springt spontaan door mijn hoofd. Eén van de meer jazzy songs van Sting, niet direct mijn meest favoriete song van deze Police voorman, maar toen ik vanavond omhoog keek - op weg naar onze compostbak met de groentenafval - werd ik getroffen door de schoonheid van de volle maan op deze donkere nacht. Die door dit weldadig schijnend licht een stuk minder donker werd...
Mooi, heel mooi. En neen, ik kreeg geen neigingen om te gaan huilen tegen de volle maan, mijn haar begon niet plots te groeien - al heb ik even later mijn snorharen toch maar preventief getrimmed - en er groeiden geen klauwen uit mijn vingers. Maar toch doet zo'n volle maan wel iets.
Of ben ik gewoon een softy? Ten prooi aan de elementen en de stressy times? Wie weet. In elk geval, een paar mooie foto's getrokken met mijn Ixus 75. Je kan natuurlijk niet alle detail vastleggen, maar ik moet zeggen dat ik aangenaam verrast ben door deze foto's, waarvan sommigen met 12 x digital zoom en toch nog een mooi beeld. Goe machien ;-)
En geloof het of niet, deze laatste foto is de 9999ste foto die ik met dat toestel trek. Zeg nu nog eens dat de volle maan geen effect heeft :-)
Blogje ',','
Geen opmerkingen:
Een reactie posten