Ik haat gips
Ik weet het, ik heb zelf mijn pols gebroken (al blijf ik erbij dat het de schuld van een lame skier was ;-), en ik weet dat ik de gips moet blijven dragen om mijn pols te laten genezen, maar ik begin dat ding behoorlijk te haten.
Ik kan niet deftig typen (al is de gemiddelde snelheid nog altijd een stuk hoger dan de meeste van mijn collega's ;-), ik sla overal tegen met dat stomme ding (inclusief onze Bram en die vindt dat niet leuk, ik ook niet trouwens), en dat begint te jeuken. Om nog te zwijgen over de geur die daar uit begint te komen. Niet dat ik het zo ver laat komen, er gaat bijna meer deo onder die gips dan onder mijn armen ;-), maar het irriteert mij toch.
Maar nog twee weken en dan mag ie er af, dat zal een opluchting zijn, niet te doen.
En dan terug naar de Djembe les, de Patrick is al bereid om mij wat priveles te geven, zodat ik de gemiste lessen snel kan inhalen. Eindelijk terug wat bewegen, ik heb dringend iets nodig om op te meppen, om mijn frustraties eruit te kloppen...
Heel dringend, hoog tijd, ik moet een en ander eruit kloppen. Alleen weet ik niet of ik het nog twee weken uithou...
Blogje ',','
Geen opmerkingen:
Een reactie posten