maar Battlestar Galactica neemt in episode 17 van seizoen 3 een zeer harde wending.
Ik ga er niet meer over zeggen, om de mensen hun plezier niet te ontnemen en zelf te laten ontdekken, maar ik moet zeggen dat ik er effe niet goed van was. Damn, ...
Blogje ',','
maandag, augustus 27, 2007
Je moet er iets voor over hebben...
Om kaarten te bemachtigen van Geert Hoste voor zijn najaars conference. Ik was niet alleen toen ik vandaag ging aanschuiven aan de deuren van het Casino Kursaal in Oostende. Om 14u begon de voorverkoop, om 12u stonden er al een paar mensen, maar niet niet meer dan 10, dus viel wel mee. OM 12u30 een 20-tal, geen probleem, maar tegen 13u was het tijd dat ik ook in de rij aanschoof, want toen begon het snel te gaan. Amai, urenlang hebben ze daar staan aanschuiven voor een goede plaats.
Maar wij hebben er. Yep, we zullen goed zitten als we in november naar de Geert gaan.
Die trouwens persoonlijk iedereen in de rij een 'caramel' kwam brengen, een praatje kwam slaan en met alle plezier met iedereen die er om vroeg op de foto ging.
Ne symathieke pee precies :-)
En we kregen er nog een t-shirt van hem én een gratis gazet bovenop. Alsof we er nog geld op toe kregen ;-)
Maar het wachten viel dus mee, het zonneke scheen, we hebben goede plaatsen en een t-shirt en caramel van de Geert zelf.
We moet ne mens nu nog meer hebben.
En oh ja, ik ben er niet zeker van, maar gezien de hoeveelheid mensen die er stonden, denk ik dat het ondertussen stilaan uitverkocht is. Als ik op de site van Geert Hoste ga kijken, dan was alles in Knokke op de dag van de voorstelling al uitverkocht. En aangezien er dit weekend overal voorverkopen waren, denk ik dat het daar niet anders zal zijn...
Blogje ',','
Maar wij hebben er. Yep, we zullen goed zitten als we in november naar de Geert gaan.
Die trouwens persoonlijk iedereen in de rij een 'caramel' kwam brengen, een praatje kwam slaan en met alle plezier met iedereen die er om vroeg op de foto ging.
Ne symathieke pee precies :-)
En we kregen er nog een t-shirt van hem én een gratis gazet bovenop. Alsof we er nog geld op toe kregen ;-)
Maar het wachten viel dus mee, het zonneke scheen, we hebben goede plaatsen en een t-shirt en caramel van de Geert zelf.
We moet ne mens nu nog meer hebben.
En oh ja, ik ben er niet zeker van, maar gezien de hoeveelheid mensen die er stonden, denk ik dat het ondertussen stilaan uitverkocht is. Als ik op de site van Geert Hoste ga kijken, dan was alles in Knokke op de dag van de voorstelling al uitverkocht. En aangezien er dit weekend overal voorverkopen waren, denk ik dat het daar niet anders zal zijn...
Blogje ',','
zondag, augustus 19, 2007
Weetjes
De volgende keer dat je je handen wast, en je vindt de temperatuur van het water niet echt aangenaam, denk er dan eens aan hoe het er ooit aan toe ging... Hier volgen een aantal feiten uit de jaren 1500:
De meeste mensen huwden in juni, omdat ze hun jaarlijks bad namen in mei, en dus in juni nog redelijk fris roken. Tegen die tijd begon men echter toch al lichtelijk te stinken, en dus droeg de bruid een boeketje bloemen om haar lichaamsgeur te verbergen. Daar komt dus het gebruik van dat ook vandaag nog de bruid een bruidsboeket draagt.
Een bad bestond uit een grote kuip die gevuld werd met heet water. De heer des huizes genoot het privilege van het schone water, daarna volgden de zoons en andere mannen die deel uitmaakten van het huishouden, dan de vrouwen, en tenslotte de kinderen. De baby's waren als laatsten aan de beurt. Tegen dan was het water zo vuil dat je er makkelijk iemand in kon kwijtraken... Vandaar de uitdrukking "de baby met het badwater weggooien".
Huizen hadden in die tijd strooien daken, zonder houten gebinte.Het was de enige plek waar de dieren zich warm konden houden, en dus leefden de katten en kleinere dieren (muizen, ongedierte) in het dak. Als het regende werd het daar glibberig, en soms gleden de dieren dan uit en vielen van het dak. Vandaar het Engelse gezegde "It's raining cats and dogs".
Niets kon verhinderen dat er dingen in het huis vielen. Dit was een echt probleem in de slaapkamer, waar ongedierte en uitwerpselen je schone beddengoed konden bederven. Daarom werden bedden voorzien van grote palen om een laken over te hangen dat dan toch een beetje bescherming bood.Zo is het gebruik van hemelbedden ontstaan.
In die tijd kookte men in de keuken in een grote ketel die altijd boven het vuur hing. Elke dag werd het vuur aangestoken, en werden er ingrediënten toegevoegd aan de ketel. Men at meestal groenten, en weinig vlees. Men at deze stoofpot 's avonds, en liet het overschot in de ketel. Dit werd dan 's nachts koud, en 's anderendaags begon men gewoon opnieuw. Zo zaten er in hun stoofpot vaak dingen die er al heel lang inzaten...
Soms konden ze varken krijgen, en dan voelden ze zich heel bijzonder. Als ze bezoekers over de vloer kregen, dan hingen ze hun stuk varken op om op te scheppen. Het was namelijk een teken van weelde als een man spek naar huis kon brengen. Ze sneden dan een stukje af om te delen met de gast, en kauwden gezellig samen op het vet.
Wie geld had, kon zich tinnen borden veroorloven. Voedsel met een hoge zuurtegraad zorgde er voor dat een beetje van het lood in het voedsel terecht kwam, wat vaak tot een loodvergiftiging en de dood leidde. Dit gebeurde het meest met tomaten, waardoor tomaten de volgende +/- 400 jaar als giftig werden beschouwd. Brood werd verdeeld volgens je sociale status. Arbeiders kregen de aangebrande bodem van het brood, het gezin at het middendeel op en gasten kregen de bovenste, krokante korst.
Men gebruikte loden bekers om bier of whisky te drinken. Die combinatie zorgde er soms voor dat de drinker een aantal dagen buiten westen was! Als de dronkaard dan bewusteloos gevonden werd langs de straat, werd hij vaak gereed gemaakt om begraven te worden. Hij werd een aantal dagen op de keukentafel gelegd,en de familie at en dronk aan diezelfde tafel, en wachtte af of hij nog wakker zou worden. Vandaar het gebruik van de doodswake.
Engeland is oud en klein, en de bevolking vond geen plaats meer om de doden te begraven, dus werden er kisten uitgegraven en de beenderen naar een beenderhuis overgebracht, zodat ze de graven konden hergebruiken. Bij het heropenen van deze kisten, ontdekten ze dat er bij 1 op 25 aan de binnenkant gekrabd was, en ze beseften dat ze levenden hadden begraven. Van toen af werd er een touwtje rond de pols van een lijk gebonden, dat omhoogleidde en verbonden was met een belletje boven de grond. Iemand moest dan heel de nacht op het kerkhof zitten om te horen of de bel niet rinkelde. En zo werd er wel eens iemand "gered door de bel".
Wie zei er ook alweer dat geschiedenis saai was...?
Blogje ',','
De meeste mensen huwden in juni, omdat ze hun jaarlijks bad namen in mei, en dus in juni nog redelijk fris roken. Tegen die tijd begon men echter toch al lichtelijk te stinken, en dus droeg de bruid een boeketje bloemen om haar lichaamsgeur te verbergen. Daar komt dus het gebruik van dat ook vandaag nog de bruid een bruidsboeket draagt.
Een bad bestond uit een grote kuip die gevuld werd met heet water. De heer des huizes genoot het privilege van het schone water, daarna volgden de zoons en andere mannen die deel uitmaakten van het huishouden, dan de vrouwen, en tenslotte de kinderen. De baby's waren als laatsten aan de beurt. Tegen dan was het water zo vuil dat je er makkelijk iemand in kon kwijtraken... Vandaar de uitdrukking "de baby met het badwater weggooien".
Huizen hadden in die tijd strooien daken, zonder houten gebinte.Het was de enige plek waar de dieren zich warm konden houden, en dus leefden de katten en kleinere dieren (muizen, ongedierte) in het dak. Als het regende werd het daar glibberig, en soms gleden de dieren dan uit en vielen van het dak. Vandaar het Engelse gezegde "It's raining cats and dogs".
Niets kon verhinderen dat er dingen in het huis vielen. Dit was een echt probleem in de slaapkamer, waar ongedierte en uitwerpselen je schone beddengoed konden bederven. Daarom werden bedden voorzien van grote palen om een laken over te hangen dat dan toch een beetje bescherming bood.Zo is het gebruik van hemelbedden ontstaan.
In die tijd kookte men in de keuken in een grote ketel die altijd boven het vuur hing. Elke dag werd het vuur aangestoken, en werden er ingrediënten toegevoegd aan de ketel. Men at meestal groenten, en weinig vlees. Men at deze stoofpot 's avonds, en liet het overschot in de ketel. Dit werd dan 's nachts koud, en 's anderendaags begon men gewoon opnieuw. Zo zaten er in hun stoofpot vaak dingen die er al heel lang inzaten...
Soms konden ze varken krijgen, en dan voelden ze zich heel bijzonder. Als ze bezoekers over de vloer kregen, dan hingen ze hun stuk varken op om op te scheppen. Het was namelijk een teken van weelde als een man spek naar huis kon brengen. Ze sneden dan een stukje af om te delen met de gast, en kauwden gezellig samen op het vet.
Wie geld had, kon zich tinnen borden veroorloven. Voedsel met een hoge zuurtegraad zorgde er voor dat een beetje van het lood in het voedsel terecht kwam, wat vaak tot een loodvergiftiging en de dood leidde. Dit gebeurde het meest met tomaten, waardoor tomaten de volgende +/- 400 jaar als giftig werden beschouwd. Brood werd verdeeld volgens je sociale status. Arbeiders kregen de aangebrande bodem van het brood, het gezin at het middendeel op en gasten kregen de bovenste, krokante korst.
Men gebruikte loden bekers om bier of whisky te drinken. Die combinatie zorgde er soms voor dat de drinker een aantal dagen buiten westen was! Als de dronkaard dan bewusteloos gevonden werd langs de straat, werd hij vaak gereed gemaakt om begraven te worden. Hij werd een aantal dagen op de keukentafel gelegd,en de familie at en dronk aan diezelfde tafel, en wachtte af of hij nog wakker zou worden. Vandaar het gebruik van de doodswake.
Engeland is oud en klein, en de bevolking vond geen plaats meer om de doden te begraven, dus werden er kisten uitgegraven en de beenderen naar een beenderhuis overgebracht, zodat ze de graven konden hergebruiken. Bij het heropenen van deze kisten, ontdekten ze dat er bij 1 op 25 aan de binnenkant gekrabd was, en ze beseften dat ze levenden hadden begraven. Van toen af werd er een touwtje rond de pols van een lijk gebonden, dat omhoogleidde en verbonden was met een belletje boven de grond. Iemand moest dan heel de nacht op het kerkhof zitten om te horen of de bel niet rinkelde. En zo werd er wel eens iemand "gered door de bel".
Wie zei er ook alweer dat geschiedenis saai was...?
Blogje ',','
vrijdag, augustus 17, 2007
Nonkel Fester
Er zaten hier allerlei types in Hotel Maritim in Titisee, maar Nonkel Fester was toch wel de max. Elke keer dat ik hem zag, moest ik spontaan aan Uncle Fester uit de Adams Family denken. Deze was nog iets dikker, maar qua gezicht, kletskop en wallen onder zijn ogen (en volume) was hij bijna zijn tweelingsbroer.
De lang verloren gewaande broer van Gomez :-)
En oh ja, voor de rest alles ok hier. Al zit het er op. Morgen naar huis. Maar het weer was zalig. Echt waar. Twee buitjes gehad (gisteren en vandaag) en voor de rest: perfect wandelweer. Een leuke vakantie, deed deugd. Was nodig :-)
Blogje ',','
Ge moet nie vragen...
wat er daar allemaal des nachts, bij duister en in het prille maanlicht, in deze caravan gebeurt...
:-)
Blogje ',','
Pimp my Q7
Doorgaans vind ik de Q7 een bangelijke auto, maar in deze constellatie is hij toch niet aan mij besteed hoor. Ik vind het erover. Way erover. Maar soit, dat is mijn goesting hé. En die kleur! Wit voor zo'n auto, nee, laat maar, dank u. (alhoewel, als ik hem zou krijgen, een buske verf, die spoiler eraf, hmm, laat maar komen :-)
Blogje ',','
dinsdag, augustus 14, 2007
Het leven is hard...
als je op vakantie bent aan de Titisee...
Euh, Titisee? Een veelgehoorde reactie. Wel, dat ligt in het Zwarte Woud. In Deutschland. Het land van de knackwurst & de halve liters bier. Het land waar ik me - met mijn toch wel een klein beetje te dikke buikje - nog super slank voel. Maar ook het land waar je toch wel leuke wandelingen kan maken (zoals gisteren op de Feldberg), en waar het weer zalig goed is (elke dag zon, stralend weer en warm). Waar je in de zomer een skiwedstrijd op de schans kan bijwonen (zoals zondag in Hinterzarten), of de mooie gebouwen van Freiburg vandaag.
Het is hier leuk, en we blijven nog effe. Tot het werk weer roept...
Al moet ik zeggen dat dat eigenlijk elke dag roept, maar dan vooral het 'andere' werk: www.videoguide.be (en het 'eerste' werk ook wel wat.) Volledige ontspanning is er nooit, maar ik ben wel behoorlijk relax, en dat is ook veel waard hé :-)
Blogje ',','
Euh, Titisee? Een veelgehoorde reactie. Wel, dat ligt in het Zwarte Woud. In Deutschland. Het land van de knackwurst & de halve liters bier. Het land waar ik me - met mijn toch wel een klein beetje te dikke buikje - nog super slank voel. Maar ook het land waar je toch wel leuke wandelingen kan maken (zoals gisteren op de Feldberg), en waar het weer zalig goed is (elke dag zon, stralend weer en warm). Waar je in de zomer een skiwedstrijd op de schans kan bijwonen (zoals zondag in Hinterzarten), of de mooie gebouwen van Freiburg vandaag.
Het is hier leuk, en we blijven nog effe. Tot het werk weer roept...
Al moet ik zeggen dat dat eigenlijk elke dag roept, maar dan vooral het 'andere' werk: www.videoguide.be (en het 'eerste' werk ook wel wat.) Volledige ontspanning is er nooit, maar ik ben wel behoorlijk relax, en dat is ook veel waard hé :-)
Blogje ',','
woensdag, augustus 08, 2007
maandag, augustus 06, 2007
De zomer van 207
Ik heb altijd gedacht dat het de zomer van 2007 was, maar de brave man naast mij - de hele tijd met een sigaar in zijn mond, vergezeld van een diep gezond gereutel, opstijgend ergens uit zijn hoogstwaarschijnlijk pikzwarte borstkas, annex longen - beweerde tot 2, zelfs 3 maal toe dat het de zomer van 207 was die Marcel Vanthilt daar presenteerde.
Morgen allemaal kijken, misschien komen we zelfs in beeld. Den Bram zou zeker in beeld moeten komen, tot hij daar weggejaagd werd door een dame van de organisatie. Geen kinderen voor het raam. Nou zeg. Dan moeten ze geen opnames doen in een studio op een drukke plaats met allemaal ramen.
Enfin, vanaf nu zijn we dus fervente VTM kijkers en we zijn dan maar snel vertrokken richting vuurwerk, wat zeer de moeite was. Mooi, en met pijlen die ik nog nooit geizen heb.
Mooi!
Blogje ',','
Morgen allemaal kijken, misschien komen we zelfs in beeld. Den Bram zou zeker in beeld moeten komen, tot hij daar weggejaagd werd door een dame van de organisatie. Geen kinderen voor het raam. Nou zeg. Dan moeten ze geen opnames doen in een studio op een drukke plaats met allemaal ramen.
Enfin, vanaf nu zijn we dus fervente VTM kijkers en we zijn dan maar snel vertrokken richting vuurwerk, wat zeer de moeite was. Mooi, en met pijlen die ik nog nooit geizen heb.
Mooi!
Blogje ',','
Een levende legende
Die hebben we gisteren in levende lijve gezien. Niemand minder dan Lucy Loes. Die - speciaal voor ons, zullen we maar denken - haar twee grootste hits: "Min zeekapiteing” en “Bie uus ant zeitje" ten beste bracht. Weliswaar gezeten op een stoel, maar het brave mens is dan ook al bijna 80.
Ze heeft zelfs als een standbeeld aan het vissersplein (waar anders natuurlijk).
Mijn dag was goed. Neen, correctie: mijn week, maand, jaar was goed, nadat Lucy Loes mij recht in de ogen keek en zong: 'gie ziet min zeekapiteing'! :-)
Blogje ',','
zaterdag, augustus 04, 2007
Zou het toeval zijn?
Zou dat kunnen? Dat door een ongelooflijk toeval er net op deze blog een advertentie van Google (je weet wel, hun Adwords - en in mijn geval Adsense) komt te staan van het beste Adsl aanbod in de markt? Sneller, completer, beter dan eender wat. En oh ja, ook qua prijs niet te verslaan.
Zou dat echt kunnen?
Niet dat ik een voorkeur heb voor enig aanbod hoor. Neen, ik ben compleet objectief. Zeker weten. Vandaar dat mijn 'objectieve' voorkeur ook naar dat aanbod uitgaat. En niet dat ik er iets aan zou verdienen hoor. Het idee alleen al...
:-)
Enfin, in alle objectiviteit, het is het beste, maar dat zeggen ze allemaal zeker ;-)
Blogje ',','
Volk
Amai, het eerste echte goede weekend van de zomer (als we april niet tot de zomer rekenen, zoals het eigenlijk ook niet hoort) en de kust ziet zwart van het volk. Het strand lag bomvol, de dijk vol, de stad vol. alles vol.
Maar begrijp me niet verkeerd: ik klaag niet, no sir. Ik klaag niet. Ik zou niet durven. Nu het eindelijk goed weer is. Voor mij mag het zo blijven.
En mag ik een minuutje begrip vragen voor de parkeerwachters en de politiemensen die hun handen (en boekjes) bomvol hebben met het verbaliseren van alle verkeerd geparkeerde auto's en te laat (of niet) bijgevulde meters. Het is een zware job. Zeker die man die dezelfde auto al voor de tweede keer die dag een boete onder zijn ruitenwisser schoof. Zware verantwoordelijkheid. Riskant beroep. Respect! ;-)
Blogje ',','
P.S. 't is met ne GSM getrokken, dus niet zo ongelooflijk super van kwaliteit, maar als het licht ideaal is, zijn de fotokes van mijnen Nokia E65 best ok.
Een nieuwe trend
Ja, je ziet ze elk jaar opnieuw aan de kust, de trendsetters. Benieuwd wanneer deze trend echt gaat doorbreken...
:-)
Blogje ',','
Abonneren op:
Posts (Atom)