Nope, het klikt niet tussen 'de post' en mij. En ik denk dat het nooit zal klikken. Verdorie, wat een voorbeeld van klantonvriendelijkheid is me dat daar.
Ik ben al vaak slecht behandeld door de Belgische post, maar het wordt er duidelijk niet beter op.
Moest vandaag voor een aangetekende zending naar de post (het principe dat je daarvoor naar de post moet vind ik op zich al totaal achterhaald in deze moderne tijden van internet en security mogelijkheden, maar soit).
Ikke naar daar.
'Paspoort aub'. Ikke vlijtig portefeuille boven gehaald, maar terwijl ik hem uit mijn zakken haalde, wist ik het. Mijn paspoort lag nog op de scanner thuis. Had eerder vandaag een fax moeten sturen met copy paspoort bij en dus vergeten.
'Maar ik heb ook mijn rijbewijs bij?'
'Neen, gaat niet, alleen paspoort. Kan ik niet van afwijken. Regels zijn regels. Op uw werk gelden toch ook regels.' begon de 'vriendelijke' dame al direct.
'Euh, maar ik kan toch bewijzen wie ik ben? En op mijn werk zijn we dan wel flexibel. Dat heet klantvriendelijkheid.'
'Neen, gaat niet.'
'Maar.'
'Neen, regels zijn regels.'
'Laat dan maar, ik moet hem al niet meer hebben.'
Ikke 'in één colère' zoals dat bij ons heet buiten. Naar huis gebeld. Els met mijn paspoort afgekomen (da's dus een kwartier met de wagen bijna, goe van de post hé).
Ikke ondertussen naar Jan Thys voor een nieuwe batterij in Els haar loophorloge. En daar kwam ik dus wel goedgezind buiten. Super vriendelijke man, zeer enthousiasmerend. Organisator van de Sylwesterloop vannacht in Westerlo om 23u45. Ik had al spijt dat ik niet mee deed.
Ondertussen was Els op de post en had zij haar deel van aanvaring met deze vriendelijke dame ook al gehad.
'Het is hier altijd hetzelfde gezever. Altijd hetzelfde gedoe,' riep deze werkneemster van de Post, en liep toen boos naar achter om niet meer terug te komen.
Als wij onze klanten zo behandelen, vliegen we op straat. Maar bij de post kan het blijkbaar allemaal.
en nog: 'Moet ik naar Brussel bellen om te horen wat de regels zijn?'
Nee, laat maar. Ik ga lobbyen om de Post zo snel mogelijk geprivatiseerd te krijgen, waarna ze al die klantonvriendelijke mensen mogen 'heroriënteren' of 'heropvoeden', want zo kan het echt niet verder.
Ik krijg al kramp als ik eraan denk dat ik naar het postkantoor moet. Ik bestel mijn postzegels tegenwoordig online, zodat ik er niet meer langs moet.
Enfin, brief gekregen. Maar weet je wat nog het strafste van al was? De naam op de aangetekende brief was niet mijn naam. Er stond 'de' voor. Dus technisch gezien was ik niet de bestemmeling, en volgens de regels mocht ik die brief dus niet gekregen hebben. Waardoor ze op de post een zware schending van hun regels begaan hebben. En dat mag dan wel?
Eerst kan ik me niet identificeren volgens hun regels en krijg ik de brief niet mee. Als ik dat dan wel kan, ben ik niet de persoon op het adresetiket van de brief, maar krijg ik de brief wel mee. Begrijpen wie begrijpen kan...
Bovendien staat op mijn paspoort geen adres meer, noch de naam van Els. Dus is het ook geen sluitend bewijs.
Regels die op geen kl.....en trekken. Gemaakt door mensen in een duister verleden toen de dieren nog spraken, gevolgd door mensen die rond die periode zijn blijven hangen.
Enfin, toch voor elk van u (en hen) een fijn eindejaar en moge het nieuwe jaar er eentje worden zonder zorgen, met veel zon, veel plezier, weinig kopbrekens, en vooral vriendelijke mensen, behulpzame mensen, geduldige en verdraagzame mensen. (wat ook voor mijzelf geldt, maar ik heb de dame niet uitgescholden, ik ben beleefd gebleven, en ik was de klant...)
Blogje ',','
The life and times of a tiny little blog on his never ending quest for happyness.
maandag, december 31, 2007
zaterdag, december 29, 2007
Victory!
Het was met een klein hartje en trillende benen dat we deze middag richting schaatsbaan in Oostende trokken.
Bijna dag op dag vijf jaar was het geleden dat ik nog eens schaatsen aantrok. Bijna dag op dag vijf jaar was het geleden dat mijn pols 'krak' 'krak' zei en besloot er even mee op te houden. Schaatsen onderuit, ik op mijn gat en mijn pols en gedaan ermee.
Sindsdien niet meer op het ijs gestaan (als je de stukken ijs die ik met mijn snowboard soms oversteek niet meetelt), dus was het wel even spannend.
Zeer spannend.
Maar, na een paar toerkes op de babypiste me toch aan het grote werk gewaagd en ja hoor. Een uur lang rondjes draaien, zonder vallen, zonder breuken. Zonder kwetsuren.
Een paar keer was het kantje boordje, dat geef ik toe, maar ik heb het overleefd. Woeha. Ik heb het zonder kleerscheuren overleefd.
En ja, ik heb zelfs geschaatst. En soms zelfs redelijk vlotjes (allez, naar mijn normen hé.
Dat smaakt naar meer :-)
Maar eerst gaan snowboarden. Zien dat ik daar niks bij breek. :-)
Blogje ',','
Bijna dag op dag vijf jaar was het geleden dat ik nog eens schaatsen aantrok. Bijna dag op dag vijf jaar was het geleden dat mijn pols 'krak' 'krak' zei en besloot er even mee op te houden. Schaatsen onderuit, ik op mijn gat en mijn pols en gedaan ermee.
Sindsdien niet meer op het ijs gestaan (als je de stukken ijs die ik met mijn snowboard soms oversteek niet meetelt), dus was het wel even spannend.
Zeer spannend.
Maar, na een paar toerkes op de babypiste me toch aan het grote werk gewaagd en ja hoor. Een uur lang rondjes draaien, zonder vallen, zonder breuken. Zonder kwetsuren.
Een paar keer was het kantje boordje, dat geef ik toe, maar ik heb het overleefd. Woeha. Ik heb het zonder kleerscheuren overleefd.
En ja, ik heb zelfs geschaatst. En soms zelfs redelijk vlotjes (allez, naar mijn normen hé.
Dat smaakt naar meer :-)
Maar eerst gaan snowboarden. Zien dat ik daar niks bij breek. :-)
Blogje ',','
donderdag, december 27, 2007
Het doet je nadenken...
Minder dan drie maanden geleden zaten we in de parochiezaal van Leopoldsburg waar we Tante Simone vierden die 60 jaar in het klooster was. Blij, vrolijk. Geen vuiltje aan de lucht.
Vandaag zaten we in diezelfde parochiezaal in Leopoldsburg, aan dezelfde tafels, maar deze keer aan de koffietafel na de begrafenis van Tante Simone...
Het is allemaal zo relatief. Niemand die dat gedacht had. Niemand die ooit had durven denken dat het zo snel gedaan zou zijn. Niemand die er iets van wist. Ook zijzelf niet. Alleen hierboven misschien...
Nog maar eens een reden om minder te zagen, zeuren, zorgen maken over wat er toch allemaal zo slecht is in ons luxeleventje, wat we allemaal denken te kort te hebben, maar niet weten hoe goed we het wel hebben.
Genieten van het leven. Voor het gedaan is. Want dat kan heel snel zijn...
En persoonlijk kan ik er minder goed mee omgaan dan de zusters in het klooster, dus wil ik hier nog een tijdje blijven genieten van het mooie leven hier op deze aardbol.
En ik hoop dat elk van u dat ook kan :-)
Blogje ',','
Vandaag zaten we in diezelfde parochiezaal in Leopoldsburg, aan dezelfde tafels, maar deze keer aan de koffietafel na de begrafenis van Tante Simone...
Het is allemaal zo relatief. Niemand die dat gedacht had. Niemand die ooit had durven denken dat het zo snel gedaan zou zijn. Niemand die er iets van wist. Ook zijzelf niet. Alleen hierboven misschien...
Nog maar eens een reden om minder te zagen, zeuren, zorgen maken over wat er toch allemaal zo slecht is in ons luxeleventje, wat we allemaal denken te kort te hebben, maar niet weten hoe goed we het wel hebben.
Genieten van het leven. Voor het gedaan is. Want dat kan heel snel zijn...
En persoonlijk kan ik er minder goed mee omgaan dan de zusters in het klooster, dus wil ik hier nog een tijdje blijven genieten van het mooie leven hier op deze aardbol.
En ik hoop dat elk van u dat ook kan :-)
Blogje ',','
dinsdag, december 25, 2007
Het jaar zit er weer op...
typisch tijd voor een terug blik op het oude jaar en een vooruit blik in het nieuwe jaar.
Wel, ik ga hier geen ellenlange epistels schrijven over 2007. Let bygones be bygones. Zeggen onze Angelsaksische medemensen.
Maar ik kan wel dit zeggen: 2007 is zonder twijfel één van de meest bewogen, maar ook meest interessante jaren uit mijn nog relatief prille leven geweest. Met ups en downs. Groter dan de vorige jaren. In beide richtingen. Levenslessen en ervaringen om nooit te vergeten. Maar om te gebruiken om het in de toekomst alleen maar beter te doen.
Zoals elke ervaring in je leven een stap naar morgen is. Nietwaar.
Maar 2007 was zonder twijfel ook een schitterend jaar. Vol met goede dingen, nieuwe uitdagingen, nieuwe horizonten, nieuwe realisaties. Eveneens om nooit te vergeten.
Ook een jaar waarin spijtig genoeg van verschillende geliefden afscheid genomen werd. Wat altijd zeer doet. Maar wat onderdeel is van het leven. Ashes to ashes, dust to dust... (niet té filosofisch worden hé Blogje :-)
En 2008 zal zonder twijfel minstens even uitdagend en interessant worden. De uitdagingen liggen in grote stapels klaar om de hoek van dit op zijn einde lopende jaar.
Maar we zijn er klaar voor. Laat maar komen. En wat lukt lukt, wat niet lukt, lukt niet.
We zijn hier in onze Westerse beschaving nog altijd ongelooflijk gelukkig met wat we hier allemaal hebben.
Dus (een laatste filosofische noot): niet zagen (toch niet te veel), en genieten (liefst zoveel mogelijk). En de harde dingen nemen zoals ze komen. Verteren, en verder gaan. (klinkt goed hé, kwou dat ik het zelf ook kon :-)
Maar voor elk van u: een fantastisch eindejaar, een superleuk, spannend, gezond en gelukkig nieuwe jaar. En : geniet ervan. Zoveel je kan.
Blogje ',','
Wel, ik ga hier geen ellenlange epistels schrijven over 2007. Let bygones be bygones. Zeggen onze Angelsaksische medemensen.
Maar ik kan wel dit zeggen: 2007 is zonder twijfel één van de meest bewogen, maar ook meest interessante jaren uit mijn nog relatief prille leven geweest. Met ups en downs. Groter dan de vorige jaren. In beide richtingen. Levenslessen en ervaringen om nooit te vergeten. Maar om te gebruiken om het in de toekomst alleen maar beter te doen.
Zoals elke ervaring in je leven een stap naar morgen is. Nietwaar.
Maar 2007 was zonder twijfel ook een schitterend jaar. Vol met goede dingen, nieuwe uitdagingen, nieuwe horizonten, nieuwe realisaties. Eveneens om nooit te vergeten.
Ook een jaar waarin spijtig genoeg van verschillende geliefden afscheid genomen werd. Wat altijd zeer doet. Maar wat onderdeel is van het leven. Ashes to ashes, dust to dust... (niet té filosofisch worden hé Blogje :-)
En 2008 zal zonder twijfel minstens even uitdagend en interessant worden. De uitdagingen liggen in grote stapels klaar om de hoek van dit op zijn einde lopende jaar.
Maar we zijn er klaar voor. Laat maar komen. En wat lukt lukt, wat niet lukt, lukt niet.
We zijn hier in onze Westerse beschaving nog altijd ongelooflijk gelukkig met wat we hier allemaal hebben.
Dus (een laatste filosofische noot): niet zagen (toch niet te veel), en genieten (liefst zoveel mogelijk). En de harde dingen nemen zoals ze komen. Verteren, en verder gaan. (klinkt goed hé, kwou dat ik het zelf ook kon :-)
Maar voor elk van u: een fantastisch eindejaar, een superleuk, spannend, gezond en gelukkig nieuwe jaar. En : geniet ervan. Zoveel je kan.
Blogje ',','
maandag, december 17, 2007
Zalig...
Ik snap de reactie van de klanten van 'het Gele gevaar' ;-) uit Mechelen zeker. Het is niet van deze tijd, zo'n producten. Snelheid, tot daar toe, maar volume, een ramp.
Zalige reactie van Zatte Vrienden!
Nope, geef mij dan maar deze producten:
Super snel, super veel volume, en nog een stuk goedkoper ook dan onze 'gele broeders'.
Nietwaar?
Blogje ',','
vrijdag, december 14, 2007
De knop
Hier stond hij nog onschuldig te wachten. Om even later door een snodaard bijna gestolen te worden.
Deze 'hoogvlieger' (the names have been changed to protect the innocent ;-) had het beter gedaan, want wat levert dat die arme Telenet-klantjes nu op? Een beetje hogere snelheid.
Ocharme, die krijgen ze bij andere operatoren al lang. Voor minder geld. En met meer volume.
Maar ja, als ze denken dat ze beter af zijn door meer te betalen, moeten ze dat zeker doen hé :-)
Blogje ',','
donderdag, december 13, 2007
Music for life
Ze zijn terug. Yes! Los van het feit dat dit gewoon de beste radio van het jaar is, een evenement om u tegen te zeggen, en ne mens zich gewoon goed doet voelen, is uiteraard het doel ook zeker nobel en oh zo noodzakelijk.
Wij zijn het gewoon: kraan open, drinkwater, effe wegspoelen en verder. Klagen en zagen over alles wat er misloopt in ons luxe leventje. Terwijl er mensen zijn op 'een paar' km van hier die geen drinkbaar water binnen bereik hebben.
Hmmm, er klopt iets niet.
Dus: steunen die handel, zoveel als je kan. Want het moet.
En natuurlijk: luisteren naar die prachtige radio.
Go go go Stubru. Go go go Peter, Ciska en Kristof. Ik ben fan!
Blogje ',','
Wij zijn het gewoon: kraan open, drinkwater, effe wegspoelen en verder. Klagen en zagen over alles wat er misloopt in ons luxe leventje. Terwijl er mensen zijn op 'een paar' km van hier die geen drinkbaar water binnen bereik hebben.
Hmmm, er klopt iets niet.
Dus: steunen die handel, zoveel als je kan. Want het moet.
En natuurlijk: luisteren naar die prachtige radio.
Go go go Stubru. Go go go Peter, Ciska en Kristof. Ik ben fan!
Blogje ',','
Mijn concertjes
zondag, december 09, 2007
't Weer aan 't Zeetje...
Dat geeft echt wel vertrouwen...
zondag, december 02, 2007
Véronique in haar uppie
yep, ik ga de naaktfoto's van Veronique de Kock hier niet tonen, daar doe ik niet aan mee, dat is veel te makkelijk ;-)
Maar het moet gezegd, ze zijn de moeite :-)
Maar van waar zouden die toch komen altijd, zo van die privé, niet voor publicatie vatbare foto's. Natuurlijk kan je je ook afvragen hoe slim het is om je - als goed uitziende, sexy, van alles voorziene BV - te laten fotograferen in je naakte uppie door je vriendje, wetende dat het ooit kan uit geraken met je vriendje, en dat, in deze tijden van internet, blogs, youtube en andere social web 2.0 toestanden, het online plaatsen van zo'n foto's echt een eitje is.
Veroniqueske, sorry dat ik het zeg, maar da's ni echt slim hé meiske.
Niet dat ik het goedpraat dat ze online staan. Privé is privé. Maar soms moet ne mens een beetje slimmer en voorzichtiger zijn :-)
Blogje ',','
Maar het moet gezegd, ze zijn de moeite :-)
Maar van waar zouden die toch komen altijd, zo van die privé, niet voor publicatie vatbare foto's. Natuurlijk kan je je ook afvragen hoe slim het is om je - als goed uitziende, sexy, van alles voorziene BV - te laten fotograferen in je naakte uppie door je vriendje, wetende dat het ooit kan uit geraken met je vriendje, en dat, in deze tijden van internet, blogs, youtube en andere social web 2.0 toestanden, het online plaatsen van zo'n foto's echt een eitje is.
Veroniqueske, sorry dat ik het zeg, maar da's ni echt slim hé meiske.
Niet dat ik het goedpraat dat ze online staan. Privé is privé. Maar soms moet ne mens een beetje slimmer en voorzichtiger zijn :-)
Blogje ',','
Hoort wie klopt daar kinderen...
hoort wie klopt daar kinderen? 't is voorwaar vriend Sinterklaas.
Yep, gisteren is hij hier geweest. Maar niet voor mij :-(
Wel voor onze Bram. Hij is blijkbaar braver geweest dan ikke ...
En hij was blij. Hij heeft een heel mooi liedje gezongen, veel snoep en leuk speelgoed gekregen.
En vandaag komt hij nog bij de grootouders en dan nog eens bij zijn meter. Het zijn toch voorwaar drukke tijden voor die goede heilige man.
Eén kleine noot van kritiek misschien.
Beste Sint, als u hier meeleest, geef wat meer fruit in plaats van al dat snoep. Dat is niet goed voor de tandjes van de kindjes (en de ouders ;-)
Blogje ',','
Yep, gisteren is hij hier geweest. Maar niet voor mij :-(
Wel voor onze Bram. Hij is blijkbaar braver geweest dan ikke ...
En hij was blij. Hij heeft een heel mooi liedje gezongen, veel snoep en leuk speelgoed gekregen.
En vandaag komt hij nog bij de grootouders en dan nog eens bij zijn meter. Het zijn toch voorwaar drukke tijden voor die goede heilige man.
Eén kleine noot van kritiek misschien.
Beste Sint, als u hier meeleest, geef wat meer fruit in plaats van al dat snoep. Dat is niet goed voor de tandjes van de kindjes (en de ouders ;-)
Blogje ',','
Abonneren op:
Posts (Atom)