Lang liep ik er al mee in mijn hoofd. Lang heb ik getwijfeld. Herhaaldelijk weerhouden om het te doen door de mensen in mijn omgeving. Niet doen. Het is beter zoals het nu is. Je weet niet waar je aan begint. En dat soort dingen meer.
Maar onlangs kon ik niet meer wachten. Toen moest het voortgaan. Toen heb ik de keuze genomen. De grote stap gezet. Met alle risico's vandien. Maar het moest gewoon.
En het was hoog tijd. Want de barst in het oude - toen nog niet zichtbaar - begint nu steeds groter te worden. Als ik niet deze stap gezet had, zou de barst een breuk geworden zijn en was het niet meer te herstellen. Het lijkt er zelfs op dat de huidige barst niet meer te herstellen is...
Dus heb ik net op tijd de stap gezet en ben ik een nieuwe fase in mijn leven begonnen. Een lichtere fase, met meer vrijheden, meer mogelijkheden. Een ander leven.
En zoals het er nu uitziet, bevalt dit nieuwe leven mij perfect. Ik wil niet meer terug naar dat gebonden bestaan, steeds gebukt gaande onder die last. Steeds gehinderd in mijn doen en laten door de belemmeringen die die oude toestand met zich meebracht.
Nee hoor: mijn keuze is gemaakt. Vanaf nu alleen nog maar lenzen. Die bril, waar één oor er bijna afhangt, moet ik niet meer hebben. Alleen 's avonds zal ik nog een bril opzetten, anders niet.
Of waar dachten jullie dat dit anders over ging? :-))))))
Blogje ',','
Geen opmerkingen:
Een reactie posten