op ons verblijf aan de zee. Ons Elske is ziek. Grieperig, koud en warm, zweten, hoofdpijn, hoesten. Enfin : bedlegerig. Maar hopelijk niet voor lang. Het zal wel weer beteren, daar ben ik zeker van.
Maar ik moet wel zeggen dat ik behoorlijk teleurgesteld was in de reactie van de eerste dokter die ik opbelde. Dat zal niet gaan, ik kom niet, dat is te ver, daar is geen parking, bel maar iemand anders !!!!
Is het niet heel ver gekomen als een dokter een patient niet wil komen helpen omdat het te ver is of omdat er geen parking is? Gelukkig was het niet zo erg en was er geen levensgevaar, maar stel je voor dat je een hartaanval krijgt, de dokter belt en die doodleuk zegt: 'bel maar een ander, dat is te ver voor mij'.
En natuurlijk is het wel anders in een stad als Oostenden dan op den boerenbuiten in Heultje, maar Oostende is nu ook niet zo'n grote stad dat de afstanden daar onoverkomenlijk zijn.
Enfin, ik ben dan weer een brave seut en zeg er niets van tegen die dokter (wellicht nog de natuurlijke schroom die mijn generatie tegenover de heren en vrouwen van Socrates hebben), maar is vind toch dat het niet kan.
De dokter die ik daarna opbelde (op aanraden van de eerste, want die woonde veel dichterbij) was daarentegen wel heel behulpzaam en vriendelijk.
Maar ik vind het toch vreemd, niet echt gepast. Echt niet.
Blogje ','',
Geen opmerkingen:
Een reactie posten