Is een verdomd goed restaurantje. Vanavond onze Bram uit logeren gestuurd bij familie van Els en wij op stap. Els is beter, nog niet helemaal genezen, maar goed genoeg om gezellig te gaan tafelen in één van de duizenden restaurants die Oostende rijk is. Het was moeilijk kiezen, maar het is het Zeezotje geworden, op één van de vele pleintjes die Oostende ook rijk is. (ben de naam vergeten). Het was lekker, zeer lekker dat moet gezegd, maar wat ik ook weet, is dat ik, als we terug thuis zijn, een maand op water en brood ga leven. Want ik word nog moddervet.
Maar het is toch allemaal zo lekker hé. Niet te doen. Enfin, het was dus leuk en oh ja, het weer valt ook goed mee, vandaag nog behoorlijk wat zon gehad, een beetje regen, maar dat is niet erg, dan kan ik aan mijn nieuwe boek werken, met zicht op zee. En het schiet goed op. Het is nog lang niet af, maar het neemt mooie vormen aan. Het wordt goed, al zeg ik het zelf, met heel veel leuke vondsten, al zeg ik het zelf.
En... autobiografischer dan alles wat ik totnogtoe geschreven heb, verweven met een totaal verzonnen verhaal. Dus, als het ooit uitkomt, is het aan jullie om uit te vissen wat echt gebeurd is en wat niet. Rarara ;-)
Blogje ',','
Geen opmerkingen:
Een reactie posten