Het zijn warrige tijden. Woelige tijden. Verwarde tijden. Ik weet niet goed wat ik moet doen. Of laten. Wat ik moet zeggen. Of zwijgen.
Waarom is het leven soms zo hard en moeilijk? Waarom weet je niet op voorhand welke keuzes de juiste zijn en wat je moet doen?
Waarom kan je niet iedereen helpen die er nood aan heeft? Waarom kan je niet de juiste beslissingen nemen die de rest van je leven beinvloeden?
Misschien omdat we allemaal maar gewoon mensen zijn? Wellicht. En misschien dat ook het leuke aan mens zijn. Pieken en dalen. Hoogtes en laagtes. Vreugde en verdriet. Euforie en twijfel. Het een kan niet zonder het ander. Als de laagte er niet is, is er ook geen hoogte. Wellicht.
En misschien word ik nu te filosofisch. Waarschijnlijk. En morgen zal de zon wel weer schijnen. Hopelijk. Maar nu weet ik het even allemaal niet zo goed.
Maar misschien is het ook allemaal niet zo belangrijk. De kans dat deze periode van onzekerheid zichzelf weer snel oplost, is ook niet onbestaande. Wie weet.
Ik even niet. Maar dat komt wel weer. Hopelijk. Wellicht. Waarschijnlijk. Zeker. Toch?
:-)
Blogje ',','
Geen opmerkingen:
Een reactie posten