donderdag, september 29, 2005

Running man

Amai, wie had dat ooit durven denken. Ikke, ne sportman ;-)
Ben vandaag voor de derde keer deze week gaan lopen en het viel verdomd goed mee. In het begin effe doorbijten, maar heb ongeveer anderhalf keer de afstand gelopen van vorige keren (wat nog niet heel veel is hoor), maar dit keer echt de ganse tijd lopen. Eerste keer was het 1/3 lopen en 2/3 stappen. Tweede keer 2/3 lopen en 1/3 stappen en nu gewoon continu lopen. En mijn hartslag ging nooit hoger dan de vorige keren.
Woeha, had nooit gedacht dat het zo snel vooruit zou gaan. Nog effe en ik kan aan de marathon van New York gaan meedoen. Of zou dat net iets te optimistisch zijn? ;-)

Blogje ',','

maandag, september 26, 2005

Die gaat te snel...

Vanmorgen in de file - weeral, het wordt een gewoonte tegenwoordig - op de E19, reed een koerier voor mij: 'Mars koeriers, delivering at WARP speed'.
Je mag drie keer raden van welke serie die een fan was.
Leuk, goed gevonden. Echt van het niveau van die loonwerker die achterop zijn beerton schreef: 'the best shit in town' ;-)

Blogje ',','

Beroepsmisvorming?

Onderweg naar huis kom ik een reclamebord voor een fuif tegen. De Badsloefkesfuif.
Niks mis mee. Neen. Tuurlijk niet.
Maar hoe las ik nu? b-adsl-oefkesfuif. Het woord 'adsl' sprong er echt uit. Terwijl ik vermoed dat er weinig adsl te pas komt aan die badsloefkesfuif.
Ben ik verkeerd bezig? Misschien wel hé. ;-)

Blogje ',','

zondag, september 25, 2005

Houston, we hebben een probleempje...

is een van Bram's favoriete uitspraken dezer dagen. Problemen hebben we niet echt, maar het is wel gigantisch druk. Djeezes. En dat zal er niet direct op beteren, vrees ik.
Op het werk is het een beetje te druk. Vorige week was het bijna elke dag rond middernacht voor het meterke gestopt werd. En dat is eigenlijk veel te laat hé. Deze week weet ik niet of het veel beter zal zijn. Neen, ik weet het wel: het zal niet beter zijn, integendeel waarschijnlijk. Budgettijden de komende weken en dat is meestal heel hectisch. Komt daarbovenop nog het gewone drukke werk, dus je weet hoe laat het is.
En woensdag moeten we even naar de andere kant van het land voor very important private business. Wordt ook crossen, maar da's wel leuk. ;-)
Maar: ik ben vandaag terug beginnen lopen. Jawel. Lopen, je weet wel, sneller bewegen dan stappen, je hart gaat er van in overdrive, je spieren beginnen er van te verzuren zodat je 's anderendaags stijf bent, in het begin voel je je er echt niet goed bij, maar je blijft jezelf voorhouden dat het voor het goede doel is en doet toch maar verder. En ja, ik heb me zelfs voorgenomen om morgen terug te gaan lopen.
Vanmiddag van mijn broers en zussen gehoord hoe goed zij al aan het lopen zijn, dat wil ik ook kunnen. Enerzijds om mijn dieet (of wat daar voor moet doorgaan) een beetje te ondersteunen, anderzijds om mijn conditie (of iets wat daar met de beste wil van de wereld eigenlijk niet voor door kan gaan) een beetje op een deftig of tenminste acceptabel niveau te brengen.
En voor de rest: arbeiten. Men zegt, allez, een belangrijk of wijs iemand heeft ooit gezegd: 'Arbeid macht frei' en dat zal ook wel waar zijn. En arbeid is nodig en op eigenlijk ook wel leuk. Maar er zijn wel grenzen. Meer dan 50 uur per week is misschien iets te veel. Niet? En dat is zonder lunchpauzes en woonwerkverkeer. Dus kom ik alles samen op een week makkelijk tegen de 70 uur aan dat ik met het werk bezig ben. Als ik dan mijn loon omreken naar een 40 uren week, ben ik niet echt goed bezig...
Maar! Ik klaag niet, ik zoek het ook voor een stuk zelf, dus zal ik het maar blijven doen. Maar niet te lang en niet te veel. Er zijn nog andere dingen in het leven van werken alleen, nietwaar?

Blogje ',','

zaterdag, september 24, 2005

Een groter bed is de oplossing voor alle problemen...

Uit de Standaard vandaag: Man huwt twee vrouwen tegelijk.
Man was al getrouwd, vindt nog een tweede vrouw op het internet, 2 maanden later trekt ze bij hen in, kopen een groter bed en leven nog lang en gelukkig.
Wat kan het leven toch simpel en mooi zijn hé. niet?

Blogje ',','

XPI

Gisteren was het weer zover. Na een jaartje wachten, konden we weer eens feesten met de oude collega's van het ter ziele gegane Planet Internet (allez, overgenomen hé, maar het bedrijf op zich bestaat niet meer). De spirit daarentegen wel.
Al was de opkomst misschien wat minder dan verwacht, het was wel een leuk feestje. En er waren er zeker een aantal die de prijs voor origineelste verkleding mochten krijgen. De Stefan (of moet ik zeggen Stefanie), den Alexander (of was het Alexandra), de Steven (aka Ma Flodder) en nog zo een hele reeks meer.
Het was leuk, en de afwezigen hadden: ongelijk.
Maar ik voel wel dat ik een dagje ouder begin te worden, pas om 3u30 in mijnen tram kruipen en om 7 uur alweer door den Bram gewekt worden, is toch niet iets wat mijn oude knoken nog heel goed verdragen.
Maar dat hebben we er wel voor over, nietwaar?
Foto's volgen misschien later nog wel.

Blogje ',','

donderdag, september 22, 2005

Antwerpen sluikstortstad

Degoutant! Dat is het enige wat ik kan zeggen van de manier waarop de Antwerpenaren hun stad vol vuiligheid en ellende gooien. Dat is toch niet te doen? Waarom doen die mensen dat nu? Gooien ze dat in hun eigen huis ook zo?
Net zoals hier voor de deur, waar constant blikjes, zakken en nog een pak rommel uit het raam gegooid wordt.
Mensen hebben geen respect voor elkaar en voor het werk van de vuilnismannen. Ze beschouwen hen als minderwaardig en worden nog agressief ook als ze aangesproken worden op het sluikstorten.
Verdorie, ze moesten die mensen met hun kop in de ellende en vuiligheid duwen. Dan zouden ze daar misschien mee ophouden.
Respect moeten we tonen voor het werk van die vuilnismannen. RESPECT. Als zij er niet waren, zou een stad niet leefbaar zijn. Dus werk allemaal eens een beetje mee hé. Kuisen op eigen stoep en de rest proper houden, zou een stuk helpen.

Blogje ',','

woensdag, september 21, 2005

Ze zijn voor niets meer beschaamd...

Kom is deze week 's avonds naar huis gereden en wat zie ik daar compleet onbeschaamd en zonder enige g?ne voor mijn deur doorgereden komen? Een bus. Een bus van de lijn.
Da's toch niks, hoor ik u zeggen?
Neen, da's niks, maar wat wel erg was: was dat er gewoon een grote sticker van Simyo op die bus hing. Voor mijn deur. Reclame voor Simyo.
Ze moesten beschaamd zijn. Verdorie, tegenwoordig mag je je overal aan verwachten. Als het maar geld opbrengt. Niet te doen. Ik rij nooit meer met de lijn.
En voor zij die niet snappen wat ik nu aan het lullen ben, nevermind, zij die het wel snappen, weten wel wat ik bedoel ;-)

Blogje ',','

maandag, september 19, 2005

Wow, dat gaat snel

Neen, niet de nieuwste Ferrari waar den Bram net een poster van op zijn kamer gehangen heeft, maar mijn leeftijd en ... mijn gewicht.
Gisteren waren Vaclav en Maria uit Strani in Tjechie op bezoek bij mijn schoonouders. Twee mensen die we al heel lang kennen en waar we vroeger bijna elk jaar op bezoek gingen. Maar sinds onze Bram er is, zijn we er niet meer geraakt. Misschien volgend jaar terug. En naar Ivan en Jolana in Slovakije.
En dus wij gisterenavond fotootjes aan het bekijken geweest van 10 jaar geleden.
Waaah, was we me dat effe schrikken. Daar stond gewoon een slanke jongeman met een bos haar op die foto's. Ik herkende hem even niet meer. Wie is die adonis die daar naast mijn echtgenote staat?
Euh, zou ik dat kunnen zijn? Yep, dat ben ik, tien kilo (of meer) lichter en 5000 haren (of meer) rijker.
Maar geef toe, een rijpere man (met een iets boller buikje en een iets rondere knikker met iets minder haar op) kan ook nog best aantrekkelijk zijn hé.
En zeg nu aub ja, om mijn eigenbeeld nog een beetje hoog te houden ;-)
Maar, geen zorgen, ik heb er geen complexen over hoor, al mag dat buikje om meerdere redenen wel weg, maar dat haar (of het ontbreken ervan) stoort me niet. Ik voel me wel goed in mijn vel. Maar het is wel effe schrikken als je ziet hoe je op tien jaar tijd kan veranderen.
De tijd gaat snel, gebruik hem wel. En dat gaan we zeker doen. Carpe Diem, Pluk de dag. En dies meer. Zeker weten. Miljaar!

Blogje ',','

Een deuk in mijn goesting

Vanmorgen, echt het was vreemd. Ik zat in den auto op weg naar het immer zonnige en leuke Vilvoorde, toen het gevoel mij gewoon overviel om te gaan snowboarden. Ik zou zo omgekeerd zijn, naar huis gereden, mijn snowboard ingepakt en samen met Els en Bram richting Oostenrijk vertrokken zijn om te gaan skien en snowboarden.
De ontnuchtering was echter groot toen het besef intrad dat ik niet kon gaan skien of snowboarden. Els moest gaan werken, Bram moest naar school en ja, ik ook moest gaan werken.
Maar heel eventjes heb ik toch kunnen genieten van dat zalige gevoel dat je kan hebben als je onderweg bent naar een vakantiebestemming. Dat is al het begin van de vakantie, dat is al de helft van het genot. Vertrekken, de dagelijkse sleur achter je laten en ontspannen en beginnen genieten. Zalig.
Al was de pret deze keer van korte duur. Maar ja, er zijn goede vooruitzichten hé. Eén skivakantie voor 2006 ligt al vast. Dus zullen we maar niet klagen hé :-)

Blogje ',','

zaterdag, september 17, 2005

Busy Saturday

Het weekend is weer aangebroken en dan is het tijd voor andere dingen dan werken. Alhoewel...
Soit, er is veel tijd die niet doorgebracht wordt met werken ;-). En die wordt dan gebruikt om een dagje naar Brussel te trekken. Ter voorbereiding van de excursie van Els naar Brussel van volgende week. Zeg nu nog eens dat leraars niks over hebben voor hun werk als ze op hun vrije zaterdag naar Brussel trekken om hun excursie voor te bereiden!
En zeg nu nog eens dat echtgenoten van leerkrachten niks over hebben voor het werk van hun wederhelft als ze op hun vrije zaterdag mee naar Brussel trekken om de excursie voor te bereiden.
En zeg nu nog eens dat kinderen... Neen, stop, die hebben niets te zeggen, die moest mee ;-)
Maar we zouden geen goede belgen zijn als we er niet een leuke uitstap van gemaakt hadden en het nuttige aan het aangename gekoppeld hadden. En dus hebben we wat leuke sitejes bezocht. Wat het allemaal was, weet ik niet meer, maar er was overal veel volk en het was heel leuk. Vooral de tentoonstelling van alle mogelijke soorten paarden was heel leuk.
Al vielen er mij ook een paar minder positieve dingen op:
- Brussel is geen propere stad. Onlangs in Parijs geweest en daar is het veel properder.
- Brussel is geen Vlamingenvriendelijke stad. Iets gaan drinken aan de Muntschouwburg. Met moeite verstond de brave meneer dat ik een thee citroen wou. Iets gaan eten aan de Louizalaan. Ze verstonden niet goed wat ik bestelde. Nog een ijsje gaan eten in den Haagen Dasz aan de Koninginnegalerijen: die brave juffrouw verstond geen letter nederlands. Maar dan ook helemaal niets.
Is dat normaal? Neen, dat is niet normaal. Ik ben geen Vlaams Blokker (Ik val nog liever dood dan dat ik me ooit daartoe zou verlagen), ik ben geen Flamingant, maar ik vind wel dat dit niet kan. Brussel is de tweetalige hoofdstad van een drietalig land. Ik vind dat men je daar toch minstens zou moeten verstaan.
Maar soit, voor de rest was het heel leuk en hebben we een leuke dag beleefd.
Die ik vanavond nog passend afgerond heb met de jaarlijkse controle, bijschuur en bijschilder actie van onze ramen. Kwestie van ook iets echt nuttigs te doen op een zaterdag hé.
En nu ga ik nog een beetje werken. Ja, voor het werk. Want er zijn wel een paar dingen die wat extra aandacht vragen...

Blogje ',',

donderdag, september 15, 2005

Zone 30

Er is al heel veel geschreven en gesproken over de nieuwe zone 30 rond de scholen en ik ben er zeker voorstander van om onze kinderen zo veilig mogelijk naar school te sturen.
Ik hou me dan ook mooi aan de 30 in de buurt van de scholen rond schooltijd.
Maar het zou toch wel heel handig zijn als ze het begin van de zone 30 zouden willen aangeven! Onderweg naar Lier maandag zijn we twee keer aan het einde van zone 30 gekomen zonder dat we het begin ook maar gezien hadden. Geen bord, geen licht, niks.
Maar als ze staan te flitsen denk ik wel dat je prijs hebt.
Dit kan niet hé. Als je te hard rijdt, moet je ervoor boeten, maar dan moeten ze je wel zeggen hoe hard je mag rijden hé.
Dit is weer zo'n typisch belgische, halfslachtige oplossing.
Al net zo idioot als een wegenvignet enkel in wallonie. Waar zijn we dan mee bezig? Dat was niet echt scoren hé ;-)

Blogje ',','

zaterdag, september 10, 2005

Druk, druk, druk

Het is weer een drukke periode. Vandaar dat het vrij rustig is op het bloggersfront. Enorm druk op werk, vaak bezig tot rond middernacht (voor of na). En veel andere activiteiten.
Donderdag was de feestelijke opening van de nieuwe kantoren van Besite, de bloeiende zaak van ons aller vriend Joeki, die er een zalig feestje van gemaakt had. Ze hebben prachtige kantoren in een oud gebouw van de Stella. Zeer stijlvol ingericht. En met een zeer goede receptie en ditto feestje, verzorgd door het Chess Cafe. Was compleet in orde. Congrats Joeki en collega's.
Vrijdag voor de tweede keer in mijn leven naar een concert van Clouseau geweest. Die mannen zijn al zeventien jaar bezig of zo en ik heb ze in de beginperiode ooit op Rockrijk Bockrijk gezien, en nu dus vrijdag opnieuw in Olen. Met Guy Swinnen in het voorprogramma en Les Truttes er achterna.
Clouseau was zeer goed, dikke ambiance, alleen was het gegil en geschreeuw van het groot aantal opgekomen twaalfjarigen soms wel zwaar te verduren voor mijn trommelvliezen.
Al was dat nog niets in vergelijking met de decibels die Les Truttes produceerden. Het was leuk. Dikke ambiance, behoorlijk prettig gestoord en zeer goede muziek, maar moet dat nu echt zo beestig hard? Mijn oren tuiten er nog van. Soit, het was wel dikke ambiance en we hebben ons goed geamuseerd.
En zaterdag waren we uitgenodigd op een zeer lekkere en gezellige barbecue bij de ouders van vrienden van onze Bram die in juli mee naar zee geweest zijn. Was heel leuk. Alleen viel het weer wat tegen. Voormiddag was het nog zo goed, maar tegen dat de BBQ warm was, vonden de hemelsluizen het nodig om af en toe wagenwijd open te gaan. Wat we niet zo leuk vonden, maar soit, we zijn af en toe buiten kunnen komen en het eten hebben we binnen verorberd. Mij hoor je zeker niet klagen :-)
Zaterdagavond dan nog even de laatste hand gelegd - eindelijk - aan een kortverhaal voor een Vlaams filmke. Maanden ben ik er al aan bezig, maar nu is het af. Denk ik. Och, ik stop ermee om er nog aan te werken, want hoeveel te meer ik het lees, hoeveel te meer ik er aan wil veranderen, en zo kan je bezig blijven. Maar ik denk dat het nu wel goed is.
En zondag is het Heultje kermis. Wat moet ne mens nu nog meer hebben hé? Een beetje slaap af en toe zou niet slecht zijn. Maar voor de rest is alles heel goed. Nietwaar. :-)

Blogje ',','

dinsdag, september 06, 2005

Octo is een nerd

Een standaard uitspraak van een zesjarige, niet? Effe slikken. Wablief Bram? Ja, Octo is een nerd. En wat is een nerd? Da's een saai iemand.
Voor alle duidelijkheid, het gaat hier niet om een vriendje van zijn klas, maar om Octo, van Sponge Bob Square Pants. Je weet wel, die gele, vierkante spons die diep in de zee leeft, met zijn vrienden.
In het Engels heet hij blijkbaar Squidward Tentacles, maar zeg maar Octo voor de vrienden.
Ik weet dat ik toen ik zes jaar was nog niet wist wat een nerd was, maar wij waren dan ook watjes in onze tijd hé. Tegenwoordig zijn de kinderen een klein stapje voor. Och ja, de vooruitgang zeker? ;-)

Blogje ',','

maandag, september 05, 2005

Vacation is Over... an Open Letter from Michael Moore to George W. Bush

From: "maillist@michaelmoore.com" maillist@michaelmoore.com
Date: Fri Sep 2, 2005 5:18:40 AM America/New_York
Subject: Vacation is Over... an open letter from Michael Moore to
George W. Bush
Reply-To: maillist@michaelmoore.com

Friday, September 2nd, 2005

Dear Mr. Bush:

Any idea where all our helicopters are? It's Day 5 of Hurricane
Katrina and thousands remain stranded in New Orleans and need to be
airlifted. Where on earth could you have misplaced all our military
choppers? Do you need help finding them? I once lost my car in a Sears
parking lot. Man, was that a drag.

Also, any idea where all our national guard soldiers are? We could
really use them right now for the type of thing they signed up to do
like helping with national disasters. How come they weren't there to
begin with?

Last Thursday I was in south Florida and sat outside while the eye of
Hurricane Katrina passed over my head. It was only a Category 1 then
but it was pretty nasty. Eleven people died and, as of today, there
were still homes without power. That night the weatherman said this
storm was on its way to New Orleans. That was Thursday! Did anybody
tell you? I know you didn't want to interrupt your vacation and I know
how you don't like to get bad news. Plus, you had fundraisers to go to
and mothers of dead soldiers to ignore and smear. You sure showed her!

I especially like how, the day after the hurricane, instead of flying
to Louisiana, you flew to San Diego to party with your business peeps.
Don't let people criticize you for this -- after all, the hurricane
was over and what the heck could you do, put your finger in the dike?

And don't listen to those who, in the coming days, will reveal how you
specifically reduced the Army Corps of Engineers' budget for New
Orleans this summer for the third year in a row. You just tell them
that even if you hadn't cut the money to fix those levees, there
weren't going to be any Army engineers to fix them anyway because you
had a much more important construction job for them -- BUILDING
DEMOCRACY IN IRAQ!

On Day 3, when you finally left your vacation home, I have to say I
was moved by how you had your Air Force One pilot descend from the
clouds as you flew over New Orleans so you could catch a quick look of
the disaster. Hey, I know you couldn't stop and grab a bullhorn and
stand on some rubble and act like a commander in chief. Been there
done that.

There will be those who will try to politicize this tragedy and try to
use it against you. Just have your people keep pointing that out.
Respond to nothing. Even those pesky scientists who predicted this
would happen because the water in the Gulf of Mexico is getting hotter
and hotter making a storm like this inevitable. Ignore them and all
their global warming Chicken Littles. There is nothing unusual about a
hurricane that was so wide it would be like having one F-4 tornado
that stretched from New York to Cleveland.

No, Mr. Bush, you just stay the course. It's not your fault that 30
percent of New Orleans lives in poverty or that tens of thousands had
no transportation to get out of town. C'mon, they're black! I mean,
it's not like this happened to Kennebunkport. Can you imagine leaving
white people on their roofs for five days? Don't make me laugh! Race
has nothing -- NOTHING -- to do with this!

You hang in there, Mr. Bush. Just try to find a few of our Army
helicopters and send them there. Pretend the people of New Orleans and
the Gulf Coast are near Tikrit.

Yours,

Michael Moore
MMFlint@aol.com
www.MichaelMoore.com

P.S. That annoying mother, Cindy Sheehan, is no longer at your ranch.
She and dozens of other relatives of the Iraqi War dead are now
driving across the country, stopping in many cities along the way.
Maybe you can catch up with them before they get to DC on September
21st.

-----
Makes you think, dunit?

Blogje ',','

Effe slikken

Nog meer een kleine drie weken geleden zat ikzelf met Els en Bram in diezelfde kabelliften in Soelden. Diezelfde bakjes waarvan er nu vandaag eentje naar beneden gedonderd is doordat een helicopter een lading beton verloor.
Hoe groot is die kans dat zoiets gebeurt. Ik denk als ze het willen opzettelijk doen dat het nog vaak zal mislukken. Verdorie, dat is erg.
Het is heel erg, al is het wellicht gewoon een stom ongeluk. Pech. Niet meer of niet minder. Een menselijke fout wellicht zoals er zo vaak gebeuren. Maar het zal je maar overkomen.
Al mag dit er niemand van weerhouden om er nog in te stappen, want de kans dat zoiets gebeurt is kleiner dan de lotto winnen. Maar het zal je maar overkomen...
Brrr.

Blogje ',','

zondag, september 04, 2005

Life is good

Niet? Wat kan er beter zijn dan een feestje op een super zonnige september zondag met 16 volwassenen en 12 kinderen die zich reuze amuseren, lekker eten, veel drinken en veel plezier maken.
En die bovendien ook nog vinden dat je tuin er heel mooi bijligt (heb er zaterdag hard genoeg in gewerkt ;-). Leuk toch.
En het weer. Het weer. Mensen ja, het weer. Goed hé. Wat was dat zalig. Zo moesten we een hele zomer gehad hebben. Maar we gaan niet klagen. Absoluut niet. De zomer was - wat mij betreft - zeker geslaagd, en de nazomer kan - wat mij betreft - zeker niet meer stuk.
Dus zie je hier een gelukkig mens. Wat moet een mens nog meer hebben. Job satisfaction? Wel, die heb ik af en toe ook nog wel. En neen, ik ga niet klagen. Ik heb eigenlijk nog wel leut in mijn werk. Al moet ik mij af en toe wel redelijk opjagen omdat er toch overal wel mensen zijn die het blijkbaar niet nodig vinden om hun verantwoordelijkheid op te nemen. Maar ja, dat is menselijk zeker? Leren mee leven zeker?
Enfin, mijn humeur kan de eerste uren niet meer stuk. Maar dat zal niet moeilijk zijn, want ik denk dat ik de eerste uren gewoon mijn roes ga uitslapen ;-)

Blogje ',','