donderdag, november 11, 2004

Belgium goes Landgraaf

Ik denk dat elke ski en snowboard minnende belg vandaag in Landgraaf was. Wij dus ook. We gingen eens oefenen voor onze skitrip in april, effe zien of het ging, mijn zus en haar man en kinderen, die met ons meegaan, hadden nog geen (of heel weinig) ski-ervaring en wilden eens proeven van het witte goud.
Wel, dat kon, maar dan wel als je veel geduld had. Ik had al zo'n donkerbruin vermoeden toen we de parking opdraaiden. Die stond voller dan ik ooit eerder gezien had. Ben ondertussen al zo'n zes of zeven keer in Landgraaf geweest en dit had ik nog nooit meegemaakt. Maar het is er groot, dus het zou wel meevallen. Ja tarara, toen we aan de kassa kwamen, moesten we wel effe slikken. Drie kassa's waren open, en voor alledrie stonden lange rijen aan te schuiven. Wij dus ook, geen andere keuze en zo'n klein uur later konden we ons dan eindelijk naar de kelder begeven om ons om te kleden en materiaal bij elkaar te zoeken.
Mijn medelandgraafbezoekers gingen les volgen en die begon om twaalf uur. Wel, ze waren maar heel nipt klaar en we waren wel voor elf uur daar. Maar toen we eindelijk binnen waren, viel het nogal mee. De rijen voor de liften waren in het begin best doenbaar en dus kon ik heel snel mijn spiksplinternieuwe snowboard (een Air van Burton) gaan uittesten.
En het verdict? Hemels, zalig, fantastisch, geweldig. Het was heel effe wennen, ze glijdt wel iets anders dan alles wat ik totdantoe onder mijn voeten gehad had, maar het was ok. Heel ok. Ze gaat snel, ze gaat goed, ik kan er mee draaien en keren zoals ik wil. Ik kan toerkes maken die ik eerder niet kon. Met andere woorden: ze is goedgekeurd. Meer dan goedgekeurd.
Maar het wachten was nog niet gedaan. Na de les hadden we honger en wilden we eten. Als moesten we eerst een zoektocht op touw zetten naar een plaatsje om te zitten en toen we die gevonden hadden, moesten we nog bijna een uur aanschuiven om een mega snowworld hamburger te bemachtigen met frieten. Die dan wel ok waren.
En toen die verorberd was, konden we terug voor twee uren de piste op. Alwaar het een stuk drukker geworden was en de wachtrijen aan de liften ook die trend vertoonden.
En waar ik me behoorlijk kon opwinden in al die mensen die niet deftig konden aanschuiven en van alle kanten met hun skis of snowboard over mijn nieuwe snowboard schuurden. Met als gevolg dat er al krassen op zijn en wat aan geschaafd is. Maar dat zal wel niet te voorkomen zijn zeker.
Enfin, het was heel leuk, en toen we de file ook nog overleefd hadden, zijn we terug thuis geraakt, waar een heet bad mij een stuk terug bekwikkeld heeft.
Ik ga nog terug, zeker weten, maar niet meer op dagen dat heel Belgie hetzelfde idee heeft ;-)

Blogje ',','

Geen opmerkingen: