfweg viel het imho een beetje stil, maar niet voor lang gelukkig. De grote hits passeerden de revue, samen met nieuw en - voor mij - iets minder bekend werk. Maar het was goed.
En ze hadden er duidelijk zin in. Zoveel was zeker. En de Chris (sinds zijn relatie met Gwyneth Palthrow ben ik daar kind aan huis ;-) deed verdomd veel moeite om nederlands te praten. Eigenlijk heeft hij meer nederlands gesproken dan Anouk twee weken geleden ;-)
De muziek was goed, de show was goed, de liedjes waren goed en de ambiance was er. Eén minpuntje misschien: voor mij had het nog wat langer mogen duren. Maar dat is altijd zo zeker als het goed is.
De Chris die plots aan de andere kant van de zaal opdook tijdens 'In my place' in de bisnummers was ook wel leuk.
En het feit dat onze auto op een parking stond die op het eerste gezicht ver was, maar die bij nader inzien - wegens een achteruitgang langs een weg waar geen kat reed, een leuk alternatief tov de file die aan de voorkant stond - de perfecte parking was. De volgende keer sta ik daar nog.

Blogje ',','

Een nieuwe layout

Ik moet eerlijk zeggen, ik moet er zelf nog een beetje aan wennen, maar laat maar weten wat jullie er van vinden hé. Alle comments...

Blogje ',','