Vandaag de derde film gaan halen die De Standaard met zijn Digibons aanbiedt. Something's gotta give en Master and commander stonden al in de kast om nog te bekijken, maar vandaag was Monster aan de beurt. En aangezien ik het rijk voor mij alleen had vanavond heb ik maar van de gelegenheid geprofiteerd om deze film eens rustig te bekijken.
Een beklijvende film. Over een van de eerste vrouwelijke seriemoordenaars in de VS. Een meedogenloze vrouw, die haar 'klanten' in koelen bloeden neerschoot. Maar was ze zo meedogenloos? Als je het verhaal achter de vrouw leert kennen, dan besef je dat ze ongelooflijk veel meegemaakt heeft. Meer dan genoeg om eender totally fucked up te maken en ervoor te zorgen dat je niet meer normaal kan denken.
Waarmee ik absoluut geen goedkeuring wil geven aan de moorden die zij gepleegd heeft. Dat is nooit goed te praten. Maar je kan het wel begrijpen. Want dit is echt gebeurd. En ik kan me heel goed voorstellen dat, indien je als vrouw (of man for that matter) zo behandeld wordt, dat je de wereld geen warm hart mee toedraagt. En mannen zeker niet.
Iets om over na te denken als we nog eens iemand veroordelen die een misdaad begaan heeft. En nogmaals, misdaden moeten bestraft worden, maar we zouden ervoor moeten zorgen dat tragedies zoals deze voorkomen worden. Door allemaal wat meer mens te zijn...
Blogje ',','
Geen opmerkingen:
Een reactie posten