Het klikt niet...

Nope, het klikt niet tussen 'de post' en mij. En ik denk dat het nooit zal klikken. Verdorie, wat een voorbeeld van klantonvriendelijkheid is me dat daar.
Ik ben al vaak slecht behandeld door de Belgische post, maar het wordt er duidelijk niet beter op.
Moest vandaag voor een aangetekende zending naar de post (het principe dat je daarvoor naar de post moet vind ik op zich al totaal achterhaald in deze moderne tijden van internet en security mogelijkheden, maar soit).
Ikke naar daar.
'Paspoort aub'. Ikke vlijtig portefeuille boven gehaald, maar terwijl ik hem uit mijn zakken haalde, wist ik het. Mijn paspoort lag nog op de scanner thuis. Had eerder vandaag een fax moeten sturen met copy paspoort bij en dus vergeten.
'Maar ik heb ook mijn rijbewijs bij?'
'Neen, gaat niet, alleen paspoort. Kan ik niet van afwijken. Regels zijn regels. Op uw werk gelden toch ook regels.' begon de 'vriendelijke' dame al direct.
'Euh, maar ik kan toch bewijzen wie ik ben? En op mijn werk zijn we dan wel flexibel. Dat heet klantvriendelijkheid.'
'Neen, gaat niet.'
'Maar.'
'Neen, regels zijn regels.'
'Laat dan maar, ik moet hem al niet meer hebben.'
Ikke 'in één colère' zoals dat bij ons heet buiten. Naar huis gebeld. Els met mijn paspoort afgekomen (da's dus een kwartier met de wagen bijna, goe van de post hé).
Ikke ondertussen naar Jan Thys voor een nieuwe batterij in Els haar loophorloge. En daar kwam ik dus wel goedgezind buiten. Super vriendelijke man, zeer enthousiasmerend. Organisator van de Sylwesterloop vannacht in Westerlo om 23u45. Ik had al spijt dat ik niet mee deed.
Ondertussen was Els op de post en had zij haar deel van aanvaring met deze vriendelijke dame ook al gehad.
'Het is hier altijd hetzelfde gezever. Altijd hetzelfde gedoe,' riep deze werkneemster van de Post, en liep toen boos naar achter om niet meer terug te komen.
Als wij onze klanten zo behandelen, vliegen we op straat. Maar bij de post kan het blijkbaar allemaal.
en nog: 'Moet ik naar Brussel bellen om te horen wat de regels zijn?'
Nee, laat maar. Ik ga lobbyen om de Post zo snel mogelijk geprivatiseerd te krijgen, waarna ze al die klantonvriendelijke mensen mogen 'heroriënteren' of 'heropvoeden', want zo kan het echt niet verder.
Ik krijg al kramp als ik eraan denk dat ik naar het postkantoor moet. Ik bestel mijn postzegels tegenwoordig online, zodat ik er niet meer langs moet.
Enfin, brief gekregen. Maar weet je wat nog het strafste van al was? De naam op de aangetekende brief was niet mijn naam. Er stond 'de' voor. Dus technisch gezien was ik niet de bestemmeling, en volgens de regels mocht ik die brief dus niet gekregen hebben. Waardoor ze op de post een zware schending van hun regels begaan hebben. En dat mag dan wel?
Eerst kan ik me niet identificeren volgens hun regels en krijg ik de brief niet mee. Als ik dat dan wel kan, ben ik niet de persoon op het adresetiket van de brief, maar krijg ik de brief wel mee. Begrijpen wie begrijpen kan...
Bovendien staat op mijn paspoort geen adres meer, noch de naam van Els. Dus is het ook geen sluitend bewijs.
Regels die op geen kl.....en trekken. Gemaakt door mensen in een duister verleden toen de dieren nog spraken, gevolgd door mensen die rond die periode zijn blijven hangen.
Enfin, toch voor elk van u (en hen) een fijn eindejaar en moge het nieuwe jaar er eentje worden zonder zorgen, met veel zon, veel plezier, weinig kopbrekens, en vooral vriendelijke mensen, behulpzame mensen, geduldige en verdraagzame mensen. (wat ook voor mijzelf geldt, maar ik heb de dame niet uitgescholden, ik ben beleefd gebleven, en ik was de klant...)

Blogje ',','