vrijdag, april 30, 2004

Voorzichtig op de overweg

Voorzichtig op de overweg

Dat klopt, je moet voorzichtig zijn op de overweg, maar wat ik een jongedame voor mij vanmorgen op een overweg in Hever zag doen, was toch niet echt wat je met voorzichtig op de overweg bedoelt. Allez, ikke toch niet.
De overweg oprijden, stoppen, links en rechts kijken of er geen trein aankomt, en dan doorrijden. Het lijkt mij dat als er toch een trein zou aankomen ondanks de geopende spoorwegbarelen, je dan toch wel aan het kortste eind zal trekken en redelijk plat uit de strijd zal komen.
Het lijkt me iets beter om voor de overweg te kijken, maar dat kan en zal natuurlijk wel aan mij liggen dat ik het zo simpel zie.

Blogje ',','

Snelheidsduivels

Snelheidsduivels

Bent u er een ? Neen, wel let maar op. Ik ben er geen (al rij ik soms wel iets te hard, maar een snelheidsduivel ben ik niet), maar ik heb het dus wel zitten. In Schriek ben ik in het oog van de camera van onze vriend de politie gelopen. En waar ? Bij het uitrijden van de bebouwde kom. Ik weet het, het is geen excuus, maar wie duwt er niet al eens een beetje op zijn gas een beetje voor het zwart omrandde bord met de naam van het dorp erin. Bebouwde kom dus. Ik denk bijna iedereen.
Je bent alleen de pineut als er dan een flitser staat. En neen, het is geen excuus, ik heb te hard gereden, ik moet de gevolgen dragen, maar ik vind het niet leuk.
Wat ik ook niet goed snap, is hoe je zoiets op tijd moet betalen. Er staat in dat je dit binnen de vijf werkdagen moet betalen, maar dat zal moeilijk worden. Het PV is gedateerd 22/4. Het is op 26/4 bij de Lease maatschappij toegekomen en op 29/4 heb ik het ontvangen. En dan moet je nog een post vinden waar je boetezegels kan vinden zodat je dat kan betalen. Het is geen systeem, echt geen systeem, maar ja, ik zal dan maar asap een post zoeken zeker ?

Blogje ',','

donderdag, april 29, 2004

Hij is er af !

Hij is er af !

De gips, hij is eraf. En deugd dat dat doet ! Eindelijk, dat stankding eraf, die stomme ambetante gips is eindelijk verleden tijd. Allez, ik moet wel nog een controlefoto laten maken, maar het zal wel in orde zijn. Ik kan eindelijk terug typen tegen 200 per uur, alleen Djembe spelen zal er direct nog niet inzitten. Tenminste nog niet veel. Rustig mag, maar lessen volgen, die soms 2 uur duren, zal er nog niet inzitten.
Nog effe op mijn kin kloppen dan, maar allez, de rest gaat al terug. Ik zal tenminste mijnen derriere terug kunnen afvegen op een normale manier
Je verschiet ervan hoeveel dingen je niet meer op een normale manier kan als je rechterhand beperkt is in zijn bewegingsvrijheid.

Blogje ',','

Antwerp wordt zot

Antwerp wordt zot

Gisteren was het Antwerp is burning met direct een boel moppen erachter, maar ik bedoel iets anders. Was gisterenavond naar een voorstelling gegaan van een collega schrijver bij Kramat in Rupelmonde. John Vermeulen (met een zus die helemaal niet op hem lijkt stelde zijn nieuwe historische roman voor over het leven van Mercator, de man die de atlassen gemaakt heeft.
En het was goed, gepresenteerd door Truus Druyts, met een opwachting door burgemeester van Kruibeke Antoine Denert (van wie ik zelfs twee dikke knuffels gekregen heb ) en natuurlijk en woordje door de John zelf. Het stuk door de historicus van dienst Walter Smits was wel interessant, maar misschien nets iets te zwaar en lang...
Maar het was vooral interessant om nog eens met collega schrijvers van gedachten te wisselen. Piet Duthoit, die net zijn debuutroman Engelwortel voorgesteld heeft, Johan Deseyn, die al aan nummer zes bezig is, en vaak de Vlaamse Stephen King en Clive Barker genoemd wordt, Kris Wollants, die onlangs zijn tweede boek voorgesteld heeft en nog een paar anderen. Altijd leuk om te horen hoe zij werken en hoe zij het schrijven ervaren en beleven. Zeer leuk.
Maar rond 23u30 was het toch tijd geworden om naar huis te gaan, want er moest 's anderdaags nog gewerkt worden. En gezien het late uur leek het me niet echt een probleem om de E17 te nemen. Maar daar had ik het dus heel goed mis. Want er waren werken in de Kennedytunnel en dus een paar kilomter voor de tunnel stond alles stil. Niet gewoon file, neen stil. Bummer.
Effe gewacht in de ijle hoop dat het toch wel snel zou oplossen, maar nougatbollen dus. Nopes, nada. Dus ikke het linkervak op en richting linkeroever gesjeesd. De konijnenpijp door en richting Metropolis, om daar vast te stellen dat de oprit afgesloten was !!! Bummer.
Enfin, maar weer omgedraaid en via het Sportpaleis gereden om daar zonder problemen de ring op te geraken en naar huis te sjezen. Maar ze zijn Antwerpen helemaal aan het kapotmaken. Je kan er zelfs 's nachts niets meer in of uit. Mij zien ze daar niet meer veel hoor.

Blogje ',','

De nieuwe BMW X3

De nieuwe BMW X3

Er gaan er zijn die mij dit niet in dank afnemen, maar tant pis, ik vind de nieuwe BMW X3 ronduit lekker. Die kont is verschrikkelijk. Meer plastiek dan iets anders. Echt niet mijn ding. Ik vind de X5 trouwens ook niet zo biezonder van uiterlijk. Waarmee ik niet wil zeggen dat het geen goede auto zou zijn, daar twijfel ik eigenlijk niet echt aan, maar qua uiterlijk moet ik hem echt niet hebben.
Ik blijf erbij, voor mij is de Volkswagen Touareg de max. De ultieme TUV. Beter dan de Mercedes M reeks, de Porsche Cayenne, de Range Rover, of de Lexus whatever (ben zijn naam kwijt.) De Jeep Grand Cherokee en de Volvo XC90 mogen er ook wel zijn, maar die nieuwe X3, neen, echt niet, niets voor mij, dank u wel.

Blogje ',','

woensdag, april 28, 2004

Het is feest

Het is feest

Een (one, un, einz, uno) jaar hou ik me al onledig met deze blog. In een poging om elke dag een stukje van mijn leven te delen met deze virtuele gemeenschap. Met een wisselend aantal lezers. Met mensen die ik soms ken, maar vaak ook niet.
Waar ik een stuk van mijn frustraties en zieleroerselen kwijt kan. Waar ik zeker op bepaalde momenten te veel van mijn ziel blootgelegd heb, maar dat zal ik maar aan mijn midlifecrisis wijten.
Maar waar ik mee ook geamuseerd heb. Waar ik een stukje heb kunnen oefenen voor het meer serieuze werk van boeken schrijven. Waar misschien/hopelijk een aantal goede stukjes tussengezeten hebben. Maar waar zeker ook veel niet goede stukjes tussengezeten hebben. Al heeft dat alles te maken met het feit dat ik dat gewoon uit de losse (nou ja ;-) pols schrijf, zonder veel nadenken en zonder veel verbeterwerk. Iets wat bij een boek wel anders is.
Maar dit moet dan ook fun zijn, niet het harde zwoegen en afzien van het 'echte' schrijven.

Enfin, soit, ik hoop dat mijn publiek er een beetje van geniet. Ik zal proberen nog een tijdje verder te gaan, tot ik het beu wordt en de spreekwoordelijke pijp (ik ben een fanatiek antiroker en zal dus niet snel met enig rookartikel betrapt worden, zelfs niet in de Bill Clinton betekenis ;-) aan Maarten geef.

Maar tot die tijd zal ik hier mijn ding proberen te doen, met of zonder succes en gevolg. Dat zal ik wel proberen te halen uit mijn boeken. Waarvan het tweede (nu toch deel II van de Meriumbe trilogie) op 25 september 2004 verschijnt. Hou deze datum al vrij, u wordt allen verwacht :-)

Blogje ',','

dinsdag, april 27, 2004

He's back !!!

He's back !!!

The one and only Smintjes, oerblogger, blogger avant la lettre, blogger pur sang, enz. is back in the blogbusiness .
En blij dat we allemaal zijn, echt waar.
Welcome back Smintjes !

Blogje ',','

Wie was nummer 1 op mijn verjaardag ?

Wie was nummer 1 op mijn verjaardag ?

Via Dipfico. Wie verjaart er gelijk met mij en wie stond er op 1 op mijn geboortedag ? Wel :
On 13th Oct 1968 ...

The Number 1 single was:
Mary Hopkin - "Those Were The Days"


The Number 1 album was:
Hollies - "The Hollies' Greatest"


Born on 13th Oct:
1940 - Chris Farlow
1941 - Paul Simon ( vocalist; solo and with Simon and Garfunkel )
1944 - Robert Lamm ( vocalist, keyboard player, Chicago )
1959 - Marie Osmond ( sister of the many Osmond brothers )

Those were the days, een prachtig nummer om op geboren te worden, ik denk dat mijn ouders dat ook gedacht hebben nadat ze mij een tijdje gekend hebben ;-)

Blogje ',','

Een nieuwe en efficiente transportmanier

Een nieuwe en efficiente transportmanier

Het is een feit, niet iedereen heeft het geluk met een monovolume te rijden waar je zonder problemen planken van twee meter (zoals die in een superdeluxe zandbakdeksel) mee kan vervoeren. Dus wat doe je dan als je bamboestokken van twee meter of meer wil vervoeren? Wel, dan heb je verschillende opties.
Je zou ze op het dak kunnen vastbinden. Da's een optie. Of je zou kunnen proberen ze toch in je wagen te wurmen, door eventueel de achterbank plat te leggen. Da's een andere mogelijkheid.
Maar wat kan je doen als je een passagier hebt? Ze gewoon in zijn handen geven, hij steekt zijn rechterhand uit het raam (wel eerst opendoen natuurlijk) en houdt ze zo vast terwijl je rijdt.
Is dat handig? Wellicht niet, maar het bespaart je wel het touw en de tijd om ze vast te binden.
Is dat verstandig? Wellicht niet, want het is denk ik niet makkelijk dat vast te houden en als die stokken ergens tegen slaan, kan dat een behoorlijke klap op je pols geven (en ik leen mijn rechterpols daar zeker niet voor uit) en behoorlijk veel pijn doen.
Is dat echt gebeurd? Jazeker, op een zonnige maandagochtend in het landelijke Westmeerbeek.
Maar daar kan je je natuurlijk aan alles verwachten nietwaar. Al zou ik het toch niet doen, lijkt me een beetje te gevaarlijk, maar ja, wie ben ik he.

Blogje ',','

maandag, april 26, 2004

The Office

The Office

Vanavond er nog eens aan gedacht om naar The Office te kijken op Canvas. Lijkt een beetje op 'Het Eiland', met dit verschil dat 'Het Eiland' compleet opgevat is als fictie (al zijn er zeker heel veel raakpunten met de realiteit) en 'The Office' meer als reality soap opgevat is, waar de acteurs zich bewust bewust zijn van de aanwezigheid van de camera's.
Maar de onderwerpen zijn zeker even hilarisch. De baas die ongelooflijk zijn best doet om grappig en populair te zijn, maar als enige met zijn moppen kan lachen en zijn gelijk probeert te halen door de anderen zwart te maken en af te breken. Komt me ergens bekend voor ....
De verschillende bedrijven die willens nillens samengesmeten worden en waar de oude, verschillende culturen tegenover elkaar blijven staan, in de hand gewerkt door weer die manager die zich bedreigt voelt in zijn eigen rol en dus weigert de anderen te aanvaarden.
The Office is net zoals Het Eiland geschoeid op een waar gebeurde leest, met zeer herkenbare situaties en toestanden.
Leuk, heel leuk, en ideaal als spiegel of klankbord. Ik vrees alleen dat de mensen die dit zeker zouden moeten zien, het niet zullen zien en er dus ook geen lessen uit zullen trekken. Maar ja, sommige mensen leren het toch nooit he .

Blogje ',','

Ook daar stond de parking waarschijnlijk helemaal vol ...

Ook daar stond de parking waarschijnlijk helemaal vol ...

Een site volledig gewijd aan weird exotic crashes, staan vreemde dingen tussen ;-)



Blogje ',','

zondag, april 25, 2004

Onze nieuwe fietskampioen

Onze nieuwe fietskampioen

Het heeft heel wat voeten in de aarde gehad, heel veel vechten (maar dan niet letterlijk), heel veel aandringen, aanmoedigen, vasthouden en beloftes, maar het is zover, onze Bram kan fietsen. Alleen, zonder wieltjes en zonder dat iemand hem vasthoudt. Zelf vertrekken is nog een probleempje, maar daar werken we de komende dagen wel aan, maar hij kan het.
Gisteren dachten de buren wel dat ik hem aan het mishandelen was, zo lelijk deed hij dat niet meer verder wilde doen, maar mijn volhouden heeft vruchten afgeworpen. Nu kan hij het, en natuurlijk is hij nu fier als een gieter.
Twee overwinningen op korte tijd, eerst skien en nu fietsen. Nu de zwemlessen nog volbrengen en dan hij klaar om een echte sportman te worden :-)

Blogje ',','

Space Invaders

Space Invaders

Herinnert er zich nog iemand dit spel uit de jaren '80? Ja, wel zij die het het zich herinneren, behoren tot de oudere generatie. Een megabangelijk, maar evenzeer eenvoudig spel, dat ik in mijn jonge dagen behoorlijk veel gespeeld heb in de Lunaparken op de kermis. In de pre-homecomputer tijd. Toen de enige plaats om computerspelletjes te spelen het lunapark was. En toen die er ook nog van vol stonden. Anders dan nu, waar er meer pluche beesten en andere prullen te verzamelen zijn, want waarom zouden er nog veel computerspelletjes staan? Iedereen heeft dat toch bij zich thuis.
Maar dit heb ik dus enorm veel gespeeld. Groot was dan ook mijn vreugde toen ik het hier teruggevonden heb. En het sinds die dag ook al behoorlijk veel gespeeld heb. Nostalgie, heimwee naar een verleden toen alles nog zo simpel was. Toen je grootste zorg was zo lang mogelijk met diezelfde vijf of tien frank verder te spelen. En niets anders.
Maar ja, die tijd is voorbij... Och, elke tijd heeft zo zijn charmes, nietwaar !

Blogje ',','

vrijdag, april 23, 2004

Porno acteur heeft AIDS

Porno acteur heeft AIDS

Ik ben zijn naam kwijt (ben niet zo thuis in het milieu), maar blijkbaar is het porno milieu opgeschrikt doordat een van bekendste sterren besmet is met het AIDS virus. Is heel erg voor die vent, maar als je dan leest dat ie de laatste weken met zo'n 20 vrouwen het bed gedeeld heeft (zonder gebruik te maken van een condoom) en die vrouwen op hun beurt ook nog eens een 40-tal contacten gehad hebben (en daarmee bedoel ik niet iets gaan drinken ;-), dan is het toch niet helemaal verwonderlijk dat je er iets aan overhoudt.
Hoe kan je nu zo seksueel actief zijn zonder uiteindelijk met het AIDS virus naar huis te gaan? Lijkt me bijna onmogelijk. Al ben je zelf nog zo voorzichtig, met zoveel contacten is er altijd wel iemand die iets verkeerd doet en die je beloont met een bezoeker in je bloed.
En misschien (wellicht) ken ik er allemaal niet veel van, maar het is toch wel vrij voor de hand liggend dat je behoorlijke risico's loopt in zulk een vak. Of zou AIDS daar als beroepsziekte erkend zijn ?

Blogje ',','

donderdag, april 22, 2004

Autotelefoon

Autotelefoon



Blogje ',','

Ethias is goe bezig...

Ethias is goe bezig...

Kelners worden vanaf nu niet meer verzekerd. Neen, natuurlijk niet, want er is een risico verbonden aan hen een verzekering geven en wat een verzekeringsmaatschappij dus zeker niet wil doen, is een risico verzekeren. En dus verzekeren ze hen niet !!!!
Ik kan niet meer volgen, hoe kan dat nu ? Dat is toch net de bedoeling van een verzekering, om een risico te verzekeren. Als er geen risico is, moet je toch ook geen verzekering nemen ? Ik denk dat de kans klein is dat er een UFO op mijn dak valt, dus ben ik daar niet voor verzekerd. Maar voor brand, stormschade en diefstal ben ik wel verzekerd, omdat dat een risico is.
Enfin, ik snap natuurlijk wel wat Ethias wil zeggen, maar ik vind dat dit niet kan. Het is hetzelfde verhaal als het verzekeren van jongeren met de auto, dat wil ook bijna niemand meer doen, of aan absurde prijzen. Maar moet iedereen dan onverzekerd rondlopen en rijden ? Daar komen nog meer vodden van hoor, echte drama's.
Het is niet juist, het is niet juist !

Blogje ',','

De kracht van de insinuatie

De kracht van de insinuatie

"Driekwart huisartsen seksueel aangetrokken tot patient."
Dat blokletterden Het Belang van Limburg en de Gazet van Antwerpen onlangs in het groot in de krant.
Dat leek me wel heel veel. Ik heb mijn huisarts nog nooit lonkend naar mij zien kijken (maar dat kan natuurlijk ook aan mij liggen nietwaar ;-)
Maar als je dan verder leest, wat zie je dan ? Dat driekwart van de huisartsen ooit al eens seksueel aangetrokken geweest zijn tot een patient. En is dat nu zo verwonderlijk ? Die mensen zien honderder, duizenden patienten op hun raadplegingen en huisbezoeken. In mindere of meerdere staat van gekleedheid. Het lijkt met heel normaal dat ze af en toe al eens iets voelen kriebelen als er een ranke, schaars geklede deerne voor hen staat.
Wat daarom nog lang niet wil zeggen dat er ook iets gebeurt, nietwaar.
Ik voel in de lente de kriebels ook als de korte rokjes en strakke topjes, al of niet met ontblote navelbuik weer veelvuldig in het straatbeeld verschijnen. Maar dat wil toch ook nog niet zeggen dat ik met al die dames iets begin. Amai mijn voeten, ik zou het niet overleven ;-)

Blogje ',','

woensdag, april 21, 2004

Een kinky trekje

Een kinky trekje

Veel mensen zullen het waarschijnlijk - met reden - als een iet of wat kinky trekje beschouwen, misschien ook wel pervers, daar ben ik me zeer goed van bewust, maar ik heb het gevoel dat ik een beetje verliefd ben op ....
de nieuwe deksel van onze Bram zijnen zandbak.
Echt waar. Ik weet dat het gek klinkt, absurd, zot, wellicht behoorlijk gestoord, maar telkens ik er voorbij loop, krijg ik de vlinders in de buik. Als ik kijk naar die ranke, gave planken, die maagdelijke verbindingsstukken, zonder enig stukje roest of ander spoor van slijtage, die perfect evenwijdig geplaatste scharnieren, dan smelt ik, dan word ik week en kan ik geen weerstand meer bieden.
Dan moet ik even over dat nieuwe deksel strelen, voelen hoe dat nieuwe, geimpregneerde hout aanvoelt, kijken hoe gelijkmatig die planken op de zandbak liggen het mulle zand afschermen van mogelijk bezoek van katten.
Al zeg ik het zelf, ik heb dat fijn gedaan, een deksel dat niet stuk kan, dat de tand des tijds zal doorstaan. En al zullen er misschien wat krasjes op komen, het zal nooit begeven, dat weet ik, dat voel, tot in het puntje van mijn kleine teen.

Blogje ',','

The insider

The insider

Awel sie, da was nu eens ne beestig goede film. Met Al - the Godfather - Pacino en Kurt - Gladiator - Russell. Net als 8 mm trouwens op maandag, met Nicolas Cage. Ook beestig goed. Maar anders.
Hier was onze Al weer goed op dreef, al had ik soms het gevoel dat hij in de - opjaag en uitvliegscenes - een beetje teveel op routine draaide en de echte schwung er niet helemaal inzat.
Maar dat kan je zo'n klassebak makkelijk vergeven. Daarvoor is hij veel te goed.
En hoe zou ik niet kunnen genieten van een film over de wandaden van de tabaksindustrie, over hun leugens en bedrog, over de manier waarop ze blijven ontkennen dat roken niet verslavend is, hoe ze zelfs extra chemicalien toevoegen aan sigaretten om het verslavend effect nog te verhogen.
Eigenlijk is het vreselijk, schandalig, dramatisch dat ze zoiets nog maar durven doen, mensonwaardig, maar ja, als er geld bij gemoeid is - en in het geval van tabak is dat heel veel, gigantisch veel - dan zijn mensen tot alles in staat. Alles....

Blogje ',','

dinsdag, april 20, 2004

De invloed van Wagner op het rijgedrag

De invloed van Wagner op het rijgedrag

Een van de onderwerpen onlangs op Man bijt Hond. Ik kan niet meespreken van de invloed van Wagner op mijn rijgedrag, want ik luister daar nooit naar in de wagen, maar ik ben er wel van overtuigd dat bepaalde muziek je rijgedrag beinvloedt. Evanescence voor het moment of een andere stevige rockplaat die uit zijn voegen barst, doet je onbewust of bewust het gaspedaal wat dieper indrukken en iets sportiever rijden.
Terwijl bijvoorbeeld Enya je wellicht rustiger doet rijden, al is die niet aan te raden als je moe bent denk ik, want dan val je wellicht in slaap.
Maar uiteindelijk beinvloedt alles je rijgedrag. Als het een lekker weertje is, rij je vlotter, als je opgejaagd bent door frustraties op het werk (een volledig denkbeeldige situatie natuurlijk, maar bij sommige mensen schijnt dat het geval te zijn ;-) of als je je gewoon goed voelt, rij je anders. Alles beinvloedt je rijgedrag, zoals alles alles wat je doet beinvloedt. Niets is los van elkaar te bekijken, alles hangt aan elkaar, de theorie van Leonardus Link ;-)

Blogje ',','

maandag, april 19, 2004

Over stickers en agressieve vrachtwagenchauffeurs

Over stickers en agressieve vrachtwagenchauffeurs

Moest vanmiddag bij BASE zijn, maar daar is nooit parking. Toch wel, zegt mijn collega BA, volg mij maar. En inderdaad, er was vlakbij parking. Meer dan genoeg. Het was wel van een ander bedrijf, maar we leven toch in een vrij land ? Dixit BA.
Wel inderdaad, we leven in een vrij land, een land waar men vrij is om stickers met behoorlijk veel lijm op en de tekst 'wrong parking' op je ruit te plakken. Parking was er dus, maar ook een sticker toen ik terugkwam. Eentje die er niet makkelijk afging. Dank je BA.
Maar gelukkig hing het niet op de voorruit, zodat ik nog zag om naar huis te rijden, alwaar ik met een speciaal schuurmesje voor een keramische kookplaat het papier er wel afkreeg. De lijm is er nog niet helemaal af, maar dat zal wel slijten.

Kwam ik onderweg ook nog een boze vrachtwagenchauffeur tegen. Op de Haachtsesteenweg, waar ik rustig stond aan te schuiven, bonst die kerel ineens op mijn ruit en noemt hij mij klootzakje. Hij had geluk dat hij klootzak'je' zei, had hij klootzak gezegd, was ik uitgestapt en had ik mijn gips op zijn lelijke smoel stukgeslagen, maar nu ben ik maar, zonder hem nog een blik waardig te keuren doorgereden. (was eerlijk gezegd wel een beetje bang, maar het vorige klonk toch stoerder niet ? ;-)
En misschien had ik hem wel even geenerveerd. Ik reed links terwijl hij ook naar links begon te komen en toen heb ik getoeterd, omdat ik dacht dat hij mij niet gezien had. Daar is toch niets mis mee ? Liever toeteren dan geplet worden tussen de middenberm en een twintigtonner, maar soit, sommige mensen zijn blijkbaar nogal rap lastig. Het wordt me wat met deze wereld.... Is er nog niet genoeg ellende ?

Blogje ',','

De VRT promoot de locale artiesten

De VRT promoot de locale artiesten

Ik weet niet of het ook het geval is in het journaal van 19u, maar het viel met op dat al een paar keer in het laatavondjournaal de VRT aandacht besteedt aan de locale artiesten.
Een paar dagen geleden toonden ze Koen Buysse en Zornik die hun nieuwe CD 'One Armed Bandit' via een speciaal akoustisch concert aan de Studio Brussel luisteraars voorstelden.
Een CD die echt een aanrader is, ik draai hem elke dag in de wagen en hij wordt beter bij elke beluistering.
En donderdag was het de beurt aan de nieuwste van Praga Khan. Een genre dat me iets minder ligt, al moet ik zeggen dat de heer Maurice Engelen (bijna een buurman) ook wel wat deuntje bij elkaar geschreven heeft die me wel liggen.
Ik herinner me nog een concert op het dak van VTM een paar jaar geleden (toen ik in een vorig leven bij KPN BE werkte) dat toch wel indrukwekkend was.
Maar voor het moment geef ik de voorkeur aan Zornik en natuurlijk Evanescence, een ongelooflijk goede CD.
En net de nieuwste van Novastar besteld. De eerste van Joost Zwegers vond ik al zeer goed en deze zou nog beter zijn. Ik ben benieuwd.

Blogje ',','

zondag, april 18, 2004

Wolven van de Calla

Wolven van de Calla

Oftewel het nieuwste boek van Stephen King, deel vijf van de Donkere Toren serie en net zoals de vorige vier delen een echte aanrader. Niet zozeer horror (al komt dat er ook wel in voor, meer dan in de vorige delen), maar gewoon een spannend fantasie verhaal. Stephen King's versie van de zoektocht naar de Holy Grale (en iets anders dan die van Monthy Python ;-)
Ik wou dat ik zoiets kon schrijven. Het is ongelooflijk wat Roland van Gilead uit de lijn van Eld en zijn kompanen allemaal beleven. En wat ik vooral subliem vind, is de manier waarop Stephen King er telkens weer in slaagt om een kruising te maken tussen verschillende boeken. In deze serie zitten stukken verweven van en links verwerkt met onder andere The Stand, Bezeten Stad, en nog een paar anderen. En dat op een zeer natuurlijke en aanvaardbare manier. De meester in actie. Als ik ooit dat niveau zou kunnen behalen, zou ik gelukkig zijn, maar ik betwijfel het.
Al komt mijn nieuwe boek een stukje in de buurt van het soort verhalen dat hij schrijft en zijn een paar van de andere dingen die ik al geschreven heb ook wel in die genre. En al vind ik ze zelf niet slecht, ik denk niet dat ze zijn niveau halen. Maar op zich is dat geen ramp. Als ik zo goed was als Stephen King zou ik wel full time kunnen schrijven en zou ik mijn kas niet meer moeten opvreten bij alle frustraties die dagdagelijks mijn weg kruisen op mijn job....
Maar ja, we zien wel. In september komt mijn tweede boek uit en zodra de gips af is, begin ik weer te schrijven. Ideeën genoeg, meer dan er kunnen uitgegeven worden. En ik heb nog vier boeken die min of meer klaar zijn en twee die half af zijn en die ik nu eerst ga afwerken. En dan nieuwe dingen schrijven. Genoeg om nog een paar jaar verder te kunnen :-)

Blogje ',','

zaterdag, april 17, 2004

Wat een dag, wat een dag...

Wat een dag, wat een dag...

Dat is het minste wat je kan zeggen. Hondereneen boodschappen gedaan. Van hot naar her, van Herentals (broek Els afhalen, schoenen kopen voor Els en mij) naar Westerlo (foto Karel, kleren voor mij, voor den Bram), en dan nog vijf keer rondrijden om een scanner te vinden. Je vind dat bijna niet meer, een scanner alleen, het zijn nu allemaal van die geintegreerde spullen, maar die moet ik niet hebben, het is voor een kado voor iemand die al een printer heeft. Soit, na drie computerwinkels nog niets, maar ik zoek verder.
En oh ja, in de voormiddag eerst nog scharnieren en hout gaan kopen om een nieuw deksel te maken voor Bram's zandbak. Want die was helemaal rot, dringend aan vervanging toe, want zo'n rot ding mag niet naast onze nieuwe pergola staan, die ze gisteren zijn komen plaatsen. Over de helft van ons terras, waar we ook nog planten (blauwe regen) voor zijn gaan kopen, zodat die dicht kan groeien en we in de zomer schaduw hebben.
Van 10 tot 17 uur bijna continu rondgereden, met uitzondering van deze middag. Winkel in, winkel uit, winkel in, winkel uit. En nu zijn we dus een boel centjes armer een boel spullen rijker.
En dan moesten we om half zes nog aan de zandbak en de planten beginnen. Maar het is allemaal gedaan, alles is klaar, en ik ben tevreden. Een beetje moe, maar voldaan.
En nu ga ik nog de spaghettisaus afwerken en dan languit in bad relaxen, waarna mijn kaarske voor vandaag ver uit zal zijn ;-) Maar ik ben blij dat het weer allemaal gedaan is. Dit zijn zo van die nuttige zaterdagen, maar wel vermoeiend.

Blogje ',','

Weer een paar nieuwe boeken verschenen

Weer een paar nieuwe boeken verschenen

Bij uitgeverij Kramat, niet toevallig de uitgeverij die ook mijn boeken uitgeeft. Neem hier een kijkje en geniet van de nieuwe boeken van John Vermeulen, Piet Duthoit, AnnMarie Sauer, Kris Wollants.
Met op 28/4 de voorstelling van het nieuwe boek van John Vermeulen in Rupelmonde, een historische roman over het leven van Mercator. Een aanrader. En mocht er iemand mee naar die voorstelling willen gaan (gepresenteerd door Truus Druyts, in aanwezigheid van oa Eric Van Looy), laat me iets weten he.
En binnenkort komen er nog meer, met daarbij natuurlijk die van yours truly, waarvan hier meer info te vinden is.

Blogje ',','

vrijdag, april 16, 2004

Si si, je suis un rock star

Si si, je suis un rock star

Het is wel een oude hit van Bill Wyman, de 'oude' bassist van de Rolling Stones, maar het geldt evenzeer voor Roger Taylor, drummer van all time favorite band : Queen. Een levensgenieter pur sang. Met slechts een doel voor ogen : fun.
En dat dat levensmotto hem geen windeieren gelegd heeft, kan gezien worden op volgende foto's. Zijn oude huis, verkocht voor 10 miljoen dollar. Had ik geweten dat het verkocht werd, had ik zeker een bod gedaan ;-)
Dat Queen geen sukkelaar van hem gemaakt heeft, is wel heel duidelijk. Na Queen heeft hij nooit nog grote hits gehad, al is veel van zijn latere werk best te pruimen. Maar minder mainstream, minder toegankelijk dan het Queen werk.
Waar ik vooral jaloers op ben, is de grote bibliotheek met snookertafel. Daar heb ik altijd van gedroomd, maar zoveel plaats als den Roger hebben we niet (en zoveel centen ook niet ;-)

Blogje ',','

donderdag, april 15, 2004

American Pie II

American Pie II

Gisteren naar APII gekeken, een van die klassieke studentenfilms in de goede traditie van Porky's en andere hoogstaande vormen van entertainment. Maar het is wel leuk. Geen intellectueel uitdagende film, maar dat hoeft voor mij niet na een dag werken op Scarlet. Dan moet ik mijn verstand even op nul kunnen zetten, anders word ik gek...
En het zat al direct goed. De openingsscene met de van de Red Hot Chilli Peppers gejatte sok was al hilarisch. Keicoole kerels, of is het tegenwoordig fatcool ? Of niet ?
Adolescenten op zoek naar hun eerste sexuele ervaring, met alle frustraties, dromen, verlangens en ontgoochelingen. Opgroeien kan behoorlijk hard zijn, niet ...

Blogje ',','

Als de vrouwen geen zin hebben ...

Als de vrouwen geen zin hebben ...

Om de sportclub aan te moedigen, is er nog altijd de cheerhond. Goedkoop in onderhoud, heeft geen nukken en leert snel. Is alleen een beetje klein ;-)



Blogje ',','

woensdag, april 14, 2004

Ik haat gips

Ik haat gips

Ik weet het, ik heb zelf mijn pols gebroken (al blijf ik erbij dat het de schuld van een lame skier was ;-), en ik weet dat ik de gips moet blijven dragen om mijn pols te laten genezen, maar ik begin dat ding behoorlijk te haten.
Ik kan niet deftig typen (al is de gemiddelde snelheid nog altijd een stuk hoger dan de meeste van mijn collega's ;-), ik sla overal tegen met dat stomme ding (inclusief onze Bram en die vindt dat niet leuk, ik ook niet trouwens), en dat begint te jeuken. Om nog te zwijgen over de geur die daar uit begint te komen. Niet dat ik het zo ver laat komen, er gaat bijna meer deo onder die gips dan onder mijn armen ;-), maar het irriteert mij toch.
Maar nog twee weken en dan mag ie er af, dat zal een opluchting zijn, niet te doen.
En dan terug naar de Djembe les, de Patrick is al bereid om mij wat priveles te geven, zodat ik de gemiste lessen snel kan inhalen. Eindelijk terug wat bewegen, ik heb dringend iets nodig om op te meppen, om mijn frustraties eruit te kloppen...
Heel dringend, hoog tijd, ik moet een en ander eruit kloppen. Alleen weet ik niet of ik het nog twee weken uithou...

Blogje ',','

Interactieve billboards ...

Interactieve billboards ...

Deze reageren niet op de voorbijgangers, maar wel op het weer en dan meer specifiek de regen. Een ideetje dat ze hier ook wel mogen invoeren ... :-)



Blogje ',','

dinsdag, april 13, 2004

Wie we daar hebben...

Wie we daar hebben...

Zit ik daar rustig in de Clickx te lezen (een van de laatste nummers, want ik heb mijn abonnement stopgezet wegens meestal geen tijd om te lezen en wegens niet altijd geinteresseerd in de inhoud) en waar valt mijn lodderig oog plots op ? Op de schrijver van een van de artikels in de Clickx. Op de naam van een ex-collega op Planet, van een collega snowboarder op de Planet ski van vorig jaar, op een ex-collega blogger, en op een ondertussen ook ex-medewerker van Clickx.
Ingewijden weten natuurlijk over wie het gaat : den Smintjes. Jawel, maar ik had hem nog niet direct herkend. Hij is zo bekend onder zijn bloggernaam, alsook onder Apollo, dat zijn echte naam niet direct een belletje doet rinkelen. Maar hij was het wel, the one and only.
Een korte maar krachtige carriere bij Clickx, en nu een nieuwe carriere in een andere tak van deze wereld.
Het kan verkeren, zei Bredero en de vent had gelijk, verdomd groot gelijk...

Blogje ',','

maandag, april 12, 2004

Opruimdag

Opruimdag

Waarvoor dient een tweede Paasdag ? (behalve om af te kicken van een heerlijk weekje snowboarden) Om op te ruimen, op familiebezoek te gaan, de tuinmeubelen buiten te sleuren, de bloempotten klaar te zetten om verse bloemetjes in te planten, wat onkruidverdelger te strooien en nog meer op te ruimen.
En wat je dan allemaal tegenkomt ? Daar kan ik boeken over schrijven.
Eerst razzia gehouden in Bram's speelgoed. En dat was nodig. We hebben een grote speelgoedmand in de living staan, maar die begon meer op een vuilbak dan een speelgoedmand te lijken. Dus alles wat niet echt speelgoed was (papiertjes van speelgoed, kindereitjes, en dies meer) weggegooid, boeken waar hij niet meer in leest een andere bestemming gegeven, een boel van het speelgoed waar hij niet meer mee speelt, samengesmeten in een zak, die op zijn beurt in 1 van de 2 grote dozen verdwenen is met oud speelgoed van hem. Voor zover hij het niet ziet, want als hij het ziet, wordt het speelgoed waar hij al maanden niet meer naar omgezien heeft intussen weer heel interessant. Maar onze Bram is ondertussen groot genoeg om te begrijpen dat er af en toe moet opgeruimd worden.
Daarna was het tweede paasdag diner bij de schoonouders (lekker zoals altijd :-) en dan op naar de moemoe in het rusthuis. Ik begin altijd over de zin van het leven na te denken als ik die sukkelaars zie in het rusthuis, dement, hulpbehoevend, totaal afhankelijk van anderen. En ze zijn niet altijd even oud. Het sterkt me telkens weer in de overtuiging dat we van het leven moeten genieten zoveel we kunnen. Een stukje opzij zetten voor later is ok, maar niet te veel, want misschien komt er nooit een later.
En natuurlijk zijn we met de fiets gegaan, want het weer was zeer mooi. Ideaal dus om de tuinmeubelen van de zolder te halen en terug hun plaatsje op 1 van de 2 terassen te geven. Al blijft de tafel nog even op stal, want eerstdaags wordt er een soort prieel gebouwd op het terras aan het huis. Waar we dan planten tegen laten groeien, zodat we schaduw hebben in de zomer en heerlijk rustig kunnen eten op het terras. Zalig toch.
En wat heb ik nog allemaal gevonden? Mijn resultatan van in Diepenbeek. Aan de Economische Hogeschool Limburg (nu beter gekend als LUC). Ik moet zeggen, dat viel nogal mee. Er waren de buizen hier een daar, maar over het algemeen toch vrij goed. Ben vier jaar lang eerste zit doorgeweest, iets waar ik toch wel een beetje fier op ben, en terecht, niet ? Al had ik achteraf gezien wel wat meer van het studentenleven moeten profiteren, maar ja, ik heb mijn deel ook wel gehad hoor, en achteraf weet je alles beter nietwaar.
Ook een echt antiek stuk is boven water gekomen tijdens mijn speurtocht. Een Atari Portfolio. De PDA avant la lettre. Een zakcomputer die ik al zeker 12 jaar heb of meer. Met toen vrij uitgebreide mogelijkheden, maar ik heb hem nooit veel gebruikt. Dat ding vrat batterijen (heb hem tweedehands gekocht en een voeding was er niet bij), en telkens de batterijen leeg waren, moest je alles opnieuw ingeven. Niet echt handig. Maar wat blijkt nu ? De voeding van een Nokia GSM past er ook op en dat werkt. Dus oplaadbare batterijen erin en de voeding bij de hand. Ga er nog eens wat mee stoeien als ik niet weet wat doen.
En zo is mijn dag weer grotendeels gepasseerd. Hard pogend niet aan morgen te denken, want ik heb echt niet veel zin om weer aan het werk te gaan. Maar dat zal wel beteren eens dat ik bezig ben zeker ? Allez, ik hoop het. We zien wel, het is maar een korte week, nietwaar. En dan is het weer weekend :-)

Blogje ',','

zondag, april 11, 2004

Bim bam bom

Bim bam bom

Hoor de paasklokken luiden. Hebben jullie ook paaseitjes geraapt ? Genoeg om een heel regiment te voeden. Eerst hier thuis moest onze Bram eitjes rapen en wat vooral heel leuk was, er was een Brum bij. Dat was de max. De hele dag heeft hij er mee rondgedragen en mee gespeeld, zohard dat hij rond teatime al niet meer al zijn vitale functies had. Maar ja, hij rijdt nog, dat is het belangrijkste he.
Daarna richting Moeke en Vake, waar natuurlijk de klokken ook geweest waren. Die naast de veel te grote hoop eieren ook een doosje van Megabloks bijhad. Wat ook zeer goed in de smaak viel. Toch vreemd hoe die klokken weten wat onze Bram graag heeft
En als laatste richting Oma waar de twaalf kleinkinderen eitjes mochten gaan rapen in de tuin. Weer veel te veel. Wie gaat dat allemaal opeten? Ikke niet, want ik eet noch eieren, noch chocola, wat bij Pasen dus niet echt een ideale combinatie is. Maar ze zullen we opgeraken zeker, want er zijn er hier wel een paar in huis die wel graag chocola en eitjes lusten
Maar het zijn er wel veel te veel, een beetje overdaad, maar leven we niet in zulk een maatschappij ? Al moet ik zeggen dat ik - ondanks de toch wel behoorlijke hoeveelheden eten en drinken die ik tijdens de snowboardvakantie van afgelopen week in Saas Grund tot mij genomen heb - zelfs afgevallen ben! Dus kan ik er wel tegen

Blogje ',','

zaterdag, april 10, 2004

Technisch probleempje

Technisch probleempje

Door een technisch probleempje met imood zag mijn blog er redelijk weird uit. Waarvoor mijn excuses, euvel verholpen (Imood buitengesjot) en alles is weer netjes. We kunnen weer bloggen.

Blogje ',','

Back in town

Back in town

Voor diegenen die mij mochten gemist hebben, goed nieuws, ik ben terug. Voor zij die mij niet gemist hebben : tant pis, ik ben ook terug ;-)
Terug van Saas-Grund, in Zwitserland, Wallis, een weekje met het gezin en een tante en nonkel van Els gaan snowboarden en skien. En het was zalig. Overwegend schitterend weer (zoals te zien is aan mijn mooi gebruinde huid, tenminste tot onder de grens van mijn muts ;-), goede sneeuw meestal, 's morgens wel wat ijzig, maar tegen de middag zeer goed en de laatste dagen is er zo'n 20 Å• 30 cm verse sneeuw gevallen waardoor het zeer goed ging.
En het eten en drinken in het hotel was ook meer dan in orde (ik durf de eerste week niet op de weegschaal gaan staan).
En onze Bram heeft leren skien. In het begin had hij wel wat schrik, maar de laatste dag is hij met de groep mee naar boven gegaan, op de pannekoekenlift, en meerdere keren zonder te vallen de blauwe piste (met als laatste stukje een stukje rood) naar beneden gekomen. En fier dat hij was, niet te doen.
Ook Els heeft leren skien, en kwam eveneens zonder vallen diezelfde piste naar omlaag. Kortom, het was in orde, meer dan in orde, met veel zon, goede sneeuw, goed eten en drinken, en yours truly die tegen een rotvaart (met 1 gebroken pols) de pistes naar beneden zoefde, zonder te vallen en op een manier zoals een snowboarder het hoort te doen. Begrijp me niet verkeerd, ik ben geen prof, maar ik kan zonder verlegen te worden een helling afdalen. Met plezier, en meer moet dat toch niet zijn, niet ?
Later meer en terug meer hier in deze blog, maar in Zwitserland had ik er echt geen zin in, maar zal wel niemand mij kwalijk nemen zeker ?

Blogje ',','

Na leven op mars ....

Na leven op mars ....

Is er nu ook leven gevonden op Pluto. Klein microscopisch leven, zoals alle leven begonnen is ...



Blogje ',','

vrijdag, april 02, 2004

The Hiltons

The Hiltons

Zaterdagavond toevallig aan het zappen en op MTV gekomen, waar er een programma over de superrijken was. De Hiltons, twee zussen, erfgenamen van het Hilton hotel imperium. Degoutant, schandalig, er echt over. Pas op, ik gun het hun. Ze hebben het eerlijk gekregen, maar het is toch ongelooflijk hoe alle deuren wagenwijd opengaan als je al multimiljonair (zeg maar miljardair) bent.
Het moet gezegd, ze hebben mooie snoetjes en ditto lijven, die zusjes Hilton. En of ze dom zijn, weet ik niet, maar het is toch overduidelijk dat al wat ze doen alleen maar voortvloeit uit het vele geld dat ze alle hebben. Een eigen sacochenlijn (den Eddy Wally zou er jaloers op zijn), die het vreselijk goed doet in Japan. Een eigen parfum, filmrollen, CD's opnemen, noem maar op. En dat allemaal omdat grootvader en vader samen zo'n 1 miljard dollar hebben, en de dames zelf zeker zo'n 150 miljoen dollar zullen erven.
Het is allemaal niet eerlijk verdeeld in deze wereld. Maar wellicht zal ik er ook anders over denken en praten als ik zelf een paar miljard verdiend heb met mijn boeken.

Blogje ',','

donderdag, april 01, 2004

Welles nietes

Welles nietes

Ja, het gaat door, neen het gaat niet door. Ja, het gaat wel door, maar beperkt. Neen, het gaat niet door. Ja, toch wel, er is geen vuiltje aan de lucht, het gaat gewoon door. Neen, het gaat niet door, enz.
Kortom, soit, enfin, het gaat niet door.
Wat ? Dat kan ik hier niet zeggen, maar wat ik wel kan zeggen, is dat ik er behoorlijk zot van wordt. Dat ze eindelijk eens weten wat ze willen en wat ze willen doen, anders zal ik wel beslissen wat ik wil doen....

Blogje ',','

Het LS syndroom

Het LS syndroom

Was er een dezer dagen onderweg naar het werk plots weer opgevallen, het LS syndroom. Iets heel vreemds, iets wat niet altijd geklopt heeft, maar bijna altijd wel, en iets waar ik heel lang niet meer aan gedacht heb, maar vroeger wel meer mee bezig geweest ben.
Wat is dat, het LS syndroom ? Wel, dat is dat de namen van bijna alle vrouwen die ooit iets in mijn leven betekend hebben op amoureus gebied, iets met L en S te maken hadden. Ik ga hier geen namen noemen - neen, echt niet ;-), maar ik kan wel een paar tips geven.
De voornaam van het eerste meisje waar ik zot van werd, begon met een S, haar achternaam met een L. Het tweede : voornaam L, achternaam S. Dan zijn er nog geweest, waar het niet klopte, maar waar zeker een L & S in hun naam zat.
Volgende grote crush : Voornaam : L, achternaam eindigend op S. En nog een paar tussendoor, waar het ook wel min of meer klopte en met wie ben ik uiteindelijk getrouwd ? Juist, met Els. En haar achternaam begint met een L en eindigt op een S.
En met wat begint mijn voornaam : juist ja, een L. En op wat eindigt mijn achternaam ? Juist ja, een S.

Nu ben ik absoluut niet bijgelovig, maar als je dit vanop een afstand bekijkt, is het toch wel vreemd. En uiteraard zijn er nog uitzonderingen geweest, maar die bevestigen de regel, nietwaar.

En neen, ik ga zeker geen verdere namen noemen, dus vraag er niet achter, maar ik wou dit vreemde fenomeen gewoon even met jullie delen ;-)

Blogje ',','

Evanescence en Zornik

Evanescence en Zornik

De nieuwe CD van deze beide grootheden. Want dat zijn ze in mijn ogen wel. Fallen van Evanescence is prachtig. One armed bandit van Zornik heb ik nog niet helemaal in detail kunnen beluisteren, maar wat die van Evanescence neerzetten is indrukwekkend. Echt my cup of tea. Mijn pakkie an. En dan vooral My Immortal, een megabangelijk kippenvellied. Van het niveau van White Flag van Dido. In den auto draai ik dat de hele tijd, laat er zelfs Choose life voor staan.
Ik ben verkocht, ik ben een fan, zeker weten.
En wat Koen Buysse en companen er van gebakken hebben, zal ik nog verder beluisteren, maar Goodbye is sowieso al een zeer dikke schijf. 'Somewhere out there is a place that I belong.... '
Wat me wel stoort, is dat de CD van Zornik in de wagen niet altijd speelt. Heeft wellicht met copieerbeveiliging te maken, maar dat is zo absurd als het groot is, want met Winamp 5 rip je die CD's zonder problemen. Gewoon in je CD-ROM drive en rippen maar. Wat voor zin heeft die copieerbeveiliging dan ? Niets toch. Maar het gekke is, soms speelt ie wel en soms niet. Weird, maar ja, als ie speelt, is ie wel goed, lekker stevig, maar goed.
Doe zo verder zou ik zeggen :-)

Blogje ',','