Een gedichtje uit den tijd van den oorlog, dat ons moemoe aan onze Bram geleerd heeft, en waar ze nu zelf nog altijd hard moet om lachen als den Bram het haar vertelt. Met mijn excuses als het historisch niet 100% juist is, en als de taal soms niet helemaal correct Wiekevorsts is. Here goes:
"De keizer is ziek
hij heig het koliek
hij kan der nie meer van genezen
wa heitem gehad?
een boem op zijn gat
da hemmen de Belzen gelapt."
En wij voegden daar dan nog aan toe:
"Patat"
Maar dat hoorde d'r eigenlijk niet bij.
Mooi hé.
Blogje ',','
Geen opmerkingen:
Een reactie posten