Vanmorgen - met zicht op de schuimende golven en een frisse bries in mijn gezicht - 10 km gaan lopen op de dijk in Oostende. Zalig. Echt waar zalig.
Van Oostende aan het casino tot Mariakerke (aan de Kinkhoorn voor de kenners) en terug naar het Vissersplein en terug naar het casino.
Tien kilometer erdoor gemaald. Niet slecht voor een veertiger zoals mezelve. En ja, af en toe komt er zo'n topatleet die me vlotjes voorbij loopt, maar, er zijn er ook meerderen die minder snel lopen dan ikke. En doet dat er toe? Neen, ik loop voor mezelf, omdat ik me er goed bij voel en omdat het mij goed doet. Op mijn tempo.
En wat ook opvalt: rond 8u30 op een zaterdagochtend is er niet veel volk op de dijk, behalve een hele hoop lopers, en: iedereen zegt goedendag tegen elkaar. Een klein knikje, een gemompeld op gehijgd goedemorgen, maar iedereen groet. Een gevoel van verbondenheid dat je anders niet hebt. Leuk toch, niet?
Blogje ',','
Geen opmerkingen:
Een reactie posten